บัญชามังกรเดือด บทที่ 513 ฆ่าปิดปาก
ได้ฟังคำพูดของลิเหลียงแล้ว ถงเหริน เสินเฟิงและชายชุดดำอีกสองสามคน ก็คุกเข่าลงทันที
พวกเขากล่าวอย่างตื่นเต้นว่า: “ฉินเทียนฆ่าสิ่งมีชีวิตอย่างผิดศีล จึงกลายเป็นศัตรู คนเหล่านั้นที่ไม่อยากตาย ตลอดจนคนที่อยากจะแก้แค้น จะต้องขอความช่วยเหลือจากเจ้าสำนักอย่างแน่นอน
“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าสำนัก เนื่องจากวันแห่งโลกธุรกิจและศิลปะการต่อสู้ทางตอนใต้ ที่จะมาถึง!”
ในสายตาของชายหนุ่มที่มีความมั่นคง ในที่สุดก็ยังอดไม่ได้ แสดงออกถึงความลำพองใจ
เขากล่าวด้วยเสียงเบาๆ ว่า: “เรื่องราวในพระราชวัง เป็นความลับสุดยอด”
“ต่อไป เรียกฉันว่าคุณชายก็แล้วกัน”
พูดจบ ก็หันเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
……
เจี่ยงเส้าและเฉินเถิงกำลังดื่มเหล้าอยู่ ด้วยความที่ใฝ่ฝันถึงความงดงาม ฉากแห่งความสุขความสามัคคีในวันพรุ่งนี้
จู่ๆ ก็ได้รับโทรศัพท์จากคนขับรถ ราวกับฟ้าผ่าลงมาในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
“คุณว่าอะไรนะ?”
“เหล่าหวาง คุณพูดใหม่อีกครั้งซิ!”
เจี่ยงเส้าไม่อยากจะเชื่อ กระทั่งเขารู้สึกว่า คนขับรถกำลังล้อเล่นกับเขา
นี่คือคนขับรถที่เขาใช้งานมาเป็นเวลาหลายสิบปี ปกติแล้วก็จะมีความสัมพันธ์อันสนิทสนมกัน
ครั้งนี้เพื่อแสดงออกถึงการให้ความสนใจเป็นพิเศษ ฉะนั้นจึงให้คนขับรถของตนเอง จึงให้ขับรถไปส่งหมอเทวดาตาบอดและคนอื่นๆ ไปเจรจาต่อรองกับฉินเทียน
ถ้าหากจะบอกว่าเหล่าหวางจงใจเล่นตลกกับเขา ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
น้ำเสียงของเหล่าหวางเปลี่ยนไป
“เจ้าบ้าน ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ที่ด้านนอกสถานที่ก่อสร้างร้างแห่งนี้ คุณรีบเข้ามาดูเถอะ!”
“ศพ ที่นี่เต็มไปด้วยศพ!”
เจี่ยงเส้าและเฉินเถิง คล้ายกับถูกคนตีด้วยตะบอง พุ่งออกมาแล้วกระโดดขึ้นรถ และรีบไปยังสถานที่เกิดเหตุ
“เฉินต้า เฉินเอ้อ……เฉินซาน!”
“ผู้อาวุโสฉี!”
เมื่อเห็นศพของสามพี่น้องตระกูลเฉิน รวมทั้งหมอเทวดาตาบอดแล้ว สายตาของคนทั้งสองก็เคร่งขรึม แทบจะพุ่งเข้าไป
นี่คือสมุนตัวฉกาจของตระกูลใหญ่ทั้งสองของพวกเขา!
คาดไม่ถึงว่าเพียงชั่วข้ามคืน ล้วนต้องตายอย่างอนาถอยู่ที่นี่
“มันเป็นใคร?”
“รีบบอกมา ว่าที่แท้ใครเป็นคนทำกันแน่!” เจี่ยงเส้าตะโกนเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง
ฟังคำบรรยายเรื่องราวของคนขับรถแล้ว เขาก็ต้องอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
“คุณว่าอะไรนะ?”
“คุณบอกว่า ฉินเทียนอย่างนั้นเหรอ?”
เฉินเถิงกล่าวว่า: “นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร!”
“เมื่อคืนก่อน พวกเราเพิ่งจะปลอมใช้ชื่อของฉินเทียน สังหารปีศาจขาว”
“หรือว่า——”
“เพราะวิญญาณของปีศาจขาวที่ยังผูกอาฆาตอยู่ จึงกลับมาเพื่อแก้แค้น?”
พูดถึงวิญญาณผูกอาฆาต ทันใดพวกเขาก็รู้สึกว่า ในความมืดโดยรอบ ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างที่น่ากลัวซ่อนอยู่ จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุก
พวกเขาไม่เชื่อว่า ฉินเทียนจะเป็นคนทำ และพวกเขาก็ไม่เชื่อว่า ฉินเทียนจะมีความสามารถมากขนาดนี้
“เร็วเข้า หามกลับไปก่อน”
“ฉันเองมีวิธีการ เชิญคนเก่งๆ มาตรวจสอบหาความจริงให้ชัดเจน และแก้แค้นกับพวกเขา!”
