กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 579

เจคยอมจำนนต่อชะตากรรมของเขา

หากเทียบกับการต้องไปขุดโสมตลอดชีวิตบนภูเขากอลมิน เขายังถือว่าโชคดีมากที่ยังได้ขนปูนที่ก่อสร้างในโอลรัส ฮิลล์ยี่สิบปี

อย่างน้อยเขาก็จะสามารถอยู่ในเมืองได้ กลับบ้านได้ และเพลิดเพลินกับสถานบันเทิงยามค่ำคืนได้เป็นครั้งคราว

แต่ถ้าไปยังภูเขากอลมิน ชีวิตเขาจะหายไปเลย

เมื่อเขาเห็นว่าเขายอมรับชะตากรรมของเขาแล้ว อัลเบิร์ตก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า “แกควรรู้ว่าแกโชคดีมากนะ วันนี้ฉันสามารถพาแกไปที่ฟาร์มหมาและเอาแกโยนให้หมากินยังได้!”

เจคพยักหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะกล่าวด้วยความขอบคุณ “ขอบคุณ ขอบคุณจริง ๆ ครับ คุณเวด ขอบคุณที่มีน้ำใจกับผม… ขอบคุณมากดอน อัลเบิร์ต…”

อัลเบิร์ตสั่งคนของเขาอย่างรวดเร็วว่า “มานี่ เอามันไปที่ไซต์ก่อสร้างเดี๋ยวนี้ ให้มันอยู่กินกับคนงานที่นั่น มันจะได้หยุดสองวันต่อเดือนเท่านั้น!”

“ครับ ดอน อัลเบิร์ต!” ชายสองคนของอัลเบิร์ตลากเจคออกจากล็อบบี้ทันที

แล้วอัลเบิร์ตก็ชี้นิ้วไปที่แอรอนซึ่งยังคงนอนหมดสติอยู่กับพื้นก่อนจะถามชาร์ลีว่า คุณเวด แล้วเราจะทำเอายังไงดีกับเจ้าแก่นั่น?”

ชาร์ลีตอบเบา ๆ “เดี๋ยวตำรวจจะมาเอาตัวเขาไป”

ทันทีที่เขาพูดจบ เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนก็พุ่งเข้ามาที่ล็อบบี้และถามว่า “พวกคุณคนไหนคือแอรอน ฟิลิปส์?”

จาค็อบรีบชี้นิ้วไปที่แอรอนที่กำลังนอนอยู่บนพื้นก่อนจะพูดว่า “นั่นไง คนที่คุณมองหา”

เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้าไปหาอารอนก่อนจะเปรียบเทียบเขากับภาพที่มี หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดว่า “ใช่ นี่เขา พาเขาไป!”

เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งถามว่า “หัวหน้าครับ เหมือนว่าคนนี้จะได้รับบาดเจ็บจนสลบ เราควรทำยังไงดี?”

“ส่งเขาไปโรงพยาบาลก่อน” หัวหน้าตอบ “แล้วเราจะกักตัวไว้หลังจากที่เขาหายแล้ว”

ในเวลานี้ เอริคซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าคนหนึ่งของเขารีบถามขึ้นว่า “เจ้าหน้าที่ครับ แอรอนก่อเหตุอะไร?”

หัวหน้าตอบทันทีว่า “แอรอนถูกตั้งข้อหาว่าใช้ตำแหน่งของเขาในทางที่ผิด เขายักยอกผลกำไรแบบผิดกฎหมายมากกว่าห้าสิบล้านดอลลาร์ครับ!”

ทุกคนต่างตกตะลึง

คงไม่มีใครคิดได้ว่าแอรอนที่มีตำแหน่งสูงใน บริษัท ปิโตรเคมี ซึ่งได้เงินเดือนมากอยู่แล้ว ยังจะใช้ตำแหน่งของเขาในการยักยอกเงินและหากำไรแบบผิดกฎหมายอีก!

ในเวลานี้ แอรอนซึ่งหมดสติถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจนำตัวออกไป เพื่อน ๆ เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเรื่องราวต่าง ๆ พลิกผันอย่างกะทันหัน

แต่อย่างไรก็ตาม ทุกคนมองชาร์ลีด้วยความทึ่งอย่างไม่เคยมองมาก่อน

สุดท้าย ชาร์ลีได้ทำทั้งเจคและแอรอนไปอยู่ในที่และสถานะที่สมควรแล้ว ซึ่งความสามารถของเขานั้นเกินที่ทุกคนจะเข้าใจจริง ๆ

จาค็อบพอใจมาก เขารู้สึกว่าชาร์ลีได้ช่วยชีวิตเขาไว้หลายครั้ง เขามีความสุข และเพื่อน ๆ เก่าของเขาก็เข้ามาชื่นชมเขา

อย่างไรก็ตาม บางคนก็อดที่จะเสียดายไม่ได้และพลันถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่นะ เจคไปแล้ว เราคงไม่มีปาร์ตี้อะไรนี่แล้ว เราควรออกไปตอนนี้เลยไหม?”

กลุ่มชายชราค่อยๆหายไปเล็กน้อย

ทุกคนตื่นเต้นมากที่ได้มาเห็นกลอเรียสคลับ แต่พวกเขาคงเข้าถึงได้แค่ล็อบบี้ ไม่มีโอกาสเห็นด้านในของคลับแล้ว

จู่ ๆ ชาร์ลีก็ถามอัลเบิร์ตว่า “อัลเบิร์ต บัตรสมาชิกคุณไปได้ถึงชั้นไหน?”

“สิบครับ” อัลเบิร์ตตอบอย่างเร่งรีบ

ชาร์ลีบอกกลับอย่างรวดเร็วว่า “งั้นคืนนี้ ก็ช่วยจองห้องชั้น 10 ให้พวกเขาได้สนุกกันต่อเถอะ”

อัลเบิร์ตถามด้วยความตกใจ “แต่ คุณเวด คุณไม่มี ออลล์ แอ็คเซส เหรอครับ?…”

ชาร์ลีโบกมือ โบกมือให้อัลเบิร์ตเงียบเกี่ยวกับบัตรสมาชิกของเขา