ตอนที่ 421

Black Tech Internet Cafe System

หนานกงจิวเหวิ่นอึ้งกับการหลบหลีกของฟางฉีจึงทำให้เขาเสียการควบคุมลูกบอลกักเก็บ มันส่งพลังออกไปผ่านตัดเพียงผมของฟางฉีไปเพียงเส้นเดียวเท่านั้น

ฟางฉีรู้สึกถึงความร้อนบนใบหน้า สัมผัสได้ถึงของไหลอุ่นๆคล้ายเลือด

ผู้ฝึกฝนรอบตัวเขาต่างตะลึง

หนานกงจิวเหวิ่นปิดไหล่ของเขาซึ่งมีเลือดไหลออกมา

เขามีความภาคภูมิใจมากในพลังของลูกบอลและเทคนิคดาบของเขา แต่ด้วยความประหลาดใจของคู่ต่อสู้ มันจึงตัดเข้ากับแขนของเขาในเวลาต่อมา

“ไม่ได้ เจ้าเด็กคนนี้เก็บไว้ไม่ได้!” หนานกงจิวเหวิ่นตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าเด็กนี้ไม่รู้ว่าเทคนิคการใช้ดาบของข้านั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน!”

เพลงดาบชุดนี้ของเขานั้นมีเจ็ดสอบสองรูปแบบจากการโจมตีทั้งหมดเก้าครั้ง อย่างไรก็ตามเขาใช้ไปเพียงไม่กี่รูปแบบในเจ็ดสอง ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยพลังเพลงดาบที่ลึกซึ้งออกมา เขากลับได้รับบาดเจ็บเสียก่อน

ฟางฉีหยักไหล่และอธิบายต่อว่า “อย่าเสียเวลาไปกับคำพูดของเขา ข้าแค่มุ่งเป้าไปที่การฆ่าเพียงโจมตีแค่ครั้งเดียว เขาจะมาสู้กับข้าได้อย่างไร? เขาไม่มีทางเลือกนอกจากหลบ!”

[เข้าใจแล้ว!]

[เจ้าของร้านร้ายไม่เบา]

ความเห็นกำลังยกหย่องและอวดโอ้กันด้วยความสนุก

ขณะเดียวกันใบหน้าของหนานกงจิวเหวิ่นดูเปลี่ยนไป “เจ้าไม่ได้กลัวเพลงดาบของข้างั้นสิ เจ้ารู้มั้ยว่าเจ้ากำลังทำอะไร!?”

“อะไร?” ฟางฉีมองไปที่ผู้ฝึกฝนของตระกูลหลี่ที่ยืนข้างเขา “พวกเจ้าช่วยอธิบายให้ข้าฟังหน่อยสิ”

หลี่หลันเหลียวเองก็ไม่รู้จะตอบอย่างไรเช่นกันเพราะเธอเองก็ไม่เข้าใจชายหนุ่มที่ยืนต้องหน้าเช่นกัน หน่ำซ้ำยิ่งงงงวยเข้าไปอีก เพลงดาบของเขาเคลื่อนที่เร็วพอๆ กับลูกบอลกักเก็บพลังงาน ไม่มีฝ่ายใดเสียเปรียบ

ที่น่าประหลาดใจกว่านั้นคือชายหนุ่มคนนี้กล้าหาญมากที่จะตัดแขนของหนานกงจิวเหวิน

“เจ้ามาฝากฝ่ายไหน?” หนานกงจิวเหวิ่นกล่าวด้วยใบหน้าเย้ยเยาะ “เจ้ากล้าเปิดเผยภูมิหลังมั้ย? ข้าอยากรู้ว่าคนอย่างเจ้านั้นมีพลังอะไรถึงได้กล้าทำเช่นนี้!”

