“สามเทพสงครามถอนกำลัง”
ทันทีที่มีข่าวนี้ออกมา พวกคนมียศถาบรรดาศักดิ์ทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เจ้าเทพต้าเซี่ย เป็นเทพสังหาร ในที่สุดก็ไม่ได้ปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แล้ว
แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่หนึ่งวันสั้นๆ แต่สำหรับพวกเขา ก็เป็นความทรมานชัดๆ
เจ้าเทพต้าเซี่ย นั่นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องห้าม
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมเจ้าเทพต้าเซี่ยต้องปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วย?”
หลายคนมีความสงสัยในใจ ก่อนหน้านี้เอาแต่กังวลหวาดกลัว ไม่มีใครรู้เหตุผลในนั้น
ตอนนี้ถึงได้รู้สึกตัว ต้องมีเรื่องที่ไม่ธรรมดาข้างในนี้อย่างแน่นอน
“ว่ากันว่า คุณท่านคนนั้นของตระกูลหลี่ในเกาะดาว ไปที่ต้าเซี่ยแล้ว”
“คือตระกูลหลี่เหรอ?”
“ไม่ต้องสอบเรื่องนี้ถามดีกว่า ตระกูลหลี่ในเกาะดาวพวกเรามีปัญหาด้วยไม่ได้ เจ้าเทพต้าเซี่ย ก็ยิ่งมีปัญหาด้วยไม่ได้”
“ท่าเรือหลายแห่งของตระกูลหลี่ในช่องแคบมะละกา มีรัฐบาลต้าเซี่ยมารับช่วงดูแล ตระกูลหลี่ประกาศว่า ล่าถอยออกจากต้าเซี่ย จะไม่เหยียบย่ำเข้าไปที่ต้าเซี่ยอีกเลยแม้แต่ก้าวเดียว”
ตูม!
ข่าวคราวเหล่านี้ ราวกับระเบิด ทำให้ทุกคนตกใจกลัว
แต่ในเวลาเดียวกัน รู้สึกว่าตระกูลหลี่ในเกาะดาวโชคดีมากจริงๆ ไม่นึกเลยว่าเจ้าเทพต้าเซี่ยจะปล่อยตระกูลของพวกเขาไป
ต้องรู้ว่า ตระกูลโจว ถูกทำลายล้างอย่างสิ้นซากเลยนะ
ตระกูลมีอำนาจมากขนาดนั้น บอกว่าทำลายก็ทำลายเลย ไม่มีข่าวคราวใดเผยแพร่ออกมา ตระกูลหลี่ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องเป็นแน่ เพียงแต่ไม่รู้ว่า ตระกูลหลี่รอดพ้นจากหายนะได้อย่างไร
และตระกูลหลี่ ก็เก็บเรื่องราวนี้ไว้เป็นความลับมาก ไม่พูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด
สิ่งที่ทำให้ทุกคนหวาดกลัวยิ่งขึ้นไปอีกก็คือ สามเทพสงครามนำคนมาปิดล้อมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หน่วยรบแปซิฟิกของประเทศนัมเบอร์วันและประเทศอเม กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไร ทางประเทศนัมเบอร์นั้น ก็เหมือนกับไร้เสียง และดูเหมือนจะไม่มองเห็น
นี่ผิดปกติมาก
เมื่อก่อน ประเทศนัมเบอร์จะต้องแทรกแซงทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแปซิฟิกตะวันตก ประเทศนัมเบอร์แทบจะทำเหมือนกับว่าที่นี่เป็นสวนหย่อมหลังบ้านของตัวเอง อยากจะทำยังไงก็ทำอย่างนั้น
แต่ครั้งนี้ กลับราวกับเป็นใบ้ ก็ไม่เห็นสื่อเจ้าไหนรายงานข่าวด้วย
“ยุคสมัยของประเทศนัมเบอร์วัน จบลงแล้ว!”
มีคนทอดถอนหายใจ
คิดว่าตอนนั้น ประเทศนัมเบอร์วันทิ้งหน่วยรบเรือบรรทุกเครื่องบินในแปซิฟิกตะวันตก ก็ทำให้คนทั่วประเทศตกตะลึง อยากทำอะไรก็ทำอย่างนั้น
แต่ว่าตอนนี้ ขี้ขลาดแล้ว
“ฉันได้ยินมาว่า หน่วยรบของประเทศนัมเบอร์วันตกใจกลัวจนหนีไปแล้ว”
มีคนกระซิบว่า: “เทพสงครามยอดหล้าของต้าเซี่ยคนนั้น ให้คนบอกกับเทพสงครามไรเดอร์ของประเทศนัมเบอร์วัน ลืมท่วงท่าของดาบนั้นไปแล้วใช่มั้ย”
หลังจากพูดแบบนี้จบ ทุกคนก็หุบปากไม่พูดในทันที
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เห็นกับตัวเอง แต่ว่า เรื่องนั้น ไม่มีใครไม่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น
เจ้าเทพต้าเซี่ย หนึ่งคนดาบเดียว ยืนอยู่บนทะเล
ฟันออกไปดาบเดียว ทำให้หน่วยรบเรือบรรทุกเครื่องบินประเทศนัมเบอร์วันกลัว!
ช่างเป็นพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่แค่ไหนกัน ช่างเป็นความกล้าหาญแค่ไหนกัน ช่างเป็นความเผด็จการแค่ไหนกัน!!
ตราบใดที่เป็นผู้ชาย พูดถึงฤทธิ์เดชของท่วงท่าดาบนั้นของเจ้าเทพต้าเซี่ย ก็อดทอดถอนหายใจไม่ได้: ลูกผู้ชายต้องเป็นแบบนี้!!
เมืองพุทธ
ราชวงศ์
“ดูเหมือนว่า ต่อไปพวกเราก็ต้องทำการวางแผนแล้ว ท่านนั้นของต้าเซี่ย ทำให้โลกตะลึงคนเดียว ขนาดเทพสงครามของประเทศนัมเบอร์วันก็ต้องคุกเข่า พวกเราต้องจัดแผนผังใหม่”
ได้ยินคำพูดแบบนี้ พระผู้เฒ่าที่อยู่ข้างๆพูดว่า: “เจ้าเทพต้าเซี่ย แข็งแกร่งที่สุดในโลก แม้ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดเหล่านั้นที่อยู่อย่างสันโดษของประเทศพวกเราลงมือ ก็ยังยากมากที่จะชนะ”
พระพุทธเจ้าเมืองพุทธขมวดคิ้วพูดว่า: “เมืองพุทธของพวกเรา แข็งแกร่งที่สุดเสมอ ตราบใดที่หลายคนนั้นสามารถที่จะประสบความสำเร็จได้ เจ้าเทพต้าเซี่ย พวกเราก็ไม่ต้องให้ความสำคัญ แม้ว่าเจ้าเทพของต้าเซี่ยจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีคู่ต่อสู้ หลายท่านนั้นแห่งเมืองพุทธของพวกเรา ก็เป็นคู่ต่อสู้ของเขา!”
พระผู้เฒ่าเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร
คำพูดนี้แม้แต่เขาก็ไม่เชื่อ
แต่จนปัญญา ความมั่นใจอย่างไม่ลืมหูลืมตาของเมืองพุทธ กลายเป็นค่านิยมไปซะแล้ว!
ดูเหมือน ดื่มน้ำคงคาคำหนึ่ง ก็จะไร้คู่ต่อกร!
เฮ้อ!
พระผู้เฒ่าทำอะไรไม่ถูก