เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 358
ได้ยินคำพูดของเย่หนานเทียน
เหอเซิ่งหงก็ตัดสินใจ
เขามองดูหยางเฟิง หัวเราะเบอาๆแล้วพูด “หึหึ! ในเมื่ออย่างนี้ งั้นฉันก็จะพนันกับคุณ!”
“ได้!”
หยางเฟิงเหลือบมองนาฬิกาไปหนึ่งที “ตอนนี้เป็นเวลา 9:30 นาที พวกเราก็พนันว่าก่อนสิบโมง นั่นก็คือภายในครึ่งชั่วโมง เย่หนานเทียนตายในตระกูลเหอของพวกคุณ!”
“หยางเฟิง! แกพอได้แล้ว!”
“แกคิดว่าแกเป็นใคร!”
“แกคิดจริงๆเหรอ ว่าแกยังเป็นคนใหญ่โตที่ยอดเยี่ยมอะไรอยู่?”
“แกเป็นแค่เขยแต่งเข้าของตระกูลเย่แห่งตงไห่ โชคดีที่ได้กองกำลังบางส่วน อย่าดูถูกคนเกินไป!”
เมื่อได้ยิน
สีหน้าของเย่หนานเทียนน่าเกลียดขึ้นมาทันที!
ความโกรธเดือดพล่านอยู่ในอกของเขา
หยางเฟิงนี้ รังแกคนเกินไป!
แกคิดว่าแกเป็นยมบาลเหรอ?
เดาได้แม้แต่เวลาตายของตัวเอง!
เขาพูดด้วยความโกรธ “หยางเฟิง ฉันก็จะคอยดู ถ้าฉันอยู่สบายไม่เป็นอะไรก่อนสิบโมง แกจะทำอะไรฉันได้?”
เขาไม่เชื่อ
หยางเฟิงมีความสามารถขนาดนั้น จนสามารถฆ่าตัวเองตายได้
ถึงแม้หยางเฟิงจะมีความสามารถแข็งแกร่ง
แต่เขาจะกล้าลงมือฆ่าตัวเองตายต่อหน้าผู้คนมากมายเหรอ?
ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น
ถึงจะเป็นเหอเซิ่งหง ก็จะไม่ให้ตัวเองตายในตระกูลเหอต่อหน้าต่อตาหรอก!
หยางเฟิงมองดูเย่หนานเทียน เหมือนจะอยากยิ้มแล้วพูด “คุณไม่เชื่อเหรอ? งั้นเราก็มารอดูกันได้เลย!”
เหอเซิ่งหงส่ายหัวแล้วพูด “พูดตามตรงนะ ฉันก็ไม่เชื่อ! นอกซะจาก คุณหยางลงมือฆ่าเจ้าบ้านเย่ด้วยตัวเอง!”
หยางเฟิงพูดอย่างดูถูก “ฆ่าเขา ทำให้มือฉันสกปรก!”
“หยางเฟิง แก แก แก……”
ได้ยินคำพูดนี้
เย่หนานเทียนโกรธจนคำพูดผิดไปหมด!
มีชีวิตอยู่มาหลายสิบปี เขายังไม่เคยต้องทนอะไรมากขนาดนี้อย่างคืนนี้มาก่อน
เย่หนานเทียนด่าว่า “แกเป็นใคร? ถึงได้กล้าพูดแบบนี้! ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้ จะดูว่าแกจะฆ่าฉันยังไง?”
หยางเฟิงยิ้มเบาๆแล้วพูด “แล้วแต่! แกด่าให้เต็มที่เถอะ ฉันไม่ถือสากับคนตายคนหนึ่งหรอก”
“แก……”
เย่หนานเทียนโกรธจนพูดไม่ออกสักคำ
จู่ๆในพื้นที่ก็สงบเงียบทันที
สงบเงียบ!
ทันใดนั้นทุกคนก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี
หยางเฟิงจิบไวน์แดงและ จู่ๆก็ยิ้มและพูดกับทุกคนว่า “มามามา! ดื่มไวน์ดื่มไวน์! กินเนื้อกินเนื้อ!”
หยิ่งผยอง!
ในที่นั้น
เกือบทุกคนมองไปที่หยางเฟิงอย่างเหลือเชื่อ
มีแต่เย่เมิ่งเหยียนที่พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
หลังจากนั้น ก็เริ่มชิมอาหารอร่อย
ส่วน……หลันซิน
การกินของเธอแย่ที่สุด
เวลานี้
ในมือเธอกำลังแกะปูขนออสเตรเลีย
สิ่งที่หยางเฟิงพูดกับเหอเซิ่งหงและคนอื่นๆ
ในฐานะที่เธอเป็นแม่บ้าน ไม่เข้าใจสักคำ
เธอรู้แค่ว่า หยางเฟิงจะให้เงินเธอหนึ่งพันล้านในคืนนี้!
ในพื้นที่
มีแต่เย่เมิ่งเหยียนที่รู้ความสามารถของหยางเฟิง
ทันใดนั้น
จู่ๆเธอก็สงสารเย่หนานเทียนเล็กน้อย
ทั้งโต๊ะอาหาร
มีแต่คนครอบครัวหยางเฟิงเท่านั้น ที่กินอย่างเอร็ดอร่อย
เวลา
ผ่านไปทีละนิด
ไม่นานก็ 9:50 นาทีแล้ว
เหลือเวลาแค่สิบนาที จากเวลาสิบโมงที่หยางเฟิงพูด
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เย่หนานเทียนแสดงรอยยิ้มที่ดูถูก “หยางเฟิง แกบอกไม่ใช่เหรอว่าฉันจะตายก่อนสิบโมง? ตอนนี้มีเวลาอีกแค่สิบนาทีแล้ว……”
หยางเฟิงเงยหน้าขึ้นเหลือบมองเขาไปทีหนึ่ง แล้วพูดเบาๆ “ตอนนี้แกมีเวลาแค่สั้นๆ ไม่นานแกก็จะตายแล้ว!”
พูดจบ
หยางเฟิงก็กินและดื่มต่อ
“แกแกแก……”
เจอกับหยางเฟิงที่ปากเก่งปากดี
สีหน้าของเย่หนานเทียนก็แดงขึ้น
ไอ้สารเลวนี้ เป็นคนปากเก่งปากดีมากคนหนึ่งจริงๆ
ต่อสู้กับเขาทางปาก เป็นการหาเรื่องทรมานชัดๆ
“หึ!”
เย่หนานเทียนพูดเย็นชา ไม่พูดอะไรอีกเลย