หลังจากที่ เฉียวชีหยาเดินกลับไปที่ที่นั่งของเธอ ชายหัวล้านก็ตะโกนใส่เธอทันที
“เฉียวชีหยา เธอทำแบบนี้กับบริษัทได้ยังไง?”
“นี่คือท่าทางของคนที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างงั้นหรอ?”
“ไม่ต้องพูดถึงโบนัสเลย แม้แต่หน้าที่การงานของเธอมันก็จบแล้ว!”
…………
ชายหัวล้านพ่นลมหายใจอย่างโกรธจัดก่อนจะเดินออกไปข้างนอก
ในตอนแรก บริษัทได้เข้าร่วมการประชุมทางอินเทอร์เน็ตเพื่อหาเพื่อนทางธุรกิจ และการขึ้นไปโปรโมตบนเวทีก็คือตัวตัดสินว่าบริษัทจะได้นายทุนหรือไม่
แล้วตอนนี้เป็นยังไง?
มันเละไม่เป็นท่า!
ชายหัวล้านไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป
และหลังจากที่เฉียวชีหยาได้ยินสิ่งที่ชายหัวล้านพูด เธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง
โบนัส โดนไล่ออก?
แต่เธอยังต้องจ่ายค่าเช่าห้องของน้องชายเดือนละ 30,000 หยวน!
เธอควรจะทำอย่างไรดี?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉียวซื่อหยาก็รีบพูดขึ้นมา “หัวหน้า ผู้จัดการ… โปรดรอสักครู่…”
แต่อย่างไรก็ตาม ชายหัวล้านเหมือนกับไม่ได้ยินคำพูดของเฉียวซื่อหยาเลย เขายังคงก้าวต่อไป
…………
หลินฟานเองก็ไม่ได้สนใจเรื่องของเฉียวชีหยา
ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่แถวแรกอย่างเงียบๆ พร้อมกับฟังคนพูดเรื่องอินเทอร์เน็ตอยู่บนเวที
ต้องบอกเลยว่าคนพวกนี้มีความสามารถมาก
เมื่อพวกเขาขึ้นเวทีไปเพื่อโปรโมตบริษัท พวกเขาก็พูดถึงความรู้เกี่ยวกับเครือข่ายต่างๆได้มากมาย
และหลินฟานเองก็มีทักษะการแฮ็คระดับมืออาชีพ เขาสามารถเข้าใจและฟังคำพูดต่างๆด้วยความเข้าใจได้แบบสบายๆ
หลังจากเวลาผ่านไป การประชุมของวันนี้ก็สิ้นสุดลง
พระอาทิตย์กำลังตกดิน
ตอนนั้นเอง ประธานต้าหม่าและประธานเสี่ยวหม่าก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน “คุณหลิน เราไปทานอาหารเย็นด้วยกันเถอะ”
ทั้งสองมองหน้ากันโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า
แต่ก็มีความระแวดระวังและความตึงเครียดอยู่ในใจของพวกเขา
ต้องรู้ก่อนว่า……
เพนกวินและอารีย์… เป็นยักษ์ใหญ่ในวงการอินเทอร์เน็ตเพียงสองรายในจีน
ซึ่งในถ้ำเดียวกันมันไม่สามารถมีเสือสองตัวได้!
ทั้งคู่แข่งขันกันอย่างดุเดือดมาโดยตลอด
และหลินฟานก็มีหุ้น 5% ของเพนกวินและอารีย์ เห็นได้ชัดเลยว่าตัวตนของหลินฟานตอนนี้นั้นยิ่งใหญ่มาก
ทัศนคติของหลินฟานมีความสำคัญมากสำหรับพวกเขา
เพราะถ้าหากว่า… หลินฟานเกิดรู้สึกไม่พอใจใครสักคนขึ้นมา คนๆนั้นจะต้องตกที่นั่งลำบากอย่างแน่นอน
ดังนั้นนี่จึงไม่ใช่ข่าวดีสำหรับต้าหม่าและเสี่ยวหม่าเลย!
