GMC ตอนที่ 519 ความอัปยศอดสู!
“ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้พวกเขาควรจะขอบคุณคุณ”
“ ฉันได้ยินมาว่าคนระดับสูงขอเป็นพิเศษในการสอบเข้าที่พิเศษสำหรับคุณ ดังนั้นแทนที่จะให้คุณทำแบบทดสอบเพียงคนเดียวทำไมไม่อนุญาตให้ทุกคนที่พลาดการสอบ เข้าร่วมด้วยเลยล่ะ โอ้ใช่แล้ว…ฉันคิดว่าคนที่มาจากบ้านเกิดของคุณ เมืองเจียงเหอ ก็เป็นหนึ่งในผู้สอบเช่นกัน”
“พวกเขา?” ซูฮ่าวถามอย่างสับสน แต่ก็เข้าใจในทันทีว่าเป็นเพราะคลื่นสัตว์ร้าย
แม้ว่าคลื่นสัตว์ร้ายจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส อย่างหลี่เตียนเตียนและโจวหวัง แต่ พวกเขาอาจต้องใช้เวลานานเพื่อฟื้นตัวกลับสู่สภาพสูงสุดอีกครั้ง
เนื่องจากนโยบายการลงทะเบียนของวิทยาลันจานเจียง ซึ่งมีระยะเวลา 3 วันแม้ว่าพวกเขาจะลงทะเบียนแต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าสอบ เป็นผลให้พวกเขาถูกบังคับให้พลาดการประเมินครั้งแรก
อย่างไรก็ตามเนื่องจากซูฮ่าวเข้าร่วมในภารกิจลับ วิทยาลัยจานเจียงจึงตัดสินใจผิดกฏเป็นครั้งแรกและตั้งค่าการสอบเข้าแบบพิเศษสำหรับเขา
ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นแม้แต่ผู้ที่พลาดการประเมินครั้งแรกเนื่องจากเหตุผลส่วนตัว เช่นฝึกฝนอยู่หรือกิจกรรมอื่นๆก็มีโอกาสเช่นกัน
ดูเหมือนว่าเขาไม่มีการสูญเสียที่จะต้องทนทุกข์จากภารกิจนี้
ซูฮ่าวยิ้ม
“ เอาล่ะเตรียมตัวให้พร้อม”
เซี่ยวหยูยิ้ม “ ในฐานะผู้ทำคะแนนสูงสุดของการสอบเข้าวิทยาลัย หลายคนอยากจะเห็นความล้มเหลวของคุณ อืม…อย่าลืมว่าตอนนี้คุณมีตัวตนพิเศษเพิ่มเข้ามาด้วย”
หลังจากจบคำพูด เซี่ยวหยูก็หันไปทางซ้ายก่อนจากไป
ในเมื่อขั้นตอนการรับสมัครของซูฮ่าวเสร็จสิ้น ภารกิจของเธอจึงเสร็จสิ้น
“ ตัวตนพิเศษเหรอ?” ซูฮ่าวมองร่างของเซียวหยูในขณะที่ไตร่ตรอง
“ เฮ้~” มือสีขาวและอ่อนนุ่มโบกข้างๆ ซูฮ่าวในขณะที่เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหูของเขา “นายไม่กลัวหรอว่าฉันจะอิจฉา การที่นายมองผู้หญิงอื่น?”
