SHP : บทที่ 76 ดาบใบหญ้ากับเย่กู่เจิ้ง
เฉียนจินกำลังถือดาบใบหญ้าชูขึ้นสูงไปในอากาศ เหมือนนักดาบที่ท่องเที่ยวไปทั่วโลก
แม้ว่าในสายตาของเย่ กู่เจิ้ง การกระทำของเฉียนจิน นั้นน่าขายหน้าสำหรับนักดาบ แต่ในขณะนี้ จิตใจของเขาจดจ่อกับดาบใบหญ้าโดยสมบูรณ์
และเขาไม่สนใจอะไรเลยนอกจากดาบ
ฉึบ!
เฉียนจินทำท่าทาง ที่เขาคิดว่าเท่ห์มากที่สุด แล้วตวัดดาบใบหญ้าลงไป
เย่หยูยกมือขึ้นเพื่อปกปิดใบหน้าของเขา หากเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาจะไม่อนุญาตให้เฉียนจินทำตัวอย่างให้ผู้ประมูลดู นี่มันน่าอายเกินไป!
ชิ้งงง! * * * *
ตึก ตึก!
มีเสียงเหมือนเศษอะไรแตกสักอย่าง ตามด้วยเสียงโลหะที่ตกลงมาที่พื้น
…
“มันถูกฟัน ขาดจริงๆ!”
“มันมีความหนามาก โลหะค่อนข้างแข็งแกร่งนั้นถูกตัดครึ่ง?” นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? “
“นี่มันหญ้าจริงๆเหรอ?” หญ้าที่คมอะไรอย่างนี้? “
“ใครนะ ไม่เสียดายเลย นำวัตถุศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้มาประมูล!”
ในตอนแรก ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง แต่ไม่นานพวกเขาก็ตกตะลึงเอ็ดตะโร
ผลกระทบของการฟันท่อนเหล็กครั้งก่อน นั้นยอดเยี่ยมเกินไป อีกด้านหนึ่งเป็นเพียงใบหญ้า ที่ดูเหมือนอ่อนแอ และอีกด้านเป็นโลหะผสมที่หนาและแข็งแรง
ผลที่ตามมาจากการปะทะกันของทั้งสอง ก็ทำให้ความคิดของทุกคนผิดพลาดอย่างสิ้นเชิง
เย่กู่เจิ้งยืดตัวตรง ในขณะที่เขาจับดาบยาวในมือของเขาแน่น และจ้องไปที่ดาบใบหญ้าด้วยสายตาที่เฉียบคม
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า ทำไมเขามาถึงยังสถานที่ที่มีมนต์ขลังเช่นนี้ เย่กู่เจิ้ง ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไร และเมื่อเขากำลังจะจากไป ก็มีเสียงบอกเขาว่านี่เป็นการประมูล
“นี่เป็นโอกาสของฉัน! ไม่ว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรก็ตาม นี่คือกุญแจสำคัญในการพัฒนาเส้นทางดาบของเขา!”
“ชายชราผู้นี้ต้องการดาบใบหญ้านี้!”
หลี่อิงอู่ ประธานกลุ่มหลี่จู่ ๆ ก็ยืนขึ้น และจ้องไปที่ดาบใบหญ้า ด้วยสายตาที่แผดเผา ราวกับว่าเขาได้เห็นความงามที่ไม่มีใครเทียบ
กลุ่มหลี่กรุ๊ป ว่ากันว่ามา พื้นเพมาจากราชวงศ์ถัง และมีภูมิหลังที่ลึกซึ้ง เป็นหนึ่งในกลุ่มผู้นำในประเทศจีน และเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมเหล็กและโลหะผสม มาโดยตลอด
เมื่อเห็นว่า ทุกคนรับรู้ถึงความมหัศจรรย์ของดาบใบหญ้า เฉียนจินก็เก็บดาบใบหญ้าลงไปอย่างระมัดระวัง “ดาบใบหญ้าที่ลึกลับและคม จนหาที่เปรียบมิได้เริ่มประมูล 50 ล้านหยวน เพิ่มขึ้นไม่น้อยกว่า 5 ล้านหยวน!”
ทันทีที่เสียงของเฉียนจินจบลง หลี่อิงอู่ ก็ตะโกนออกมาว่า “100 ล้าน!”
ทุกคนดูดสูดอากาศเย็น โดยไร้ความปราณีราคาประมูลพุ่งสูงเป็นสองเท่าทันที
“150 ล้าน!”
บางคนไม่กลัว หลี่อิงอู่ เพราะทุกคนรู้ว่า ไม่ว่าจะเป็นการเก็บสะสม หรือเพื่อการวิจัยดาบใบหญ้านี้ก็คุ้มค่า
“180 ล้าน!”
“200 ล้าน!”
