“เสียงนั้น?ทุกคนได้ยินเหมือนกันไหม!?”
“นายก็ได้ยินเหมือนกันหรอ?ฉันนึกว่าหลอนไปเองซะอีก!”
“เห้ยมันใช่อาการหูแว้วแล้ว ฉันเองก็ได้ยิน! ถ้าเดาไม่ผิดมันต้องเกียวกับการระเบิดของจรวดพวกนั้นแน่ๆ !”
“ผมจำเสียงนั้นได้มันเหมือนกับ….พลังของผู้ควบคุมเสียง!”
“ควบคุมเสียงหรอ?ฟังดูไม่แข็งแกร่งเลยนะ….”
“ไอพวกโง่!ไม่มีพลังไหนที่ไร้ประโยชน์ทั้งนั้นแหละ! และพลังควบคุมเสียงเป็นอะไรที่ไม่ธรรมดามากๆ ถ้าผู้ใช้พลังชำนาญมากๆ หละก็ มันก็เหมือนกับระเบิดเวลาเดินได้ดีๆ นี่เอง!” “งั้นมัน..ก็…น่ากลัวสินะ?”
ช่วงเวลาที่ทุกอย่างหยุดนิ่งผู้คนบนเรือต่างก็คุยกันถึงเรื่องที่พึ่งได้ยิน
ชายสวมแว่นกรอบดำคนหนึ่งเคยเห็นพลังของเต่ยักษ์มาก่อน เขาก็เลยอธิยายให้ทุกคนฟัง “คลื่นเสียง” คือพลังที่เขาพูดถึง
“มีคนที่มีความรู้มากขนาดนี้อยู่ด้วยอย่างงั้นรึ…”
ได้ยินคำอธิบายของชายแว่นดำหลินเฉิงก็พยักหน้า พลังที่เต่าตัวนั้นใช้คือพลังควบคุมเสียงจริงๆ เขาเองก็เคยเจอกับนักล่าที่ใช้พลังควบคุมเสียงมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว ตอนนั้นเขายังไม่มีพลังอะไรเลยด้วยซ้ำไป เสียงนั้นรบกวนการทำงานของเขามากๆ
พอเวลาผ่านไปเขายิ่งเจอพลังที่แปลกมากขึ้นๆพลังของการได้ยินนี้ทำให้ใครหลายๆ คนแปลกใจ แต่สิ่งที่ทำให้หลินเฉิงหนักใจที่สุดก็ขอบเขตผู้ใช้พลังประเภทนี้ก็คือ ‘มันสามารถเลือกจุดที่จะระเบิดพลังได้อย่างอิสระ!’ มากไปกว่านั้นคนที่เขาพบก็เป็นพวกระดับฝึกหัด แต่ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับผู้ใช้พลังควบคุมเสียงที่ใหญ่เกือบเท่าเรือนั้นทำให้พลังนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมเสียอีก!
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดไปหละก็เจ้าเต่าตัวนั้นต้องไม่ตายจากการถูกยิงด้วยจรวดแน่ๆ และมันต้องโกรธมากๆ แน่ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ต้องไม่ดีอย่างแน่นอน
คิดได้แบบนี้้หลินเฉิงก็เลือกที่จะปลีกตัวหนีออกไปให้ห่างจากมันมากกว่านี้
เขาปลีกตัวออกไปได้ไม่ไกลผู้ที่มีพลังจากมองเห็นก็เหลือบมาเห็นเขาเข้าพอดี ชายคนนั้นก็ตะโกนเรียกหลินเฉิงทันที
“เห้ย!ไอน้องใหม่จะไปไหนหนะ แถวนั้นมันอันตรายนะ อย่างออกไปไกลมากจะดีกว่านะ!”
เมื่อถูกเรียกโดยคนที่ไม่รู้อะไรหลินเฉิงก็อยาดจะกระโดดเข้าไปกินหัวคนๆ นี้อย่างอดไม่ได้จริงๆ เขารู้ในสิ่งที่เขาทำเป็นอย่างดี สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ต้องนองเลือดแน่ๆ เป็นสิ่งที่ตามมาเมื่อเข้าไปแหย่สัตว์ร้ายเข้า!
ผู้นำกองกำลังจู่โจมบอกให้ทุกคนเตรียมพร้อมปืนใหญ่ของเรือหมายเลขสองเองก็ปรับศูนย์เล็งและพร้อมที่จะยิ่งตอบโต้จากด้านข้างทันที!
“โฮ๊ก!!!!”
เป็นไปตามที่หลินเฉิงคาดการไว้สัตว์ร้ายตัวนั้นยังไม่ตายจากการที่โดนจรวดยิงจริงๆ หลังจากที่ควันจางหายไปแล้ว มันก็คำรามออกมาอีกครั้ง มันหันหัวไปยังเรือหมายเลย2 และเตรียมที่จะสวนกลับทันที!
