ตอนที่ 403

Taming Master

ทวีปทางตอนเหนือของมะละกา

ทวีปมะละกาซึ่งเป็นทวีปที่เพิ่งเปิดใหม่ในไคลันหลังจากการอัปเดตใหม่ เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วนับตั้งแต่มีการเปิดขึ้น

เป็นพื้นที่ที่ผู้เล่นบุกเบิกไปเกือบ 99% ดังนั้นการค้นหาภูเขาเอลคาริกซ์จึงไม่ใช่เรื่องใหญ่

แม้แต่ฮูนี่ย์ก็เคยไปที่ภูเขาเอลคาริกซ์เนื่องจากการดำเนินเควสต์

เอียนและพรรคพวกที่อยู่ทางตอนเหนือที่สุดมุ่งหน้าไปยังภูเขาเอลคาริกซ์ทันที

เอียนถามฮูนี่ย์ที่เดินตามหลังเขาว่า

“ฮูนี่ย์ใช้เวลานานแค่ไหนกว่าเราจะไปถึงภูเขาเอลคาริกซ์?”

“อืม ผมบอกเวลาที่แน่นอนไม่ได้เพราะตอนนี้สถานการณ์มันต่างไปนิดหน่อย… อาจจะอีกสักสองสามชั่วโมงมั้ง?”

“เฮ้ออ ใช้เวลานานขนาดนั้นเลยหรอ?”

“เอ่อ… พวกเราต้องไปที่ปลายสุดของทวีปทางเหนือ เราฆ่าเวลากับมอนสเตอร์และมุ่งหน้าไปทางนั้น มันจะใช้เวลาไม่นานได้ยังไงล่ะ?”

“อืมม ฉันอยากไปที่นั่นภายในหนึ่งชั่วโมงอ่ะ”

“พี่จะเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดนั้นได้ยังไงล่ะ?”

“ฉันไม่อยากเสียเวลากับค่าประสบการณ์ที่ได้รับเล็กน้อยน่ะสิ”

“…”

เอียน พิน, คาร์เซอุสและบุ๊กค์

ด้วยสัตว์เลี้ยงทั้งหมดที่บินได้ พวกเขาจึงย้ายปาร์ตี้ไปบนอากาศ

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงเริ่มมุ่งหน้าไปยังภูเขาเอลคาริกซ์เพื่อค้นหาโดยเร็วที่สุด

เลเวลของมอนสเตอร์ที่ปรากฏ อยู่ในเลเวล 100 ต้นๆ

และเอียนไม่มีความตั้งใจที่จะเสียเวลาไปกับสถานที่ที่มอนสเตอร์ยังไม่ถึงเลเวล 200

อย่างไรก็ตาม ภายใน 20 นาทีเอียนก็ตระหนักว่าเขาคิดผิด

“อะไรนะ…? ค่าสถานะของมอนสเตอร์ที่นี่…?”

ทันทีที่มอนสเตอร์เลเวล 100 เริ่มหยุดลง มอนสเตอร์ที่มีเลเวล 300 ก็เริ่มปรากฏขึ้น

มอนสเตอร์อันเดธจำนวนมากที่ไม่เคยได้ยินหรือเคยเห็นมาก่อนตอนนี้อยู่ในทวีปแล้ว

“ผมคิดว่ามันเป็นผลของริชชี่คิงสินะ?”

เอียนพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ใช่แล้ว มีอะไรเกิดขึ้นอีกในช่วงเวลาที่เราทำเควสต์กันนะ?”

เช่นเดียวกับที่พวกเขาสังเกตเห็นพลังของมอนสเตอร์เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

เลฟย่าที่ขี่พินถามเอียนว่า

“เอียน เราจะทำยังไงดี? จากที่นี่มันจะยากที่จะหลีกเลี่ยงพวกการ์กอยล์พวกนั้นและบินหนีไปเฉยๆ?”

สายตาของเอียนเคลื่อนไปยังสถานที่ที่เลฟย่าพูดถึง

มีสโนว์การ์กอยล์กำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางของเอียน

เอียนยืนอยู่ด้านบนของคาร์เซอุสพยักหน้าและตอบกลับเลฟย่า

“บางที… เราควรจะเริ่มโจมตี ฉันคิดว่าเราจะบินผ่านไปเฉยๆได้ซะอีก แต่ดูเหมือนตอนนี้จะทำไม่ได้แล้ว”

“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น…!”

