ฟูคาซาคุ เข้าใจสิ่งที่ ไนโตะ พูด แต่ความรู้ของ ไนโตะ ทำให้ ฟูคาซาคุ ดูตกใจ
ร่างอมตะ
แม้ว่า ภูเขาเมียวโบคุ นั้นจะอยู่ตัดขาดจากโลกภายนอก แต่พวกเขาก็ยังตระหนักถึงเหตุการณ์สำคัญบางอย่างที่เกิดขึ้นที่ด้านนอก อย่างเช่น พวกเขารู้ว่าเกิด มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2
จึงเป็นเรื่องที่ไม่แปลกที่พวกเขาจะรู้ถึงการมีอยู่ของร่างอมตะ
อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่มีความแข็งแกร่ง พวกเขามักเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ พวกเขาเพียงแค่ต้องพัฒนาความสามารถของตัวเองเพื่อให้ได้มาซึ่งมัน มันเป็นพลังที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในพวกเขา มันไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถเรียนรู้ได้ในเวลาเพียงแค่ชั่วข้ามคืน!
ไม่มีใครสามารถผลักดันร่างกายของเขาไปจนถึงขีดจำกัดได้โดยบังคับให้พลังงานธรรมชาติจำนวนมหาศาลเป็นตัวช่วยให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
เมื่อคุณสูญเสียการควบคุมพลังงานธรรมชาติผลลัพธ์อาจถึงแก่ชีวิต
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่สำหรับ ไนโตะ เขาสามารถบังคับให้พลังธรรมชาติออกจากร่างกายของเขาได้ตลอดเวลา หากเขาไม่สามารถควบคุมมันได้
แต่ความจริงที่ว่า ไนโตะ รู้วิธีสร้างร่างอมตะ นั่นทำให้ ฟุคาซาคุ ตกใจเป็นอย่างมาก!
“ใช้แล้ว ผมถึงต้องการพลังงานธรรมชาติจำนวนมากและสถานที่แห่งนี้ก็มีมันอยู่อย่างมหาศาล” ไนโตะ มองไปที่ ฟุคาซาคุ และ ชิมะ จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “แล้วตกลง จะเป็นอะไรไหม ถ้าผมจะขอฝึกอยู่ที่นี่?”
ฟุคาซาคุ และ ชิมะ ไม่ตอบ และหน้าผากของพวกเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ
พวกเขาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้ยังไง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับมัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่งแค่ไหน แต่แค่ความแข็งแกร่งของโหมดเซียนของเขา ก็เพียงพอแล้วที่จะบดขยี้พวกเขาทั้งคู่ได้อย่างง่ายดาย!
ความสามารถในการต่อสู้ของทั้งคู่ขึ้นอยู่กับพลังงานธรรมชาติ การปรากฏตัวของ ไนโตะ เพียงไม่กี่นาทีก็ทำให้พวกเขาไม่สามารถดูดซับมันได้ ซึ่งทำให้พวกเขาเป็นแค่กบตัวเล็กธรรมดา ๆ เท่านั้น
“เราไม่มีอำนาจในการตัดสินใจเรื่องนี้…”
ฟุคาซาคุ หยุดหายใจลึก ๆ และกำลังจะพูดต่อ
แต่เมื่อ ฟุคาซาคุ กำลังจะพูดต่อ ก็มีกบที่ตัวใหญ่กว่าเขาเล็กน้อยพุ่งออกมาจากพงหญ้า
“ท่านฟุคาซาคุ ท่านชิมะ…ท่านปูทวด บอกว่า ให้ปล่อยคนนอกไปและปล่อยให้เขาทำสิ่งที่เขาต้องการ ครับ”
กามะมารุ เป็นกบที่อาวุโสที่สุดและเป็นที่เคารพนับถือที่สุดของ ชาวเมียวโบคุ และเนื่องจากอายุของเขาแก่มาก กบที่เพิ่งมาถึงจงเรียกเขาว่า ท่านปูทวด
เขายังเป็นที่รู้จักกันในนาม เซียนกบใหญ่ ซึ่งมีชีวิตอยู่มาเป็นพัน ๆ ปีและเขาก็เคยได้พบกัน เซียน 6 วิถี ด้วยตัวเอง
“อะไรน่ะ?!”
ไม่ใช่แค่ ฟุคาซาคุ และ ชิมะ เท่านั้นที่แปลกใจ แต่แม้แต่กบตัวอื่น ๆ ก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจเช่นกัน
เมื่อเห็นว่ากบทุกตัวไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด กบที่เพิ่งมาบอกก็ยื่นมือออกมาและพูดว่า “เฮ้ นี้เป็นคำพูดของ ท่านปูทวด น่ะ ถ้าไม่เชื่อก็ลองไปถามท่านด้วยตัวเองสิ”
แน่นอนพวกเขาเชื่อในสิ่งที่กบตัวนั้นพูด เพราะใน ภูเขาเมียวโบคุ จะไม่มีการโกหกอะไรแบบนี้ และแน่นอนว่าจะไม่มีใครไม่เชื่อฟังคำสั่งของ กามะมารุ
เพราะนอกจากนี้แล้ว พวกเขามีทางเลือกอะไรอีกละ?