“ เยวี่ย!” ซูฮ่าวรู้สึกประหลาดใจมาก
เมื่อเขามองกลับไป ร่างที่คุ้นเคยนั้นกำลังมองเขาด้วยความรักพร้อมรอยยิ้มอันแสนหวาน ซูฮ่าวพุ่งเข้ากอดเธอโดยไม่รู้ตัว เพราะเขาไม่สามารถห้ามตัวเองได้ เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขน
เขาไม่รู้ว่าทำไม
อาจเป็นเพราะประสบการณ์ของเขาในการสูญเสียผีเสื้อฝันสีฟ้า
หรือบางทีเมื่อเขาสูญเสียใครบางคน เขาก็รู้วิธีที่จะรักษาคนที่มีค่าสำหรับเขา
ในขณะนี้ซูฮ่าวคิดถึงเธอจริงๆ
เขาตัดสินใจที่จะแทรกซึมเข้าไปในอาณาเจตสัตว์ร้ายโดยไม่คิดถึงคนอื่น เพราะเขากังวลเรื่องผีเสื้อฝันสีฟ้า
แต่แล้วเฉินเยวี่ยล่ะ
เธอมองเขาอย่างเงียบๆโดยไม่พยายามหยุดเขา เธอไม่เพียงแต่สร้างความสะดวกสบาย เธอยังสนับสนุนการตัดสินใจของเขาอย่างเงียบๆ ระหว่างที่เขาอยู่ในอาณาเขตสัตว์ร้ายในช่วงเวลาที่ชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย หากมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นจริงๆเขาควรจะทำยังไง?
ในเวลานั้นเฉินเยวี่ยจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน?
เธอเคยรู้สึกเช่นนั้นมาแล้ว เขายังต้องการให้เธอต้องทนกัยอารมณ์เหล่านั้นอีกครั้งหรอ? ซูฮ่าวไม่รู้ว่าเขาเป็นหนี้เธอเท่าไรเพราะการเดินทางทั้งหมดของเขา!
เพลิดเพลินไปกับกลิ่นที่คุ้นเคย ซูฮ่าวกอดแน่นยิ่งขึ้น
เฉินเยวี่ยตกตะลึงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเธอก็เผยรอยยิ้มและโอบมือกอดเขาไว้ก่อนตบหลังเขาเบาๆ เธอรู้ว่าซูฮ่าวที่เธอได้รู้จักตอนนี้ได้กลับมาแล้ว
ไกลออกไปโจวหวังมองฉากนี้และดึงเงินจำนวนมากออกมาอย่างเงียบๆ แล้วส่งให้หลี่เตียนเตียนด้วยท่าทางเศร้าๆ “ เฮ้อ.. ทำไมเราทั้งสามถึงมีสถานะอ่อนแอเช่นนี้ … ”
“ ชินกับมันได้แล้ว” หลี่เตียนเตียนตบไหล่ของโจวหวังเพื่อปลอบโยนเขา
“ หญิงสาว… กระห*ี่” หลี่ซินก้าวไปข้างหน้าและพูดประโยคที่เต็มไปด้วยอารมณ์
(femme fatale คำๆมาจากชื่อบทความหนึ่ง ซึ่งเนื้อเรื่องเป็นยังไงไปหาอ่านกันเอาเลย มันยาว ความหมายของมันคือหญิงที่ใช้เสน่ห์ยั่วยวนผู้ชายให้หลงใหล)
“ !!!” โจวหวัง และ หลี่เตียนเตียน มองดูเขาด้วยความสยอง
WTF
คำพูดเหล่านี้… พวกเขาได้ยินผิดหรือเปล่า? หลี่ซินพูดคำเหล่านั้นจริงดิ?
หลี่ซินจ้องมองจากระยะไกล ใครๆก็สามารถเห็นร่องรอยที่เปลี่ยนแปลงในดวงตาของเขาได้ ราวกับว่ามีแผลซึ่งเป็นยากที่จะเปิดเผย “อดีตคล้ายควัน เวลาสั้นพอๆกับเพลง บางครั้งก็มีสิ่งต่าง ๆ … ”
“หืม?”
โจวหวัง และ หลี่เตียนเตียน ตกตะลึง
นี่…นี่คือหลี่ซินจริงๆหรอ
เมื่อมองดูหลี่ซินที่พูดว่าเขาประสบกับความยากลำบากมากมาย พวกเขาก็รู้สึกตะลึง หลี่ซินมีความรู้สึกเช่นนี้ด้วยหรอ
“ นายเคยเดทมาก่อน?” หลี่เตียนเตียนอย่างระมัดระวัง
“เฮ้อ” หลี่ซินยิ้มอย่างขมขื่น “ เป็นการดีที่สุด ถ้าไม่หันกลับไปมองอดีต”
เขาเคยมีประสบการณ์มาก่อน?
