ดึกขนาดนี้แล้ว ทามทอยกับมายมิ้นท์ยังจะมาทำอะไรที่นี่ แล้วยังเด็กที่อยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขา มาจากไหนอีก
“ประธานเปปเปอร์ ไม่อย่างนั้นไปทักทายดูสักหน่อยมั้ยครับ” แน่นอนว่าผู้ช่วยเหมันตร์ที่อยู่ข้างหลังก็มองเห็นพวกของมายมิ้นท์ เอ่ยเสนอขึ้นอย่างระมัดระวัง
เปปเปอร์หลุบเปลือกตาลง “ไม่ต้อง”
ผู้ช่วยเหมันตร์ยักไหล่
ในเมื่อไม่ต้อง งั้นก็ไปสิ
ตอนนี้ก็ไม่ไปอีก ต้องดูให้ได้อีก เห็นชัดว่าหาเรื่องให้ตัวเองไม่พอใจ เพื่ออะไรล่ะ
ผู้ช่วยเหมันตร์ถอนหายใจในใจ จากนั้นก็ดันแว่นตาเอ่ยว่า “ภาพที่คุณมายมิ้นท์กับคุณทามทอยอุ้มเด็ก เหมือนเป็นภาพครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูกจริงๆนะครับ”
ครอบครัวพ่อแม่ลูกห้าคำนี้ เสียดแทงเปปเปอร์อย่างลึกล้ำ
เปปเปอร์หน้าดำหน้าแดง เสียงก็เย็นเยือกลง “พวกเขาเหมือนครอบครัวพ่อแม่ลูกที่ไหนกัน”
“แต่ผมว่าเหมือนมากนะครับ” ผู้ช่วยเหมันตร์ฟังน้ำเสียงที่แฝงด้วยความหึงหวงของเขา ค่อยๆยิ้มบางๆ
เปปเปอร์เม้มปากเป็นเส้นตรง “ผมคิดว่าแว่นตาคุณควรจะเปลี่ยนอันใหม่ได้แล้ว”
ผู้ช่วยเหมันตร์แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ ส่งเสียงกระแอมเบาๆ “ประธานเปปเปอร์ นี่มันเกี่ยวอะไรกับแว่นตาของผมครับ ผมก็แค่พูดออกมาตามที่ผมเห็นเท่านั้นเองครับ อีกอย่างดึกขนาดนี้แล้ว พวกเขายังมาสวนสนุกอีก คงไม่ใช่ว่านัดเดตกันหรอกนะครับ”
รูม่านตาของเปปเปอร์หดตัวลงอย่างกะทันหัน หมัดสองข้างกำแน่น
ผู้ช่วยเหมันตร์มองเห็นแล้ว แว่นตาสะท้อนแสง “อ้าว คุณมายมิ้นท์กับคุณทามทอยจะเข้าไปแล้วครับ ดูท่าพวกเขาคงจะมานัดเดตกันแน่เลย”
“หุบปาก!” เปปเปอร์ขมวดคิ้วเป็นปม หลังจากบ่นพึมพำเบาๆแล้ว ก็ก้าวขาเดินไปทางที่มายมิ้นท์กับทามทอยเข้าไปนั้น
ผู้ช่วยเหมันตร์มองด้านหลังของเขา แอบหัวเราะหึๆ
แล้วยังจะบอกว่าไม่ไปอีกนะ สุดท้ายถูกยุให้กระสับกระส่ายหน่อย ก็ไปแล้ว
ผู้ช่วยเหมันตร์เองก็ตามไปด้วย
ความจริงเขารู้ดีว่าประธานเปปเปอร์กังวลว่าคุณมายมิ้นท์จะสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น เพราะประธานเปปเปอร์รักคุณมายมิ้นท์ แค่ประธานเปปเปอร์ไม่รู้ตัวเท่านั้น อีกทั้งไม่รู้ว่าจะใช้เหตุผลและสถานะอะไรไปขัดขวางคุณมายมิ้นท์กับผู้ชายคนอื่น
ดังนั้นเขาจึงได้แต่ใช้วิธีเชิงรุก มาช่วยเหลือประธานเปปเปอร์
