เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ
ตอนที่ 243 : หนุ่มหล่อช่วยอะไรหน่อยได้ไหม?
ตอนเย็น
เหล่าเจ้านายทั้งหลายก็มาถึงซินหลงล่วงหน้าถึงหนึ่งชั่วโมง
จางเทียนเหิงและเว่ยหลงเซียงมาถึงก่อนพร้อมกับเลขาสาวของพวกเขาและด้วยทั้งคู่นั้นเป็นเพื่อนกันดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มคุยกันอย่างรวดเร็ว
“ช่วงนี้กิจการไปได้ด้วยดีไหม?”
“ไม่มีปัญหาอะไรแต่ขาดลูกค้ารายใหญ่ไปสองรายกําไรก็เลยลดลงมาเล็กน้อย”
“เรื่องนี้ง่ายมาก รอให้น้องเจียงแนะนําลูกค้ารายใหญ่ให้นายสักสองสามรายก็พอแล้ว!”
จากนั้นเว่ยหยงเซียงก็พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนิทรรศการเครื่องประดับ
และหลังจากนั้นจางเทียนเหิงก็พูดถึงเรื่องการท่องเที่ยวที่ซานย่า
ทุกสิ่งที่พวกเขาพูดนั้นก็ต้องมีเจียงเฉินมาเกี่ยวด้วยเสมอ
ในเวลานี้เองจางเปยผู้ถือหุ้นอันดับที่สองของ ByteDance ก็เดินเข้ามาพร้อมกับเลขาสาวของเขา
เมื่อเห็นจางเทียนเหิงกับเว่ยหยงเซียงที่อยู่ข้างในแม้พวกเขาจะไม่รู้จักกันแต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องตกตะลึง
จางเทียนเหิงกับเว่ยหยงเซียงเองก็ตกตะลึง
มองหน้ากัน
จางเปยกล่าวขอโทษออกมา “ขอโทษทีครับ ผมน่าจะเข้าผิดห้อง”
ออกไปข้างนอกก่อนจะดูหมายเลขห้อง [VIP No.1]
จางเปยสงสัย “ก็ถูกไม่ใช่หรอ มันก็ต้องเป็นห้องนี้สิ เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาเป็นเพื่อยของคุณเจียง?”
จางเปยเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับเลขาสาวอีกครั้งและถามด้วยรอยยิ้ม“ทั้งสองเป็นเพื่อนของคุณเจียงใช่ไหมครับ? ผมก็ถูกคุณเจียงเฉินมาเหมือนกัน ผมชื่อว่าจางเปยครับ”
“เจียงเฉินเชิญมางั้นสอนะ ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเดียวกันนี่เอง”
จางเทียนเหิงและเว่ยหยงเซียงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนจะดึงจางเปยเข้ามาอย่างกระตือรือร้น
จากนั้นพวกเขาก็เริ่มแนะนําตัวเองกัน
“สวัสดีฉันชื่อว่าจางเทียนเหิง นี่นามบัตรของฉัน”
“สวัสดีฉันคือ เว่ยหยงเซียง นั่นามบัตรของฉัน!”
“สวัสดีครับ ผมจางเปย นร่นามบัตรผมครับ!”
หลังจากแลกนามบัตรแล้วจางเปยก็ต้องตกตะลึง
ประธานหมิงเต่อกรุ๊ป?
ประธานบริษัทกฎหมายเทียนกวน?
แมว่าเขาจะไม่เคยรู้จักทั้งสองมาก่อนแต่ชื่อบริษัทของพวกเขาเขานั้นย่อมต้องเคยได้ยินเขาพูดออกมาอย่างกระตือรือร้นทันที
“คุณจางผมอยากพบคุณมานานแล้ว! คุณเว่ยผมก็อยากพบคุณมานานแล้วเช่นกัน!”
หลังจากที่จางเทียนเหิงและเว่ยหยงเซียงได้รับนามบัตรของจางเปยมาพวกเขาก็ตกตะลึงยิ่งกว่าจางเปยเสียอีก!
