DC บทที่ 236: การกลับมาของการนวดขั้นเทพ
“ผู้นำนิกายมีงานให้ตำหนักโอสถศึกษาสารนี้อย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าจะได้ผลเพียงเล็กน้อยก็ตาม พยายามหาว่าใช้วัตถุดิบอะไรในการผลิตสารนี้” ผู้อาวุโสเจ้ากล่าว
“ส-สารนี้คืออะไร และท่านได้มาจากไหน” หลานลี่ชิงถามด้วยท่าทางโง่งม ทำท่าทางเหมือนกับว่าเธอไม่เคยเห็นน้ำมันรัญจวนมาก่อน
“สิ่งนี้เรียกว่าน้ำมันรัญจวน และถ้าหากเป็นไปได้ มันจักแทนที่โอสถหยินพ้นพิสัย ส่วนที่ว่ามันมาจากไหนนั้นนั่นเป็นสิ่งที่ข้ามิสามารถเปิดเผยได้ ถ้าเจ้าต้องการรู้จริงๆ เจ้าสามารถถามตัวผู้นำนิกายเอง” ผู้อาวุโสเจ้ากล่าว
“นั่นมิจำเป็น…” หลานลี่ชิงกล่าว มั่นใจถึงที่มาของน้ำมันรัญจวนจากคำพูดของเขา
ไม่มีข้อสงสัยเลยว่ามันมาจากซูหยาง ซึ่งนั่นทำให้หลานลี่ชิงค่อนข้างเป็นกังวลอยู่บ้าง เพราะว่าเธอรู้ดีถึงประสิทธิภาพของน้ำมันรัญจวน เธอสามารถเห็นนิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัยติดตามซูหยางเพื่อความลับของมัน
ผู้อาวุโสเจ้าจากไปหลังจากที่ยื่นส่งน้ำมันรัญจวนให้กับหลานลี่ชิงแล้ว
ยามเมื่อผู้อาวุโสเจ้าจากไปแล้ว ศิษย์ทุกคนก็มารวมตัวกันรอบหลานลี่ชิง พวกเธอล้วนต้องการยืนยันว่านี่ใช่น้ำมันที่ซูหยางใช้บนร่างพวกเธอหรือไม่
“มันเป็นน้ำมันตัวเดียวกันจริงด้วย…” ซวนจิงหลินพึมพัม
“เจ้าคิดว่าพวกเขาได้มาจากศิษย์พี่ชายซูหรือไม่” อวี้เยียนถามด้วยท่าทางเป็นกังวล “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกนั้นกำลังสอบสวนเขาอยู่ขณะที่พวกเรากำลังพูดกันอยู่”
“อย่าพูดอะไรที่เป็นลางร้าย” ซางเหวินจีขมวดคิ้ว
“ไม่ว่ามันจะมาจากไหน เจ้านิกายได้คาดหวังให้พวกเราได้ตรวจสอบ ดังนั้นนี่เป็นสิ่งที่เราต้องทำ ถ้าพวกเจ้าเป็นกังวลเรื่องซูหยาง เจ้าสามารถตรวจสอบเขาได้หลังจากที่พวกเราทำเสร็จแล้ว” หลานลี่ชิงกล่าวด้วยท่าทางขุ่นเคือง
“เจ้าค่ะ ท่านอาจารย์”
ตำหนักโอสถก็พลันเริ่มทำงานเกี่ยวกับน้ำมันรัญจวน แต่คนเหล่านั้นก็ไม่อาจทำงานได้โดยปราศจากความกังวลเรื่องซูหยาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลานลี่ชิงซึ่งเหม่อลอยอยู่เป็นระยะตลอดทั้งวัน
ในเวลานั้น ซูหยางเพิ่งเสร็จสิ้นการผลิตน้ำมันรัญจวนเพิ่มขึ้นอีกสองขวด ขณะที่อยู่ภายในห้อง
“ข้าควรไปคลังมุกพิสุทธิ์อาทิตย์ละครั้งสำหรับวัตถุดิบ” เขาคิดในใจ
หลังจากนั้นซูหยางก็ออกไปยังนอกบ้านและแขวนป้ายบนแท่งไม้เหมือนกับธงบริเวณลานด้านหน้า ที่ซึ่งเคยเป็นสถานที่ที่เขาใช้รวบรวมแต้มนิกาย
เพียงพูดว่าเขาได้กลับมาทำธุรกิจอีกครั้ง ย่อมไม่มีข้อสงสัยเลยว่านั่นย่อมกระจายออกไปด้วยตนเองโดยไม่ต้องให้เขาทำอะไรทั้งสิ้น และคำร่ำลือก็จะแพร่กระจายไปรวดเร็วยิ่งขึ้นกว่าเดิมหากซูหยางขึ้นป้ายเอาไว้
หลังจากที่ซูหยางขึ้นป้ายเอาไว้ด้านนอกว่าเปิดบริการธุรกิจอีกครั้งแล้วนั้น เขาก็กลับเข้าไปรอลูกค้าอยู่ภายใน
และอย่างรวดเร็ว เหล่าศิษย์ที่ผ่านบริเวณที่พักของซูหยางก็สังเกตเห็นธงที่โดดเด่นพร้อมกับตัวอักษรที่มีขนาดใหญ่
“การนวดขั้นเทพกลับมาแล้ว ปราศจากค่าใช้จ่าย มิจำกัดเวลา พร้อมบริการพิเศษ”
“เทพยดาฟ้าดิน ซูหยาง เจ้าเลวนั่นสุดท้ายก็กลับมา”