“บ้าจริงตายยากชิบ!”
“วันนี้มันวันอะไรกันแน่ว่ะ!”
“ใจเย็นทุกคน!”
เห็นว่าจรวดยิงเข้าเป้าแต่มันก็ยังไม่ตายทุกคนต่างก็ตะลึง หลังจากที่กองเรือที่นึงถูกก่อตั้งขึ้น ไม่เคยมีสัตว์ทะเลตัวไหนถูกจรวดต่อต้านวัตถุยืงแล้วรอดมาได้เลยสักตัว!
แต่เรืออีกลำกำลังจะแย่แล้วใครๆ ก็เห็นว่ามันเล็งเป้าไปยังเรือหมายเลขสองที่เข้ามาช่วย หัวหน้ารีบเปิดวิทยุสื่อสารและตะโดนออกไปทันที!
“ลูกเรือที่ประจำการบนเรือลำที่สองวางทุกอย่างแล้วรีบสละเรือเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ต้องสนอะไรแล้วรีบหนีเร็ว!”
“เรือลำอื่นเตรียมสนับสนุนเรือหมายเลขสองโดยเร็ว!”
“รับทราบ!”
“รับทราบ!”
แม้จะตอบรับสถานการณ์อย่างรวดเร็ว แต่เรือแต่ละลำก็มีผู้โดยสารกว่า 1 พันคน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะอพยพคนทั้งหมดเออกมาได้ด้วยระยะเวลาอันสั้นแบบนี้ ผู้การของเรืออื่นๆ ก็เข้าใจสถานการณ์ดีแล้ว พวกเขาบอกให้ลูกเรือของตนเตรียมพร้อมและเข้ายับยั้งการโจมตีของสัตว์ร้ายทันที!
“วู้ม-!”
ทันทีที่เรือทุกลำหันปืนใหญ่ไปในทิศทางเดียวกันการชาร์ตพลังของเจ้าเต่ายังก็สินสุดลง เสียงที่ทำให้หน้าอกสั่นก็กระจายออกไป คลืนเสียงที่มองไม่เห็นก็พุ่งออกมาจากปากของเต่ายักษ์ ไปยังเรือหมายเลขสองทันที!
เห็นแบบนั้นหลินเฉิงก็ใจสั่น เขาเรียกกำแพงขึ้นมาป้องกันด้านหน้าของเรือหมายเลข 2 ทันที ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ผู้ใช้พลังแต่ละคนต่างก็เรียกกำแพงของตนเองขึ้นมาป้องกันเรือลำนั้น! ไม่ว่าจะเป็น ไฟ น้ำแข็ง ลม หรือพลังอื่นๆ ก็ก่อนตัวขึ้นมาตามๆ กัน!
“ปั้ง!”
“ตู้ม!…”
กำแพงหลากหลายสีถูกก่อตั้งขึ้นมารับคลื่นเสียงของเต่ายักษ์อย่างไรก็ตาม คลืนเสียงก็มีพลังทำลายร้างที่รุนแรงมาก ไม่มีใครคิดว่ามันวิ่งผ่านกำแพงป้องกันไปทั้งๆ อย่างงั้น แม้ว่ากำลังของมันจะลดลงไปบ้างแล้วก้ตาม
“นี้มันอะไร?…”
“สถานะการเป็นอย่างไงบ้างอะไรคือรุนแรงเกินไป? เหมือนเสียงร้องของแมวอะนะ?”
“บ้าจริงมีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้องแล้ว!?”
ทุกคนต่างมองไปยังชายแว่นดำเป็นตาเดียวชายที่คอยอธิบายความสามารถของมัน ตอนนี้เขายิ้มแห้งๆ “ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรนะ ดูข้างหลังกำแพงนั้นสิ…”
ตามคำบอกกล่าวของชายแว่นดำทุกคนมองไปยังท้ายเรือของเรือลำนั้นทันที!
แม้มันจะไม่ได้ทำลายกำแพงที่ถูกสร้างขึ้นแต่มันกลับทะลุผ่านไปหาเป้าหมายของมันเต็มๆ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือผู้คนที่อยู่บนเรือลำนั้นต่างกระอักเลือดและหมดสติไปตามๆ กัน!
“อ่า…”
เห็นความโหดร้ายบนด่านฟ้าเรือหมายเลขสองหลินเฉิงก็ได้แต่ถอนหายใจ เขาพยายามสุดความสามารถแล้วโดยที่เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ต่อให้เป็นกำแพงที่สร้างด้วยเพชรก็ไม่สามารถหยุดการโจมตีนี้ได้ทั้งหมด เพราะการโจมตีนั้นผ่านสิ่งกีดขวางได้สบายๆ อย่างไงหละ!
————————-SC: บทที่ 378 คมดาบแห่งเสียง