ตอนที่ 139 ขโมยผลงานทางวิชาการโดยเปิดเผยไร้ความเกรงกลัว

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

ตอนที่ 139 ขโมยผลงานทางวิชาการโดยเปิดเผยไร้ความเกรงกลัว โดย Ink Stone_Fantasy

ในเวลานี้ลู่โจวรู้สึกสิ้นหวัง

รายการทีวีคัดลอกขั้นตอนการพิสูจน์ของเขาอย่างชัดเจน แถมพวกเขายังคัดลอกไปไม่ค่อยดีนัก

ใครก็ไม่รู้ไปยืนบนเวทีแล้วเลียนแบบการกระทำอันยอดเยี่ยมของเขาแล้วแย่งความสำเร็จทางวิชาการเขาไป

ลู่โจวโกรธมาก เขาเข้าเว่ยป๋อทันที เขากำลังจะเข้าไปโพสต์ แต่แล้วเขาก็พบว่าเขากำลังถูกโจมตี

[นี่คือนักศึกษาอัจฉริยะลู่โจวที่พวกคุณพูดถึง? มีผู้ติดตามเพียงสามแสนคนและยังไม่ได้รับการยืนยันตัวตนด้วยซ้ำ คุณกล้าเทียบดอกเตอร์อู๋กับเจ้ากากนี่ได้ไง?]

[แฟนคลับอู๋ มารีพอร์ทเจ้าหมอนี่แล้วแบนมันกันเถอะ!]

ลู่โจว “???”

ฉันยังไม่ได้โพสต์อะไรเลยด้วยซ้ำ!

เขาเห็นข้อกล่าวหาที่ไม่มีมูลเหล่านี้แล้วแทบหมดสติ

คุณหมายความว่าไงว่าฉันไร้ยางอาย?!

หลิวรุ่ยสังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆของลู่โจว เขาจึงอดถามไม่ได้

“โจว เกิดอะไรขึ้น?”

ลู่โจวกล่าวอย่างโกรธเคือง “บัดซบ ฉันถูกขโมยผลงาน”

สือช่างกำลังเล่นกีตาร์ เขาถาม “อะไรนะ? ใครขโมยผลงานนาย?”

หวงกวงหมิงมองหลิวรุ่ยแล้วเลิกดูรายการ

หวงกวงหมิงเป็นคนสุดท้ายที่พูด “บางที…นายอาจพิสูจน์ข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดนี้เหมือนกัน?”

‘เหมือนกัน’ หมายความว่าไง!

ฉันเป็นคนพิสูจน์โว้ย!

จะว่าไป เขายังไม่ได้บอกเรื่องการไปพรินซ์ตันกับเพื่อนๆเลย

“…ไม่มีอะไร”

ลู่โจวไม่คิดว่าจะมีคนกล้าขโมยผลลัพธ์การวิจัยของเขาแบบนี้ นี่มันขโมยผลงานทางวิชาการอย่างเปิดเผยไร้ความเกรงกลัว!

คนแบบนี้จะได้ปริญญาเอกได้ไง?

เขาไม่รู้จักข้อห้ามในโลกวิชาการเหรอ?

ลู่โจวสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเปิดโน๊ตบุ๊ค

โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์

เรื่องที่เกิดขึ้น มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว ตอนนี้เขาต้องรวบรวมหลักฐานเพื่อพิสูจน์ตนเอง

ปกติแล้วเพื่อป้องกันไม่ให้คนขโมยผลงาน ในขณะที่วิทยานิพนธ์ยังอยู่ในกระบวนการตรวจสอบ คนๆนั้นจะต้องส่งวิทยานิพนธ์ลงเว็บไซต์ที่ชื่อ arXiv ด้วยวิธีนี้คนๆนั้นจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าตนเองเป็นคนคิดวิทยานิพนธ์นี้ก่อน แล้วจะไม่มีใครขโมยผลงานของพวกเขาไปได้ในตอนที่วิทยานิพนธ์อยู่ในขั้นตอนการตรวจสอบ

อย่างไรก็ตามลู่โจวไม่ได้ทำเพราะเขาเผยแพร่ผลลัพธ์การวิจัยต่อหน้าสาธารณะไปแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องมีมาตรการป้องกัน

นอกจากนี้งานประชุมทางวิชาการส่วนใหญ่ พวกเขาจะมีคนบันทึกการพรีเซนต์ไว้อยู่

แม้ว่ารายการเรียลริตี้โชว์ไม่ได้ส่งวิทยานิพนธ์ แต่พวกเขาก็ได้ละเมิดลิขสิทธิ์วิทยานิพนธ์ของลู่โจวอย่างเห็นได้ชัด

ลู่โจววางมือบนคีย์บอร์ดแล้วเริ่มคิด เขาเขียนอีเมลแล้วส่งไปให้คุณฟรานซิส ในอีเมลเขาขอหลักฐานพิสูจน์วันเวลาและการรับรองอย่างเป็นทางการอย่างสุภาพ

คนในสมาคมคณิตศาสตร์สหรัฐนั้นยุ่งมาก ดังนั้นพวกเขาอาจต้องใช้เวลาพักนึงกว่าจะตอบ

ลู่โจวกดปุ่ม’ส่ง’แล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ไม่มีเหตุผลที่เขาต้องกังวล ตราบใดที่หลักฐานการพรีเซนต์ในงานประชุมถูกส่งมา ทุกอย่างก็จะเคลียร์เอง เขาแค่ต้องรอให้วิทยานิพนธ์ถูกตีพิมพ์ในวารสารคณิตศาสตร์ประจำปีแล้วเขาจะทำลายคนขโมยผลงานคนนี้

อย่างไรก็ตามเมื่อลู่โจวดูโพสต์บนเว่ยป๋อ เขาก็ยังรู้สึกโกรธ จากนั้นเขาก็แท็กรายการทีวีนี้แล้วโพสต์

[ทำไมพวกคุณถึงไร้ยางอายได้ขนาดนี้?]

