พบถ้ำมังกรเพียงที่เดียวในเซิร์ฟเวอร์ไคลันของเกาหลี
มันอยู่ในพื้นที่ภูเขาไฟที่ใจกลางทวีปตอนกลาง
มันเป็นที่ซ่อนของ ‘มังกรของเทพแห่งดวงอาทิตย์ ราโนเอล’ ซึ่งมาจากลาวาในระดับสูงสุดของดันเจี้ยนที่สามารถพบได้ในระหว่างเควสต์หลักซึ่งเกี่ยวข้องกับสงครามมิติ
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครโจมตีมันได้สำเร็จแม้ว่าจะถูกค้นพบ
แม้แต่คนที่พบ – รีเมียร์ก็ทำไม่ได้
‘ตอนนั้นพี่รีเมียร์พูดอะไรนะ…? สภาพแวดล้อมของดันเจี้ยนนั้นเหมือนกับนรกจริงๆใช่ไหม?’
ก่อนเข้าสู่ที่ซ่อนของลูการิกซ์
เอียนนึกถึงเรื่องราวที่เขาได้ยินจากรีเมียร์เกี่ยวกับที่สิงสถิตมังกรของเทพดวงอาทิตย์
‘มอนสเตอร์ทั้งหมดอยู่ที่นั่นคือเดรคหรือไม่ก็ไวเวิร์นงั้นหรอ?’
‘ส่วนใหญ่จะมีมอนสเตอร์เช่นโกเลมผู้พิทักษ์ก็ปรากฏตัวเหมือนกัน ประมาณ 90% เป็นระดับ Heroic’
‘เลเวลของพวกมันคือเท่าไหร่หรอ?’
‘ถ้าฉันจำได้ถูกต้อง เดรคก็จะอยู่ที่เลเวล 370 และไวเวิร์นอยู่ที่เลเวล 340 แต่เราประหลาดใจเพราะมอนสเตอร์เหล่านั้นไม่พยายามโจมตีเรา’
‘อืม ผมเดาว่าสาเหตุที่พวกมันไม่พยายามโจมตีพวกเราก็เพราะว่ามอนสเตอร์พวกนั้นมีเลเวลต่ำกว่า 300 เมื่อพี่เจอพวกมันใช่ไหม?’
‘อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ’
‘แต่ทำไมพี่ไม่ลองสำรวจดันเจี้ยนเพิ่มเติมล่ะ?’
‘เราลองสำรวจลึกลงไปในดันเจี้ยนจนไปถึงมอนสเตอร์เลเวล 320 ฉันไปกับเพื่อนที่ติดอันดับของฉันเช่นชยาครานและอีกมากมาย แต่เราไม่สามารถผ่านดันเจี้ยนได้ ไม่ว่าเราจะพยายามมากแค่ไหนเราก็เลยยอมแพ้’
‘ทำไมล่ะ?’
‘บรรยากาศที่นั่นเหมือนนรก มีไฟทุกที่จริงๆ มันยากมากจนแม้แต่การเดินผ่านดันเจี้ยนก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยหากไม่มีอุปกรณ์ต้านทานเปลวไฟเต็มรูปแบบเริ่มจากชั้นใต้ดินที่ 3’
‘อืม… ตอนนั้นคงยากแน่ๆ’
‘นายสามารถลองเข้าไปในดันเจี้ยนได้ถ้านายต้องการ ตอนนี้คงง่ายกว่าที่จะสำรวจดันเจี้ยน ฉันกำลังวางแผนที่จะสำรวจดันเจี้ยนอีกครั้ง…’
เอียนหลุดจากความคิดของเขาในขณะที่เลฟย่าพูด
“ทำไมนายถึงทิ้งระยะห่างล่ะเอียน? ไม่อยากเข้ามางั้นหรอ?”
