ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 465

ไซม่อน ซิมเมอร์ ลิเลียน เยทส์ แมนดี้ ซิมเมอร์และซินเธียร์ ซิมเมอร์…

พวกเขาทั้งหมดถูกตรึง ไม่แน่ใจว่าจะรู้สึกกับเรื่องนี้อย่างไร

ไม่ใช่แค่บอดี้การ์ดส่วนตัวเหล่านี้จะไม่ตรวจหาการรับเชิญ พวกเขากระทั่งปล่อยพวกเขาเข้าเป็นอย่างเป็นเกียรติสู่ลานด้านนอกของซิลเวอร์นิมบัสงั้นเหรอ?

และพวกคนที่รอจะเยาะเย้ยพวกเขารวมไปถึงแว็ค ซิมเมอร์ถูกแช่แข็ง

“พวกมัน…เข้าไปได้อย่างไร? เรื่องนี้มัน…เป็นไปได้อย่างไร?”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกเฉื่อยชา เขาแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเห็น

ไซม่อนและลิเลียนหันหลังมองด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความพอใจ

พวกเขารู้สึกยินดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม พวกเขาได้เข้ามาแล้ว

ไซม่อนพักอยู่ที่บัควู๊ดมาหลายปี เขารู้ว่ามันยากมากแค่ไหนที่จะมาที่นี่ได้ เขารู้สึกเหมือนว่าเขากำลังฝันอยู่ในตอนนี้

“มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ? ลูกเขยที่แสนดีของฉัน เธอทำได้อย่างไร?”

เขาเปลี่ยนกระทั่งสรรพนามของเขาในตอนนี้

ก่อนหน้านั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นแค่ขยะเปียก ถุงขยะไร้ค่า เศษเดนคน

แต่ตอนนี้เขากลับเรียกเขาว่าลูกเขยที่แสนดี

พวกเขาคิดว่าลูกคนคนนี้มีประโยชน์ไม่มากก็น้อย

อย่างน้อย เขาได้นำศักดิ์ศรีกลับมาสู่ครอบครัวได้บ้าง

ลิเลียนนึกถึงบางอย่างขึ้นได้

“ฮาร์วีย์ เธอบอกว่าเพื่อนของเธอในมหาวิทยาลัยในบัควู้ดได้เริ่มทำธุรกิจในนิอัมมี่…”

“เขาช่วยเธอในครั้งนี้ใช่ไหม?”

‘เพื่อนของฮาร์วี่ให้ยืมเงินหนึ่งล้านห้าแสนและรถพอร์ชหนึ่งคัน เขาต้องเป็นคนมีอำนาจบ้างแน่ ๆ’

“แม่ต้องมีญาณทิพย์แน่ แม่เดาเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ได้อย่างไร?”

“โอ้ จริงเหรอ?”

ไซม่อนหัวเราะ

“ฉันสงสัยจังว่าเพื่อนของเธอเป็นคนตระกูลไหน ฉันชักอยากจะรู้จักเขาแล้วสิ”

ฮาร์วีย์พูดอย่างสงบ “เขาไม่สะดวกขนาดนั้นในสายตาของสาธารณะ การมีเงินไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนของตระกูลดี ๆ ตระกูลไหน”

ไซม่อนถอนหายใจ

“เธอพูดถูก บัควู้ดเป็นที่แห่งขุมทรัพย์ คอนเนคชั่นสำคัญกว่าเงินเพียงอย่างเดียว…”

ฮาร์วีย์ยิ้มโดยไม่พูดอะไร เรื่องนั้นมันแป็นอดีตไปแล้ว

ในทางตรงกันข้าม แมนดี้สงสัยในตัวเขา หล่อนเกี่ยวกับฮาร์วีย์ตลอดเวลา และรู้ว่าเขาไม่ได้ต่อสายหาใครสักครั้ง

‘สิ่งเหล่านี้มันธรรมดาอย่างที่เห็นจริง ๆ เหรอ?’

ณ ลานด้านนอกของซิลเวอร์นิมบัส แมนดี้และคนอื่น ๆ ที่ได้รับการดูแลเป็นพิเศษ กลับกลัวการเหยียบบนดอกไม้บนพื้น

พวกเขาไม่กล้าที่จะเร่งรีบในเวลาแบบนี้

แค่ฮาร์วีย์ที่สงบ มองไปรอบ ๆ เป็นครั้งคราว ขณะที่ทำสีหน้าเย้ยหยัน

ฮาร์วีย์เป็นคนที่ซื้อทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเขาเมื่อนานมากแล้ว เขาเลือกของตกแต่งเองกับมือ

แต่ของตกแต่งส่วนใหญ่ได้หายไปหลังจากนั้น แน่นอนว่า ตระกูลยอร์กกำลังพยายามที่จะลบการมีอยู่ของเขาอย่างต่อเนื่องเมื่อสามปีที่ผ่านมา

น่าละอายที่ไม่ทางที่จะลบตัวฮาร์วี่เองได้ ไม่มีประเด็นในการลบสิ่งที่เรียกว่าการมีอยู่ของเขาได้

“พวกเธอเข้ามาได้อย่างไร? ตาฉันฝาดไปหรือเปล่า?”

ในตอนนั้น เสียงประหลาดดังมาจากด้านหลังของครอบครัวเขา

ฮาร์วีย์และคนอื่นหันไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัว ท่าทีของพวกเขาเริ่มมืดมน

คนเหล่านั้นดูเหมือนว่าพวกเป็นคนจากตระกูลซิลวา คนที่อยู่ด้านหน้าต้องเป็นเบรนท์ ซิลวา

เบรนท์รู้สึกตะลึง เขาคิดว่าบางทีเจ้าเขยกาฝากซื้อบัตรเชิญในราคาสูงแน่ ๆ ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเขาจะปรากฎตัวที่นี่ได้อย่างไร?”

“ทำไมเราจะเข้ามาไม่ได้?” ซินเธียร์ถาม

เบรนท์ชายตามองไปที่ซินเธียร์ในทันทีและมองผ่านไป แล้วหัวเราะคิกคัก

“เธอมีพอความสามารถบ้างนะ แต่ไม่ว่าเธอจะได้รับเชิญมาอย่างไร ไม่ใช่แค่ใครก็ได้ที่จะเข้ามาที่นี่โดยไม่รู้ไม่ชี้ได้”

“แวดวงทางสังคมน่ะ รู้จักไหม?”

“คนชั้นสูงมีแวดวงทางสังคมชั้นสูง แต่พวกเธออยู่ในบัควู้ด ไม่นับ!”

“ทำให้ตัวเองได้เข้ามาในแวดวง ฉันจะทำให้พวกเธอเผยธาตุแท้ออกมาด้วยการพูดสักประโยค ลองดูสิ”