ฟางฉีตอบว่า “ก็ข้าบอกเจ้าแล้วไงข้ามาจากสมาคมเกมสวรรค์”

“แล้วแต่ละกันถ้าเจ้าไม่อยากพูด” หนานกงจิวเหวิ่นมองด้วยสายตาดุดัน “ข้าจะกำจัดเจ้า เจ้าตัวคนเดียวส่วนข้านั้นมีพลังของดาบราวร้อยกว่าคนที่สามารถโจมตีเจ้าได้ ข้าอยากจะรู้ว่าเจ้าจะมีพลังมากแค่ไหนกันจะรอดมันไปได้มั้ย”

“ร้อยคน?”

“ฟังดูทรงพลัง ..”

“เจ้าเคยได้ยินเรื่องราวแบบนี้มาก่อนมั้ย?”

ผู้ชมในร้านมองหน้ากันด้วยแววตาสับสน

ซูเทียนจิที่กำลังดื่มน้ำซุปในชามถึงกับผงะ “ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน ข้าเดาว่ามันคงไม่ได้มีอะไรพิเศษ”

ขณะเดียวกันผู้ฝึกฝนที่กำลังซ่อนตัวอยู่รอบๆ ก็ได้แสดงตัวออกมา

ร่างสีดำล้อมรอบฟางฉีด้วยความรวดเร็วคล้ายกับหมอกหนา แสงดาบที่คลุมเครือจำนวนมากพุ่งขึ้นคล้ายมังกรที่เพิ่งตื่น

ใบหน้าที่เลวร้ายของหนานกงจิวเหวิ่นกำลังหักห้ามตัวเองจากความเจ็บปวดมากมายบนไหล่ของเขา เขามองไปที่ฟางฉีด้วยแววตาเกลียดชัง “เจ้ากล้ามากที่ตัดแขนของข้า มันไม่สามารถชดใช้ได้แม้ว่าเจ้าจะตายเป็นร้อยครั้งก็ตาม!”

มือขวาของเขาโบก ลูกบอลกักเก็บพลังงานหมุนอีกครั้งพร้อมกับเสียงของมังกรที่ดังฟังชัดเจน

“เจ้าคิดว่าข้าหนานกิงจิวเหวิ่นไม่มีไม้เด็ดอื่นใดนอกจากลูกบอลหรือ!?” เขาคำรามมด้วยความรุนแรง ชุดเพลงดาบของเขาได้ถูกเปิดใช้งานเป็นที่เรียบร้อยเมฆฝนท้องฟ้าเริ่มปั่นป่วน พลังดาบจำนวนมากรวมตัวกันต่อหน้าเขาตามความเคลื่อนไหวของลูกบอล

เสียงคำรามของมังกรยังคงดังก้องกังวาล เพลงดาบร่วงหล่นลงมาราวกับสายน้ำที่ตกลงจากสวรรค์มันพุ่งเข้าหาฟางฉี!

“ดาบเล่มนี้เคยสังหารผู้เป็นอมตะจากสวรร์! ข้าละอยากเห็นว่าเจ้าจะบล็อกมันอย่างไร!” เสียงคำรามอันเกรี้ยวกาดของมังกรดังขึ้นพร้อมดาบที่ตกลงมา

“ทรงพลังมาก!”

“ออร่าดาบนี้ไม่สามารถปิดกั้นได้เลยด้วพลังของมาุษยษ์ เป็นเรื่องน่าปลาดใจที่ผู้ฝึกฝนในระดับมหาสมุทรศักดิ์สิทธิ์ สามารถปลดปล่อยพลังอันยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้” ขณะนี้แม้แต่ซวนซงและปรมาจารย์จากภูเขายูซุเองต่างจับจ้องไปที่หน้าจอด้วยความประหลาดใจ “เจ้าของจะบล็อกได้มั้ย!?”

