ไนโตะ ไล่ล่า มือเลือด ไปอย่าต่อเนื่อง และด้วยความเร็วของเขา เขาจะไปถึงตำแหน่งปัจจุบันของ มือเลือด ได้ภายในไม่กี่วัน
แต่ มือเลือด ก็เคลื่อนที่อยู่เช่นกัน และตอนนี้เขาก็คงจะเคลื่อนที่เร็วขึ้นและคอยเปลี่ยนเส้นทางหลังจากสังหารทีมหน่วยลับไปแล้วและรู้ว่ามีคนตามเขาอยู่
เมื่อดูจากสิ่งที่เขาทำ มันฟังดูน่าประหลาดใจ นินจาคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา เขาน่าจะอยู่ในระดับเดียวกับ คาเงะ!
และด้วยความสามารถของ ดาบคุซานางิ เขาก็คงจะแข็งแกร่งขึ้นไปอีก!
…
ครึ่งเดือนผ่านไป
ในป่า
ตอนแรก ไนโตะ ตาม มือเลือด โดยใช้ข้อมูลที่ได้จาก ทีมหน่วยลับโคโนฮะ และเมื่อเขาเข้าใกล้ มือเลือด มากขึ้น ดาบคุซานางิ ทั้ง 2 เล่มของเขาก็เริ่มสัมผัสได้ถึงดาบอีกเล่มหนึ่งในทิศทางหนึ่ง
แม้ว่าสัมผัสมันยังอ่อนมาก แต่มันก็ยังดีกว่าที่จะไล่ตาม มือเลือด จากร่องรอยที่ มือเลือด ทิ้งไว้ เพราะส่วนใหญ่แล้วมันเป็นของปลอมที่ มือเลือด กำไว้เพื่อไม่ให้มีใครตามเขาได้ถูกทาง
ตามรอยด้วยสัมผัสที่แผ่วเบา และในที่สุด ไนโตะ ก็พบ มือเลือด!
เขาอยู่ในป่าแห่งนี้ และเขาก็กำลังเคลื่อนที่อยู่ แต่เพราะ ไนโตะ เข้าใกล้เขามากแล้ว ดังนั้น ไนโตะ จึงสัมผัสตำแหน่งของเขาได้ด้วยสัมผัสพิเศษของ ไนโตะ แม้ว่ามันจะยังเป็นแค่ภาพเบลอ ๆ ก็ตาม
ฟึ๊บ! ฟึ๊บ!!
ไนโตะ เคลื่อนที่ไปตามป่าด้วยความเร็วเต็มที่
ไนโตะ ถือ ดาบคุซานางิ วิ่งไล่ตาม มือเลือด ไม่ใช่จากบนต้นไม้แต่เขาวิ่งบนพื้น เพราะเป็นวิธีที่เร็วที่สุด
นินจาส่วนใหญ่เลือกเคลื่อนที่บนต้นไม้เพื่อลดร่องรอย เพราะบนพื้นดินจะทิ้งรอยเท้าไว้ชัดเจนกว่า และโดยปกติแล้วนินจาส่วนใหญ่ก็มุ่งเน้นไปที่การซ่อนร่องรอยของพวกเขาให้มากที่สุด
แต่ ไนโตะ ไม่สนใจที่จะซ่อนร่องรอยของเขา เขามุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างเดียวในขณะที่สัมผัสพิเศษของเขาเปิดอย่างเต็มที่ และไม่มีอะไรสามารถหยุดเขาได้ แม้แต่ต้นไม้ที่ขวางทางเขา เขาก็โค่นมันลงด้วย ดาบคุซานางิ
มือเลือด เคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่สูงมาก แต่ก็เทียบไม่ได้กับความเร็วของ ไนโตะ และในที่สุดหลังจากนั้นไม่นาน ไนโตะ ก็วิ่งเข้าใกล้ มือเลือด มากขึ้นจนทำให้ มือเลือด เข้ามาอยู่ในระยะของสัมผัสพิเศษของ ไนโตะ ทำให้ ไนโตะ สามารถสัมผัสถึง มือเลือด ได้อย่างชัดเจน
ทันใดนั้น มือเลือด ก็หยุดวิ่งอย่างกระทันหัน แต่เขาก็ไม่ได้หยุดอยู่กับที่ เขาวิ่งกลับมาและมุ่งตรงเข้าหา ไนโตะ อย่างรวดเร็ว
มือเลือด มีหน้าที่ขาวซีดแต่เขาไม่ได้กลัว และถ้าคุณมองดี ๆ ก็จะเห็นว่าแขนของเขาก็ขาวเช่นกัน ดูเหมือนว่านี่จะเป็นสีผิวปกติของเขา
ในขณะที่ มือเลือด พร้อมที่จะโจมตี ไนโตะ ทันใดนั้น ไนโตะ ก็เร่งความเร็วในทันที
เหยียบเวหา!!
เห็นได้ชัดว่าความเร็วระดับนี้ของ ไนโตะ นั้นอยู่นอกเหนือการคาดการณ์ของ มือเลือด เพราะความเร็วเดิมของ ไนโตะ ก็น่าตกใจมากพอแล้ว และความเร็วระดับนี้ทำให้เขาตกใจมากขึ้นไปอีก
“คาถาโลหิต…” (ธาตุที่เกิดจากการรวมกันของคุณสมบัติจักระ น้ำ , หยิน และ หยาง)
ในวินาทีต่อมา ไนโตะ ก็พุ่งมาอยู่ตรงหน้า มือเลือด
ฟั๊บ!!