อีกอย่าง เขาเองก็หวังว่าประธานเปปเปอร์กับคุณมายมิ้นท์จะกลับมาอยู่ด้วยกันใหม่อีกครั้ง คุณส้มเปรี้ยวคนนั้น ไม่คู่ควรกับประธานเปปเปอร์จริงๆ
ไม่ใช่ฐานะทางครอบครัว แต่เป็นนิสัยใจคอ
เขาไม่อยากเห็นประธานเปปเปอร์อยู่กับคุณส้มเปรี้ยวคนนั้นจริงๆ ใครจะรู้ว่าหลังจากนี้คุณส้มเปรี้ยวจะนำความเดือนร้อนวุ่นวายอะไรมาให้ประธานเปปเปอร์
“เปปเปอร์” ทามทอยที่กำลังเล่าเรื่องตลกของไมโลให้มายมิ้นท์ฟัง จู่ๆก็มองเห็นผู้ชายที่เดินมาด้านหลังมายมิ้นท์ ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ
มายมิ้นท์เองก็หันหน้ากลับไปมอง แปลกใจมาก
ดึกขนาดนี้แล้ว ทำไมเขาก็มาด้วย
มานัดเดตกับส้มเปรี้ยวเหรอ
เปปเปอร์เหลือบมองมายมิ้นท์ พยักหน้าเล็กน้อย ถือว่าเป็นการตอบรับการทักทายของทามทอยเมื่อครู่นั้น
ทามทอยรับตัวไมโลมาจากอ้อมอกของมายมิ้นท์ “เปปเปอร์ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่”
“นี่คือสวนสนุกที่พัฒนาโดย บริษัทตระกูลนวบดินทร์ ช่วงนี้บริษัทตระกูลนวบดินทร์ กำลังวางแผนที่จะขยายหอดูดาวที่นี่ ดังนั้นผมจึงมาตรวจสอบทิวทัศน์ยามค่ำคืนโดยรอบ เพื่อดูว่าเหมาะสำหรับการขยายต่อเติมหรือไม่ พวกคุณ……” ดวงตาเปปเปอร์หรี่ลง
มายมิ้นท์และทามทอยยังไม่ทันได้เอ่ยปาก ไมโลที่กอดคอของทามทอยอยู่ก็พูดว่า “คุณอากับคุณอาสะใภ้มานัดเดตกันที่นี่ครับ”
สีหน้าเปปเปอร์เปลี่ยนไปเล็กน้อย
คุณอาคุณอาสะใภ้เหรอ นัดเดตเหรอ
เปปเปอร์มองทามทอยกับมายมิ้นท์อย่างไม่อยากจะเชื่อ
พวกเขาคบกันแล้วจริงๆเหรอ
มายมิ้นท์ไม่เข้าใจว่าทำไมสายตาของเปปเปอร์ถึงตกใจขนาดนั้น เอียงคออย่างสงสัย
แต่ทามทอยกลับเข้าใจ กระแอมเบาๆแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ครับ อย่าไปฟังเด็กพูดจาเหลวไหล ผมกับมายมิ้นท์แค่มาคุยธุระกันที่นี่”
เขาจะปล่อยให้เปปเปอร์พูดเรื่องที่เขาตามจีบมายมิ้นท์ออกมาไม่ได้
ถ้าหากมายมิ้นท์รู้ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ เกิดตกใจแล้วไม่ยอมมาพบเขาอีกจะทำอย่างไร
เปลือกตาเปปเปอร์หลุบลง ปิดบังความโกรธเกรี้ยวในดวงตา
พูดคุยเหรอ
คุยเรื่องอะไรกันทำไมต้องมาคุยที่สวนสนุกในเวลาดึกขนาดนี้
“เอาละทามทอย พวกเราเข้าไปกันเถอะค่ะ พาไมโลไปเล่นสักพักก่อน แล้วเราค่อยคุยธุระกัน” มายมิ้นท์ไม่ได้หันไปมองว่าเปปเปอร์เป็นอย่างไร มองเวลาแล้วพูดกับทามทอย
