มู่เฉียนซียิ้ม กล่าวว่า “ดูเหมือนเจ้าจะเข้าใจข้าดีเป็นอย่างมาก”
“มิใช่ว่าถูกเจ้าเมินเฉยไปนานแล้วหรืออย่างไร ข้าจะไม่รู้ได้หรือ ?” น่าหลานอวี้กล่าวอย่างโศกเศร้า
มู่เฉียนซียังคงคุ้นเคยกับท่าทางร่าเริงกอปรกับรอยยิ้มตาหยีของเขา ด้วยท่าทางเศร้าสร้อยเช่นนี้ ทำให้นางรู้สึกเห็นแล้วไม่สามารถอดทนได้อยู่บ้าง เช่นนั้นแล้วนางจึงได้กล่าวเข้าเรื่องขึ้น “ที่ข้ามาวันนี้ มาเพื่อที่จะสนทนาเรื่องการค้ากับเจ้า”
น่าหลานอวี้มองมู่เฉียนซีพร้อมถามขึ้น “ในเมื่อสนทนาเรื่องการค้า เหตุใดถึงเป็นเจ้าที่มาเล่ามู่ซี และทำไมมู่เฉียนซีถึงไม่มา ?”
ในหัวสมองนั้นปรากฏภาพของหญิงสาวผู้หยิ่งยโสทว่าสง่างามอย่างเป็นที่สุดขึ้นมาแวบหนึ่ง จิตใจน่าหลานอวี้กระวนกระวายขึ้นมาบ้าง
ยากยิ่งนักที่กว่าจะได้เจอกับมู่ซี เขาจะไปคิดถึงหญิงผู้นั้นไปทำไม ? ไม่ง่ายเลยที่เจ้านั่นจะไม่ซ่อนตัวของมู่ซีเอาไว้
มู่เฉียนซีกล่าว “เพราะว่ามู่ซีนั้นเป็นหมอยอดนิยมแห่งหอหมอปีศาจของเรา ดังนั้นแล้วเมื่อข้าต้องการสร้างหอหมอปีศาจที่เซี่ยตู แน่นอนว่าข้าจะต้องมาเองลงแรงเอง”
น่าหลานอวี้ตะลึงงัน “มู่เฉียนซีวางแผนที่จะแผ่ขยายอำนาจของนางมาถึงเซี่ยโจวแล้วหรือ ?”
“อืม นั่นเป็นสิ่งที่ควร พื้นที่เล็ก ๆ ผืนนั้นแห่งทวีปเซี่ยโจวคงไม่พอให้มู่เฉียนซีได้แสดงความสามารถของนางกระมัง”
“เรื่องที่วุ่นวายเช่นนี้ เหตุใดนางถึงไม่มาเอง แต่กลับให้เจ้ามาเป็นจับกังแรงงาน หึ! สตรีใจดำ” น่าหลานอวี้ไม่สบอารมณ์ เขาคอยเอาใจช่วยมู่ซีที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมอยู่ในใจ
มู่เฉียนซีที่ฟังน่าหลานอวี้สบถด่าตัวนางอยู่ที่ด้านข้างนั้นได้แต่บิดมุมปาก นางเองก็จนปัญญาเสียแล้ว อันตัวนางกับร่างที่ปลอมเป็นอาถิงนี้ เพียงแตกต่างกันแค่ที่เพศกับหน้าตาไม่ใช่หรืออย่างไร เหตุใดถึงได้ดูแลต่างชั้นกันเช่นนี้
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้านั้นมาที่นี่เพื่อเป็นทัพหน้า เมื่อจัดการปูทางทุกอย่างเรียบร้อยและเตรียมยาเม็ดไว้แล้ว หลังจากนั้นนางก็ค่อยมาจัดการต่อไงเล่า”
หัวใจของน่าหลานอวี้เต้นระรัว เขาถามขึ้น “นางก็จะมารึ ? นางจะมาเมื่อไร ?”
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าตื่นเต้นขนาดนี้ทำไม ? หรือว่าอยากจะสั่งสอนผู้นำตระกูลมู่สักยก เจ้าไม่กลัวที่จะสั่งสอนนางไม่ได้ แต่กลับถูกนางรังแกเอาหรือ ?”
น่าหลานอวี้ “มู่ซี ข้านั้นเป็นห่วงเจ้า เจ้ายังจะมาล้อเล่นกับข้าอีก”
“เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า วันนี้ที่ข้าก่อนเรื่องวุ่นวายใหญ่โตที่ตรงประตูนั้น เพราะว่าข้าอยากจะร่วมมือกับหอการค้าอันดับหนึ่งของพวกเจ้า”
น่าหลานอวี้ “เจ้าเพียงแค่เปิดหอหมอปีศาจเท่านั้นเอง ข้าช่วยได้แน่นอนอยู่แล้ว”
มู่เฉียนซีส่ายหัวแล้วกล่าวขึ้น “มิใช่เพียงแค่หอหมอปีศาจ ข้าอยากที่จะสร้างห่วงโซ่แห่งผลประโยชน์กับหอการค้าอันดับหนึ่ง น่าหลาน… เจ้าเป็นนักค้าขายที่มีคุณสมบัติ วันนี้เจ้าจงอย่าได้ใจร้อนไป”
น่าหลานอวี้ยิ้มเจื่อน ๆ ก่อนจะกล่าว “สำหรับมู่ซี เดิมทีข้านั้นเป็นสหายกับเจ้าก่อน จากนั้นจึงเป็นนักค้าขายที่มีคุณสมบัติ เจ้าเข้าใจหรือไม่ ?”