“เขาจะใช้พลังของโอโรชิหรือเปล่า”

เซียวหยูที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์วางแตงโมิตวิญญาณหลายชิ้นไว้ตรงหน้าเขาพร้อมกินมันพลางดูการถ่ายทอดสด “หรือว่าเขาจะใช้เพลงดาบในหนังเรื่องเซียนกระบี่พิชิตมาร? เขาใช้อันนั้นก็ได้นะ”

“มันมีมากกว่าร้อยคนที่คอยหนุนพลัง” มีคนกล่าวว่า “พลังจิตวิญญาณที่สร้างขึ้นโดยคนคนเดียวคงไม่เข้ากับคนร้อยคน”

“แล้วเขาจะทำอะไรได้ละ!?” ชายชราทั้งสองคนจ้องไปที่หน้าจอด้วยความสงสัย

อีกด้านหนึ่งหญิงสาวที่อยู่ในชุดผ้าไหมสีขาวท่าทางเธอดูเป็นผู้ที่อาวุโสที่สุดในกลุ่มพร้อมด้วยสาวกจากตระกูลหลี่ใบหน้าของพวกเขาตอนนี้เต็มไปด้วยสีหน้าของความสิ้นหวัง

พลังเพียงเล็กน้อยของดาบสวรรค์สามารถบดขยี้พวกเขาได้เพียงกระดิก มันไม่ใช่พลังที่ครอบครัวอย่างพวกเขาจะป้องกันได้

นั่นเป็นสาเหตุที่กองกำลังจำนวนมากเดินทางไปเรียนที่สำนักสวรรค์เนื่องจากมีเพียงวิชาที่นั้นเท่านั้นที่จะช่วยให้พวกเขามีความหวัง

มันจบแล้ว .. ชีวิตของพวกเขากำลังจะจบลง

“ไม่ .. แม้ว่าข้าจะต้องตาย แต่มันจะตายอย่างคนขี้ขลาดไม่ได้!” หญิงสาวในชุดผ้าไหมดูหมดหวัง “ถ้า .. ถ้าข้าใช้พลัง ..”

เธอรู้สึกถึงพลังรอบข้าง “อ๊ะ!” เธอตะโกนอย่างเกรี้ยวกาดและพุ่งเข้าหามังกรด้วยความสิ้นหวัง ก่อนที่จะทำอะไรไปมากกว่านี้ เธอถูกโยนกลับไปที่เดิม

“…”

ฟางฉีเหลือบมองหน้าอินเทอเฟซในระบบ

การผสานระบบสมบูรณ์

เงื่อนไข : ต้องครอบครองไอเท็มที่สำคัญของตัวละครเพื่อผสานทั้งหมดถึงร้อยละยี่สิบ ซึ่งใช้เวลาในการผสานโดยพิจารณาจากคุณภาพของรายการทั้งหมดและความแข็งแกร่งของร่างกาย

ตัวละครที่จะทำการผสานข้อมูล : ดันเต้

อาวุธในครอบครอง : แบวูล์ฟและปืนคาลิน่า

การผสานตอนนี้ร้อยละยี่สิบจุดสามหก

ความแข็งแกร่งในปัจจุบัน : ราชานักรบระดับสอง

เวลาผสาน : ห้าวินาที

เวลาพักฟื้น : หนึ่งวิต่อสัปดาห์

จู่ๆ ฐานข้อมูลแปลกๆ ก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของฟางฉี จากนั้นเขาก็ดูจะเปลี่ยนไปเป็นอีกคน

ม่านตาของฟางฉีเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้มและผมของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวเสื้อคลุมที่เป็นสีขาวน้ำเงินได้เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มในทันตา

มือและดาวของเขามีถุงมือสีเงิน

ผู้ฝึกฝนจากตระกูลหลี่มองฉากตรงหน้าด้วยความสับสน “!!??”

“บ้าไปแล้ว มันกำลังจะบ้า!” พลังดาบจำนวนมากกำลังพุ่งเข้าใส่เขาราวกับมังกรที่กำลังโกรธแค้น แต่แล้วชายคนนี้กลับเกี่ยวมันด้วยมือทั้งสองข้างอย่างสบายใจ

หลี่หลันเหลียวผู้ที่หมดหวังรู้สึกแปลกใจ .. เธอไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้มาก่อนหากไม่เจอด้วยตัวเอง

ผู้ฝึกฝนที่เฝ้าดูอยู่ในร้านทั้งสองต่างตื่นเต้นและตัวแข็ง

“นี่ .. ดันเต้หรอ!?”