ทั้งสองเข้าไปในดันเจี้ยนในขณะที่เอียนหลงอยู่ในความคิดของเขา
เอียนมองไปที่เลฟย่าและพยักหน้า
“โอ้ ฉันกำลังคิดหากลยุทธ์ก่อนที่เราจะเข้าไปในดันเจี้ยน”
ฮูนี่ย์และเลฟย่าถามคำถามของเอียนโดยพร้อมเพรียงกัน
“กลยุทธ์ของดันเจี้ยน?”
“เอ่อ นายเคยไปถ้ำมังกรมาก่อนงั้นหรอ?”
จากนั้นเอียนกล่าวขณะก้มหน้าว่า
“ไม่ ฉันไม่เคยไปที่ถ้ำมังกรมาก่อน จากสิ่งที่ฉันได้ยินจากพี่รีเมียร์ ฉันคิดว่าที่ซ่อนของมังกรจะเหมือนกันกับดันเจี้ยนปกติ”
“อ่า…”
“ฮะ? บอกเราเกี่ยวกับกลยุทธ์ที่พี่พูดตอนนั้นให้หน่อยสิ”
เอียนยิ้มให้ฮูนี่ย์และพูดว่า
“เข้าไปข้างในกันเถอะ ชั้นแรกจะไม่ยากไปอุ่นเครื่องที่นั่นแล้วฉันจะอธิบายให้ฟัง”
เลฟย่าและฮูนี่ย์ต่างก็พยักหน้าและพูดพร้อมกันว่า
“อะ… โอเคครับ/ค่ะพี่”
“เอาล่ะ ไปกันเถอะ”
* * *
ที่ทางเข้าของดันเจี้ยนในส่วนลึกสุดของที่ราบสูงไฮนซ์
สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยธงที่กระพือของอาณาจักรไททั่น ทันใดนั้นผู้เล่นก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วพูดว่า
“ฮัคฮัก…! หัวหน้า มันเรื่องใหญ่!”
ชายคนนี้รู้สึกกังวลมากขณะที่เขามองไปรอบๆดันเจี้ยน
หัวหน้าแห่งอาณาจักรไททั่นผู้ซึ่งรู้สึกถึงความกังวลใจของชายคนนั้นถามเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“อืม มีเรื่องใหญ่อะไร”
“คุณไม่เห็นแชทของกิลด์หรอ?”
“ดันเจี้ยนได้ถูกเปิดไปแล้ว”
ดันเจี้ยนแห่งที่ราบสูงไฮนซ์นั้นยากที่จะเคลียร์แม้กระทั่งสำหรับกิลด์ระดับแนวหน้า แต่อาณาจักรไททั่นก็ทำได้อย่างแน่นอน
การแชทและข้อความทุกประเภทสามารถเห็นได้ในกล่องแชทชุมชนของไคลันเนื่องจากอาณาจักรไททั่นตัดสินใจที่จะลองเข้าดันเจี้ยนที่ยากลำบาก
พวกเขาควรหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดใดๆ หากพวกเขาทำผิดเช่นนั้นพวกเขาจะถูกล้างบาง
ชายผู้เดินกลับไปด้วยความเร็ว – ชยาคราน – พูดว่า
“เกิดอะไรขึ้นกัน? เขาก็รู้ว่าฉันไม่ได้ทำอะไรนอกจากมันจะเป็นเรื่องใหญ่ ไม่มีกิลด์ไหนกล้าที่จะโจมตีเราและมันก็ไม่ใช่ว่าอาณาจักรอิคารันจะประกาศสงครามกะทันหัน”
อาณาจักรอิคารันซึ่งเป็นชื่อของอาณาจักรที่ตั้งขึ้นใหม่ในภูมิภาคตะวันตกหลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิลัสเปลและจักรวรรดิไคม่อน
ในบรรดาอาณาจักรใหม่ๆที่ถูกสร้างขึ้นและในบรรดาอาณาจักรต่างๆที่ถูกสร้างขึ้นจนถึงตอนนี้พวกเขาต่างก็จับตาดูอาณาจักรไททั่นอย่างใกล้ชิด
ดังนั้นชยาครานจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตื่นตัวต่อสงครามที่อาจเกิดขึ้น
อย่างไรก็ตาม ชยาครานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนั้น
“มันคืออาณาจักรอิคารันครับหัวหน้า”
“หืม…?”