ทามทอยแทบจะทนไม่ไหวที่จะไปให้ห่างเปปเปอร์ พยักหน้าตอบรับว่า “ได้ เปปเปอร์ งั้นพวกเราไม่รบกวนการสำรวจของคุณแล้วนะ พวกเราไปก่อนนะครับ ไปเถอะมายมิ้นท์”
มายมิ้นท์ส่งเสียงตอบอืม เดินไปทางประตูสวนสนุกพร้อมกับเขา
เปปเปอร์มองด้านหลังของผู้ใหญ่สองคนเด็กหนึ่งคน ต้องยอมรับว่า ช่างเหมาะสมเข้ากัน เหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกัน
แต่เขาก็รู้สึกไม่สบาย อยากจะผลักทามทอยออกเปลี่ยนเป็นตัวเองมาก เอาเด็กคนนั้นเปลี่ยนเป็นเด็กในท้องของมายมิ้นท์
“ประธานเปปเปอร์ครับ พวกเราก็เข้าไปเถอะครับ” จู่ๆผู้ช่วยเหมันตร์ที่ไม่ได้พูดอะไรเลยก็พูดขึ้น
เฮ้อ ประธานเปปเปอร์ไม่ได้เรื่องจริงๆ เขายังคิดว่าประธานเปปเปอร์จะสามารถแยกทามทอยออกมาจากคุณมายมิ้นท์ได้สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้
อันที่จริงสาเหตุที่สำคัญที่สุด ก็คือประธานเปปเปอร์ยังไม่รู้ใจตัวเองว่าคนที่ตนเองรักคือคุณมายมิ้นท์
ประธานเปปเปอร์นี่ก็จริงๆเลย เรื่องอื่นนี่เห็นชัด ว่าฉลาดเป็นกรดเลย พวกจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ใน คณะกรรมการบริหารบริษัทไม่มีใครสู้ได้ แต่พอเป็นเรื่องความรู้สึกกลับสับสนงุนงง แยกแยะไม่ออกว่าตนเองรักใครกันแน่
เขากล้ารับประกันว่า นอกจากเขาแล้ว เพื่อนๆข้างกายประธานเปปเปอร์ต้องมองออกแน่นอนว่าประธานเปปเปอร์รักคุณมายมิ้น แต่ตัวประธานเองกลับมองไม่ออก เขาอยากจะบอกประธานมาก แต่ก็กลัวว่าหลังจากรู้แล้ว คุณส้มเปรี้ยวจะจัดการกับเขา
รอจนประธานเปปเปอร์รู้ความรู้สึกของตนเอง
ผู้ช่วยพิเศษคนหนึ่งอย่างเขาจะไปสู้กับคุณส้มเปรี้ยวที่มีตระกูลภักดีพิศุทธิ์และเอสซีกรุ๊ปอยู่เบื้องหลังได้อย่างไร ดังนั้นถ้าเขาได้แต่นิ่งเงียบ รอให้นาย ของตนเองเข้าใจความรู้สึกของตนเอง
ก็ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ประธานเปปเปอร์จะรู้ตัว
“เข้าไป” เปปเปอร์เม้มปากตอบกลับสองคำ
อีกด้าน มายมิ้นท์กับทามทอยพาไมโลมาที่ด้านหน้าของชิงช้าสวรรค์
ไมโลไม่สนใจเครื่องเล่นอย่างอื่น สนใจชิงช้าสวรรค์อย่างมาก อยากจะนั่งคนเดียวให้ได้
มายมิ้นท์และทามทอยอยากจะนั่งเป็นเพื่อนเขา แต่ถูกเขาปฏิเสธ บอกว่าไม่อยากรบกวนเวลาที่คุณอากับคุณอาสะใภ้อยู่ด้วยกัน
มองเห็นไมโลที่อยู่กับพนักงานเพียงคนเดียว เข้าไปนั่งในกระเช้าของชิงช้าสวรรค์
ทามทอยคิดในใจ ไม่เสียแรงที่รักและเอ็นดูเด็กคนนี้
เป็นผู้ช่วยที่มีคุณสมบัติเหมาะสมมากจริงๆ!