เหลือเชื่อ!
นั่นเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ?
ทั้งคู่จ้องหลี่ซินอย่างว่างเปล่า
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ไม่เคยจินตนาการเลยว่าหลี่ซินจะพูดถึงความรักจริงๆ? อย่างไรก็ตามการแสดงออกของหลี่ซินนั่นดูเหมือนจะไม่ใช่ของปลอม ดวงตาของเขามองที่พวกเขา แต่ดูเหมือนไม่มีสมาธิ เหมือนกับว่าเขาจ้องมองความว่างเปล่า
“ เฮ้อ… ” ด้วยการถอนหายใจหลี่ซินยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขามองทั้งคู่ ช้าๆเขาเริ่มเปิดเผยอดีต มันเป็นความรักที่สวยงาม แต่เต็มไปด้วยความหึงหวง ในอดีตมีเด็กผู้ชายและผู้หญิงซึ่งรักกันและกัน ขณะที่โจวหวังและหลี่เตียนเตียนได้ฟัง พวกเขาก็หมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวของหลี่ซิน
ในเวลานี้ซู่ฮ่าวจับมือเฉินเยวี่ยและมาเดินเข้ามาอย่างสบายๆ เพื่อมาหาทั้งสามคน “ พวกนายกำลังพูดถึงอะไรกัน”
“เฮ้อ..” โจวหวังถอนหายใจ “ ดังนั้นฉันจึงเป็นคนเดียวที่ยังโสดอยู่”
“ หืม?” เมื่อมองดูท่าทางที่ลึกซึ้งของหลี่ซิน ซูฮ่าวฟังอย่างตั้งใจและเงยหน้าขึ้นมองทันที“ หลี่ซินใครเป็นผู้แต่ง”
“ เอ่อเป็นผู้ชายที่ ชื่อซานซุย…หือ?” หลี่ซินดูเหมือนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและเขาก็หยุดปากทันที
วินาทีต่อมาโจวหวังและหลี่เตียนเีตยนเบิกตากว้าง
F *CK!
หลี่ซินคนนี้กำลังอ่านหนังสือที่หน้าจอโหมดส่วนตัวของเขาตลอดเวลาหรอ? และพวกเขาจมอยู่กับเรื่องนี้ ดวงตาของเขาจ้องมองอะไร แน่นอนว่าพวกเขาคงไม่คิดว่าเขากำลังดูหน้าจอเสมือนจริงตลอดเวลา!
แมร่*!
ห่าเอ้ย…
ในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักถึงความผิดพลาดที่น่าเศร้า มันก็โอเคที่จะถูกหลอก แต่คนที่หลอกพวกเขาคือหลี่ซิน!
หลี่ซินหลอกพวกเขาได้จริงๆ!
ทั้งคู่ต่างก็ตกตะลึง
“ ฮ่าๆ ตลกจริงๆท้องของฉันเริ่มเจ็บแล้ว” หลี่ซินนอนทุบพื้นอย่างสนุก ด้วยใบหน้าที่เย้ยหยันของเขา เขาชี้ไปที่ทั้งโจวหวังและหลี่เตียนเตียนพร้อมกับหัวเราะ ราวกับว่าเขากำลังมองคนโง่ทั้งสอง
โจวหวังและหลี่เตียนเตียนมีความรู้สึกโกรธที่เต็มเปี่ยมในใจเมื่อรู้ว่าพวกเขาถูกหลอก
ความรู้สึกเช่นนั้น … มันเป็นความอัปยศอดสู!
พวกเขามองหน้ากันแล้วกัดฟัน พวกเขาไล่ล่าหลี่ซินทันทีเพื่อจะสอนบทเรียนที่ดีแก่เขา!
“บูม!”