ไนโตะ ฟันดาบออกไป
ทันใดนั้นเลือดก็สาดกระเซ็น และร่างของ มือเลือด ก็ถูกฟันขาดออกเป็น 2 ส่วน
“อะไรกัน?!” ไนโตะ อุทานออกมา
ไนโตะ เพิ่งตัด มือเลือด ออกเป็น 2 ส่วน แต่ ไนโตะ กลับเป็นคนที่ต้องประหลาดใจ
ร่างของ มือเลือด ทั้ง 2 ส่วน หล่นลงกับพั้น แต่หลักจากนั้นมันก็ละลายกลายเป็นกองเลือด ทันใดนั้นกองเลือดก็ก่อตัวขึ้นมาและกลายเป็นร่างเลือด 2 ร่างแล้วพุ่งเข้าหา ไนโตะ ทันที
“คาถาโลหิต เหรอ?”
นี้คือเหตุผลที่ทำให้เขาได้รับฉายาแบบนั้น โลกแห่งนี้เต็มไปด้วยความสามารถแปลก ๆ เช่นบางคนก็สามารถใช้กระดูกของเขาเป็นอาวุธได้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะพบคนที่สามารถใช้เลือดได้
แต่ร่าง 2 ร่างนี้ก็เป็นเพียงเลือดที่รวมตัวขึ้นมาเป็นร่าง ไม่มีอะไรพิเศษไปมากกว่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้ ไนโตะ ต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก
วิชาที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นสิ่งที่อันตรายเสมอ
สิ่งที่ไม่รู้จักเท่ากับอันตราย
ดังนั้น ไนโตะ จึงกำหมัดและต่อยออกไป
ตู้ม!!
อากาศระเบิดออกและทั้ง 2 ร่างก็ถูกทุบ
ผลกระทบทำให้เกิดเสียงแปลก ๆ และร่างเลือด 2 ร่างก็ระเบิดออกกลายเป็นเลือดธรรมดา!
“นี้มันคุณสมบัติจักระอะไรกันแน่…?”
ไนโตะ มองดูเลือดบนพื้น จากนั้นเขาก็ส่ายหัว ในขณะที่ดวงตาของแสดงความดุดันอย่างชัดเจน
หลังจากที่เขาทำลายร่าง 2 ร่างนี้ด้วยหมัดของเขา เลือดบนพื้นก็ไม่ขยับอีกต่อไป
ไนโตะ ขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็ใช้สัมผัสพิเศษเพื่อมองไปรอบ ๆ
“เป็นร่างแยกส่ะงั้น”
……..
ห่างออกไปที่แม่น้ำสายเล็ก ๆ ทันใดนั้นน้ำก็พลุ่งขึ้นมาและคนคนหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาจากในน้ำ ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นถึงความหวาดกลัวอย่าชัดเจน
“บ้าเอ้ย ร่างแยกเลือดของฉันถูกทำลายอย่างง่ายดาย นี่น่ะเหรอพลังของคนที่ได้ฉายาว่า เทพเจ้าแห่งนินจา? ถ้าอย่างงั้นฉันคงต้อง…”
ทันใดนั้นก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้นมา และทำให้ มือเลือด ต้องหยุดพูด
ไนโตะ พุ่งออกมาอยู่ตรงหน้าเขาแล้วชกเขาด้วยหมัด
มือเลือด ถูกต่อยอย่างจัง และเขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากหวาดกลัว
ความเร็วอะไรกัน?!
เมื่อกี้เขายังอยู่ตรงนู้น แล้วตอนนี้เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
“วิชาร่างแยก หลอกฉันได้สนิทเลยนะเนี่ย เป็นเรื่องยากที่จะมอง คาถาโลหิต ของคุณออกได้”
ไนโตะ พูดอย่างสงบ ที่จริงแล้ว ไนโตะ ไม่ได้หา มือเลือด เจอด้วยร่อยรอยที่เขาทิ้งไว้ แต่ ไนโตะ หาเขาเจอเพราะสัมผัสจากดาบ ดังนั้นถ้าเขาไม่ยอมทิ้ง ดาบคุซานางิ ไว้ เขาก็ไม่มีทางหนีรอดไปได้อย่างแน่นอน!
ไนโตะ ไล่ตาม มือเลือด โดยอาศัยสัมผัสจากดาบที่ ไนโตะ รู้สึกได้!
มือเลือด ได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างมากจากการถูกหมัดของ ไนโตะ ต่อยเข้าอย่างจัง
“ไม่มีใครเคยเห็นขีดจำกัดสายเลือดของฉัน…”
มือเลือด ข่มความกลัวเอาไว้ แล้วมองไปที่ ไนโตะ ด้วยสายตาที่เย็นชา จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นมา
เขากำลังประสานอิน!
ไนโตะ พร้อมที่จะทำลายทุกสิ่งที่ตรงมาหาเขาด้วยหมัด แต่นี่ไม่ใช่วิชาที่ใช้ในการโจมตี
ในวินาทีต่อมา ร่างกายของ มือเลือด ก็หายเป็นปกติ
“นั่นอะไร?!”
หลังจากนั้น ไนโตะ ก็รู้สึกประหลาดใจมาก เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวที่แปลก ๆ ของเลือดในร่างกาย มือเลือด
“น่าสนใจ”
มือเลือด แสดงสีหน้าเยาะเย้ยออกมาต่อหน้า ไนโตะ ราวกับว่าเขากำลังมองดูคนตายอยู่ ทันใดนั้นเขาก็แบมือออก แล้วน้ำเต้าก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา และในวินาทีต่อมาก็มีลำแสงสีทองพุ่งออกจากน้ำเต้าแล้วมุ่งหน้าตรงไปยัง ไนโตะ