มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 464
“เควต้า เธอจะว่าอะไรไหมถ้าฉันถือจี้หยกนี้เอาไว้สำหรับตอนนี้? ฉันอยากจะมองหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อช่วยฉันตรวจหาความจริงที่มาของจี้หยกนี้!”
เจอรัลด์ถาม พร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ
เควต้าหยุดชะงักไปชั่วขณะก่อนเธอจะพยักหน้าและพูดขึ้นมา “อืม ได้แน่นอน เชิญเลย!”
เจอรัลด์ยังคงถามคำถามเควต้าเกี่ยวกับอดีตของเธอต่อไป
“ข้างนอกร้อนมากเกินไปจริง ๆ! ครีมกันแดดของฉันไม่ดีเลย!”
ทันใดนั้น ก็มีกลุ่มคนพุ่งเข้ามาในร้าน
หนึ่งในหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง ขณะที่เธอถือกระเป๋าสองสามใบไว้ในมือ
“เคทลิน มีร้านแบรนด์เนมถัดจากร้านอาหารนี้ พวกเราควรเข้าไปดูกันในภายหลังไหม?”
หนึ่งในหญิงสาวถามขึ้นมา
“โอเค ไปทานข้าวกันก่อนเถอะ!”
ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากเพื่อนร่วมงานของเควต้า เคทลิน
“โอมายก๊อด! เคทลิน! นั่นเควต้าไม่ใช่เหรอ? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอกำลังทานอาหารที่นี่เหมือนกัน!”
หญิงสาวข้างเธอชี้ไปที่เควต้าและเจอรัลด์
นี่เป็นเรื่องไม่คาดคิดเลยจริง ๆ
แฟนของเคทลินร่ำรวยโครต ๆ พวกเธอรู้ว่าเขาจะไม่พาพวกเธอไปทานที่ร้านสบาย ๆ ธรรมดาอย่างแน่นอน
ร้านอาหารนี้ก็ค่อนข้างมีชื่อเสียง
แต่การได้เห็นเควต้านั้นเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากว่าเธอคือคนที่ปกติจะจ่ายค่าอาหารจานเดียวในทุก ๆ วัน เธอจะสามารถมาทานอาหารในร้านไฮด์เอนเช่นนี้ได้อย่างไร?
“โอ้! เควต้า คุณมาที่นี่เพื่อทานมื้อเที่ยงเหรอ?”
เคทลินพูดเยาะเย้ยขณะที่เธอเดินมาหาพวกเขาทั้งคู่
เจอรัลด์เพิ่งจะเอาจี้หยกมาจากเควต้า เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เมื่อเขาเห็นผู้หญิงเหล่านี้มุ่งหน้ามายังทิศทางของพวกเขา
“คุณสั่งอะไรมาทานหรือเปล่า? ทำไมคุณถึงมีเครื่องดื่มแค่สองแก้วเองล่ะ?”
เคทลินตั้งคำถาม
“ฮ่าฮ่าฮ่า บางทีคู่หนุ่มสาวคู่นี้อาจต้องการเข้ามาที่นี่เพื่อดูรอบ ๆ ก็ได้นะ ก็แค่มีคนแบบนี้มากเกินไป พวกเขาจะไม่สั่งอะไรมาทานแต่จะแค่สั่งเครื่องดื่มมาเพื่อที่พวกเขาจะสามารถถ่ายรูปได้และโอ้อวดกับเพื่อน ๆ ของพวกเขาน่ะ!”
หนึ่งในเพื่อนร่วมงานหญิงกระซิบข้างหูเคทลิน
คำกล่าวของเธอทำให้เคทลินและคนอื่น ๆ ระเบิดหัวเราะกันออกมา
“พนักงานเสริฟ์! มีชุดอาหารสี่คนที่นี่ไหม? ขอชุดอาหารที่มีมาตรฐานสูงกว่านี้หน่อยได้ไหม?”
“แน่นอนครับ คุณผู้หญิง ร้านของเราเมื่อไม่นานมานี้ยังเพิ่มอาหารจานใหม่ในเมนูของเราด้วยเช่นกัน มันคือฟัวกราส์จานพิเศษ ซึ่งเชฟของเราจากซิลตันเป็นคนปรุงขึ้นมาโดยเฉพาะพิเศษ คุณอยากจะลองมันด้วยเหมือนกันไหมครับ?”