ศิษย์ชายรู้สึกเหมือนกับว่าฟ้ามืดลงอีกครั้ง และความหวาดหวั่นอันเลวร้ายได้กลับมาอีกครั้ง หากเป็นเช่นนี้ต่อไปคู่ของพวกเขาย่อมต้องกลับไปหาธุรกิจของซูหยางเพื่อความสุขสมและลืมเรื่องพวกเขาอย่างสมบูรณ์เหมือนก่อนหน้านั้น
“บัดซบ หญิงของข้าเพิ่งเริ่มกลับไปหาข้าไม่นานหลังจากที่ไปนวดกับซูหยาง ยามเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้ ข้าคงมิอาจจะฝึกคู่ได้ไม่รู้ว่านานอีกเท่าไหร่”
ส่วนบรรดาศิษย์หญิง พวกเธอเริ่มเฉลิมฉลองกันตรงนั้นเมื่อพวกเธอเห็นป้าย
“ซูหยางเปิดบริการนวดอีกครั้ง และฟรีด้วย ข้าคงกำลังฝันไปตอนนี้”
“บริการพิเศษประเภทไหนกันที่เขาจะทำให้นะ ข้ารอไม่ไหวแล้ว”
“ลืมเรื่องพวกนั้นไปให้หมด นั่นไม่มีเวลาจำกัดสิบนาทีอีกต่อไป ย่อมหมายความว่าข้าสามารถเสพสุขกับการนวดของเขาตราบนานเท่าที่ข้าต้องการ”
“ข้ากำลังจะไปร่วมฝึกกับคู่ของข้า ลืมมันไปเถอะ เขารอได้”
ศิษย์นอกหญิงเริ่มเข้าแถวหน้าบ้านของซูหยางหลังจากที่เห็นป้าย
“ศิษย์พี่ชาย ท่านเปิดอีกครั้งจริงหรือ”
ซูหยางเปิดประตูและปรากฏกายตรงหน้าพวกเธอหลังจากที่พวกเธอเคาะประตู
“ถูกต้องแล้ว” เขาตอบด้วยรอยยิ้มหล่อเหลา
“บริการพิเศษประเภทไหนกันที่ท่านจะให้ จะต่างจากสิ่งที่ท่านทำก่อนหน้านี้อย่างไร” หนึ่งในพวกเธอถาม
“พวกเจ้าจักรู้เองภายในนี้”
“ฟรีจริงใช่ไหม” อีกคนถาม
“นั่นบอกไว้บนป้ายแล้วมิใช่รึ”
“ล-แล้วเรื่องเวลาจำกัดล่ะ ถ้าบางคนตัดสินใจอยู่ตลอดทั้งวัน นั่นมิทำให้ต้องใช้เวลาตราบนานเท่านานกว่าจะถึงตาของพวกเราส่วนใหญ่” บางคนที่ท้ายแถวถาม
“เจ้ามิต้องกังวลเรื่องนั้น เพราะว่าพวกเจ้าส่วนใหญ่จักทนมิได้นานเช่นนั้น” ซูหยางตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม
“จะว่าไปแล้วทำไมเจ้ามิเข้ามาข้างในก่อนล่ะเพื่อที่เราจะได้เริ่มกัน” ซูหยางกล่าวกับคนแรกของแถว
“ด-ได้เลย”
ศิษย์คนแรกของแถวเข้าไปในบ้านด้วยท่าทางกระตือรือล้น และความตื่นเต้นของเธอสามารถรับรู้แม้กระทั่งคนสุดท้ายของแถว
ยามเมื่อศิษย์หญิงเข้าไปในห้องของซูหยางแล้ว เขาก็ถามเธอด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “เจ้าต้องการนวดหรือว่าต้องการฝึกคู่ร่วมกับข้า”
“ขอทวนอีกครั้ง”
ศิษย์หญิงมองดูซูหยางด้วยดวงตากลมโต เหมือนกับว่าไม่อยากเชื่อ และคิดว่าเธอฟังเขาผิดไป เธอถามย้ำว่า “ท-ท่านต้องการร่วมฝึกกับคนอย่างข้ารึ”
“ถ้านั่นเป็นความปรารถนาของเจ้า” ซูหยางตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม
“…”
ศิษย์หญิงเปลี่ยนเป็นไร้คำพูด เธอไม่คาดคิดว่าจะมีบริการเสริมแบบนั้นเมื่อเธอมาที่นี่
“ข-ข้าต้องการฝึกคู่ร่วมกับท่าน” เธอตอบกลับอย่างรวดเร็ว
มีศิษย์นอกไม่มากนักที่จะปฏิเสธในการฝึกคู่ร่วมกับศิษย์ใน ยิ่งไปกว่านั้นกับคนที่มีฝีมือและความหล่อเหลาดังเช่นซูหยาง
“ดีแล้ว ทำไมเจ้ามิถอดเสื้อผ้าออกเพื่อที่เราจะได้เริ่ม”
ศิษย์หญิงถอดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็วและประณีตก่อนที่จะนอนลงบนเตียง
ไม่นานหลังจากนั้น ซูหยางก็เริ่มโลมเล้าร่างกายของเธอก่อนที่จะฝังแท่งขนาดใหญ่ของเขาเข้าไปในร่างและดูดซับปราณหยินของเธอ