เลฟย่ากระโดดออกจากหลังของพินทันทีและกางปีกสีขาวของเธอ

เธอเอามือปิดหน้าอกพร้อมกับร่ายเวทย์แสง

“ในนามของเทพธิดาแห่งแสง เออร์เนซิส…”

Woong-!

แสงสีขาวเริ่มสว่างขึ้นรอบตัวของเลฟย่า

ไม่กี่วินาทีต่อมา แสงสีขาวจำนวนมากได้ผ่าเมฆดำมืดของทวีปทางตอนเหนือ

Kyak, Kayh-!

Kiyaaah-!

ฝนศักดิ์สิทธิ์เป็นสกิลระดับสูงสุดของอาชีพนักบวช

โดยปกติจะใช้เพื่อฟื้นฟูพลังของปาร์ตี้จำนวนมากในครั้งเดียว แต่ขณะนี้สกิลการรักษาพื้นที่กว้างเท่าเดิมถูกใช้เป็นสกิลการโจมตีพื้นที่กว้างขั้นสูงสุดกับอันเดธ

สกิล ‘ฝนศักดิ์สิทธิ์’

ฝนศักดิ์สิทธิ์ของเลฟย่า สกิลที่ทรงพลังที่สุดของนักบวชนั้นเพียงพอที่จะทำให้อันเดธเลเวล 300 กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกรณีของการ์กอยล์ที่บินอยู่บนอากาศ นอกเหนือจากตัวที่ถูกโจมตีโดยฝนจากเมฆ บางตัวก็ยังไม่บินในตอนนี้

“ถ้าอย่างนั้น เรา… ควรกำจัดให้หมดเลยดีไหม?”

เอียนกระโดดจากคาร์เซอุสและกระโดดเข้าหามอนสเตอร์

แม้ว่าเขาจะไม่มีปีกเหมือนเลฟย่า แต่เอียนก็ไม่ลังเลที่จะกระโดดออกไป

มันเป็นการกระทำที่น่ากลัวและอันตรายสำหรับทุกคน อย่างไรก็ตาม ปาร์ตี้ของเอียนไม่แปลกใจเลย

เป็นเพราะพวกเขารู้ว่าเอียนมีสัตว์เลี้ยงที่เขาสามารถอัญเชิญได้

Khiii-!

ม้าสีดำถูกอัญเชิญออกมา

ทันทีที่เอียนปีนขึ้นไป มันก็กางปีกที่มีกระดูกสีดำออกไปในอากาศ

 

[มีการใช้สกิลของสัตว์เลี้ยง ‘ฮาร์การ์ซัส’]

[ไม่ได้รับความเสียหายทั้งหมดชั่วขณะ]

 

ก่อนที่จะลงสู่พื้นเอียนได้ดูดซับการโจมตีทั้งหมดของอันเดธพร้อมกับลงมาและเริ่มใช้หอกทองคำของเขา

ฮูนี่ย์และเลฟย่าซึ่งมาถึงพื้นช้ากว่าเอียนเล็กน้อยเริ่มมุ่งหน้าไปหาอันเดธด้วยสกิลของพวกเขา

“ตื่นขึ้นเถิด! บุตรแห่งความมืด!”

“แสง!!”

โดยปกติแล้วนักบวชและวอร์ล็อคจะทำงานในปาร์ตี้และล่ามอนสเตอร์ได้ยาก

พวกเขาไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับผู้อื่นได้เว้นแต่พวกเขาจะอยู่ในโหมด PK แต่บัฟของแสงและความมืดมักจะใช้กับวัตถุเดียวกันไม่ได้

ดีบัฟก็เหมือนกัน

หากมีคนหนึ่งร่ายคุณสมบัติแห่งความมืดให้กับเป้าหมายและร่ายคุณสมบัติแสงให้กับเป้าหมายด้วย สกิลจะหักล้างกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของวอร์ล็อคที่ใช้สกิลมากมายด้วยคุณสมบัติแห่งความมืด แต่เมื่อนักบวชร่ายสกิลคุณสมบัติแสงในวงกว้าง สถานการณ์ก็จะแย่ลง

หากพวกเขาไม่ได้รู้ใจกันการต่อสู้จะยุ่งเหยิง แต่นั่นไม่ใช่สถานการณ์สำหรับฮูนีย์และเลฟย่า

Kwang- Kwakwang-!