ByteDance นี่มันบริษัทระดับแสนล้าน!
มากกว่าบริษัทของพวกเขาอีก!
พวกเขาร้อนใจขึ้นมาทันที
“คุณจาง คุณเป็นตํานานในวงการอินเทอร์เน็ตเลยนะ!”
หลังจากแนะนําตัวกันไปแล้วพวกเขาก็เริ่มทําความรู้จักกัน
หลังจากนั้นซูหมิงอี้ประธานของบิลิปิลิก็เดินเข้ามาพร้อมกับเลขาสาวของเขาหลังจากนั้นโจวหมิงจากโลกของการเงินก็ตามมาถึง
หลังจากที่ทุกคนแนะนําตัวเองกันแล้วพวกเขาก็สนิทกันอย่างรวดเร็วและบรรยากาศก็เต็มไปด้วยความกลมกลืน
ในเวลานี้เองโจวหมิงอี้ก็พูดออกมา “ยังไงก็ตาม ตอนนี้น้องเจียงยังมาไม่ถึงทําไมเราไม่โทรไป หาเขาหน่อยล่ะ?”
เว่ยหยงเซียงพยักหน้า “เอาเลย เอาเลย”
กดโทรออก
เชื่อมต่อ
เว่ยหยงเซียง “นี่ น้องเจียง พวกเรามากันแล้วนะ แล้วนาย…”
เจียงเฉินมองดูเวลาก่อนจะพูดด้วยความแปลกใจ “พวกคุณมาเร็วกันไปไหมผมยังส่งอาหารอ
ยู่เลย…”
ทุกคน “…..
ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ!
ส่งอาหาร?
เว่ยหยงเซียงหลั่งเหงื่อออกมา “น้องเจียง นายไปส่งอาหารงั้นหรอ? นายไม่ได้ขับตีตี้แล้วหรอ?”
เจียงเฉิน “ช่วงนี้ผมว่าจะพักตี้ตี้ไปก่อนแล้วเปลี่ยนมาทําส่งอาหารแทน…”
อีกนะ
คนทั้งห้องล้มลงกับพื้น
ใช่แล้ว ตามเวลานัดจริงๆแล้วมันควรเป็น 1 ทุ่มแต่พวกเขาทั้งหมดกลับมาเร็วกว่าเวลาอย่างน้อย 40 นาที! ดังนั้นมันจึงไม่น่าแปลกเลยว่าทําไมพวกเขาถึงมาเร็ว!
จางเทียนเหิงมองไปรอบๆห้อง เหล่าเลขาสาวเองก็ยังอยู่ในห้องด้วยเขาโบกมือทันที “พวกเธอออกไปหาอะไรกินด้วยตัวเองก่อนเลยเดี๋ยวพวกฉันจะโทรไปหาตอนกินอาหารกันเสร็จแล้ว”
เลขาสาวเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นสาวงามที่กําลังสวมชุดโอแอลจากที่ทํางานพวกเธอพากันเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
เหล่าเลขาสาวหลังออกมาจากห้องส่วนตัวพวกเธอก็พากันหาโต๊ะในร้านแล้วพากันนั่ง
พอพวกเธอนั่งลงพวกเธอก็เริ่มคุยกันทันที
เลขาสาวของซูหมิงอี้ถามด้วยความสงสัย “คุณเจียงเขาเป็นใครกัน ดูเหมือนเจ้านายของพวกเราจะให้ความสําคัญกับเขามากเลยนะ”
เลขาสาวของจางเทียนเหิงยิ้มและพูดออกมา “ฉันค่อนข้างจะรู้จักบอสเจียงอยู่เขาเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของบริษัทกฎหมายของฉัน เขาเคยไปที่บริษัทกฎหมายอยู่ประมาณสองถึงสามค รั้ง แต่ฉันบอกได้เลยนะว่าเขาหล่อมาก!!”