หลินฟานเองก็เริ่มเหมือนจะรู้สึกถึงกลิ่นของการต่อสู้ระหว่างคนทั้งสอง
เขาแตะจมูกก่อนจะพูดออกมา “เอาอย่างนี้ วันนี้ฉันจะเป็นเจ้าภาพเอง แล้วก็ขอเชิญพวกคุณทั้งสองมาทานอารด้วยกัน โอเคไหม?”
ต้าหม่าและเซียวหม่ามองหน้ากัน จากนั้นก็พยักหน้าพร้อมกันและกล่าวว่า “งั้นก็รบกวนคุณหลินด้วย”
จากนั้นคนกลุ่มใหญ่ก็เดินไปที่ลานจอดรถ
หลินฟานไปนั่งที่รถลัมโบกินี่ของเขา
ต้าหม่า เสี่ยวหม่า และคนในวงการอินเทอร์เน็ตจำนวนมากที่ติดตามพวกเขามา ทั้งหมดเริ่มขึ้นรถ โรลส์-รอยซ์ เบนท์ลีย์ ไมบัค เมอร์เซเดส-เบนซ์และรถยนต์แบรน์อื่นๆ
จากนั้น หลินฟานก็เป็นฝ่ายนำออกไปก่อน
ฉากเหล่านี้……
ทั้งหมดมันอยู่ในสายตาของเฉียวชีหยาผู้ซึ่งยืนสิ้นหวังอยู่ไกลๆ
เธอถอนหายใจก่อนจะพูด “กลายเป็นว่าเขาไม่ได้เช่าลัมโบกินี่มา แต่มันเป็นลัมโบกินี่ของเขาจริงๆ”
“กริ๊งง!”
ตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเฉียวชีหยาก็มีเสียงดังขึ้น
“ชีหยา วันนี้ลูกไปที่งานประชุมเป็นอย่างไรบ้าง บริษัทของลูกจะให้โบนัสก้อนโตแก่ลูกเร็วๆนี้ใช่ไหม?”
ทันทีที่กดรับโทรศัพท์ เสียงที่ตื่นเต้นจากแม่ของเธอ เฉินหมินเฟิน ก็ดังออกมาทันที
การประชุมเป็นอย่างไร?
โบนัส?
คำพูดเหล่านี้แทงทะลุหัวใจของเฉียวชีหยาราวกับเป็นเหล็กที่แหลมคม
ในที่สุด น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของเธอ
“ฮือฮือ…”
เฉินหมินเฟินได้ยินดังนั้นก็รีบพูดขึ้น “ชีหยา ลูกร้องไห้ทำไม มีใครรังแกลูกหรือเปล่า บอกแม่สิลูก!”
เฉียวชีหยาพูด”แม่ค่ะ หนูถูกไล่ออกและโบนัสทั้งหมดของหนูก็ไม่ได้แล้ว”
“อะไรนะ?” เฉินหมินเฟินตะโกน “มันเกิดขึ้นได้ยังไง แม้แต่โบนัสก็ไม่ได้ แถมยังถูกไล่ออก… แล้วน้องชายของแกจะทำยังไง ตอนนี้เขากำลังเรียนอยู่นะ!”
“ฮือฮือ…”
เมื่อเฉียวชีหย่าได้ยินคำพูดของเฉินหมินเฟิน เธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างหยุดไม่ได้
…………
สำหรับเรื่องเหล่านี้…
หลินฟานไม่รู้เรื่องเลย
ในเวลานี้ กลุ่มรถหรูที่นำโดยเขาได้สร้างภูมิทัศน์ที่สวยงามบนถนนเจียงเป่ย
และไม่นานพวกเขาก็มาถึงโรงแรมเจียงเป่ย
แม้แต่ผู้คนในโรงแรมเจียงเป่ยก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นรถหรูมากมายขนาดนี้
พนักงานเสิร์ฟรีบรายงานสถานการณ์ให้ผู้จัดการจางซานเฟิงทราบ
สายตาของจางซานเฟิงนั้นดีกว่าสายตาคนทั่วไปมาก
เขาจำกลุ่มคนที่เดินออกมาจากรถหรูได้อย่างรวดเร็ว
ประธานตวนกู่, ประธานอีคอมเมิร์ซ, ประธานเว่ยป๋อ, ประธานเบราว์เซอร์ UB, ประธานเบราว์เซอชีเอ่อ, ประธานจินตง…
และยังมีประธานต้าหม่าและประธานเสี่ยวหม่าด้วย!