และเอียนที่ต่อสู้กับการต่อสู้อย่างจริงจังก็เริ่มโจมตีอันเดธอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าปริมาณของศัตรูจะมากกว่า แต่ก็มีการสันนิษฐานจากพวกเขาว่าจะเสร็จสิ้นใน 30 นาที

‘อืม ฉันคิดว่าที่นี่เก็บค่ามีส่วนร่วมได้ดี แต่เรามีเวลาไม่มากแล้ว’

เมื่อมองไปที่ข้อความของระบบที่ปรากฏขึ้น เอียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพอใจ

จากนั้น…

Kwanng-!

เอียนที่แกว่งหอกของเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงคลื่นที่กระเพื่อมจากด้านหลังเขา

“…?!”

เอียนมองไปข้างหลังเขาอย่างทันที

มันคือลูการิกซ์ที่มีปีกขนาดใหญ่ของเขาอยู่บนท้องฟ้าโดยใช้ ‘ลมหายใจ’

Kwaaa-!

ด้วยความแข็งแกร่งอย่างมาก – ลมหายใจของมังกรแห่งความมืดพุ่งมาแล้ว!

ลมหายใจกระทบพื้นราวกับสึนามิและอันเดธบนหิมะกำลังละลาย

ตั้งแต่โครงกระดูกระดับ Common ไปจนถึงโครงกระดูกระดับ Heroic

ฉากที่อันเดธเลเวล 300 หลายร้อยตัวถูกทำลายล้างเป็นภาพที่ยอดเยี่ยมที่ได้เห็น

ข้อความของระบบที่ปรากฏขึ้น – เป็นเหมือนโบนัสสำหรับปาร์ตี้

 

[สมาชิกปาร์ตี้ ‘ลูการิกซ์’ เอาชนะ ‘นักรบโครงกระดูก’ ได้สำเร็จ!]

[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 5,970,981 หน่วย]

[สมาชิกปาร์ตี้ของท่าน ‘ลูการิกซ์’ ประสบความสำเร็จในการสังหาร ‘นักเวทย์โครงกระดูก’!]

[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 6,951,209 หน่วย]

[สมาชิกปาร์ตี้ ‘ลูการิกซ์’ เอาชนะ ‘สายพันธุ์แห่งความมืด’ ได้สำเร็จ…]

 

ไม่ใช่มอนสเตอร์ที่ให้ค่าประสบการณ์แก่พวกเขา แต่ค่าประสบการณ์ที่พวกเขาได้รับทั้งหมดเป็นเพราะพวกเขาทั้งหมดอยู่ในปาร์ตี้

ด้วยลมหายใจของ ‘ลูการิกซ์’ ที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง เอียนไม่สามารถแม้แต่จะพูดได้

ค่าประสบการณ์และค่ามีส่วนร่วมที่พวกเขาได้รับเป็นเรื่องปกติ แต่มีบางอย่างที่เอียนไม่สามารถระบุได้อย่างแน่ชัด

ดูเหมือนจะเป็นความสำเร็จที่สนุกสนานสำหรับลูการิกซ์ แต่ก็แสดงให้เห็นถึงการควบคุมที่มีทักษะเช่นนี้

ลูการิกซ์ที่กำจัดพวกอันเดธทั้งหมดหัวเราะด้วยไหล่ที่เหยียดตรง

“ฮ่าฮ่า เจ้าพวกอมนุษย์บอบบาง นี่คือพลังของมังกรแห่งเทพ!”

เขาก็คือเด็กประถม ลูการิกซ์…

 

* * *

 

ปัจจุบันมีกิลด์มากกว่าหนึ่งพันกิลด์ในเซิร์ฟเวอร์ไคลัน เกาหลี

และถ้านับหน่วยของกิลด์ก็จะอยู่ที่ประมาณ 10,000 และพวกเขามีการแบ่งประเภท

ในหมู่พวกเขามีเพียงเจ็ดร้อยแห่งเท่านั้นที่มีคฤหาสน์

และตอนนี้คฤหาสน์หลายแห่งอยู่ในระบบสงคราม

นับเป็นเหตุการณ์ใหญ่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลยนับตั้งแต่เริ่มไคลัน

ตามความเป็นจริง ชุมชนอย่างเป็นทางการของไคลันนั้นไม่พอใจ

ผู้เล่นทั้งหมดที่ตายในเงื้อมมือของกองทัพอันเดธล้วนรวมตัวกันในเพจชุมชนซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้การเข้าชมในหน้านั้นสูง

 

– เฮ้พวก! คฤหาสน์กิลด์ที่ถูกยึดครองตอนนี้มีถึงห้าสิบกว่าแห่งแล้วหรอ?

