ตอนที่ 16: ครูเอมมี่ที่กำลังสงสัย
หลังเลิกเรียนกุสตาฟกำลังมุ่งหน้าไปยังบล็อก c ของครู เพื่อทำความสะอาดสำนักงานของพวกเขา
ในมือของเขามีอุปกรณ์เทคโนโลยีรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มันเป็นสีดำและมีรูกลมสองรูทั้งสองข้าง
นี่คืออุปกรณ์ทำความสะอาด มันหนักประมาณ 220 กิโลกรัม
โดยปกติอุปกรณ์จะมีล้อเพื่อให้เคลื่อนย้ายได้ง่าย แต่ที่มอบให้กับกุสตาฟนั้นมีการถอดล้อโดยเจตนา โดยหัวหน้าทำความสะอาดของโรงเรียน
พวกเขาคาดหวังว่ากุสตาฟจะมีได้ยากลำบากในการยกมันขึ้นมา แต่ก็ต้องผิดหวัง เมื่อกุสตาฟยกมันขึ้นมาอย่างง่ายดาย
ขณะนี้กุสตาฟใช้มือขวาจับมัน ในขณะที่วางไว้ที่ด้านขวาของเขา
หลังจากเดินประมาณ 10นาทีและผ่านไปหลายช่วงตึก ในที่สุดกุสตาฟก็มาถึงบล็อก C ของครู
มันเป็นอาคารวิชาการที่ดูหรูหราและมีสองชั้น เป็นสีครีมและมีการออกแบบที่แตกต่างกัน
ขณะนี้ครูได้ออกจากโรงเรียนและกลับไปที่บ้านของเขาแล้ว ซึ่งมันทำให้กุสตาฟเดินทางและทำงานได้ง่ายขึ้น ขณะทำความสะอาด
นี่เป็นครั้งแรกที่กุสตาฟได้รับมอบหมายให้ทำความสะอาดสำนักงานของครูที่อยู่ในบล็อก C
กุสตาฟพบว่าการทำความสะอาดสำนักงานเหล่านี้ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องง่ายเพราะมีความเรียบร้อยเกือบตลอดเวลา
เขาเริ่มจากชั้นล่าง จากที่ทำงานหนึ่งไปอีกที่ทำงานหนึ่ง
เมื่อเขาเข้าไปในสำนักงาน เขาจะวางอุปกรณ์ลงบนพื้นและกดปุ่มที่อยู่ด้านล่าง
ซูนนนนนน!
“สแกนสิ่งแวดล้อมที่เป็นมลพิษ!”
เราจะได้ยินเสียงเหมือนหุ่นยนต์ และหลังจากนั้นไม่กี่วินาที ก็จะได้ยินมันอีกครั้ง
“พบมลพิษแล้ว! เริ่มทำความสะอาดได้!”
เครื่องจะปล่อยแสงสีน้ำทะเลออกมาเต็มทั้งสำนักงาน
สิ่งสกปรกทุกรูปแบบจนถึงอนุภาคสุดท้ายจะถูกเผาด้วยแสงจากเครื่อง
เวลานี้เป็นเวลาประมาณ 5 โมงเย็น และกุสตาฟได้ทำความสะอาดอาคารอีก 3 หลังก่อนที่จะมาที่นี่ นี่เป็นอาคารสุดท้ายที่เขาตั้งใจจะทำความสะอาดในวันนี้
หลังจากผ่านไปประมาณ 30 นาที กุสตาฟก็เกือบจะทำความสะอาดสำนักงานทุกแห่งในตึกนี้หมดแล้ว
ขณะนี้เขากำลังเดินผ่านทางเดินที่ชั้นหนึ่ง มุ่งหน้าไปยังสำนักงานในตอนท้าย
เขาไปที่ประตูหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีและมองไปที่ด้านบน
ที่มุมด้านบนมีป้ายสี่เหลี่ยมที่เขียนชื่อของอาจารย์ที่อยู่ในสำนักงานนี้ไว้ด้วย
“หืม? นี่มันห้องทำงานของครูเอมมี่เหรอ” กุสตาฟสังเกตเห็นชื่อบนแท็กที่ด้านบนของประตู
กุสตาฟนำโลหะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ออกมาวางไว้หน้าประตู
ชุ่มม!
