SPH : บทที่ 83 ทักษะการฟิวชั่นของเย่หยู
ตูม!
ในตรอกมืด พวกเขาเหมือนซานตานและปีศาจ!
“แกตาย!”
ซ่างกวนเซิง ระดับการต่อสู้อยู่ที่ขั้นที่ห้าของการ ชำระไขกระดูก เขาจึงใช้กำลังเต็มที่ สาบานว่าจะนำความหวาดกลัวมาสู่เย่หยูให้จงได้!
เย่หยู หดตัวลง เร่งความเร็ว ที่ทำให้รู้สึกโชคดีที่รอดตายมาได้เร็วเกินไป!
เมื่อผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ มาถึงขั้นที่ห้า ชำระไขกระดูก พวกเขาจะเกิดใหม่ ศักยภาพทางด้านร่างกาย ของพวกเขาเกินขีดจำกัด ของมนุษย์ไปแล้ว
แม้ว่าร่างกายของเย่หยูจะพิเศษ แต่เขาเพิ่งเข้าสู่ขั้นตอน กลั่นโลหิต ระดับที่สอง ความแข็งแกร่งของเขายังห่างไกลจากระดับสูง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเย่หยู ใช้สุดยอดกำปั้นระดับแปดแห่งอาณาจักรซ่ง เขาจะไม่เสียเปรียบ แม้ว่าเขาจะต่อสู้กับซ่างกวนเซิงก็ตาม
ปังปัง …
เย่หยูและซ่างกวนเซิ่ง เคลื่อนไหวรวดเร็ว เท่ากับฟ้าผ่า ร่างของพวกเขาขยับและสร้างพายุทอร์นาโดขึ้นในตรอก
ตูม!
หลังจากที่ทั้งสองปะทะกันทั้งคู่ก็ถอยกลับไป
ซ่างกวนเซิงเบิกตากว้างขณะที่มองดูเยว่ “ไม่ได้คาดคิด ว่าแกจะเป็นนักสู้ระดับ กลั่นโลหิต!”
พลังงานและเลือดที่สำคัญของเย่หยู พุ่งสูงขึ้นอย่างกับแม่น้ำหรือมหาสมุทร เลือดเดือดทำให้ใบหน้าของเย่หยูเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย
และความตั้งใจในการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มสูงขึ้นไปอีก “อีกครั้ง!”
เย่หยูมาถึงหน้าซ่างกวนเซิ่งได้ในพริบตา และส่งหมัดทลายเข้าหาเขา
ตูม!
ราวกับว่า ภูเขาไฟมีพละกำลังมากพอ มันก็จะปะทุขึ้นทันที พลังของหมัดทลายครึ่งหนึ่ง ทำให้อากาศด้านหน้าเย่หยู ระเบิดด้วยเสียงอันดังก้อง
ซ่างกวนเซิ่ง ถอยกลับอย่างกระทันหัน แม้ว่าเขาจะสามารถหลีกเลี่ยง พลังของหมัดทลายที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่หน้าอกของเขายังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ซ่างกวนเซิงพูดอย่างเยือกเย็นจ้องมองเย่หยู ว่า “นี่คือระดับปรมาจารย์! แกอยู่ในปรมาจารย์แห่งอาณาจักรซ่ง ขณะที่อายุน้อย!”
เย่หยู หยุดและยิ้มอย่างเย็นชา ในขณะที่ดูซ่างกวนเซิ่ง พูดว่า “แกรู้สึกว่าอย่างไรที่ใช้ชีวิตมาครึ่งชีวิต เพื่อกลายมาสุนัข?”
ด้วยความเมตตา และจ้องมองที่เย่หยู ซ่างกวนเซิงเปิดเผยรอยยิ้มกระหายเลือด “สิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด คือรสชาติของอัจฉริยะ การทำลายล้างความรู้สึกนั้น ช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน!”
“ดาบเทพเจ้า!”
ด้วยเสียงตะโกนดัง อากาศสีดำไหลออกมาจากร่างของซ่างกวนเซิง ก่อนที่จะรวมตัวเป็น ปีศาจหมาป่าร้ายกาจในอากาศเหนือร่างเขา!