อีกสองคนลุกขึ้นยืนอย่างต่อเนื่อง เพื่อมีส่วนร่วมในการเสนอราคา
เย่หยูดื่มชาหนึ่งคำ โดยดูการแข่งขันด้านล่างอย่างใจเย็น พูดตามตรง ถ้าเงินทำเร็วเกินไปคงไม่แตกต่างกันมากนัก
เมื่อมองไปที่ เย่กู่เจิ้ง เย่หยูเกือบจะสำลักน้ำ
เย่หยูสามารถเห็นความทุกข์ของ เย่กู่เจิ้ง ในฐานะผู้ว่าของเมืองเมฆา ไม่มีทางจะขาดเงินแน่นอน แต่เงินจะใช้ไม่ได้ที่นี่ ใช่ไหม?
อย่างไรก็ตามดวงตาของเย่กู่เจิ้งก็เริ่มมั่นคง หากไม่มีเงิน เขาจะใช้อย่างอื่นเพื่อแลกกับมัน! ไม่ว่าราคาจะเป็นเท่าใด เขาต้องประมูลดาบหญ้ามาให้ได้!
หลี่อิงอู่เป็นเหมือนสิงโตที่โกรธแค้น ในขณะที่เขาสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวของเขา ในที่สุดเขาพูดกับถังซือว่า ” อาวุโสถัง คุณเข้าร่วมกระประมูลเพื่ออะไร?”
ถังซือ หัวเราะเบา ๆ เขาเป็นคนที่ตะโกน 200 ล้านที่ผ่านมา
“ดาบนี้ช่างวิเศษเหลือเกิน ชายชราผู้นี้อดใจไม่ไหวแล้ว!”
หลี่อิงอู่ ส่งเสียงดัง “ชายแก่คนนี้ตั้งใจจะเอาดาบใบหญ้านี้!” 300 ล้าน!
สามร้อยล้าน! มุมปากเฉียนจิน บิดไปมาด้วยความตื่นเต้น ราคาที่สูงเช่นนี้ ทำให้เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้
“300 ล้านครั้งที่หนึ่ง!” มีใครอีกบ้างที่จะเพิ่มราคาเสนอ? “
ที่เหลือเงียบเพราะหลี่อิงอู่ มุ่งมั่นที่จะเอาชนะ กลุ่มหลี่กรุ๊ป มีรากฐานที่ลึกซึ้ง และถ้าเขาต้องการได้ดาบหญ้า จริงๆ ทุกคนจะต้องยอมแพ้
“300 ล้านไปเป็นครั้งที่สอง!”
ไม่มีใครส่งเสียง พวกเขาทั้งหมดคิดว่าดาบใบหญ้านี้ อยู่ในกระเป๋าของหลี่อิงอู่แน่นอน
อย่างไรก็ตาม เย่หยูนั้นไม่ได้คิดถึงหลี่อิงอู่มากนัก เพราะเขารู้ว่าเย่กู่เจิ้ง คงไม่ยอมแพ้ต่อดาบเล่มนี้
เฉียนจิน ยกค้อนขึ้นสูงเตรียมตัวเคาะ “สามร้อยล้าน! สามร้อยล้านครั้งที่สาม!”
“รอเดี๋ยว!”
ตามที่คิด เย่หยูได้ยิน เสียงเยือกเย็นของเย่กู่เจิ้ง ดังก้องไปทั่วทั้งสถานที่
เสียงงของเย่กู่เจิ้ง ทำให้ใบหน้าของ หลี่อิงอู่แข็งค้าง
หลี่อิงอู่ขมวดคิ้วและมองไปที่มุมห้องโถงประมูล เขาเริ่มโกรธแล้วเล็กน้อย
จริงๆแล้ว ใครกล้าที่จะเสนอราคาสู้กับเขา?
ผู้ประมูลที่เหลือในห้องประมูล ก็ดูประหลาดใจเช่นกัน กลุ่มหลี่กรุ๊ป เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศจีน แต่เขากลับต้องการที่จะแข่งขันกับพวกเขาหรือ? กลัวว่าเขาไม่รู้ว่าผู้เศรษฐีตัวจริงคืออะไร!
“คนนี้คือใคร?” แหกคอก? “
“ อย่าพูดว่าเขาดูดี คิดว่าเขาเป็นฮีโร่ เพียงเพราะเขาถือดาบเป็นหรืออย่างไร?”
“ฮ่าฮ่า … น้องชาย นี่เป็นการประมูลไม่ใช่งานคอสเพลย์!”
บางคนเห็นว่า เย่กู่เจิ้ง ทำตัวเหมือนนักดาบโบราณ เขาลุกขึ้นและป้องกำปั้นของเขาแล้วพูดว่า “ฉันคือจาง หวูจี้ หัวหน้าของเมืองหมิง ขอรู้ชื่อของคุณได้ไหม?”
เย่กู่เจิ้งเหลือบมองมาที่เขา และพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนว่า
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาจะรู้สึกสนุกทันที “คุณกลายเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงจริง ๆ ทำไมคุณไม่บอกว่าคุณเป็นซีเหมิน ไป๋เสวี่ยล่ะ?”
การแสดงออกของเย่กู่เฉิง เปลี่ยนไปเย็นชาเล็กน้อย “ฉันคือเย่กู่เจิ้ง ทำไมคุณถึงพูดว่าเป็นซีเหมิน ไป๋เสวี่ย?”