จากนั้นเธอก็เล่าถึงประสบการณ์ครั้งล่าสุดที่เธอได้ไปซานย่า ซึ่ง
มันก็ทําให้เหล่าสาวๆคนอื่นพากันตาสว่าง!
“จะ เจ้าของโรงแรมแอตแลนติส?!”
ในเวลานี้เองเลขาสาวของโจวหมิงก็พูดออกมา “ฉันเคยเอาองุ่นทับทิมแห่งโรมันเอาไปให้เขาด้วย…”
ในเวลานี้เอง
เลขาสาวของโจวหมิงเธอมีสายตาที่เฉียบแหลมเธอนั้นสามารถมองเห็นชายหนุ่มรูปงามสวมเสื้อแจ็กเก็ตสีเหลืองพร้อมกับกล่องเก็บอาหารกําลังเดินเข้ามาที่หน้าร้านอาหาร
“ดูสิ คุณเจียงอยู่ตรงนั้น!”
เลขาสาวของซูหมิงอี้และจางเปยหันไปดู
เมื่อได้เห็นครั้งแรก : พระเจ้า! คุณเจียงไปส่งอาหารมาจริงๆ ถึงจะเตรียมใจมาแล้วแต่มันก็ยังร่าตกตะลึงมากจริงๆ!
แต่เมื่อมองไปสักพัก : ว้าว–หล่อมาก! เขาเดินได้สุขุมมากเลย สีหน้าของเขาสงบนิ่งราวกับน้ําบนทะเลสาบ ดวงตาที่เป็นประกาย! แถมยังมีความมั่งค้ําระดับมหาศาล!
พระเจ้า!
จู่ๆเลขาสาวทั้งสองก็รู้สึกใจเต้น!
ในเวลานี้เองจ้าวหยวยผู้จัดการร้านอาหารก็ได้เข้ามาทักทายเขาด้วยความเร่งรีบและพูดออก มาด้วยความเคารพว่า “เจ้านายมาแล้ว!”
เจียงเฉินพยักหน้า “พวกเขามากันครบรึยัง?”
จ้าวหยวน “มาครบทั้งห้าคนแล้วครับ”
เจียงเฉิน “โอเค..นายส่งคนไปดูจักนยานของฉันที่หน้าประตูด้วยล่ะอย่าให้ใครมาขโมยมันไป ไม่งั้นฉันต้องไปซื้อมันใหม่อีก
จ้าวหยวนพยักหน้า “ไม่ต้องห่วงครับเจ้านาย”
เจียงเฉินรีบเดินไปที่ห้อง VIP หมายเลข 1 ทันทีเพราะอีกฝ่ายนั้นมากันหมดแล้วดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาไปเปลี่ยนชุดอีกแล้ว
ในเวลานี้เองจางเทียนเหิง เว่ยหยงเซียง โจวหมิงและชูหมิงอี้ก็เพิ่งได้รู้จากจางเปยว่าเจียงเฉินนั้นเข้าซื้อหุ้นของ ByteDance ถึง 64% และได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่
แต่ละคนต่างก็ตกตะลึง!
หุ้น 64% ของ Byte Dance นั้นเท่ากับเท่าไหร่
อย่างน้อยก็ 2 แสนล้านหรือมากกว่านั้น! (ที่จริงประมาณ 3 แสนล้าน)
พวกเขาไม่กล้าเรียกเจียงเฉินว่าน้องเจียงอีกแล้ว ในอนาคตพวกเขาตัดสินใจแล้วว่าจะเรียกเจียงเฉินว่า : คุณเจียง!
ก๊อก ก๊อก–
เจียงเฉินเคาะประตูก่อนจะเข้ามาด้วยรอยยิ้ม “ขอโทษทีนะครับทุกคนผมสายไปมากแล้ว—
“ได้ที่ไหนกัน! พวกเราต่างหากที่มาเร็วเกินไป!”
