สำนักงานจ่งตู
ตั้งแต่ที่กลับมา เรื่องราวทุกอย่างทิ้งให้เวินเฉินไปจัดการ เย่เซิ่งเทียนก็มาที่นี่เป็นครั้งแรก
ความตั้งใจเดิมของเขาคือ หลังจากที่กลับมาไม่ดำรงตำแหน่งใดๆ แต่ความตั้งใจของขุนหลวงคือ ให้เขาดูแลทั้งเจียงหนาน และในขณะเดียวกันก็ขจัดสิ่งไม่ดีในเจียงหนาน
สุดท้าย เย่เซิ่งเทียนตกลงที่จะทำหน้าที่เป็นเฉียนถังจ่งตู และขับไล่ผู้บัญชาการภาคเจียงหนาน
เพราะว่า ตอนนี้เขาแค่อยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัว
“เจ้าเทพ หลี่เย่าจู่มาถึงแล้วค่ะ”
เวินเฉินใบหน้าเคร่งขรึม การหายตัวไปของฟางหยวนเกี่ยวข้องกับตระกูลหลี่ ไม่รู้ถูกใครพาตัวไป และไร้ร่องรอยจนถึงตอนนี้
ตัวการที่ก่อกรรมทำชั่วอย่างตระกูลโจว ถูกทำลายไปแล้ว
และตระกูลหลี่ ก็ต้องรับโทษเช่นกัน!
โดยเฉพาะหลี่อิงเจี๋ย ก็ยิ่งสมควรตาย!!
“ให้เขาเข้ามา”
น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียนเย็นชา ภายใต้ความสงบ ข่มกลั้นความโกรธไว้มากมาย
การฆ่า ควรที่จะใช้มาจัดการกับศัตรู เขาไม่ได้อยากใช้ยุทธวิธี ในสนามรบที่นี่ ก็ไม่ต้องการเริ่มฆ่าคนในประเทศ
และเขา ก็ยังให้เวลาที่เพียงพอกับตระกูลในประเทศเหล่านี้กลับเนื้อกลับตัวใหม่
ยังไงซะ ก็เป็นคนกันเอง
ไม่ใช่บาปนักหนา ขอแค่คุณไม่ได้ทำชั่วมหันต์ ขอแค่หัวใจของคุณไม่เลวร้าย เย่เซิ่งเทียนก็สามารถทนได้ ยินดีให้โอกาสกับพวกเขา
แต่คนเหล่านี้ของตระกูลโจว ต้องการรนหาที่ตาย ต้องการหันหน้าไปทางปากกระบอกปืน ครั้งเดียวไม่พอ ยังมาครั้งที่สอง!!
เดิมทีหลังจากงานเลี้ยงการกุศล เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านั้น แต่โจวอู่กลับท้าทายความอดทนของเย่เซิ่งเทียนครั้งแล้วครั้งเล่า เขาไม่ตายใครตายกันล่ะ? ตระกูลโจวไม่ล่มสลายก็เหลืออดเหลือทนจริงๆ!
สำหรับคนที่ไม่สำนึกผิดเหล่านี้ เย่เซิ่งเทียนก็ไม่หวงมีด!
ในเวลานี้ หลี่เย่าจู่ในวัยเจ็ดสิบปี เดินถือไม้เท้าเข้ามาอย่างสั่นเทา ข้างหลังมีสองคนแบกเปลหาม ซึ่งมีหลี่อิงเจี๋ยที่แขนขาหักแล้วนอนอยู่
หลี่เย่าจู่ไม่ได้ออกจากเกาะดาวเป็นเวลานานมากแล้ว เขาส่งมอบทุกอย่างให้หลี่อิงหมินลูกชายคนโตของตัวเองดูแล ตัวเองเพลิดเพลินกับความสุขที่ครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตา เพียงแค่เข้าร่วมเป็นครั้งคราวเท่านั้น
ไม่ต้องพูดถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ต่อให้เป็นตระกูลบางส่วนในโลก ก็ต้องให้เกียรติชายชราคนนี้ อดีตรัชทายาทของราชวงศ์เกาะดาว แม้ว่าต่อมาอยู่เบื้องหลัง และสละตำแหน่งออกมา แต่ทุกคนก็รู้ว่า การควบคุมที่แท้จริงของเกาะดาวยังคงเป็นตระกูลหลี่
และคนนี้ คือราชาผู้ไม่ได้สวมมงกุฎที่แท้จริงของเกาะดาว!
เมื่อผู้นำเหล่านั้นของตะวันตกมาเยี่ยมเยียนเกาะดาว อาจไม่เห็นกษัตริย์เกาะดาว แต่ต้องไปที่เยี่ยมเยียนหลี่เย่าจู่
อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เพราะว่าหลี่อิงเจี๋ย ผู้มีอำนาจอย่างแท้จริงท่านนี้ กลับทำได้เพียงมาหาด้วยตัวเอง
หลี่เย่าจู่มองแวบหนึ่ง หลังจากที่นั่งในห้องทำงาน ชายหนุ่มที่มีสีหน้าเคร่งขรึม แอบตกใจ
คาดไม่ถึงว่า เจ้าเทพต้าเซี่ย ไม่นึกเลยว่าจะอายุขนาดนี้!
อายุไม่เกินยี่สิบห้าปีอย่างแน่นอน!
หากเป็นเวลาปกติ เขาไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน ว่าชายหนุ่มอย่างนี้ จะเป็นเจ้าเทพต้าเซี่ยที่ทำให้คนยอมจำนน!
แต่ว่าตอนนี้ ความน่าเกรงขามในแววตาที่อีกฝ่ายแสดงออกมา ทำให้เขาต้องเชื่อ!
ต้องรู้ว่า ตอนที่เขายังวัยรุ่นเป็นรัชทายาทของเกาะดาว ยิ่งไปกว่านั้นเป็นกษัตริย์ที่ไม่ได้สวมมงกุฎมาหลายปีแล้ว แทบไม่มีความเกรงขามของใครทำให้เขากลัวได้
แต่ว่า ความเกรงขามในดวงตาของชายหนุ่มคนนี้ แรงกดดันนั้น ทำให้เขารู้สึกกลัวจนสั่นเทา ราวกับวิญญาณกำลังสั่นคลอน
พรึ่บพรั่บ!
หลี่เย่าจู่ราชาที่ไม่ได้สวมมงกุฎแห่งท่านนี้ คุกเข่าลงตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียนในทันที
“เจ้าเทพ ผมหลี่เย่าจู่สั่งสอนลูกได้ไม่ดี ทำเรื่องโง่ๆ ผมพาเขามายอมรับผิดกับคุณ ผมตีแขนขาของเขาหักแล้ว ส่งมอบให้เจ้าเทพจัดการ อีกอย่าง ตระกูลหลี่ยินดีชดใช้ทุกอย่าง ขอให้เจ้าเทพยกโทษให้ ขอแค่เจ้าเทพปล่อยตระกูลหลี่ไป ผมหลี่เย่าจู่ ยินดีชดใช้ด้วยความตายครับ”