หลังจากที่หมาป่ากลายร่างเป็นมนุษย์ มันก็กวาดสายตาไปที่เย่หยูอย่างเย็นชา ก่อนที่กระโจนเข้าไปในร่างของซ่างกวนเซิง
“บรู๊วววว”
โชคดีสำหรับเขา มีเสียงหอนของหมาป่า และภายใต้การจ้องมองอันน่าอัศจรรย์ของเย่หยู พบว่าจริง ๆ แล้ว เขากลายเป็นปีศาจครึ่งมนุษย์ครึ่งหมาป่า!
สวบสาบ!
ด้วยความเร็วที่รวดเร็ว เท่ากับสายฟ้าแลบซ่างกวนเซิง ก็มาถึงเบื้องหน้าของเย่หยูในพริบตา
ชิ้งงง! * * * *
กรงเล็บอันแหลมคมตัดผ่านอากาศ ราวกับว่าเป็นกระดาษบาง ๆ เล็งไปที่หน้าอกของเย่หยู
กรงเล็บแหลมของซ่างกวนเซิ่ง สัมผัสได้ถึง เสื้อผ้าชั้นนอกของเย่หยู โดยไม่มีอะไรป้องกัน
ปัง!
เย่หยูปลิวออกไป
ซ่างกวนเซิ่ง หัวเราะอย่างไร้ความปราณี “ฮ่าฮ่าฮ่า!” มาดูกันว่า แกจะตายในครั้งนี้หรือไม่… “
“เป็นไปไม่ได้!” ทันใดนั้นซ่างกวนเซิ่ง ก็ตะโกนเสียงดัง เมื่อมองดูรูปร่างของเย่หยู เขายืนขึ้นเขาพูดด้วยความตกใจว่า “ทำไมแกไม่บาดเจ็บล่ะ!”
ด้วยการปกป้องของรัศมีการป้องกัน แรงการระเบิดไม่สามารถทำอะไรเย่หยูได้
เย่หยู มองไปที่ซ่างกวนเซิ่งพูดเบา ๆ ว่า “การอุ่นเครื่องสิ้นสุดลงแล้ว ฉันจะไม่เล่นกับแกอีกต่อไป!”
ด้วยความเย่อหยิ่ง ซ่างกวนเซิ่ง จ้องที่เย่หยู ด้วยการดูถูกเหยียดหยาม “แม้ว่าฉันไม่รู้ว่า แกจัดการกับการโจมตีนั้นได้อย่างไร แต่ฉันไม่เชื่อว่าแก จะสามารถต่อต้านได้! “ตายซะเถอะ!”
ร่างกายของซ่างกวนเซิงพุ่งไปข้างหน้า กรงเล็บอันแหลมคมของเขา ก็เหมือนใบมีดยื่นออกไปหาเย่หยู
“เหยาเจินเทียน!”
เย่หยู ออกเสียงตะโกนเบา ๆ เหยาเทียนเจิน และกลายเป็นดาบในมือ ดาบยาวเปล่งประกายด้วยแสงเย็นยะเยือกสะท้อนประกายแวววาว
“อมตะสวรรค์ปลิดปลิว!”
ดาบยาว ตั้งตระหง่าน เหมือนดาบพลังปราณที่น่าตกใจ พุ่งขึ้นไปบนฟ้า เย่หยูสะบัดข้อมือของเขา และแสดงเทคนิคดาบที่ไม่มีใครเทียบจากเย่กู่เจิ้ง,
อมตะสวรรค์ปลิดปลิว!
ขณะอยู่ในภาวะมึนงง ซ่างกวนเซิ่งดูเหมือนจะเห็นนางฟ้าที่สวยงาม เธอลอยลงสู่โลกแห่งความคิด จิตใจของเขามัวเมาอยู่มัน
เคร๊ง!