ไนโตะ แข็งแกร่งเกินไป พลังของเขามีมากอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าพวกเขาคิดที่จะต่อสู้กับ ไนโตะ พวกเขาทั้งหมดต้องตายแน่นอน!
……….
ลึกลงไปใน ภูเขาเมียวโบคุ
กบตัวหนึ่งที่ดูแก่มากกำลังนั่งถือถ้วยชาอยู่ในมือ
หลังจากที่ กามะมารุ จิบชา เขาก็ถอนหายใจออกมา
“ในที่สุดมันก็เกิดขึ้น….”
“คำพยากรณ์…”
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาคาดการณ์ไว้ ดวงตาของ กามะมารุ ก็เปิดเผยความวิตกกังวลออกมา
“ตามคำพยากรณ์ จะดีกว่าถ้าเราไม่เข้าไปยุ่งกับเขา อนาคตของโลกภายนอก และสงครามของมนุษย์ จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ ภูเขาเมียวโบคุ แห่งนี้”
……….
บน ภูเขาเมียวโบคุ
กามะมารุ สั่งให้กบทุกตัวออกห่างจาก ไนโตะ และไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่เขาจะทำ ดังนั้น ไนโตะ จึงสามารถเข้าและออกจากสถานที่นี้ได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการอย่างอิสระ ดันนั้น ไนโตะ จึงเดินลึกเข้าไปในภูเขามากขึ้น
มันเป็นภาพที่คุ้นเคยมาก
บริเวณนี้อยู่ใกล้น้ำตกและถูกล้อมรอบไปด้วยรูปปั้นที่สวยงามนับไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม รูปปั้นพวกนั้นก็คือผู้ที่ไม่สามารถควบคุมพลังงานธรรมาชาติเอาไว้ได้
ด้านหน้ารูปปั้นหินเหล่านี้มีน้ำตกขนาดเล็ก
สิ่งที่ไหลออกมานั้นไม่ใช่น้ำ แต่มันเป็นน้ำมันพิเศษที่ช่วยดูดซับพลังงานธรรมชาติเอาไว้ทีนี่
เพราะน้ำตกนี้ สถานที่แห่งนี้จึงเป็นสถานที่ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพลังงานธรรมชาติ
และความเข็มของพลังงานธรรมชาติที่บริเวณนี้ก็มีมากกว่าที่อื่น ๆ ในภูเขา
ในการ์ตูน นารูโตะ ก็ได้มาฝึกโหมดเซียนที่นี่ และความเร็วในการฝึกฝนของเขาก็รวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ
“นี่คือน้ำมันพิเศษที่ นารูโตะ ใช้สินะ แต่มันก็ดูเหมือนน้ำมันธรรมดา แล้วทำไมมันถึงดูดซับพลังงานธรรมชาติได้กันน่ะ?”
ไนโตะ อดไม่ได้ที่จะลองด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงจุ่มมือลงในสระน้ำมัน
และทันทีที่เขาจุ่มมือลงไป เขาก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของพลังงานธรรมชาติที่ไหลเข้าหาที่มือของเขาอย่างรวดเร็ว
พลังงานธรรมาชาติไหลเข้าสู่ ไนโตะ อย่างรวดเร็วจนร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงาน ไนโตะ พยายามเทพลังงานที่ได้มาทั้งหมดเข้าสู่ประตูด่านพลัง แต่มันก็มากเกินไปที่เขาจะนำพลังเหล่านั้นเข้าสู่ประตูพลังได้ทัน
หลังจากนั้นเขาก็เอามือขึ้นจากสระแล้วเช็ดมือจนแห่ง ปรากฏว่าการดูดซับของเขากลับเป็นเหมือนปกติ แต่พลังงานที่เขาได้มาก่อนหน้านี้ก็ไหลเข้าสู่ประตูพลังทันที
“น่าสนใจแฮะ”
เมื่อมองไปที่มือของเขา ไนโตะ ก็โบกมือให้เบา ๆ ในอากาศ
คนธรรมดาไม่สามารถมองเห็นการไหลของพลังงานธรรมชาติได้ แต่ด้วยสัมผัสพิเศษของ ไนโตะ เขาจึงสามารถมองเห็นได้ทุกสิ่ง
เมื่อใดก็ตามที่เขาโบกมือ การไหลของพลังงานก็จะเปลี่ยนไป
ฟุ้ม!
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ส่งคลื่นสั่นสะเทือนเข้าไปในมือของเขาเพื่อบังคับให้พลังงานธรรมชาติออกมา
“ดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเป็นอะไร พลังสั่นสะเทือน ก็สามารถควบคุมได้เสมอ”
ภาพนี้ทำให้ ไนโตะ รู้สึกโล่งใจ เพราะถึงแม้ว่าเขาจะใช้น้ำมันพิเศษ แต่เขาก็ยังสามารถบังคับพลังธรรมชาติให้ออกจากร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนเดิม เขาจึงไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะกลายเป็นหิน
หลังจากทำใจให้สงบ ไนโตะ ก็นั่งขัดสมาธินั่งข้างสระน้ำ และหลับตา จากนั้นการฝึกอย่างจริงจังก็เริ่มต้นขึ้นในที่สุด