“เมื่อ 30 นาทีที่แล้ว อาณาจักรอิคารันได้เรียกกองทัพต่อต้านอาณาจักรไททั่นมาครับ”
ในที่สุด ชยาครานก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
“ไม่มีทาง?! อาณาจักรอิคารันไม่ควรอยู่ในสถานะที่จะประกาศสงครามนิ?”
ไม่ใช่แค่อาณาจักรอิคารันเท่านั้นที่มีพรมแดนร่วมกับอาณาจักรไททั่น
นอกจากนี้ยังมีอาณาจักรลามาริสขนาดเล็ก
พวกเขาทั้งหมดรอเหมือนไฮยีน่าเพื่อให้อาณาจักรอิคารันแสดงการเปิดฉาก
อาณาจักรอิคารันจะเสี่ยงอย่างมากหากพวกเขาทำสงครามกับอาณาจักรไททั่น
ชายคนนั้นพูดอีกครั้งหลังจากได้ยินสิ่งที่ชยาครานพูด
“อาณาจักรอิคารันไม่ได้ส่งกองทัพขนาดใหญ่ไปที่อาณาจักรไททันของเรา แต่ไปยังที่อื่นครับ”
“ไอ้พวกบ้านั่น อาณาจักรอิคารันมีพลังมหาศาล แต่นี่คือการฆ่าตัวตายชัดๆ”
“ไม่จริงครับหัวหน้า ลอาณาจักรอิคารันตอนนี้ได้รับการสนับสนุนจากกองทัพแห่วความมืดนับหมื่นเลยครับ”
“กองทัพแห่งความมืด…? เรื่องไร้สาระอะไรกัน?”
“ดูเหมือนว่าอิคารันจะจับมือกับริชชี่คิงนะครับ”
“…?!”
“ไม่ใช่แค่อาณาจักรอิคารันเท่านั้น ยังมีอีกหลายอาณาจักรทั่วทั้งทวีปที่กำลังขอความช่วยเหลือจากกองทหารของริชชี่คิงครับ”
เมื่อได้ยินดังนั้นชยาครานจึงเรียกรวมพลกิลด์ทันทีและสั่งให้พวกเขากลับไปที่อาณาจักรโดยเร็วที่สุด
สถานการณ์ที่ทุกคนหวาดกลัวกำลังเกิดขึ้น
‘นี่ไงล่ะ ฉันรู้มาตลอดว่าการอัปเดตเนื้อเรื่องใหม่จะกลายเป็นแบบนี้’
เกือบ 60% ของแผนที่ใหม่ของที่ราบสูงไฮนซ์ได้รับการสำรวจโดยผู้เล่นของไคลันในเวลาเพียงเดือนเดียว
นั่นหมายความว่าพวกเขาจะสามารถโจมตีริชชี่คิงชาเลี่ยนได้หลังจากนั้นเพียงหนึ่งหรือสองเดือน
โดยทั่วไปเมื่อมีเนื้อเรื่องใหม่ปรากฏขึ้น โดยปกติจะใช้เวลาประมาณหกเดือนในการเคลียร์เนื้อเรื่องซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เหตุการณ์ปัจจุบันในเนื้อเรื่องใหม่นี้ขาดหายไป
ชยาครานเปิดแชทกิลด์และเริ่มวิเคราะห์ข้อมูลที่อยู่ในนั้น
‘อิคารัน ลามาริสและอื่นๆ … ทั้งเจ็ดอาณาจักรมีกองทัพแห่งความมืดอยู่ด้วย’
ชยาครานเริ่มรู้สึกคลื่นไส้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้
ตอนนี้กองทัพแห่งความมืดปรากฏในอาณาจักรของ NPC ด้วย
อย่างไรก็ตาม อาณาจักรอิคารันไม่ได้โจมตีอาณาจักรลามาริสแม้ว่าที่ตั้งของพวกเขาจะอยู่ทางด้านเหนือของอาณาจักรอิคารัน
การกระทำของอาณาจักรอิคารันเป็นที่น่าสงสัย
ชยาครานก็รู้ทันที
‘ใช่! นั่นไงล่ะ! ทั้งเจ็ดอาณาจักรได้กำหนดให้คาเดสเป็นศาสนาของอาณาจักร!’