ทันทีที่กุสตาฟเปิดประตูและเดินเข้าไปดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง
“เอ่อ?”
“หืม?”
สิ่งที่ปรากฏในสายตาของเขาคือหญิงสาวสวยผมสีเทา เธอมีผมยาวยืนอยู่หน้าโซฟาหนังสีน้ำตาล
ปัจจุบันเธอสวมกางเกงยีนส์สีฟ้ารัดรูป ขณะที่พยายามใส่เสื้อยืดสีขาว
สาเหตุที่ทำให้กุสตาฟตกใจคือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าเผยให้เห็นร่างกายครึ่งหนึ่งของเธอ ทั้งหน้าท้องเรียบและแบนราบของเธอ ซึ่งสามารถมองเห็นได้ชัดเจน กุสตาฟยังสามารถเห็นเสื้อชั้นในจากแบรนด์ Lacy สีเขียวของเธอ ซึ่งไม่สามารถซ่อนเนินหน้าอกไว้ข้างใต้ได้
ผู้หญิงที่เห็นได้ชัดว่ากำลังเปลี่ยนเป็นชุดอื่นอยู่ ก่อนที่เขาจะเข้ามา และเธอก็หยุดพลางจ้องมองมาที่เขา
“ ค –รู เอ – มมี่?” กุสตาฟอุทาน ขณะที่เขาหันกลับไปอย่างรวดเร็วและปิดประตู พลางวางอุปกรณ์ในมือลง
ปึ้ง!
“ฮึบ! ฮึบ! ฉันต้องตายแน่ๆ!” กุสตาฟเริ่มวิ่งไปที่บันได
แตะ! แตะ! แตะ!
“ คุณคิดว่าจะวิ่งหนี หลังจากแอบมองร่างของฉันได้อย่างนั้นเหรอ?” กุสตาฟได้ยินเสียงอันเยือกเย็นของครูเอมมี่จากด้านหลัง
ขณะนี้ความเร็วของกุสตาฟเร็วมากพอที่จะวิ่งเร็วกว่านักกีฬาที่เร็วที่สุด แต่พลาดไม่ได้ที่ครูเอมมี่จะตามติดเขาทันที
กุสตาฟรู้สึกได้ถึงมือที่พยายามจะคว้าเขาจากด้านหลัง
เขาขยับร่างกายไปทางซ้ายอย่างรวดเร็ว และหลบมือของเธอ แต่ก่อนที่เขาจะขยับไปไกลกว่านั้น มือข้างนั่นนก็เคลื่อนไปทางขวาอย่างรวดเร็ว
กุสตาฟเพิ่มความเร็วแล้ว แต่เขาไม่เร็วพอที่จะหลบสิ่งนี้ และก่อนที่เขาจะเปิดใช้งานโหมดความเร็ว มือของครูก็คว้าคอของเขาแล้วยกเขาขึ้น
กุสตาฟเป็นเหมือนลูกเจี๊ยบตัวน้อยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เมื่อถูกจับ
– ไม่กี่อึดใจต่อมา
ภายในห้องทำงานของครูเอมมี่ กุสตาฟนั่งคุกเข่าอยู่หน้าโซฟาโดยมีครูเอมมี่นั่งอยู่ ในขณะที่เธอกำลังไขว่ห้างอยู่ด้วย
“คุณมาทำความสะอาดห้องทำงานของฉัน และไม่ได้เคาะประตูก่อนจะเปิดประตูออกเหรอ!” ครูเอมมี่พูดด้วยท่าทางดุ
“ครูเอมมี่ ผมไม่ได้ตั้งใจ … ครูคนอื่น ๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว ฉันเลยไม่รู้ว่าครูจะยังอยู่” กุสตาฟอธิบายอย่างไม่เร่งรีบ