จางเทียนเหิง เว่ยหยงเซียง โจวหมิง ซูหมิงอี้และจางเปยลุกขึ้นมาทักทายเขาทันที
ผู้คนมองหน้ากันอย่างมีความสุข
เนื่องจากมูลค่าของทรัพย์สินที่เจียงเฉินมีอยู่นั้นทะลุ 4 แสนล้านแล้วดังนั้นพวกเขาจึงพากันเรียกเจียงเฉินว่า คุณเจียง!
เจียงเฉินเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับเรื่องนี้มาก มันก็แค่อิทธิพลของสถานะที่เพิ่มขึ้นเท่านั้น
หลังจากดื่มเหล้ากันไปสักพัก บรรยากาศก็เริ่มอบอุ่นขึ้น
จุดประสงค์หนึ่งของเจียงเฉินก็คือเขาต้องการขอบคุณทุกคนที่ช่ายเขาจัดการกับเรื่องต่างๆที่มาจากมรดกและอีกอย่างก็คือเขานั้นต้องการให้ทุกคนนั้นได้เจอกันเพื่อเป็นช่องทางในการจัดการ ธุรกิจในอนาคต
ถ้าหากบริษัทกฎหมายเทียนกวนนั้นได้รับการช่วยเหลือจากบริษัทบิลิบิลิและ Bytedance ผลประกอบการของบริษัทก็ควรที่จะเพิ่มขึ้นหลายสิบล้าน!
โจวหมิงยังคงพยายามพูดกับจางเปยให้เขาพิจารณาเกี่ยวกับเรื่องการลงทุนกับบริษัทของเขา
ส่วนบิลบิลิก็ได้หารือความร่วมมือกับ Byte Dance ไปเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายนั้นได้ประโยชน์ร่วมกัน
ผ่านไป 2 ชั่วโมงงานเลี้ยงก็จบลง
เจียงเฉินขี่จักรยานหนีไปทันที
วันถัดมา
เจียงเฉินตื่นขึ้นมาบนเตียงขนาด 50,000 ตารางเซนติเมตรของเขาและวันของเขาก็เริ่มนอีกครั้ง
เขามองตัวเองผ่านกระจกและเริ่มทําตามสิ่งที่ปรายณ์โบราณเคยกล่าวไว้ :ต้องสํารวจร่างกายตัวเองวันละสามครั้ง!
“ฉันหล่อไหม?”
“ฉันหล่อไหม?”
“ฉันหล่อไหม?”
และผลที่ได้ก็คือ : “สวรรค์ไม่ได้ให้กําเนิดฉัน เจียงเฉินผู้หล่อเหลาตราบเท่าฟ้าดินสลาย!”
ฮีม–
หล่อแล้วก็ต้องหยิ่งสักหน่อย!
เมื่อแข่งกับเขาด้วยความหล่อเจียงเฉินนั้นไม่เคยแพ้ใคร!
การทํางานส่งอาหารเริ่มขึ้น ทุกครั้งที่เขาส่งเสร็จเขาก็จะทําการพักผ่อนหนึ่งชั่วโมง
10 โมงเช้า
รายการที่สองเจียงเฉินมาที่ชุมชนจินซัวเถียนตี้ พร้อมกับ “ชานมไข่มุกเผือก” เขาต้องขึ้นไปส่งบนอาคารชั้น 7 แต่ประตูชั้นล่างกลับไม่เปิดมันทําให้เขาไม่สามารถขึ้นไปได้
เขาจึงต้องโทรแจ้งลูกค้า
เจียงเฉิน “คนสวยครับ อาหารของคุณมาถึงแล้ว แต่ว่าประตูชั้นล่างมั่นปิดนะครับ”
คนสวย “เดี๋ยวฉันลงไปค่ะ”
เจียงเฉิน “ได้ครับ”
ในเวลานี้เอง
ภายในห้อง พ่อแม่ของครอบครัวหนึ่งกําลังกดดันลูกสาวของตัวเอง
พ่อ “ไปจิงซวน! วันนี้ลูกมีนัดบอดไม่ว่าลูกจะพูดอะไรลูกก็ต้องไป!”