กลุ่มคนที่มีอำนาจเหล่านี้มากันได้ยังไง?
ทำไมพวกเขาถึงมาที่โรงแรมเจียงเป่ยอย่างกะทันหัน? !
โชคดีที่… จางซานเฟิงผ่านสถานการณ์แบบนี้มาเยอะแล้ว เขาจึงเรียกสติมาได้อย่างรวดเร็วและรีบออกไปทักทาอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น เขาก็เห็นหลินฟานอยู่ในกลุ่มประธานเหล่านี้ด้วย
ตอนนั้นเอง หลินฟานเองก็สักเกตุเห็นจางซานเฟิงเช่นกัน เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผู้จัดการจาง คุณอยู่ที่นี่เอง เราต้องการห้องที่มันใหญ่ๆหน่อย”
ปกติแล้วโรงแรมเจียงเป่ยจะมีลูกค้าแน่นตลอดทั้งปี โดยทั่วไปแล้ว ลูกค้าจะต้องจองห้องไว้ล่วงหน้าก่อนแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น หลินฟานต้องการห้องที่มีขนาดใหญ่ด้วย!
แต่อย่างไรก็ตาม หลินฟานก็ไม่ใช่คนธรรมดา
จางซานเฟิงรีบพูด “ได้ ได้ครับ เราจะใช้ห้องที่ดีที่สุดในโรงแรมเจียงเป่ย!”
จากนั้น ภายใต้การนำของจางซานเฟิง กลุ่มคนทั้งหมดก็ได้เดินไปที่ห้องหมายเลข888 ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมเจียงเป่ย
ครั้งล่าสุดที่หลินฟานมาก็เป็นตอนที่เขามาทานอาหารกับผู้ว่าการเจียงเป่ยและคนอื่นๆในห้องนี้
และโดยทั่วไปแล้วห้องนี้จะไม่เปิดรับแขก
เพราะมันเป็นห้องที่หรูหรา ห้องนี้ถูกสงวนไว้สำหรับแขกผู้มีเกียรติเท่านั้น
หลินฟาน ต้าหม่า เสี่ยวหม่าและประธานอีกหลายคนเรียกได้ว่าเป็นแขกผู้มีเกียรติอย่างเห็นได้ชัด
ขณะที่ทุกคนเดินและพูดคุยกันอยู่ จางซานเฟิงสังเกตเห็นว่าหลินฟานและประธานต้าหม่ากับประธานเสี่ยวหม่าพูดคุยกันอย่างมีความสุขมาก
เขายังสังเกตเห็นอีกว่าประธานต้าหม่าและประธานเสี่ยวหม่าค่อนข้างพูดเอาอกเอาใจหลินฟาน
เหมือนคิดถึงเรื่องราวต่างๆ…มันก็ยิ่งทำให้หัวใจของจางซานเฟิงตกใจยิ่งกว่าเดิม ตอนแรกก็คือฉินเว่ยหมิง ต่อมาก็ผู้ว่าจังหมดเจียงเป่ย และอีกหลายคนล้วนแต่สุภาพกับหลินฟานเป็นอย่างมาก กระทั่งไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ของหลินฟานเป็นการส่วนตัว
เรื่องพวกนี้น่าตกใตมากพออยู่แล้ว
แล้วตอนนี้ กระทั่งในแวดวงของธุรกิจ หลินฟานก็ยังมีใบหน้าที่ใหญ่โต!
ต้องรู้ก่อนว่า……
มหาเศรษฐีเหล่านี้ ไม่ได้ออกมาให้คนธรรมดาเห็นบ่อยๆ!
แต่ตอนนี้ พวกเขากลับมารวบตัวกันเป็นจำนวนมากในครั้งเดียว!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่พวกเขา ต้าหม่าและเสี่ยวหม่า ทั้งสองคือยักษ์ใหญ่ในประเทศจีน!
ทั้งสองคนนี้ต่อสู้กันมาตลอด แต่วันนี้กลับมารวมทานอาหารบนโต๊ะเดียวกันได้?
นี่เป็น… มันเป็นไปไม่ได้ เหลือเชื่อ!
และทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลินฟาน!