SPH: บทที่ 74 การแย่งชิงจักรพรรดิทองคำเป่ยและไข่มุกเพลิง
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉียนจิน หยูหลาน ผู้จัดการแผนกเครื่องประดับของเป่ากุ้ย ลุกขึ้นยืนทันที และพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เป็นไปได้ไหม ที่จะมีไข่มุกซ่อนอยู่ในจักรพรรดิ์เป่ยทองคำ”
ในฐานะผู้จัดการของ บริษัท เครื่องประดับชื่อดัง ในประเทศ หยูหลานชื่นชอบในเครื่องประดับและไข่มุกของกระตุ้นความต้องการของหยูหลานจนถึงขีดสุด
หยูหลานเอง หมดเงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อไข่มุกจำนวนมาก ในการประมูลหลายต่อหลายครั้ง อย่างไรก็ตาม หยูหลาน
ตั้งตารอคอยสมบัติที่จัดแสดงโดยจักรพรรดิทองคำเป่ย
เฉียนจิน พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ทุกคนได้โปรดปิดหูของคุณเถอะ ผมเชื่อว่า ถ้าคุณได้เห็นไข่มุกด้านใน ผู้หญิงที่นี้ จะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง!”
หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว เขาก็เคาะหัวทองคำของจักรพรรดิทองคำเป่ย สองสามครั้ง
หอยมุกตัวสั่นเล็กน้อย ภายใต้สายตาที่จ้องมองของฝูงชน มันค่อยๆอ้าฝาเปิดขึ้น
หวือ!
ราวกับว่า ดวงอาทิตย์สีแดงพุ่งขึ้นมาจากทะเลในทันใด
แสงไฟบนเวทีการประมูลนั้น เน้นไปที่ไข่มุกเพลิง และมุมแสงนั้นเปลี่ยนไปตลอดเวลา
เมื่อแสงเปลี่ยนไปดู เหมือนว่ามีเปลวไฟลุกไหม้บนไข่มุก ทำให้อุณหภูมิของสถานที่ทั้งหมดเพิ่มสูงขึ้น
เจ้าหญิงไดอาน่า แห่งอาณาจักรหิมะ มองดูการเต้นรำของไข่มุก ท่ามกลางเปลวไฟ จับมือของเธอด้วยความตื่นเต้น
“นั่นแหล่ะ! ไข่มุกนี้สวยเกินไป ฉันคนเดียวที่คู่ควรกับมัน!”
เมื่อเทียบกับไดอาน่าที่ตื่นเต้น ผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่อยู่ในปัจจุบันต่างก็บ้าคลั่งมากขึ้น
“โอ้พระเจ้า!” คิดว่าจะมีไข่มุกที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกแบบนี้ที่ไหน! “
“ฉันจะบ้าตาย! ของมันต้องมี ต้องได้มา!”
“โอ้!” ไข่มุกทำให้เกิดปรากฏการณ์เช่นนี้! หายากมากนักสำหรับคนที่มีเงิน! “
ช่วงเวลานั้น หยูหลาน มองเห็นเปลวไฟของไข่มุก เธอก็บ้าคลั่งอย่างสมบูรณ์แบบ และเสน่ห์ที่มีตามปกติ ก่อนหน้านี้ของเธอก็หายไปในทันที
“ของฉัน” มันเป็นของฉัน! ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ฉกมันไปจากฉัน! ตุ้ยนุ้ย รีบบอกราคามาเร็วๆสิ! “ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ฉันก็อยากได้!”
เฉียนจิน มองไปที่กลุ่มของผู้หญิงที่กำลังสิ้นสติ และผู้ชายที่อ้าปากค้างเพื่อสูดอากาศรอบๆตัว เขากระแอมไอเบา ๆ แล้วโบกมือส่งสัญญาณให้พวกเขาเงียบลง
เมื่อเห็นท่าทางทุกคนก็เงียบลง ดวงตาของพวกเขากำลังลุกโชนด้วยความหลงใหล ขณะที่พวกเขาจ้องมองที่เฉียนจิน
ในช่วงเวลานี้เฉียนจิน รู้สึกว่าเขาได้มาถึงจุดสูงสุดของชีวิตของเขา เขาพูดได้เพียงว่าบอสเย่นั้นยอดเยี่ยมมาก!
เย่หยูไม่ได้คาดคิดว่าไข่มุกเพลิงนี้จะมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิง
“บอสเย่ คุณต้องการเพิ่มราคาเสนอเริ่มต้นหรือไม่”
เฉียนจิน พูดกับเย่หยู ผ่านหูฟังขนาดเล็กสั่นเล็กน้อย
หลังจากดื่มชาสักคำ เย่หยูพูดอย่างเฉยเมยว่า “เนื่องจากพวกเขาชอบมันมาก เพิ่มราคาเป็นสองเท่า”
เมื่อได้ยินคำสั่งของเย่หยู เฉียนจิน พยักหน้าเบา ๆ และพูดกับฝูงชนที่กำลังคาดหวังว่า “ไข่มุกเพลิง ของจักรพรรดิ์ทองคำเป่ย! นี่มีเพียงชิ้นเดียวในโลก!
สิ่งที่แปลกยิ่งกว่าคือ อุณหภูมิภายในรัศมีของระยะหนึ่งเมตรของ ไข่มุกเพลิงแค่ จะอยู่ที่ 25 องศา! “
หวือ!
สายตาของทุกคนในปัจจุบันถูกเผาไหม้อย่างร้อนแรงมากขึ้น เมื่อพวกเขาจ้องมองไข่มุกเพลิงอันมีค่าเม็ดนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไดอาน่าดวงตาของเธอลุกไหม้ด้วยความหลงใหล นี่เป็นเพราะหิมะไม่หยุดตลอดทั้งปีและหนาวมาก ไดอาน่าจะสามารถเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกอบอุ่น ราวกับว่าเป็นฤดูใบไม้ผลิด้วยไข่มุกเพลิงเม็ดนี้
“ตอนนี้ ผมจะประกาศการเริ่มต้นการเสนอราคาสำหรับไข่มุกเพลิง! การเสนอราคาเริ่มต้นที่ 30 ล้าน!” การเพิ่มขึ้นแต่ละครั้งจะต้องมีอย่างน้อย 2 ล้าน ขึ้นไป! “
เช่นเดียวกับเฉียนจิน พูดจบประโยคของเขา หยูหลานยืนขึ้นและตะโกนอย่างกระวนกระวายว่า “50 ล้าน! ฉันต้องการไข่มุกเม็ดนี้!”
“ฉันต้องการมัน!” ห้าสิบสองล้าน! “
“ฉันให้ 56 ล้าน!”
หยูหลาน เพิ่งพูดจบเมื่อหญิงสาวสวยอีกสองคนยืนขึ้น พวกเขาถูกประดับประดาไปด้วยอัญมณี และแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับหยูหลานได้
แต่พวกเขาก็ยังดูดีพอสมควร
ในหน้าของความงาม และเครื่องประดับ ผู้หญิงทุกคนก็เหมือนกัน
“80 ล้าน!”
“86 ล้าน!”
“100 ล้าน!”
เมื่อเห็นว่ามีการแข่งขัน หยูหลาน ตะโกนเสียงดังและเพิ่มราคาโดยตรงเป็น 100 ล้าน! ในประวัติศาสตร์ของการประมูล ไม่เคยมีไข่มุกเม็ดเดียว ที่สามารถเรียกเงินนับร้อยล้าน!
ผู้หญิงสองคนที่เพิ่งยืน นิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ตามที่คิดไว้ในใจ หลังจากนั้นครู่หนึ่งพวกเขานั่งลงด้วยความผิดหวัง แม้ว่าพวกเขาต้องการ แต่พวกเขายังขาดเงินทุน
หยูหลานเป็นเหมือนนกยูงที่ภูมิใจ เธอมองไปรอบ ๆ คู่แข่งที่เงียบลง แล้วจ้องมองไปที่ไข่มุกเพลิง
ในสายตาของ หยูหลาน ร้อยล้านหยวนไม่ใช่จำนวนน้อยๆ แต่สำหรับไข่มุกเพลิง ไม่มีอะไรที่ให้ไม่ได้!