แม่ “ใช่ เด็กคนนี้เป็นเด็กดีจะตายไปแม่ใช้เวลานานมากกว่าจะเจอคนดีๆแบบนี้ แม่จะไม่ปล่อยให้คนอื่นได้เขาไปเด็ดขาด!”
พ่อ “พ่อตรวจสอบเขามาแล้ว ผู้ชานคนนี้จบมาจากมหาวิทยาลัยชิงหัว! เขาเป็นทั้งพลเมืองของจีนแล้วก็ยังมีกรีนการ์ดของอเมริกา ตอนนี้เขาเรียนจบและกลับมาที่จีนแล้วและสภาพครอบครัวของเขาก็ดีด้วย! มีห้องสวีทอยู่ในเมืองหลวงสองห้อง!พวกลูกนะเหมาะสมกันจะตายไป…”
แม่ “ใช่แล้ว หนุ่มคนนั้นหน้าตาดีมากนะ ลูกจะพลาดไม่ได้อีกแล้วนะ ตอนนี้ลูกก็อายุ 25แล้วถ้าไม่แต่งงานตอนนี้มันจะสายเกินไปแล้วนะ
เบื้องหน้าพ่อและแม่มีสาวงามสวยประมาณ 93 คะแนนเธอคือ ไปจึงเสวียนเธอมีใบหน้ารูป ไข่ ข้างปากสีเชอร์รี่มีลักยิ้มเล็กๆคู่หนึ่ง ขาเรียวสีขาวนั้นกําลังไขว่ห้างอยู่บนโซฟาท่าทางเธอดูเหมือนปลาเค็มที่อยากตาย
ทันใดนั้นก็มีสายโทรเข้ามา
เป็นชานมที่เธอสั่งมา
“รอสักครู่ค่ะ เดี๋ยวฉันลงไป”
จากนั้นเธอก็วิ่งออกไปจากห้องอย่างมีความสุขทิ้งพ่อแม่ที่กําลังโกรธเอาไว้ข้างหลังชั้นล่าง
เจียงเฉินมองดูสาวสวย 93 คะแนนวิ่งลงมา
“ชานมของฉัน!”
“นี่ครับ!”
ไปจึงเสวียนมองไปที่เจียงเฉิน : ว้าว เขาหล่อมากเลย ถึงจะสวมหน้ากากอยู่แต่มันก็ไม่สา มารถซ่อนความหล่อของเขาได้!
จู่ๆก็มีแสงสว่างขึ้นมาในใจของเธอ
ไปจึงเสวียนพูดออกมาอย่างเขินอาย “หนุ่มหล่อ ฉันขออะไรหน่อยได้ไหม?”
????
เจียงเฉินรู้สึกดีใจมาก เพราะบางทีนี่อาจจะเป็นกิจกรรมพิเศษ!
เจียงเฉิบตบหน้าอกของตัวเอง “คุณพูดมาได้เลยครับ ตราบใดที่ผมสามารถช่วยได้ผมจะช่วยอย่างแน่นอน!”
ไปจึงเสวียน “มันเป็นแบบนี้ค่ะ พ่อแม่ของฉันจะจับฉันส่งไปนัดบอดฉันรู้สึกว่ามันน่าคาญมากดังนั้นคุณช่วยแกล้งเป็นแฟนฉันหน่อยได้ไหมคะ?”
แกล้งเป็นแฟน?
เรื่องง่ายๆ!
เจียงเฉิน “ตอนนี้หรอครับ?”
ไปจึงเสวียนพยักหน้า “ตอนนี้เลยค่ะ..ฉันไม่ปล่อยให้คุณทําโดยไม่ได้อะไรแน่ค่ะเอาเป็นว่าฉันให้คุณ 200 หยวน โอเคไหมคะ?”