ตอนนี้เขารู้สึกสงบแล้ว และเขาก็รู้สึกว่าการวิ่งอาจจะรุนแรงเกินไปเล็กน้อย มันทำให้เขารู้สึกว่าเขาควรจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอฟังก่อน เนื่องจากครูเอมมี่ ไม่ได้ไร้เหตุผลเหมือนกับครูส่วนใหญ่ในโรงเรียน
“ ดังนั้นเธอถึงไม่ถามเหรอ?” ครูเอมมี่ถามด้วยแววตาที่รุนแรง
“ บอกแล้ว … บอกว่าอะไรนะครับ? ครูเอมมี่” กุสตาฟถามด้วยความสับสนอย่างเห็นได้ชัด
ครูเอมมี่จ้องมองการแสดงออกของกุสตาฟ ด้วยสายตาที่ตรงไปตรงมา
“ ฉันดูแลทำความสะอาดสำนักงานของฉันด้วยตัวเอง” ครูเอมมี่พูด
ในที่สุดกุสตาฟก็เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าคนทำความสะอาด ถึงยิ้มให้เขาหลังจากบอกให้เขาไปทำความสะอาดบล็อก c
“ผมไม่รู้เลยครับ” กุสตาฟตอบอย่างตรงไปตรงมา ในขณะที่เดือดดาลในใจ ‘ชายชราคนนั้นตั้งใจแกล้งฉัน’
การจ้องมองของครูเอมมี่อ่อนลงเล็กน้อย หลังจากอ่านสีหน้าของกุสตาฟและตระหนักว่าเขาพูดความจริง
“ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะไม่ต้องเคาะประตู คุณควรเคาะประตูทุกครั้ง” ครูเอมมี่กล่าวเสริม
“ใช่ ผมขอโทษอีกครั้ง” กุสตาฟกล่าว
เดิมทีเขารู้สึกตื่นเต้นเพราะนี่เป็นสถานที่สุดท้ายที่เขาจะได้ทำความสะอาดในวันนี้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาลืมเคาะประตู
“ อืมไปได้แล้ว” ครูเอมมี่ตัดสินใจปล่อยเขา
กุสตาฟยืนขึ้นและโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปที่ประตู
ครูเอมมี่เฝ้ามองเขาจากไป พร้อมกับการจ้องมองที่ครุ่นคิดบนใบหน้าของเธอ
‘ท่าทางของเขาเปลี่ยนไป’ เธอจ้องมองการเคลื่อนไหวของกุสตาฟอย่างตั้งใจ
เธอสังเกตเห็นว่าท่าทางการพูดการเดินและรูปลักษณ์ภายนอกของเขาตอนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนมาก
‘มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเด็กคนนี้’ ครูเอมมี่ตั้งข้อสังเกต หลังจากพิจารณาเขาอย่างถูกต้อง
กุสตาฟดึงประตูให้เปิดแล้วเดินออกไป ในขณะที่เขากำลังจะปิดมันครูเอมมี่ก็เรียกเขาว่า
“ กุสตาฟมานี่!”
กุสตาฟได้ยินเสียงเรียกของเธอจึงกลับเข้าไป
“ หืม? ครูเอมมี่มีอะไรเหรอครับ?” เขาถามด้วยท่าทางงุนงงเล็กน้อย
“คืนหนังสือเล่มนี้ที่ห้องสมุด D ให้ฉัน!” เธอหยิบหนังสือปกสีแดงข้างๆเธอและโยนมันไปทางกุสตาฟที่ยังยืนอยู่ที่ประตู
ฟิ้ว!
หนังสือเล่มนั้นเคลื่อนไปในอากาศด้วยความเร็วที่รวดเร็วมากและมันมุ่งหน้าไปยังใบหน้าของกุสตาฟ
ควับ!