หลังจากต่อว่าพวกเขาไป ลู่โจวก็รู้สึกดีขึ้น

จากนั้นเขาก็วางโทรศัพท์ลงแล้วเอาผ้าเช็ดตัวพาดบ่าก่อนจะไปอาบน้ำ

ณ หอพักหญิงสี่ศูนย์หก

“ว้าว สามีฉันหล่อมาก!”

เฉียนฮวาถือโทรศัพท์แล้วกลิ้งไปมาบนเตียง

แม้ว่าเธอจะพลาดไลฟ์สตรีมเมื่อคืน แต่เมื่อเธอกลับมาดูบันทึกย้อนหลัง เธอก็ยังรู้สึกตื่นเต้น

เธอกำลังทำเตียงสั่น เติ้งเล่อจึงพูด

“เลิกพูดสามีๆทั้งวันได้แล้ว เขาทำอะไร?”

“เขาแก้ข้อคาดการณ์คณิตศาสตร์ระดับโลกบนเวที! ตอนที่เขากำลังแก้ เขาดูหล่อมาก” เฉียนฮวากล่าวด้วยน้ำเสียงฟังดูโอเวอร์

เซียวหยุนหยุนนั่งอยู่ข้างๆ เธอจึงถาม “เขาเก่งขนาดนั้นเชียว?”

มันเก่งเกินไปแล้ว…

เฉียนฮวากล่าว “แน่นอน เขาเป็นอัจฉริยะปริญญาเอกที่อายุยี่สิบสามปี! แม้แต่ผู้ตัดสินที่ได้รับเชิญจาก MIT ก็ประทับใจความสามารถของเขา! แย่แล้ว ฉันคิดว่าฉันพึ่งยกระดับมาตรฐานตัวเองอีกแล้ว ถ้าฉันหาแฟน อย่างน้อยแฟนฉันต้องสุดยอดได้ครึ่งหนึ่งของดอกเตอร์อู๋”

หยางจิ้งหย่ายิ้ม “นั่นไม่ยากเลย ผู้ชายที่เดทกลุ่มด้วยเมื่อวานอยู่เอกคณิตใช่มั้ยล่ะ? แค่เลือกใครก็ได้ที่ไม่ใช่สือช่าง ฉันจะเอาวีแชทพวกเขาให้เธอเอง”

เซียวหยุนหยุนกำลังไถเว่ยป๋อเล่น “เอ้อ ไม่ใช่ว่าลู่โจวเป็นคนพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของโจวเหรอ? เลือกเขาสิ”

เฉียนฮวากล่าว “เขาเหรอ? เขาเทียบไม่ได้เลย! เธอไม่ได้ยินความเห็นของผู้ตัดสินเหรอ? ข้อคาดการณ์ของโจวเป็นเพียงการศึกษาการกระจายตัวของจำนวนเฉพาะของแมร์แซน มันเทียบไม่ได้เลยกับข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝด ดอกเตอร์อู๋เป็นคนพิสูจน์ข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝด มันเป็นเส้นทางการเข้าชิงเหรียญฟิลด์! แต่น่าเสียดายเขาเป็นคนนิวซีแลนด์ ไม่งั้นเขาอาจเป็นคนแรกของจีนที่ได้รับเหรียญฟิลด์!”

เธอได้คะแนนพีชคณิตขั้นสูงประมาณเจ็ดสิบเท่านั้น แต่เธอก็พอมีเหตุผล

เติ้งเล่อกล่าว “แถมเขายังหนุ่มมาก…” เธอถอนหายใจแล้วอ่านหนังสือต่อ

เธอไม่ได้คลั่งไคล้อู๋เหยียน แต่เธอก็ชอบเขา

เซียวหยุนหยุนกล่าวขณะไถเว่ยป๋อ “เดี๋ยวนะ…บทสนทนาบนเว่ยป๋อแปลกมาก ฉันเห็นคนคอมเมนต์ว่ารายการนักศึกษาอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดก๊อปวิดีโองานประชุมของพรินซ์ตัน”

เฉียนฮวากล่าว “ฮ่าๆๆ พวกเขาแค่อิจฉาล่ะสิ”

เติ้งเล่อพยักหน้า “ใช่แน่นอน”

เซียวหยุนหยุนกล่าวด้วยสีหน้าแปลกๆ “แต่มีคนบอกว่าข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดถูกพิสูจน์ที่งานประชุมพรินซ์ตันเมื่อหนึ่งเดือนก่อน นักศึกษาอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดก๊อปกระบวนการพิสูจน์ส่วนใหญ่ไป ส่วนคนที่พิสูจน์ข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดตัวจริงคือ…ลู่โจว?”

หอพักเงียบ

สิบนาทีผ่านไป

“อะไรนะ!?”

เฉียนฮวาช็อก “มันต้องเป็นข่าวปลอมแน่เลยใช่ไหม?”

เซียวหยุนหยุนตอบ “ไม่ใช่ คนที่โพสต์เรื่องนี้เป็นนักศึกษาปริญญาเอกจากพรินซ์ตัน เขายังระบุวันเวลาของการพรีเซนต์และลายเซ็นจากประธานสมาคมคณิตศาสตร์สหรัฐด้วย…”

……………………………