มู่เฉียนซียิ้ม “อืม เป็นสหายที่ดี แต่ว่าเจ้าคิดว่าผู้นำตระกูลมู่จะยอมขาดทุนงั้นหรือ ? เจ้าวางใจร่วมมือกันก็พอแล้ว”
“มู่ซี บอกข้ามา เป็นเพราะเจ้าเป็นห่วงข้าใช่หรือไม่จึงได้ทำเช่นนี้ ?” น่าหลานอวี้นั้นเหมือนกับมู่เฉียนซี คือมีจิตใจที่โปร่งใสดวงหนึ่ง
เรื่องบางอย่างแม้มู่เฉียนซีไม่ได้กล่าวไป ก็มิใช่ว่าเขาจะไม่รู้
มู่เฉียนซี “เจ้าผูกมัดกับหลายสิ่งอย่างมากเกินไป มันไม่มีอะไรดีกับหอการค้าอันดับหนึ่งของเจ้าเลย ข้านั้นมาทำธุระ ไม่ได้มาสร้างปัญหาให้มิตรสหาย”
“ข้าไม่กลัวปัญหา”
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างจนปัญญา “ก่อนหน้าที่ข้าจะมาที่นี่ ท่านผู้นำตระกูลสั่งข้าเป็นพิเศษให้ทำเช่นนี้ เจ้าอย่าทำให้ข้าลำบากเลย ข้าแค่เพียงทำตามคำสั่ง”
น่าหลานอวี้ตะลึงค้าง เขากล่าวด้วยเสียงต่ำ “มู่เฉียนซีเป็นผู้จัดการวางแผน นางก็…”
“ดังนั้น…”
“เจ้าเป็นท่านผู้นำแห่งหอหมอปีศาจ แล้วยังต้องฟังคำสั่งจากมู่เฉียนซีอีกรึ”
“ไม่เลย ข้านั้นเป็นเพียงแค่นักปรุงยาผู้หนึ่ง ดูแลเพียงเรื่องการปรุงยาก็พอแล้ว ส่วนเรื่องโดยภาพรวมนั้น แน่นอนว่าต้องฟังนาง”
เพื่อที่จะปกป้องตระกูลมู่ในเวลานั้น จึงจำต้องแบ่งร่างจากหนึ่งคนเป็นสองสถานะตัวตน มาตอนนี้มู่เฉียนซีก็รู้สึกเหนื่อยอยู่บ้าง
หนึ่งคนเป็นสองตัวละคร เส้นประสาทนั้นจวนจะแตกอยู่แล้ว
ทว่าอย่างไรเสียน่าหลานอวี้ก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร จึงทำให้มู่เฉียนซีเปลี่ยนความคิด ในตอนนี้น่าหลานอวี้กล่าวขึ้น “เจ้าพักผ่อนอยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะไปบอกกล่าวแก่ท่านพ่อประเดี๋ยวนี้”
“ได้”
“การโน้มน้าวท่านพ่อนั้นมิใช่เรื่องง่าย สำหรับหอหมอปีศาจที่กำลังรุ่งเรืองขึ้นมาใหม่ ๆ นั้น ท่านพ่อไม่เคยสังเกตเห็นมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ดังนั้น…”
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างมั่นใจ “น่าหลาน บิดาของเจ้าเป็นผู้ค้าขายผู้หนึ่ง หอการค้าอันดับหนึ่งของเจ้านั้นทำการค้าขาย ขอแค่เพียงให้ผลประโยชน์ที่เพียงพอ เจ้าว่าบิดาของเจ้ายังจะมิตอบตกลงอีกหรือ ?”
น่าหลานอวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย “มู่ซี เจ้าใช้ยาเม็ดกับเงินโยนทับให้ท่านพ่อข้ามึนงง นี่ก็เป็นคำสั่งของมู่เฉียนซีหรือ ?”