สายฟ้าฟาดลงมา
“ เหี้ย!” หลี่ซินลุกขึ้นและวิ่งหนีไปอย่างมีความสุขทันที “ ฮ่าฮ่าฮ่า พวกนายใช้แต่กำลังโดยไม่คิดแม้แต่ว่าจะใช้สมองของคุณอย่างไร วลีที่เหมาะสมนั้นคืออะไร? สมองกล้ามเนื้อ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า มันตลกมาก ด้วย IQ เช่นนี้คุณจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดได้อย่างไร? ฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่า ~”
สายฟ้ากระพริบตามด้วยเสียงคำราม
ซูฮ่าวและเฉินเยวี่ยมองหน้ากันแล้วยิ้ม
3 คนนี้…
ในใจของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์มากมาย ในขณะที่เขาดูทั้ง 3 คนหยอกล้อกัน
โดยเฉพาะหลังจากที่ได้สัมผัสกับฉากที่น่ากลัวในครั้งแรกของสนามรบ ฉากนี้มีคุณค่ามาก เราไม่ต่อสู้และการต่อสู้ตลอดเวลาก็เพื่อปกป้องอนาคตของเรา?
สงครามครั้งนี้มีความสำคัญอย่างไร?
ความแข็งแกร่ง?
พลังงาน?
ไม่!
เหตุผลที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังสงครามครั้งนี้คือการสร้างความปลอดภัยให้กับอนาคตของมนุษยชาติโดยไม่ต้องกังวลการสูญเสียคนที่คุณรักหรือการบุกจู่โจมอย่างบ้าคลั่งของสัตว์ร้าย คุณสามารถนั่งในห้องนั่งเล่นบนโซฟาขณะที่เพลิดเพลินกับทีวี คุณสามารถทานอาหารกับครอบครัวร่วมกับเพื่อนๆเพื่อความอบอุ่น สนุกสนานและหัวเราะไปกับรายการบันเทิง
ชีวิตที่เรียบง่าย เป็นธรรมดาเหล่านี้คือสิ่งที่เราเรียกว่าชีวิตที่แท้จริง!
หลังจากการเล่นกันของคนโง่ก็ถึงกินอาหารอร่อยและตรวจสอบเวลาสำหรับการทดสอบในวันพรุ่งนี้ กลุ่มแยกย้ายกันไปและกลับไปที่หอพักของตนเพื่อเตรียมความพร้อม การสอบเข้าครั้งนี้มีความสำคัญสำหรับพวกเขาเนื่องจากส่งผลต่อเครดิตหลักสูตรซึ่งจะกำหนดว่าต้องใช้ทรัพยากรจำนวนเท่าใดในเดือนกันยายน สำหรับนักศึกษาใหม่เช่นพวกเขามันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
ในคืนนั้นที่หอพักของซูฮ่าว
หอพักของจานเจียงนั้นใหญ่พอที่จะรับประกันห้องส่วนตัวสำหรับนักเรียนทุกคน
แสงจันทร์สว่างในท้องฟ้าที่มืดมิด
บนโต๊ะซูฮ่าวหยิบไข่มุกอินทรีออกมาจากขวดและขวดยาที่เขาทำงานเพื่อให้ได้มา ในขณะที่อยู่ในอาณาเขตของสัตว์ร้ายนื่องจากได้รับอิทธิพลจากชิ้นส่วนของไข่มุกอินทรีl ผีเสื้อฝันสีฟ้าดูเหมือนจะตื่นขึ้น
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะพยายามสื่อสารกับเธออย่างไร ก็ไม่มีคำตอบอีกต่อไป
เป็นเพราะเขาอ่อนแอเกินไปหรือไม่
ซูฮ่าวมองที่เศษเล็กๆในมือของเขา พลังงานเริ่มไหลเข้าไป
“วูป ~”
เศษเล็กเศษน้อยของเไข่มุกอินทรีกำลังลอยอยู่ในอากาศ
เมื่อการวิเคราะห์แบบจำลองกวาดผ่าน ชิ้นส่วนทั้งหมดที่ปรากฏอยู่ในใจของเขาและเหมือนเลโก้ ซูฮ่าวก็ประกอบเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว ส่วนไหนของจุดไหน ชิ้นใดควรประกอบที่ใด เขาทำกระบวนการนี้ซ้ำแล้วซ้ำเหล่าจนกระทั่งรู้ว่ามันเหมือนมือหลังของเขา
“ปัง!”