ทุกคนตกตะลึง ชายคนนี้โง่จริงๆ เหรอ?
หลี่อิงอู่ มองเย่กู่เจิ้ง“ ฉันไม่สนใจว่า คุณเป็นใคร ที่นี่คือบ้านประมูล ไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะมาดึงดูดความสนใจ!”
เย่กู่เจิ้งขมวดคิ้ว “ดาบใบหญ้านี้ ถูกตัดสินแล้วว่าเป็นของฉัน!”
หลี่อิงอู่ มองลึกไปที่ เย่กู่เจิ้งและเย้ยหยัน “ดี! งั้นฉันเสนอราคาสามร้อยล้าน สำหรับดาบใบหญ้า
เย่กู่เจิ้ง คิดสักครู่ แล้วถามว่า “คุณสามารถใช้ตั๋วแลกเงินที่นี่ได้ไหม”
เฉียนจิน ส่ายหัวด้วยสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา “ไม่!”
เย่หยูนั่งอยู่บนโซฟา ไม่รู้ว่าราคาเท่าไหร่ที่เย่กู่เจิ้งจะสามารถจ่ายให้กับดาบใบหญ้า
เย่กู่เฉิง พูดอย่างไม่แยแสว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่มีเงิน!”
“ไม่มีเงิน?” หลี่อิงอู่ พูดเยาะเย้ย “ถ้าคุณไม่มีเงินก็นั่งลงซะ!”
“ฉันสงสัยว่า ฉันจะใช้อย่างอื่นแทนได้หรือไม่” เย่กู่เจิ้ง กล่าวในขณะที่เขาดูเฉียนจินด้วยใบหน้าที่ไม่แสดงออก
“นี่ … ” เฉียนจินเริ่มลังเล
“รับปากเขา!”
เสียงที่ไม่แยแสของเย่หยูดังขึ้นในหูของเขา เฉียนจิน ผงกหัวของเขาทันทีและพูดกับเย่กู่เจิ้งว่า “คุณสามารถนำอย่างอื่นมาแลกได้!”
เมื่อเย่กู่เจิ้ง ได้ยินสิ่งนี้ เขามองดาบยาวในมือของเขา และพูดด้วยเสียงอันดังว่า “ดาบยาวนี้ เรียกว่สายรุ้งปลิดปลิว ทำมาจากโลหะเย็นและถูกตีโดยช่างฝีมือที่มีชื่อเสียง
เย่หยู มองดูที่ดาบในมือของเย่กู่เจิ้ง ด้วยความสนใจอย่างมาก หลังจากตรวจสอบอย่างระมัดระวัง ด้วยแว่นตานักสืบ เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ
มันเป็นดาบที่ไม่มีใครเทียบ
“ประมาณ 500 ล้าน!”
เมื่อได้ยินเสียงของเย่หยู เฉียนจิน ตะโกนเสียงดัง “สายรุ้งปลิดปลิว ราคาห้าร้อยล้าน!”
ดาบเล่มนี้มีมูลค่า 500 ล้านเหรอ?
“เป็นเรื่องตลก ไม่ใช่แค่เป็นดาบที่ไว้ประดับหรือ?” บอสของการประมูลบ้าหรือไม่? “
“เหอะๆ ไม่ใช่เพื่อให้หลี่อิงอู่ เสนอราคาเพิ่มสูงหรือเปล่า ? แค่กลัวว่ามันอาจจะอยู่ในมือเขา รอดูเรื่องตลกของสุดยอดการประมูลได้เลย!”
หลายคนในห้องประมูลเริ่มกระซิบกัน พวกเขาคิดว่าสุดยอดการประมูล คือการประมูลดาบแตกๆ ดังนั้นพวกเขาคิดว่ามันไม่ได้มีค่าถึงห้าร้อยล้าน
หลี่อิงอู่ ก็คิดเช่นเดียวกัน แต่เขาก็ถูกโจมตีที่จุดอ่อน และใบหน้าของเขาก็จมดิ่ง “เพราะสุดยอดการประมูลสูงสุดได้กล่าวเช่นนั้น ฉันจะไม่คัดค้านฉันประมูล 1,000 ล้านหยวน,!”
“หนึ่งพันล้าน?”
ทุกคนส่งเสียงเตือน นี่ไม่ใช่สิบ แต่พันล้าน! หลี่อิงอู่ กล่าวว่าเขาจะเพิ่มจำนวนเงินเป็นสองเท่า ที่หลายคนไม่สามารถหาได้ในชีวิตของพวกเขา ตามที่คาดหวังของประธานกลุ่มหลี่เป็นคนร่ำรวยและมีความตั้งใจ!
หลังจากหลี่อิงอู่พูดเสร็จ เขาก็หันกลับมามองดูที่เย่หยูนั่งอยู่ เขารู้ว่าเย่หยู เป็นหัวหน้าที่อยู่เบื้องหลังการประมูลสูงสุด
“บอสเย่ พอก็คือพอ!”
เย่หยูยิ้มและพูดเบา ๆ ว่า “ใจเย็น ๆ อาวุโสหลี่ ท่านเย่ ยังไม่ได้เสนอราคาเลย!”