ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 457

ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองไปที่เบรนท์อย่างคาดหวัง

สมาชิกของตระกูลซิมเมอร์คนอื่น ๆ ต่างพากันมองไปที่เบรนท์ด้วยความคาดหวังเช่นกัน

“ไม่มีปัญหาครับ”

เบรนท์ตอบรับในทันที แต่มันสิ้นเปลืองไปเล็กน้อย

หลายล้านอีกแล้ว!

“ผมแค่ต้องโทร!”

เบรนท์ต่อสายและซื้อบบัตรเชิญเพิ่มอีกสองใบ

ควินน์ ซิมเมอร์มองไปที่แมนดี้จากหัวจรดเท้าอยู่ครู่หนึ่ง หล่อนจึงยิ้มและพูดว่า “แมนดี้ บอกฉันสิ ฉันจะได้เห็นเธอที่งานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ตอนเย็นไหม? ฮาฮ่าฮ่า…”

สีหน้าของแมนดี้มืดมัว

ควินน์อยากทำให้หล่อนดูแย่อย่างตั้งใจ

หล่อน ควิน ซิมเมอร์ หญิงผู้ซึ่งกำลังจะแต่งงานเข้าตระกูลซิลวา หนึ่งในบัตรเชิญสองใบที่เบรนท์มอบให้พวกเขาใบหนึ่งต้องเป็นของเธอย่างแน่นอน

***

หลังจากนั้นไม่นาน…

รถ Lexus ซีดานสีเงินไทเทเนี่ยมหยุดที่หน้าร้านอาหาร

หลังจากนั้น ชายในชุดสูทและรองเท้าหนังเขามายังร้านอาหารและเดินตรงมาในห้องที่ซึ่งตระกูลซิมเมอร์อยู่

“นั่นใช่ผู้จัดการยอร์กไหม?”

ไม่มีใครทันตั้งตัวเมื่อเห็นชายคนนี้

ในทางกลับกัน เบรนท์ทักทายเขาในทันที

ผู้จัดการยอร์กเป็นผู้จัดการทั่วไปของลานซิลเวอร์นิมบัส และเป็นทั้งคนรับใช้และเจ้าของที่ดิน

อย่างไรก็ตาม สถานะของตระกูลยอร์กในเซาธ์ไลท์นั้นสูงมาก

แม้แต่ผู้จัดการทั่วไปของสนามซิลเวอร์นิมบัสเป็นบุคคลที่โดดเด่นคนหนึ่งที่หลายตระกูลไม่สามารถเลียบเคียงได้

แม้แต่คนในตระกูลชั้นหนึ่งอย่างเบรนท์ยังต้องให้ความเคารพเขา

ผู้จัดการยอร์กโค้งคำนับในขณะนี้และพูดอย่างให้เกียรติว่า “ท่านใดคือผู้อาวุโสซิมเมอร์ครับ? จุดประสงค์ที่ผมมาในครั้งนี้นั้นตรงไปตรงมา ผมมาที่นี่เพื่อเชิญตระกูลซิมเมอร์ไปงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้ตอนเย็นครับ นี่เป็นการ์ดเชิญจำนวนสิบใบครับ!”

ผู้จัดการยอร์กไม่พูดเรื่องไร้สาระหลังจากมอบบัตรเชิญให้ เขาหันหลังและจากไปอย่างรวดเร็ว

ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อโชกในตอนที่เขาออกไป

ชายคนนั้นอยู่ที่นี่!

ชายคนนั้นอยู่ที่นั่นจริง ๆ!

แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ตรงนั้นตามอำเภอใจ นั่นก็ทำให้ผู้จัดการยอร์กรู้สึกกดดันเป็นอย่างมากด้วยเช่นกัน

ในวันใดวันหนึ่ง เขาคงไม่อยากมาอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เป็นควีนนี่ยอร์กที่ร้องขอเขาให้มาในวันนี้ แม้ว่าเขารู้สึกกลัว เขายังต้องมาให้ได้

เขาจำสิ่งที่ควีนนี่กล่าวได้อย่างชัดเจน

“สำหรับงานเลี้ยงของวันพรุ่งนี้ เนื่องจากตระกูลซิมเมอร์เป็นตระกูลของชายคนนั้น เพราะงั้นบุคคลสำคัญจะต้องปรากฏตัวที่งานเลี้ยงตามปกติ”

“บัตรเชิญนี้ต้องมอบให้เขา แต่อย่าให้โจ่งแจ้งเกินไป”

“สำคัญที่สุด ตัวตนของชายผู้นั้นไม่ควรถูกกล่าวถึง”

แน่นอนว่า แม้ว่าควีนนี่ไม่ได้กล่าวในเนื้อความจดหมาย ผู้จักการยอร์กไม่กล้าแม้แต่จะผายลมเมื่อเขาเห็นชายผู้นั้น

เขาเห็นชายผู้นั้นตั้งแต่เขายังเด็ก แน่นอนว่า เขารู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดเกี่ยวกับชายผู้นั้น

ถ้าเขาเลือกได้ เขาคงจะไม่ปรากกฎตัวในวันนี้

ฮาร์วีย์มองดูฉากนี้โดยไม่พูดอะไร

อย่างไรก็ตาม เบรนท์รู้สึกตะลึง

เกิดบ้าอะไรขึ้น?

ไม่ใช่ว่าเขาเพิ่งจะซื้อบัตรเชิญสองใบหรอกเหรอ?

ทำไม่ถึงมีบัตรเชิญถึงสิบใบในครั้งเดียว?

มากไปกว่านั้น ผู้จัดการยอร์กเป็นคนมาส่งบัตรพวกนั้นด้วยตัวเองด้วยงั้นเหรอ?

ช่างมีเกียรติอะไรเช่นนี้!

ในตอนถัดมา ผู้อาวุโสซิมเมอร์กล้าวด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง “นายน้อยซิลวานี่ดีที่สุดของที่สุดจริง ๆ! แค่คำเดียว ผู้จักการยอร์กมาส่งบัตรเชิญให้เราถึงสิบใบ!”

“น่าเสียดายจัง! ถ้าคุณได้เป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ คงเป็นเกียรติกับตระกูลซิมเมอร์ของเรา!”

สีหน้าของไซม่อน ซิมเมอร์เริ่มซีดในตอนนี้

ถ้าแมนดี้แต่งงานกับเขา จุดยืนในตระกูลซิมเมอรคงจะดีขึ้นอย่างยอดเยี่ยมเป็นแน่

“คุณพี่ควินน์ ฉันอิจฉาคุณจริง ๆ! นายน้อยเบรนท์ ซิลวามีอำนาจมากซะจริง! เจ้าชายลีออน ซิลวาต้องเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากขึ้นไปอีกแน่!”

“แน่นอนว่า หญิงคนหนึ่งได้แต่งงานกับคนที่ใช่ ไม่เหมือนบางคนที่ยังอดทนกับลูกเขยกาฝากและไม่ยอมปล่อยมันไป!”

ควินน์มองไปที่แมนดี้ด้วยรอยยิ้มในตอนนี้ หล่อนจึงถามว่า “แมนดี้จ๊ะ ฉันขอโทษนะ! สามีในอนาคตของฉันเป็นคนดีแบบนี้แหละ!”

“จากนี้ไป ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือ แค่บอกมา…”

“อย่างไรก็คาม ฉันไม่กล้าเข้าใกล้เธอหรอก หลังจากที่คนที่เก็บเจ้าเขยกาฝากไว้นั้นโชคไม่ดีเลย ฉันไม่อยากให้เสนียดติดตัวฉัน”