– ใช่แล้ว บางทีผ่านไปสักพัก ริชชี่คิงอาจจะมีคฤหาสน์หลายร้อยแห่งอยู่ในมือของเขาก็ได้

– เนื้อเรื่องนี้ไม่มากไปหน่อยหรอ? ผู้เล่นมือใหม่อาจจะถูกล่าด้วยอันเดธเลยนะ?

– ผู้เล่นมือใหม่ไม่ต้องกังวลหรอก อันเดธไม่ล่าผู้ที่มีเลเวลต่ำกว่า 150

– จริงดิ?

– ใช่ LB ดูเหมือนจะพิจารณามาอย่างนั้น

 

เสียงแห่งความกังวลสามารถได้ยินได้ทุกหนทุกแห่ง แต่กิลด์ที่เล็กที่สุดคือกลุ่มที่ต้องเผชิญกับความเสียหายที่ร้ายแรงที่สุด

สำหรับผู้ที่ไม่มีอำนาจในการป้องกันกองทัพของอันเดธที่มีเลเวล 300 พวกเขาต้องเฝ้าดูฐานอันเป็นที่รักของพวกเขาพังทลาย

แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่สูญเสียคฤหาสน์ถ้าพวกเขาไม่สามารถต่อต้านอันเดธได้

แต่เมื่อพวกอันเดธยึดครอง จำนวนประชากรจะลดลงเหลือครึ่งหนึ่งและสิ่งก่อสร้างต่างๆก็ถูกทำลายลง

อย่างไรก็ตาม ในบรรดากิลด์ขนาดเล็กและขนาดกลางมีหลายกรณีที่ดินแดนได้รับการปกป้องโดยไม่ต้องเผชิญกับความเสียหายร้ายแรง

พวกเขาเป็นกิลด์ที่อยู่ในอาณาจักรโลตัสหลังจากการประกาศเป็นอาณาจักรของพวกเขา

 

– ฮึ เนื้อเรื่องตอนนี้มัน!

– หือ? เอนาส ใช่คนของกิลด์แบล็ควินด์ไหม?

– ใช่

– ได้รับความเสียหายบ้างไหม? ด้วยเลเวลของกิลด์แบล็ควินด์ไม่มีทางที่จะป้องกันคลื่นอันเดธได้นิ?

– หุหุ นี่คือเหตุผลที่ผู้คนต้องมีพันธมิตรที่ดี

– ห๊ะ…?

– กิลด์ของเราอยู่กับอาณาจักรโลตัสตั้งแต่เดือนที่แล้ว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเราจึงได้รับประโยชน์ อาณาจักรโลตัสได้เข้ามาและต่อต้านอันเดธเพื่อพวกเรา

– โอ้โอ้…?

– ตอนนี้ต้องขอบคุณกองทัพอันเดธ เราสามารถค่าสาธารณะของเราได้อย่างดี

– แจ็คพอตเลยนี่หน่า! น่าอิจฉาจัง…

 

มันวุ่นวายจริงๆ!

อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปและสามารถเข้าใจสถานการณ์ได้จึงเข้าสู่ระบบสนามรบ

ผู้คนในอาณาจักรโลตัสมีพลังที่แข็งแกร่งที่สุดเริ่มที่จะเอาชนะกองทัพอันเดธ

พวกเขากำลังโจมตีฐานของกองทัพอันเดธ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาณาจักรโลตัสได้พบกับพวกทันที่ชายแดนของอาณาจักรเอลริกาและเริ่มสงครามทั้งหมด

อาณาจักรเอลริกาเป็นอาณาจักรของคาเดสและอยู่ในอาณาจักรของเทพแห่งความมืดซึ่งมีกองทหารอันเดธจำนวนมาก

และอีกไหมนาน…

ในที่สุดโลตัสก็ประกาศสงคราม

และแน่นอนว่าเป้าหมายของสงครามคือ ‘อาณาจักรเอลริกา’