ชิ้นส่วนของไข่มุกอินทรีติดกัน
ซูฮ่าวใช้ยากาวอย่างระมัดระวังเพื่อยึดมันเข้าด้วยกัน เมื่อของเหลวสีม่วงจากขวดถูกนำไปใช้กับชิ้นส่วนอย่างระมัดระวัง มันกระจายอย่างรวดเร็วในชิ้นส่วนโดยไม่ทิ้งร่องรอย ในเวลาเดียวกันรอยแตกก็หายไป
ชิ้นส่วนของไข่มุกอินทรี กลายเป็น 1 ชิ้นใหญ่!
มีร่องรอยของกาวที่ใช้ในการซ่อม
“ มันน่าทึ่งมาก?” ดวงตาของซูฮ่าวสว่างขึ้น
“วูป ~”
จากนั้นเขาก็เริ่มทำกระบวนการเดียวกันกับชิ้นส่วนอื่นๆ ในที่สุดรูปลักษณ์ดั้งเดิมของไข่มุกอินทรีก็เริ่มปรากฏขึ้น อย่างไรก็ตามรูปร่างปัจจุบันของมันยังคงเหมือนลูกบอลที่มีประสบการณ์ที่มีรอยไปทั่ว หากไม่ใช่เพราะมือของซูฮ่าวจับพวกมันไว้ มันคงจะแตกสลายอีกครั้ง
“ติ๊ก”
ซูฮ่าวหยดยากาวลงสองสามหยด
ทีละหยดๆ มันจะกระจายไปตามรอยแยกและหลังจากที่มันครอบคลุมทุกส่วนของไข่มุก เขาก็ปล่อยมันไปอย่างระมัดระวัง
“วูป!”
ไข่มุกอินทรีลอยอยู่กลางอากาศ!
เมื่อของเหลวสีม่วงกระจายไปเป็นรักษารอย รอยแตกรอบๆไข่มุกนี้ก็เล็กลงเรื่อยๆจนกระทั่งมันหายไปหมด
“บูม!”
ความผันผวนของพลังงานเริ่มกระจายจากไข่มุก!
รอบๆไข่มุกอินทรีมีวงแหนวมหึมาซึ่งดูเหมือนวงแหวนของดาวเคราะห์ ฉากนั้นสวยงามมาก
นี่…นี่เป็นลักษณะดั้งเดิมของไข่มุกอินทรี?
“วูป~”
แขนของซูฮ่าวมีปฏิกิริยาตอบสนอง ขณะที่เขารู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่มาจากที่นั่น ต้นกำเนิดคือรอยสักที่ผีเสื้อฝันสีฟ้าอยู่ มันเริ่มเปล่งแสงอันร้อนระอุ
“วูป ~”
ฉากโดยรอบเปลี่ยนไปทันที
เมื่อซูฮ่าวตอบโต้ มันกลับแตกต่างจากที่เคยเป็นมาก่อน!
“ นี่ที่ไหน?” ซูฮ่าวมองไปรอบๆด้วยความตกใจ พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยสีสันที่บิดเบี้ยวราวกับว่านี่เป็นฝันร้าย
อย่างไรก็ตามเขารับรู้ว่าเขายังมีสติอยู่ในขณะนี้
สถานการณ์นี้เป็นไปได้อย่างไร
ซูฮ่าวขมวดคิ้ว
ไข่มุกอินทรีไม่ได้มีหน้าที่ปลุกผีเสื้อฝันสีฟ้างั้นหรอ ทำไมมันถึงพาเขามาสู่โลกที่ชั่วร้ายนี้?