ด้วยเสียงเคร๊งของดาบ ซ่างกวนเซิงจึงถูกส่งปลิวออกไป เขาชนกับพื้น ด้วยเสียงดังโครม
แขนข้างหนึ่งถูกตัดด้วยดาบพลังปราณ ก่อนที่มันจะถูกสับเป็นชิ้น ๆ
“อ้ากก!” แขนของฉัน! “
ด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง ซ่างกวนเซิง ก็บังคับตัวเองยืนขึ้น เส้นเลือดที่หน้าผากของเขาปูดโปนออกมา ในขณะที่เขาจ้องเขม็งไปที่ดาบพลังปราณของเย่หยู
ที่ถูกดูดพลังออกมาอย่างต่อเนื่อง
“นี่มันเป็นพลังงานของดาบจริงๆ!” นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะเปิดใช้ดาบพลังปราณหรือไม่? “
เย่เย่ หัวเราะเยาะ “ใครบอกว่าไม่มีดาบใบหญ้า แล้วคุณจะไม่สามารถปลดปล่อยดาบพลังปราณได้?”
แสงที่ส่องเข้ามาในดวงตาของซ่างกวนเซิ่ง เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถต่อสู้ได้ เขาหันหลังกลับและกำลังจะวิ่งหนี
เคร๊ง!
คลื่นพลังของดาบพลังปราณ พุ่งออกมา และแทงบนบ่าของซ่างกวนเซิง อย่างลึกทำให้เลือดไหลออกมา
“แกต้องการวิ่งหนีเหรอ?”
ร่างกายของซ่างกวนเซิ่งแข็งค้าง ขณะที่เขาหันหลังกลับ ด้วยเสียงที่สั่นเทาเขาพูดว่า “ไม่ ฉันไม่ต้องการวิ่ง”
คิ้วของเย่หยูขมวด เขาถามอย่างเยือกเย็น “ทำไมถึงตามฉันมา?”
ซ่างกวนเซิ่งก้มหัวลงเล็กน้อยและกระซิบว่า “ฉันอยากติดตามคุณ และสั่งสอนบทเรียนให้คุณ เพราะฉันโกรธที่คุณทำให้ฉันอับอาย”
เมื่อใช้การคำนวณทางจิตขั้นสูง การเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งบนใบหน้าของซ่างกวนเซิ่ง บอกเย่หยู ว่าเขาโกหก!
เคร๊ง!
ดาบพลังปราณ พุ่งทะลุไหล่ของซ่างกวนเซิ่ง เย่หยู ตะโกนอย่างเยือกเย็น “คุณโกหก!”
“อ้ากก!”
ซ่างกวนเซิง ปล่อยเสียงคร่ำครวญอันเจ็บปวด ขณะที่เขากดบาดแผลของเขา และพูดว่า “ฉันพูด! ฉันพูด! ฉันพูดแล้ว!
เย่หยูยักคิ้วแล้วถามว่า “คู่มือลับถูกประมูลไปแล้ว ทำไมแกตามหาฉันอยู่?”
ซ่างกวนเซิง กลัวว่า เย่หยู จะส่งดาบพลังปราณออกมา ดังนั้นเขาจึงรีบตอบว่า “ฉันส่งคนไปที่ที่ตั้งของถังซือ แต่พวกเขาก็ถูกกำจัดออกไปหมด”
“ ไม่มีวิธีอื่น ฉันต้องตามหาคุณ บางทีคุณอาจมีสำเนาของคัมภีร์ลับ”
เคร๊ง!
ด้วยการเขย่าข้อมือของเย่หยู คลื่นพลังปราณของดาบ แทงทะลุผ่านร่างกายของซ่างกวนเซิง
“อ้ากก!” ฉันพูดไปแล้ว ทำไมคุณยังแทงฉันอีก! “ซ่างกวนเซิงเจ็บปวด เมื่อเขาร้องออกมา
ใบหน้าของเย่หยูนั้น ไม่แสดงออกเมื่อเขาส่งดาบแทงอีกครั้ง เขาตะโกนอย่างเย็นชา “เลียนแบบสุนัข!”
ใบหน้าที่ซีดเซียว เส้นเลือดที่หน้าผากของเขาปูดโปนออกมา ในขณะที่เขากัดฟันและพูดว่า “โฮ่ง!” โฮ่ง!
เคร๊ง!