ชยาครานมีส่วนสำคัญของสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้
‘เทพแห่งความมืดคาเดสอยู่ข้างชาเลี่ยนหรือเปล่า?’
ชยาครานยิ้มเมื่อได้มาถึงข้อสรุปนั้น
เขาคิดว่าเนื้อเรื่องใหม่ขาดหาย แต่ตอนนี้เขาเริ่มสนุกกับมันแล้ว
มันค่อนข้างยากมาก แต่เขาชอบที่ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าต่อไป
* * *
[ดินแดนความมืด ท่านเข้าสู่พื้นที่สุดท้ายแล้ว]
[หลังจาก 10 วินาที ผู้พิทักษ์ที่เฝ้าชั้นใต้ดินชั้น 4 ‘มังกรโกลาหล (เลเวล 375)’ จะปรากฏขึ้น]
เมื่อข้อความของระบบปรากฏขึ้น ทั้งสามคนก็ตรวจสอบสถานะอย่างรวดเร็ว
มอนสเตอร์ในดันเจี้ยนไม่ได้หยุดวางไข่ แต่ทั้งสามคนสามารถจัดการกับพวกมันได้
เอียนให้คำแนะนำแก่ฮูนี่ย์และเลฟย่าเมื่อเห็นข้อความของระบบ
“ระวังนะ! มันคือมังกรโกลาหล!”
“มันคืออะไรอ่ะ?”
“ฉันจะอธิบายทีหลัง ฮูนี่ย์ถอยกลับไปเดี๋ยวนี้!”
“โอเค!”
ตามคำแนะนำของเอียน ฮูนี่ย์ถอยกลับและเลฟย่าก็เริ่มร่ายเวทย์มนตร์ทันที
เอียนก็ยังคงเคลื่อนไหวเช่นกันในขณะที่ทั้งสองกำลังทำสิ่งต่างๆ
เขาทำเช่นนั้นเพื่อที่จะสอดแนมพื้นที่ในขณะที่มุมมองของกาก้ายังอยู่ในช่วงคูลดาวน์และเพื่อให้เลฟย่าปลอดภัยด้วยความช่วยเหลือจากสัตว์เลี้ยงของเขา
พวกเขาทั้งสามใช้เวลาเกือบหนึ่งวันในการโจมตีมอนสเตอร์ในที่ซ่อนของลูการิกซ์แต่การเคลื่อนไหวของพวกเขาไม่ได้ช้าลงเลย
เป็นเรื่องปกติที่ผู้เล่นทุกคนจะรู้สึกเหนื่อยล้าหลังจากเล่นไปครึ่งวัน อย่างไรก็ตามทั้งสามคนพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าพวกเขาเป็นผู้ติดอันดับได้อย่างไร
ตึง- ตึง!
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงดังคล้ายกับเสียงฝีเท้ายักษ์
มังกรปรากฏตัวขึ้น
มังกรที่ใหญ่กว่ามังกรทั่วไปถึงสามเท่า
ความมืดของดันเจี้ยนถูกดูดเข้าไปในปากของมังกรทุกครั้งที่หายใจ
หลังจากได้เห็นร่างกายที่ใหญ่โตแบบนี้ ฮูนี่ย์ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความกังวลใจ
“มังกรโกลาหลใช่ไหม? ผมจะใช้สกิลนั้นกับมังกรแบบนี้ได้ยังไงล่ะ?”