เมื่อได้ยินหยูหลานเสนอราคาที่น่ากลัวอย่างสูง ถึงหนึ่งร้อยล้าน เสียงของเฉียนจิน สั่นไหว
“ตอนนี้สุภาพสตรีท่านนี้มีการเสนอราคา 100 ล้าน มีใครคนอื่นที่จะเสนอราคาอีกมั้ย?”
เฉียนจินหยิบค้อนขึ้นมา เตรียมจะเคาะจบการประมูล ในความเห็นของเขา นี่เป็นราคาที่สูงมาก และเป็นไปไม่ได้ ที่มีใครเสนอราคาอีกต่อไป
“200 ล้าน!”
ภาษาจีนที่โดดเด่นมาก ฟังทำให้เฉียนจินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “เท่าไหร่นะ เท่าไหร่?”
เจ้าหญิงไดอาน่าที่สวยที่สุดในอาณาจักรหิมะยืนขึ้น และพูดด้วยเสียงที่ตื่นเต้นว่า “ฉันเสนอราคา 200 ล้าน!”
“ใจเย็น ๆ แค่ 200 ล้านเท่านั้น”
เสียงเยือกเย็นของเย่หยู ผ่านหูฟังของเขาและดังขึ้นข้างหูของเฉียนจิน ในที่สุดก็ทำให้เขาได้สติขึ้นมา
เฉียนจิน สูดหายใจลึก ๆ และในที่สุดก็สงบลง จากนั้นเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย “โอเค! สุภาพสตรีคนนี้ให้ 200 ล้านมีคนอื่นอีกไหม?”
หลังจากเฉียนจิน พูดจบเขามองหยูหลาน โดยคาดหวังไว้
หยูหลาน มองดูที่เฉียนจิน และไดอาน่า ในที่สุดเธอก็สงบลงและพูดด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว “ฉันไม่สามารถสู้ได้!” ลืมมันไปเถอะ “
หยูหลาน รู้จักไดอาน่า ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอยอมแพ้ กับไข่มุกเพลิงอย่างไม่เต็มใจ แม้ว่าเธอจะรวย แต่เธอก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับเจ้าหญิงแห่งประเทศได้
แม้ว่าเขาจะเสียใจที่หยูหลาน ไม่ได้ประมูลราคาต่อ แต่เขาก็ยังตื่นเต้นมาก นี่เป็นราคาสูงสุดที่เขาเคยประมูลมา ตั้งแต่เป็นเจ้าภาพในการประมูลครั้งนี้
“200 ล้านครั้งที่หนึ่ง!”
“200 ล้านครั้งที่สาม!”
เฉียนจิน เคาะค้อนประมูลในมือของเขา “ขอแสดงความยินดีกับสุภาพสตรีท่านนี้ ที่ประมูลสมบัติล้ำค่าที่สุดในโลก นั่นคือไข่มุกเพลิงสองร้อยล้าน!”
เย่หยูนั่งตัวตรงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขากลายเป็นมหาเศรษฐีไปแล้วเหรอ? คาดหวังจากเป้าหมายเล็ก ๆ เขาบรรลุได้อย่างง่ายดาย
พนักงานบริการหญิงที่ยืนอยู่ข้างเย่หยู มีแสงไฟ สะท้อนทั่วใบหน้าของเขา เมื่อมองดูชายหนุ่มหล่อเหลาคนนี้ จิตใจของเธอรู้สึกเหมือนถูกกวางวิ่งชนหัวใจ เธอควรจะรุกเข้าหาเขาดีไหม?
ด้วยการโจมตีของค้อนประมูล สงครามระหว่างผู้หญิง ก็จบลงด้วยชัยชนะของไดอาน่า
“แขกทุกท่าน เพื่อบรรเทาอารมณ์คุกรุ่นของทุกคน การประมูลจะถูกพักเบรคเป็นเวลา 10 นาที ทุกคนสามารถกินและพักผ่อนตามอัธยาศัย
รายการประมูลถัดไปจะน่าอัศจรรย์ยิ่งขึ้นไปอีก!”