เจียงเฉิน “ไม่จําเป็นต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าใช่ไหมครับ?”
ไปจึงเสวียน “ไม่ต้องค่ะ”
“ไปกันค่ะ!”
ไปจิงเสวียนถึงเจียงเฉินไปขึ้นลิฟต์และเดินไปที่ห้อง 90% ทันที
เปิดประตู
ไปจิงเสวียน “พ่อ แม่ หนูมีแฟนแล้วนะ…”
แม่ที่กําลังทําอาหารอยู่ในครัวก็ดุสวนออกมา “เมื่อกี้ลูกยังไม่มีแฟนแต่ตอนนี้กลับมีแฟนแล้วไม่ใช่ว่าลูกไปถึงใครก็ไม่รู้มาเป็นแฟนใช่ไหม?!”
เมื่อเธอเดินออกมาเธอก็พบกับเจียงเฉิน
ว้าว หนุ่มหล่อ!
เธอคิดในใจ : ชายหนุ่มคนนี้เหมาะกับลูกสาวของฉันมาก อีกอย่างเขาทําแม้กระทั่งงานส่งอาหารแสดงว่าเขาจะต้องเป็นคนที่มั่นคงและไม่ทําตัวเลอะเทอะถ้าจับคู่กันได้ก็คงดี!”
ทันใดนั้นเธอก็ดูเป็นมิตรขึ้นมาทันที “หนุ่มน้อย มาๆ มาๆ มานั่งก่อนลองกินผลไม้หน่อยสิ!”
ในไม่ช้าพ่อและม่ก็นั่งลงตรงข้ามเจียงเฉินกับไปจิงเสวียน
การพิจารณาขึ้น!
แม่ “ถอดหน้ากากออกหน่อยได้ไหม?”
เจียงเฉินถอดหน้ากากออก
หลังจากนั้น
ทั้งสามก็มองไปที่หน้าของเจียงเฉินด้วยความตกตะลึง!
หล่อมาก!
หล่อจนต้านไม่ไหว!
พ่อยิ้มและพูดออกมา “หนุ่มน้อย– นายคิดยังไงกับลูกสาวของฉันหรอ?”
เจียงเฉินตอบแบบเรียบง่านและตรงไปตรงมา “ดีนะครับ เธอเป็นคนที่สดใสและใจกว้างไม่เสแสร้งและยังเข้ากับคนได้ง่ายด้วยครับ”
พ่อถามต่อ “แล้วนายมีพี่น้องที่บ้านไหม? ที่บ้านยังมีผู้อาวุโสอยู่รึเปล่า?”
เจียงเฉิน “ผมเป็นเด็กกําพร้าครับ เติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้าคนเดียวครับ”
เมื่อแม่ได้ยินแบบนั้นเธอยิ่งพอใจขึ้นไปอีกสําหรับเธอนั้น เพราะว่าหลังจากที่ลูกสาวของเธอ แต่งงานลูกสาวของเธอจะไม่มีวันถูกแม่สามีรังแกอย่างแน่นอน
คราวนี้แม่ถามออกมา “หนุ่มน้อยแล้วเธอมีรถไหม…แน่นอนว่าป้าไม่ได้สนใจหรอกว่าเธอจะมรถรึเปล่า แต่ป้าแค่อยากจะรู้”
เจียงเฉินพยักหน้า “มีครับ”
ไปจึงเสวียน “???”
ตกตะลึง!
นายเป็นคนส่งอาหารไม่ใช่หรอ? แล้วนายมีรถได้ยังไง?