กุสตาฟจับหนังสือ ในขณะที่มันห่างจากการสัมผัสใบหน้าของเขา 3 นิ้ว
“ได้ครับ” กุสตาฟพยักหน้าพร้อมยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินออกไป
กึ้ก!
ประตูปิดลงและมองไม่เห็นร่างของกุสตาฟอีกต่อไป แต่ครูเอมมี่ยังคงจ้องมองไปที่ประตู
“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเด็กคนนั้น … เขาถึงกับทำให้ฉันยิ้มได้” ครูเอมมี่สังเกตเห็นบางสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน
–
กุสตาฟหยิบอุปกรณ์ที่เขาทิ้งไว้นอกห้องทำงานของครูเอมมี่และกดปุ่มที่อยู่ด้านล่าง
ซูนนน!
“สแกนสิ่งแวดล้อมที่เป็นมลพิษ!” เสียงหุ่นยนต์ดังออกมาอีกครั้ง
กุสตาฟถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากเห็นว่าเครื่องยังทำงานอยู่และกดปุ่มอีกครั้งเพื่อปิดเครื่อง
เขาทิ้งมันไปก่อนหน้านี้ เนื่องจากความตกใจ ในขณะที่ครูเอมมี่กำลังตำหนิเขา จิตใจของเขาก็จดจ่ออยู่กับเครื่องนั่นโดยหวังว่ามันจะไม่เกิดความผิดพลาดใด ๆ ดังนั้นเขาจะได้ไม่ต้องเสียเงินที่ขโมยไป … มันเป็นเงินชดเชยในการซื้ออุปกรณ์ทำความสะอาดใหม่ให้กับโรงเรียน
เขาถือหนังสือปกสีแดงไว้ในมือซ้ายและเดินออกจากอาคาร
ใบหน้าของเขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่เขาเดิน
“ ครูเอมมี่กำลังทดสอบฉัน” กุสตาฟพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
นี่คือสิ่งที่เขาสังเกตเห็น เมื่อเธอโยนหนังสือมาหาเขา
ความเร็วที่เธอขว้างมันเพียงพอที่จะทำให้ชายที่โตเต็มวัยล้มลงเมื่อสัมผัสมันได้ ถ้านี่คือตัวตนในอดีตของกุสตาฟ เขาคงจะชาไปแล้วเพราะสายตาของเขาไม่สามารถตามความเร็วของหนังสือได้ด้วยซ้ำ ศีรษะของเขาเกือบจะถูกถอนออกจากคอของเขาแล้ว
“ ฉันต้องหลีกเลี่ยงเธอแล้วสิ” กุสตาฟสรุปได้แบบนั้น
กุสตาฟคิดถึงผลที่ตามมาของคนที่ค้นพบว่าเขามีระบบ และมันทำให้เขากลัวที่จะจินตนาการถึงความน่าสะพรึงกลัวที่จะเกิดขึ้นกับเขา
นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะซ่อนตัวเหมือนคนขี้ขลาดและแสร้งทำเป็นเหมือนว่าเขาไม่มีเรี่ยวแรง แต่เขาวางแผนที่จะเหยียบไปในทางเดินนี้ด้วยความระมัดระวังจนกว่าเขาจะได้เข้าค่ายฝึกอบรมของ MBO
กุสตาฟเดินไปที่ห้องทำความสะอาดเพื่อไปวางอุปกรณ์ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังห้องสมุด D
กุสตาฟยกหนังสือขึ้นและจ้องไปที่หน้าปก
“ ประวัติศาสตร์ปี 2076!” กุสตาฟหรี่ตาเมื่อเห็นชื่อ
“ในปีเดียวกันนั้นเขากล่าวกันว่า ชาวสลาร์คอฟกำลังจะลงมาบนพื้นโลกไม่ใช่หรือ?“
———————————————————————————————————