ในบรรดาสกิลของวอร์ล็อคมีสกิลที่ยากที่จะได้รับ สกิลนั้นคือ ‘ดูดซับความโกลาหล’
ดูดซับความโกลาหลเป็นสกิลที่สามารถดูดซับพลังงานมืดทั้งหมดในระยะของมันและสามารถหาได้จากมอนสเตอร์ที่เรียกว่า ‘นักเวทย์โกลาหล’
ฮูนี่ย์ลองใช้มัน แต่มันไม่ได้ผลซึ่งทำให้เขาสับสน
“มันไม่ใช่ดูดซับความโกลาหล มันคือลมหายใจโกลาหล’
“…?!”
ดวงตาของฮูนี่ย์เบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น พลังแห่งความมืดทั้งหมดที่เขาพยายามรวบรวมเข้าไปในปากของมังกร
เลฟย่าเห็นสิ่งนั้นและใช้สกิลจากการสะท้อนกลับ
รัศมีอันงดงามของเธอเริ่มโผล่ออกมาจากปีกสีขาวของเธอ!
รัศมีที่เปล่งออกมาจากปีกของเธอกลายเป็นกำแพงที่ปกป้องสมาชิกปาร์ตี้ของเธอ
กรรรรรรรรร-!
ลมหายใจอันมืดมนของมังกรโกลาหลได้กระทบกับโล่แห่งแสงของเลฟย่า
ในการต่อสู้ระหว่างแสงสว่างและความมืดครั้งนี้…
แสงของเลฟย่าปรากฏขึ้นอย่างมีชัย
กรรรรรรร-!
สิ่งนี้ทำให้มังกรโกรธ จากนั้นมังกรก็พ่นควันดำออกจากจมูกของมัน
จากนั้นฮูนี่ย์ก็พูดว่า
“นี่… นี่เป็นเพียงลางสังหรณ์นะ แต่… พลังการโจมตีของมังกรตัวนี้ดูเหมือนจะได้รับสัดส่วนกับปริมาณพลังมืดที่มันดูดซับไปใช่ไหม?”
เอียนยิ้มและพยักหน้าตอบรับการวิเคราะห์ที่เฉียบแหลมของฮูนี่ย์
“บิงโก!”
ถ้าฮูนี่ย์ไม่ถอยกลับ พลังของเขาจะถูกมังกรโกลาหลดูดซับไปและพลังลมหายใจของมันก็จะแข็งแกร่งขึ้นมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะคำแนะนำของเอียนก่อนหน้านี้ โล่ของเลฟย่าคงจะต้านไม่ไหว
“พี่รู้ได้ยังไงอ่ะ?”
เอียนตอบเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
“โนเอลบอกฉัน เขามีความรู้มากเกี่ยวกับมอนสเตอร์ประเภทมังกรและสิ่งที่เขาบอกฉันเกี่ยวกับมังกรนั้นถูกต้อง”
“อ่อ แน่นอน”
เขาเพิ่งไปถึงเลเวล 330 เมื่อไม่นานมานี้
มันจะดีมากถ้าคาโนเอลไปถึงขั้นที่ 3 ของอาชีพลับ
นอกจากนี้มังกรตัวแรกของเขาซึ่งก็คือมังกรดำ ‘ออร์เดน’ วิวัฒนาการมาเป็นระดับ Myth และตอนนี้แม้แต่เอียนก็กำลังขอความช่วยเหลือจากคาโนเอล
“เลฟย่า! ใช้บัฟแสงสว่างให้ที!”
“โอเค!”