หลังจากเฉียนจินพูดจบ เขาก็ออกไปเดินเล่นพร้อมกับสุภาพสตรี มีพนักงานเสริฟ นำผลไม้และขนมอบหลากหลายชนิดมาให้ทุกคนรับประทาน
ในขณะนี้ มีคนไม่กี่คนที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรหาเพื่อนเพื่อดูว่าการประมูลครั้งนี้เกี่ยวข้องกับอะไรบ้าง
ภายนอกบ้านประมูล คนสองคนเดินเข้ามา
ด้านหน้าของเขา เป็นชายวัยกลางคนที่มีดวงตาสีทอง เขาดูประณีตและไม่ธรรมดา และไม่มีใคร นอกจากฮันชือเยี่ย พ่อของฮันเสวี่ย
ล
คนที่ตามมาด้านหลังของฮันชือเยี่ย คือ ฉินอูฟ่า
ฉินอูฟ่า ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เดินเคียงบ่าเคียงไหล่กับฮันชือเยี่ย และพูดด้วยรอยยิ้ม “ลุงฮั่น ผมได้ยินมาว่าการประมูลเป็นสิ่งที่พิเศษมาก ลุงชอบสมบัติที่หายากไม่ใช่เหรอ? เมื่อถึงเวลา ผมจะถ่ายรูปและส่งของไปให้นะครับ! “
ฮันชือเยี่ย ไม่แม้แต่จะมองที่ ฉินอูฟ่า ในขณะที่เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ไม่จำเป็น ฉันไม่ขาดเงิน”
ฉินอูฟู่ หัวเราะอย่างเชื่องช้า เมื่อแสงเย็นวูบวาบในดวงตาของเขา เขากล่าวอย่างปลาบปลื้มว่า “ถูกต้อง ถูกต้อง ลุงเป็นผู้จัดการแผนกของเสวี่ยกัว จะขาดเงินได้อย่างไรกัน”
ฮันชือเยี่ย พยักหน้าและไม่สนใจฉินอูฟ่า ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อขอฉินอูฟ่า นั้นเป็นเพื่อนที่ดีของเขา ฮันชือเยี่ย ก็คงไม่สนใจกับคนที่มาพัวพันลูกสาวของเขา
เย่หยู เอนหลังบนโซฟา รับชาถ้วยใหม่ของบริกร แล้วจิบ “อืม ไม่เลว!” ความรู้สึกของการเป็นคนรวยนั้นแตกต่างกันอย่างยิ่ง
เมื่อวางถ้วยน้ำชา เย่หยูก็เห็นจดหมายเชิญ ที่เขาสามารถขโมยมาจากโรงเรียนสอนเวทมนต์ฮอกวอตส์
จิตวิญญาณของจดหมายเชิญนี้ ไม่ได้หายไป แม้จะถูกดึงจิตวิญญาณออกมาแล้วก็ตาม เมื่อเย่หยู มาถึงบ้านประมูล
เขาตั้งใจวางมันไว้บนโต๊ะน้ำชา
เมื่อหยิบซองจดหมายขึ้นมา เย่หยูก็เปิดออกทันที
ในภาพยนตร์เรื่องนี้ จดหมายฉบับนี้เขียนขึ้นโดยรองอาจารย์ใหญ่ศาสตราจารย์มักกอนนากัล เย่หยู สงสัยว่าพอตเตอร์ดัมเบิลดอร์ให้ความสำคัญกับคุณพอตเตอร์ ขนาดไหน เขาควรจะเขียนจดหมายเป็นการส่วนตัว
“อืม?”
จดหมายเชิญนี้เขียนขึ้นเองโดยดัมเบิลดอร์ แต่หลังจากที่เย่หยู อ่านเสร็จแล้วมันก็เริ่มส่องแสงสว่างขึ้น
“ระบบ มีการใช้งานอื่น ๆ สำหรับคำเชิญนี้หรือไม่?” เย่หยู ถามในใจของเขา
ครู่ต่อมา เสียงของระบบดังขึ้นในใจของเย่หยู
“จดหมายเชิญจะเรียกแขกจากทั่วโลก เข้าร่วมการประมูลคุณต้องการใช้มันหรือไม่?”