แม้ในใจจะคิดแบบนี้ แต่บนใบหน้าทามทอยมีสีหน้าท่าทางเขินอาย “ขอโทษด้วยนะมายมิ้นท์ ดูท่าไมโลจะคิดว่าพวกเรามาออกเดตกันจริงๆ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ก็เขาเป็นเด็กนี่คะ” มายมิ้นท์โบกมือพลางยิ้ม แสดงความหมายว่าไม่ถือสา
จากนั้น เธอมองไปยังเก้าอี้ยาวของส่วนกลางทางด้านขวามือ ชี้และพูดว่า “ไปนั่งรอ ไมโลที่ตรงนั้นกันเถอะ”
“ครับ” ทามทอยพยักหน้าตกลง
ทั้งสองคนเดินไป
เดินไปครึ่งทาง ทามทอยมองเห็นร้านชานม จึงให้มายมิ้นท์ไปนั่งรอเขาคนเดียวก่อน เขาไปที่ร้านชานมเพื่อซื้อชานม
มายมิ้นท์รอประมาณสองสามนาที ทามทอยก็ถือชานมสองแก้วกลับมา
“ผมให้ นมร้อน ผมก็ไม่รู้ว่าคนท้องจะดื่มอย่างอื่นได้หรือเปล่า ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย ก็เลยซื้ออันนี้ อย่าว่ากันนะครับ” ทามทอยเอาแก้วหนึ่งส่งให้เธอ
มายมิ้นท์ยิ้มพลางรับมา “ไม่หรอกค่ะ ตรงกันข้ามคุณเป็นคนที่ใส่จรายละเอียดมาก ต้องถูกแฟนเลยคนฝึกฝนมาแน่นอนใช่มั้ยคะ”
“เปล่าครับ” ทามทอยนั่งลงข้างๆเธอ รีบอธิบายว่า “ความจริงแล้วผมไม่ได้มีแฟนหลายคน ผมเคยมีแฟนแค่สองคน ก็แค่ว่าคนอย่างผมนี้ค่อนข้างเป็นคนที่มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม ดังนั้นผู้หญิงข้างกายก็เลยมีมากหน่อย แต่ว่าผมรับประกัน ผมไม่ได้มีอะไรกับพวกเธอนะ ที่บอกว่าผมคบผู้หญิงหลายคนพวกนั้น ล้วนเป็นแค่ข่าวลือ จริงๆ คุณเชื่อผมนะ”
เขายกมือ ทำท่าสาบาน สีหน้าก็จริงจังอย่างมาก
มายมิ้นท์รู้สึกขำเล็กน้อย “ฉันไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อคุณนะ ทำไมคุณต้องจริงจังขนาดนี้ด้วย”
“เพราะผมไม่อยากให้คุณเข้าใจผิด” ทามทอยจิบกาแฟ
มายมิ้นท์อึ้งตะลึง “ทำไม”
ทามทอยหันไปยิ้มกับเธออย่างอ่อนโยน “ต่อไปคุณก็รู้เอง”
มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว
ไม่รู้ว่าเธอตาฝาดหรือเปล่า เธอรู้สึกว่ารอยยิ้มนี้ของเขา เหมือนมีอะไรแอบซ่อนอยู่