มู่เฉียนซีกะพริบตาปริบ ๆ แล้วกล่าวตอบ “ใช่แล้ว นางนั้นคิดมาตลอดว่าการทำเช่นนี้นั้นใช้ได้ผลดี”
น่าหลานอวี้ “มันช่างเหมือนการกระทำของผู้หญิงที่หญิ่งยโสนางนั้นจริง ๆ สมกับเป็นนาง”
เพราะเป็นสิ่งที่มู่ซีต้องการจะทำ น่าหลานอวี้จึงได้ไปหาผู้เป็นบิดาอย่างรวดเร็ว แต่ปรากฏวว่าบิดาของเขาบอกว่ายุ่งมาก ไม่อาจให้เข้าพบได้ น่าหลานอวี้จึงใช้เคล็ดวิชาเก็บกวาดบ้านตนเอง
ท้ายที่สุดหัวหน้าหอการค้าก็ตอบตกลง อย่างไรเสียลูกชายที่แสนพิเศษของเขาผู้นี้ มีน้อยเรื่องมากที่ขอร้องเขา เขาเองก็ยากที่จะไม่ไว้หน้า
น่าหลานอวี้กล่าวขึ้น “มู่ซี ท่านพ่อข้าอยากพบเจ้าแล้ว เจ้าตามข้ามา”
เมื่อประตูเปิดออก ตอนที่ผู้นำหอการค้าน่าหลานอวี้ได้เห็นชายหนุ่มผู้งดงามเสมือนดั่งภูตผีปีศาจ กับรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของบุตรชายตนเอง ใบหน้าทั้งใบก็ได้เปลี่ยนสีกลายเป็นสีดำสนิท
ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใดลูกชายของตนเองถึงได้ใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็งต่าง ๆ นานาเพื่อที่จะให้เขายอมพบหมอปีศาจมู่ซี ที่แท้เป็นหนุ่มน้อยผู้นี้นี่เอง… เด็กหนุ่มผู้นี้มีรูปลักษณ์ที่เป็นภัยต่อแคว้นและปวงประชา
เมื่อรู้สึกว่าใบหน้าของตนนั้นมีอะไรไม่ถูกต้อง น่าหลานอวี้จึงได้เปลี่ยนสีหน้าอย่างฉับพลันทันใด ตัวเขาแสดงอารมณ์ที่แท้จริงออกมามากเกินไปแล้ว เกรงว่าคงจะถูกผู้ที่เป็นบิดามองอะไรออกอยู่บ้าง
ท่านผู้นำหอการค้ากล่าวขึ้นด้วยเสียงเย็นชา “อวี้เอ๋อร์ เจ้าออกไปก่อน ข้าต้องการที่จะคุยกับหัวหน้าตึกมู่ให้ดี ๆ”
น่าหลานอวี้ “ท่านพ่อ นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่มีความลับอะไร ข้าคอยฟังอยู่ด้านข้างก็คงจะไม่มีอะไร มู่ซีเองก็ไม่ได้รังเกียจ”
“ออกไป” ท่านผู้นำหอการค้าเป็นบิดาที่เข้มงวด เขากล่าวคำไหนเป็นคำนั้น
มู่เฉียนซี “น่าหลาน เจ้าออกไปก่อน ข้าไม่ใช่ผู้ที่จะถูกรังแกได้ วางใจเถอะ”
น่าหลานอวี้นั้นรู้จักพื้นหลังของมู่เฉียนซีเป็นอย่างดี เขากล่าวเสียงต่ำที่ด้านข้างหูของมู่เฉียนซี “ได้ หากว่าเขาลงมือกับเจ้า พิษเหล่านั้นของเจ้า ไม่ต้องเกรงใจ ใช้ไปเลย”
ถ้าหากว่าท่านผู้นำหอการค้าได้ยินเข้าละก็ จะต้องสงสัยว่าเขานั้นใช่ลูกในไส้ของตัวเองหรือไม่เป็นแน่
หลังจากที่น่าหลานอวี้ไปแล้ว ก็เหลือเพียงมู่เฉียนซีที่กำลังเผชิญหน้ากับราชสีห์ที่กำลังระเบิดความโกรธอยู่
ท่านผู้นำหอการค้าน่าหลานกล่าวขึ้น “อยู่ให้ห่างจากบุตรชายของข้า สิ่งที่เจ้าต้องการจะทำ หอการค้าอันดับหนึ่งของข้าจะทำให้เจ้าให้สำเร็จ”
มู่เฉียนซีตกตะลึง นี่เกินกว่าที่นางคาดไว้ เหตุใดมันจึงดูเหมือนแม่สามีที่ชั่วร้ายที่รังแกคู่สามีภรรยา
มู่เฉียนซี “ท่านผู้นำหอการค้าน่าหลาน วันนี้ที่ข้ามา ก็เพื่อที่จะสนทนากับท่านเรื่องค้าขาย ข้าต้องการสร้างหอหมอปีศาจ หวังว่าหอการค้าอันดับหนึ่งจะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่”
“สนับสนุนตึกหอเพียงตึกเดียวเท่านั้น เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ เจ้าไปคุบกับอวี้เอ๋อร์ก็ได้ น่าแปลกที่เจ้ามาหาข้า เจ้าคิดอะไรอยู่กันแน่ ?”
การค้าขายนั้นเป็นการวางแผนขบคิดตลอดเวลา ดังนั้นแล้วท่านผู้นำหอการค้าน่าหลานจึงได้สงสัยในใจของมู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีกล่าวขึ้นอย่างเชื่องช้า “นี่ไม่ใช่เพียงแค่เป็นร้านขายยาแห่งหนี่งเท่านั้น แต่ยังจะเป็นคันไถที่จะทำให้สำนักนิกายระดับหนึ่ง สำนักอวิ๋นเยียนสั่นสะเทือน ดังนั้นแล้วข้าจึงต้องมาหาท่านผู้นำหอการค้าด้วยตนเอง”
.