แม่พูดออกไป “ ฉันไม่ได้หมายถึงจักรยานนะ”
เจียงเฉินพยักหน้า “มันไม่ใช่จักรยานครับ…”
พ่อยิ้มอย่างพอใจก่อนจะถามต่อ “แล้วห้องล่ะมีไหม อยู่ที่วงแหวนไหน…แน่นอนว่าฉันไม่ได้ สนใจหรอกว่าเธอจะมีเงินรึเปล่า แต่ฉันอยากได้คําตอบที่ชัดเจนเพราะเธอจะมีบ้านไหมมันไม่สํา คัญเพราะทางนี้ก็มีอยู่แล้ว 5 ห้องถ้าพวกเธออยากแต่งงานกันจริงๆทางนี้ก็ยกอีกสี่ห้องให้ได้ แต่ ถ้ารู้สึกว่าไม่อยากได้ก็ไม่บังคับนะ!”
“อีกอย่างหลังแต่งงานไปแล้วเรื่องลูกทางนี้ก็ช่วยดูแลให้ได้นะ”
เจียงเฉินตกตะลึง!
นี่เขาได้เจอกับพ่อตาแม่ยายที่ดีที่สุดในตํานานแล้วหรอ?!
เจียงเฉิน “ผมมีอยู่แล้วครับอยู่บนวงแหวนที่สอง”
ไปจึงเสวียนมองไปที่เจียงเฉินด้วยความตกตะลึง เธอเริ่มมั่นใจแล้วว่าเจียงเฉินเป็นคนส่งอาหา รจริงๆหรือแค่ปลอมตัวมา
พ่อปรบมือและหัวเราะออกมา “เรียบร้อยแล้วแล้วเมื่อไหร่พวกลูกจะแต่งานล่ะ?”
พรูด–
เจียงเฉินพ่นชาออกมาก่อนจะส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ยังไม่ใช่เร็วๆนี้หรอกครับ”
ไปจิงเสวียนหน้าแดงก่อนจะพูดออกมาด้วยความตื่นตระหนก “เรายังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ…”
เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเจียงเฉินหัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น
รู้สึกราวกับว่านี่แหละคือคนที่ใช่!
ท้ายที่สุดเจียงเฉินนั้นก็ต้องโดนพ่อแม่ผู้กระตือรือร้นของไปจิงเสวียนรั้งเอาไว้ให้ทานอาหารกลางวันด้วยกัน
หลังจากที่แม่ของเธอได้คุยกับเจียงเฉินแล้วเธอนั้นก็แทบจะอดใจไม่ไหวที่จะหยิบทะเบียนบ้านและพาทั้งลูกของเธอและเจียงเฉินไปสํานักงานกิจการพลเรือนเพื่อทําหนังสือสมรสกัน!
แม้แต่ตอนทานอาหาร แม่ของเธอก็ยังคีบผักให้กับเจียงเฉินจนมันกองจนเหมือนกับภูเขาขนาดย่อมๆ มันทําให้ไปจิงเสวียนนั้นรู้สึกว่าเจียงเฉินอาจจะเป็นลูกชายแท้ๆของพ่อกับแม่เธอ!
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเจียงเฉินก็ไม่รออะไรอีกต่อไปเขาหาจังหวะเพื่อออกไปทันที
พ่อก็รีบพูดออกมา “จิงเสวียน ไปส่งเสี่ยวเจียงเร็ว!”
ไปจึงเสวียน “…”
ลงไปชั้นล่าง
เจียงเฉินขึ้นขี่จักรยานและกําลังจะจากไป
“เดี๋ยว” ไปจิงเสวียนก็เข้ามาหยุดเจียงเฉินไว้อย่างรวดเร็ว “แล้วหลังจากนี้เราจะทํายังไงกันต่อไปดี?”
“ทําอะไรต่อหรอ?” เจียงเฉินสับสน
“เรา” ไปจึงเสวียนพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าของเธอที่แดงก่ํา
“มีอะไรอีกไหม ฉันจะต้องรีบไปส่งของอีกนะ” เจียงเฉินพูดออกมา
“ไม่อย่างนั้น ทําไมเราไม่ลองมาคบกันจริงๆดูล่ะ…” ไปจิงเสวียนก้มหัวลงและพูดออกมาอย่างเขินอาย
เจียงเฉินหลั่งเหงื่อออกมาก่อนจะพูดอย่างรวดเร็ว “ฉันขอโทษจริงๆนะสําหรับเรื่องนี้แต่ฉันมีแฟนแล้ว…”
พูดจบเจียงเฉินก็รีบจากไปอย่างรวดเร็ว
เห้อ –
เขากลัวจริงๆที่ตัวเองหล่อเกินไป–
คนหล่อเกินไปนี่มันน่าหนักใจจริงๆ!