ดาบแทงเข้าไปอีกครั้ง
“โฮ่ง!” ดังก้อง …
เย่หยู ถามซ่างกวนเซิ่งอย่างเย็นชา “บอกฉันมา ว่าทำไม ต้องได้คัมภีร์สิบสามเข็มจากประตูผี”
เขาพูดด้วยเสียงสั่น “ไม่ ฉันไม่สามารถพูดได้! ไม่สามารถพูดได้!”
เย่หยู เพิ่มกำลังของพลังดาบ ซ่างกวนเซิ่งรู้สึก สะพรึงกลัวอย่างมาก เย่หยูส่งคลื่นพลังของดาบพลังปราณออกไปอีก
ถามด้วยความสนใจอย่างมากว่า “ทำไม?”
“อ้ากก!” ซ่างกวนเซิง ร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่เขาจะพูดต่อ “เพราะถ้าฉันบอก ฉันจะมีชีวิตที่แย่กว่ายิ่งกว่าความตาย!”
เสียงดังเคร๊ง!
“คุณจะบอกฉันหรือยัง!”
ซ่างกวนเซิ่ง ยังคงกัดฟันและพูดว่า “ฉันพูดไม่ได้จริงๆ!”
เย่หยู เยาะเย้ย “โย่!” คุณคิดว่าคุณเป็นคนบ้าที่แข็งแกร่งเหรอ! “
ชีวิตที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย? ฉันเกรงว่าคุณจะไม่เข้าใจคำนี้ดีมากเท่าไร!
เย่หยู่ ครุ่นคิดว่า เขาควรใช้เครื่องรางแห่งชีวิตและความตาย เพื่อทรมานเขา หรือใช้เพื่อสอนเขา ให้อยู่ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้
ไม่นานนัก เย่หยูก็ยอมแพ้ต่อการเลือกของเขา แน่นอนว่าต้องใช้ทั้งสองแบบ!
เย่หยู พลิกข้อมือขวาของเขา
ในฝ่ามือของเขามีดาบพลังปราณที่คม อย่างไม่มีใครเทียบได้ หายไปอย่างลึกลับทันที
ด้วยฝ่ามือทั้งสองเข้าด้วยกัน ของเหลวสีเงินของน้ำยาสัตย์จริง กลายเป็นผลึกน้ำแข็ง!
“ปี๊บ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง สำหรับการสร้างทักษะการฟิวชั่นที่สร้างขึ้นเอง! รางวัลสามารถจับได้หนึ่งครั้ง! “
เย่หยูรู้สึกมีความสุขในหัวใจของเขา
“ปี๊บ” “กรุณาตั้งชื่อทักษะ!”
เย่หยู คิดอยู่ครู่หนึ่ง “แล้วเราจะเรียกมันว่า สัญลักษณ์แห่งชีวิตและความตายที่แท้จริง!
“สัญลักษณ์แห่งชีวิตและความตายที่แท้จริง: ทุกครั้งที่ยันต์ของชีวิตและความตายปะทุขึ้น ความจริงจะปรากฏขึ้นอย่างไม่อาจควบคุมได้!”
ยอดเยี่ยม ระบบ! ด้วยทักษะนี้ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถปิดกั้นความจริงได้!
เย่อมองไปที่เขา และหัวเราะเยาะ“ เพราะคุณไม่ต้องการพูด คุณควรจะได้ลิ้มรสสัญลักษณ์แห่งชีวิตและความตาย!”
ในท่ามกลางการแสดงออก อันน่าสยดสยองของซ่างกวนเซิง เย่หยู ก็ฉีดผลึกน้ำแข็งเข้าไปในร่างกายของเขา
หลังจากสัมผัสได้ครู่หนึ่ง ซ่างกวนเซิ่ง พบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงพูดทันทีว่า “ไม่ว่าคุณจะใช้อะไร ฉันก็จะไม่บอกคุณ!”
เย่หยู เยาะเย้ย “ฮ่า!” ได้โปรดอย่ามั่นใจนักเลย! “
ด้วยความคิด ดาบพลังปราณอันอ่อนโยนก็ผุดขึ้นจากมือของเย่หยู
ในขณะที่ดาบพลังปราณ ผุดขึ้น ซ่างกวนเซิ่ง ก็รู้สึกเสียวซ่าน ที่มาจากกระดูกของเขา