มังกรเงยหน้าขึ้นไปในอากาศ
ไลรีบวิ่งเข้าไปด้านข้างของมังกร
ตึก- ตึก!
ไลเป็นสัตว์เลี้ยงเร็วที่สุดของเอียนและนั่นคือเหตุผลว่าทำไมไลจึงสามารถใช้ประโยชน์จากการเปิดช่องว่างของมังกรได้
มานาสีแดงของไลกลายเป็นสีขาว
หวึ่งง-!
ไลเปลี่ยนคุณสมบัติของการโจมตีเป็นแสงและความเสียหายจากการโจมตีของมันเพิ่มขึ้นชั่วคราวเนื่องจากบัฟของเลฟย่า
กรงเล็บของไลเปล่งแสงสีขาว!
ในเวลาเดียวกัน…
ดวงตาของมังกรโกลาหลเปลี่ยนเป็นสีแดงสด
“บุ๊กค์! ใช้ม่านน้ำ!”
“โอเคบุ๊กค์!”
บุ๊กค์ที่อยู่ในร่างเต่าของเขากำลังขี่หลังของฮัลลิและจากปากของมันมีน้ำสีฟ้าไหลออกมา
น้ำสีฟ้าอยู่ระหว่างไลและมังกร
ซูมมม-!
ม่านน้ำกระทบดวงตาสีแดงของมังกรซึ่งทำให้ออร่าสีแดงจากดวงตาของมังกรหายไป
กรรรรรรรรร-!
มังกรร้องออกมาด้วยความโกรธ
ซูมมม -!
ไลแหวกไปในน้ำและแทงกรงเล็บสีขาวบริสุทธิ์ของเขาที่หน้าท้องของมังกร
ฉึก-!
ไลได้โจมตีในเวลาที่เหมาะสม!
ถ้าไลไม่เชื่อใจเอียนไม่มีทางที่เขาจะเลือกทำแบบนั้น
ไลวิ่งอีกครั้งเพื่อไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว เขาโจมตีมังกรและบิดตัวออกจากอันตรายเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของมังกร
กรรรรรรรร-!
มังกรร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ฮูนี่ย์และเอียนจะไม่พลาดโอกาสนี้
“ด้วยพลังแห่งความมืด…!”
ฮูนี่ย์เริ่มร่ายเวทย์มนตร์และความมืดก็หลั่งไหลออกมาจากคทาของเขา
“ฮัลลิ! ผู้พิทักษ์แห่งสายลม!”
ในช่วงเวลานั้นนอกเหนือจากบุ๊กค์ เอียนก็ใช้การพิพากษาของราชาวิญญาณของเขาและปีนขึ้นไปบนฮัลลิ
ฮึบ-
ในขณะนั้น…
ข้อความของระบบเริ่มปรากฏขึ้นตรงหน้า
[ภายใน ‘รังของลูกริกซ์’ ชั้น 4 ของดันเจี้ยน ท่านได้เอาชนะมอนสเตอร์ ‘มังกรโกลาหล’ แล้ว!]
[ท่านเอาชนะผู้พิทักษ์ทั้งหมดในดันเจี้ยนของรังของลูการิกซ์ได้สำเร็จ]
[ท่านได้รับฉายา ‘นักล่าผู้พิทักษ์’]
[ท่านได้รับชื่อเสียง 150,000 หน่วย]
(ย่อ)
[หลังจากนั้นไม่นาน ท่านจะถูกเคลื่อนย้ายไปที่ชั้น 5 ของรังของลูการิกซ์]
พวกเขาอ่านข้อความอย่างรวดเร็ว
ช่วงเวลาที่พวกเขาตรวจสอบข้อความสุดท้าย
[มังกรแห่งความมืด – ลูการิกซ์ – ได้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล]
ดันเจี้ยนทั้งหมดเริ่มสั่นคลอนในเวลาเดียวกันกับที่ข้อความระบบปรากฏขึ้น