ไปจึงเสวียนมองหลังของเจียงเฉินที่กําลังจากไปเธอกัดฟันพูดออกมา “ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!”
เธอต้องยอมรับจริงๆว่าเจียงเฉินนั้นยอดเยี่ยมที่สุดทั้งคําพูดและหน้าตาของเขาล้วนแล้วแต่ไม่ธรรมดาดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายที่ผู้หญิงจะหลงไหล
เจียงเฉินขี่จักรยานออกจากชุมชน
ในเวลานี้เอง
เติ้ง! เปิดกิจกรรมพิเศษ! ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ!]
[รางวัล : หุ้น 100% ของ [ห้างสรรพสินค้าเฉาหยางจอยซิตี้]
[ระบบลงชื่อเข้าใช้สัมผัสประสบการณ์ชีวิต 3.0-3.5 (ค่าประสบการณ์
–]
เจียงเฉินหยุดจักรยานของเขา!
กิจกรรมพิเศษ!
เซอร์ไพรส์มาก!
ห้งสรรพสินค้าเฉาหยางจอยซิตี้
นี่มันห้างสรรพสินค้ายอดนิยมของวัยรุ่นในเมืองหลวงไม่ใช่หรอ?
ห้างนี้มีมูลค่าขนาดไหนกัน?!
อย่างน้อยก็หลักหมื่นล้าน! แต่จํานวนที่แท้จริงแม้แต่เจียงเฉินก็ไม่อาจประเมินได้!
เมื่อได้รับรางวัลมาแล้วเจียงเฉินก็ราวกับได้รับแรงจูงใจที่มากขึ้น!
เขาตัดสินใจลดเวลาพักจากหนึ่งชั่วโมงเป็นครึ่งชั่วโมงทันที!
“ตึง!คุณได้รับคําสั่งใหม่หมายเหตุคําสั่ง : ฉันต้องการคนส่งที่พูดสําเนียงกว่างซีมาส่งถ้าวาดกระต่ายน้อยได้ด้วยจะดีมาก ขอบคุณ…”
กว่างซี? กระต่ายน้อย?
ฉันไม่ไป!
“ปฏิเสธ!”
หลังจากนั้นเจียงเฉินก็ปฏิเสธคําสั่งหลายครั้งติดต่อกัน!
เจียงเฉินยังไม่พบกับคําสั่งที่ดูน่าพึงพอใจเขาก็เลยไปพักผ่อนนั่งดื่มกาแฟแทน
ในเวลานี้เอง
สํานักงานใหญ่ ฝ่ายปฏิบัติการ
พนักงานคนหนึ่งพบข้อมูลบางอย่างที่ผิดปกติเขาจึงรายงานไปที่หัวหน้าของเขาทันที “หัวหน้าครับมีพนักงานส่งคนใหม่ของเรากดยกเลิกคําสั่ง 102 รายการในเวลาแค่ 2 วัน….เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนผมควรจะทํายังไงดีครับ?เราจะลบบัญชีของเขาไปเลยดีไหมครับ?”
เมื่อหัวหน้าได้ยินแบบนั้นเขาก็พูดออกมาทันที “แบบนี้แล้วจะทําอะไรได้อีก ยกเลิกบัญชีของ เขาไปเลย!”
พนักงาน “ได้ครับ”
ดําเนินการทันที!
บัญชีของพนักงานจัดส่งชื่อ [เจียงเฉิน] ถูกยกเลิกแล้ว!