พนักงานเสริฟ์ถามขณะที่เขามองไปที่เคทลินและคนที่เหลือ
คราวนี้ เคทลินเหลือบมองไปที่แฟนหนุ่มของเธอ
“โอเค ถ้างั้น ให้ผมดูมันหน่อย…”
แฟนของเคทลินหยิบเมนูมาไว้ในมือ และเขาถึงกับช็อกไปเมื่อเห็นราคา
“ให้ตาย! บ้าไปแล้วหรือไง? จานอาหารฟัวกราส์จริง ๆ แล้วมีราคาถึงสองร้อยหกสิบดอลลาร์เลยเหรอ? แค่จานเดียวเนี่ยนะ?”
แฟนของเคทลินถึงกับหมดคำพูด
เคทลินก็ผงะไปเช่นกัน “อ่า? มันแพงมากไปแล้ว! โอ้มายก๊อด! นั่นเป็นเงินก้อนใหญ่ของเงินเดือนฉันเลยนะ!”
“ครับ คุณผู้ชาย นี่คือราคาสำหรับส่วนเล็ก ซึ่งมีอยู่ประมาณหกชิ้นในจาน แต่เมื่อคุณได้ลองชิมดู คุณจะรู้สึกว่ามันคุ้มค่ากับเงินและประสบการณ์อย่างแน่นอน”
“ดูสิครับ! ลูกค้าทั้งหมดเหล่านั้นก็สั่งมันด้วยเช่นกัน!”
พนักงานเสริฟ์ทำท่าทางชี้ไปที่แขกคนอื่น ๆ ที่กำลังทานอาหารอยู่ถัดจากพวกเขา
มีจานฟัวกราส์อยู่บนแต่ละโต๊ะของพวกเขาจริงด้วย
เมื่อพวกเขามองดูที่ราคาของส่วนจานใหญ่ พวกเขาก็ยิ่งตะลึงงันมากขึ้นเมื่อเห็นว่ามันมีราคาถึงสี่ร้อยดอลลาร์เลยทีเดียว!
นี่แพงมากเกินไปแล้ว
ก่อนที่จะมาที่ร้านอาหารนี้ พวกเขาคิดไว้ว่าจะใช้จ่ายอยู่ที่ประมาณสองถึงสามร้อยดอลลาร์อย่างสูงสุด
“ทำไมพวกเราไม่สั่งจานเล็กมาลองทานดูล่ะถ้างั้น?” เคทลินแนะนำขึ้นมา เมื่อเธอเห็นว่าทุกคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ พวกเขาก็ได้สั่งอาหารจานนี้เช่นกัน
“เอาล่ะ งั้นเธออยากจะสั่งจานเล็กสำหรับฟัวกราส์ใช่ไหม? ฮ่า ได้แน่นอน! ไม่มีปัญหา”
แฟนของเคทลินส่งเสียงขึ้นและสั่ง “พวกเราอยากจะรับฟัวกราส์ส่วนหนึ่งครับ!”
เขาต้องการจะพิสูจน์ว่าเขาดีกว่า
ในขณะเดียวกัน อาหารของเจอรัลด์ก็กำลังมาเสริฟ์เช่นกัน
พนักงานเสริฟ์นำขนมปังสองถ้วยมาที่โต๊ะของเขา
“ฮ่าฮ่าฮ่า! พวกเขาสั่งแค่ขนมปังสองถ้วยเหรอ? นั่นไม่แร้นแค้นมากเกินไปหน่อยหรือไงเนี่ย?”
“โอ้มายก๊อด! ไม่เป็นไร คุณสามารถขอข้าวพวกเขา และจานมันฝรั่งได้ด้วยเหมือนกัน!”
สาว ๆ แสดงความคิดเห็นขณะที่พวกเธอหัวเราะกัน
“คุณผู้ชาย คุณช่วยหลีกทางได้ไหมครับ นี่คืออาหารฟัวกราส์จานใหญ่ที่คุณได้สั่งมา ผมจะเสริฟ์ให้คุณตอนนี้ครับ”
และขณะนั้นเอง พนักงานเสริฟ์ก็วางจานอาหารฟัวกราส์จานใหญ่ไว้บนโต๊ะของเจอรัลด์
เคทลินและคนอื่น ๆ ต่างก็กำลังยกมือปิดปากหัวเราะกันขณะที่พวกเธอยังคงหัวเราะเยาะเจอรัลด์กับเควต้ากันต่อไป แต่เมื่อพวกเธอเห็นพนักงานเสริฟ์และจานฟัวกราส์ พวกเธอก็ถึงกับตกใจอย่างมาก จนพวกเธอแข็งทื่อคาที่…