เจี่ยงเส้าพูดพลาง คิดที่จะจากไป เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกช็อก แต่ภายในใจก็ยังคงมีความมั่นใจ
เพราะว่าตาเฒ่าตาบอด เป็นเพียงแค่ไพ่คิงที่เขาแสดงออกมาภายนอกเท่านั้น
ไพ่คิงที่แท้จริงของเขา ก็คือเย่อิงผู้ลึกลับคนนั้นที่มาจากเกาะอีสต์ซีคิง
ด้วยความสามารถของเย่อิงและเกาะอีสต์ซีคิง เขาเชื่อว่า จะสามารถจัดการกับเรื่องเหล่านี้ได้อย่างแน่นอน
นี่คือความลับของเขา ที่กระทั่งเฉินเถิงเองก็ยังไม่รู้
“เจ้าบ้าน ตรงนั้นยังมีอีกคนหนึ่ง!” คนขับรถชี้ไปที่พงหญ้าที่อยู่ไกลออกไป และร้องตะโกนขึ้นมาอย่างหวาดกลัว
เจี่ยงเส้ารีบมองไป เห็นเพียงในที่มืดสลัว ในพงหญ้าที่อยู่ไกลออกไป ยังมีคนนอนคว่ำอยู่อีกคนหนึ่ง
เขารีบให้ลูกน้องเข้าไปพลิกศพขึ้นมา เมื่อเห็นใบหน้าของคนคนนี้ชัดเจนแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงดัง
“เย่อิง!”
“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร!”
เมื่อครู่นี้ ยังหวังว่าจะกลับไปติดต่อเย่อิง เพื่อให้เย่อิงมาตรวจสอบความเป็นจริงให้ชัดเจนอยู่เลย
เขาคิดว่า เพียงแค่มีเย่อิงอยู่ เช่นนั้นแผนการใหญ่ที่เขาจะเป็นผู้นำ ก็คงจะไม่มีปัญหา
ไม่คาดคิดเลยว่า กระทั่งเย่อิงผู้มีฝีมือสูงเช่นนี้ ก็ตายเหมือนกัน!
ใครกันที่สามารถสังหารเย่อิงได้?
ขณะนี้ ทันใดเขาก็รู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก คล้ายกับความมืดมิดยามค่ำคืนที่ไม่มีที่สิ้นสุด
เฉินเถิงเห็นท่าทีของเจี่ยงเส้า ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ตามที่พูดมา หมอเทวดาตาบอด จึงจะเป็นผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งข้างกายของเจี่ยงเส้า แต่ทว่า เมื่อครู่นี้ตอนที่เห็นศพของหมอเทวดาตาบอด กลับไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองที่มากขนาดนี้เลยนะ
หรือว่า สถานะของคนคนนี้ สำคัญกว่าหมอเทวดาตาบอดอย่างนั้นหรือ?
ดูท่า เจี่ยงเส้าจะซ่อนไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดกับตนเองซะแล้ว
เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดด้วยแสงไฟ ก็เห็นคำหนึ่งที่มือด้านขวาของเย่อิง
ถึงแม้ว่าตัวอักษรจะค่อนข้างไม่เรียบร้อย แต่ก็สามารถมองออกว่า เป็นคำว่า”โข่ว（ปาก）”
“พี่เจี่ยงรีบดูเร็วเข้า นี่มันหมายความว่าอะไรกัน?”
“เป็นไปได้ไหมว่าก่อนที่พี่ชายท่านนี้จะตาย ต้องการจะบอกอะไรกับพวกเรา?”
เจี่ยงเส้าก็เห็นคำนี้ เขาจึงขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า: “ศัตรูคิดว่าสหายเย่อิงตายแล้ว ฉะนั้นจึงรีบร้อนจากไป”
“แต่สหายเย่อิงอาศัยจิตใจที่แน่วแน่ ต้องการจะกลับไปแจ้งให้ฉันรู้ แต่เพราะสภาพอาการบาดเจ็บที่หนักเกินไป จึงล้มลงอยู่ตรงนี้”
“เขากำลังจะตายจึงเขียนคำนี้ จะต้องเกี่ยวข้องกับมือสังหารอย่างแน่นอน”
“โข่ว?”
“นี่มันหมายความว่าอะไรกัน?”
“โข่ว……” เฉินเถิงพูดพึมพำกับตัวเอง ทันใดก็กล่าวว่า!”
“ฆ่าปิดปาก!”
“ก่อนสหายเย่อิงจะตายอยากจะบอกพวกเราว่า พวกเขาถูกคนฆ่าปิดปาก”
“ฉินเทียน จะต้องเป็นฉินเทียนอย่างแน่นอน!”
“คาดไม่ถึงว่า ฉินเทียนจะมีนิสัยโฉดชั่วเยี่ยงหมาป่าเช่นนี้ พวกเราประเมินเขาต่ำเกินไป คิดอยากจะได้บัตรสองใบในมือของเขา”
“แต่ไม่รู้เลยว่า ตัวเขาเองก็อยากจะเป็นผู้นำเหมือนกัน ฉะนั้น เขาจึงซุ่มรอโจมตีอยู่กลางทาง และสังหารผู้มีฝีมือสูงของเรา”
“ด้วยวิธีเช่นนี้ จึงไม่มีใครสามารถจัดการกับเขาได้!”
เจี่ยงเส้าขมวดคิ้วไม่พูดจา
เขารู้สึกว่า เรื่องนี้ค่อนข้างมีเลศนัย อาศัยเพียงคำว่า”โข่ว” ก็คาดการณ์ว่าเย่อิงอยากจะชี้ว่าฉินเทียนเป็นคนฆ่าปิดปาก มันก็ดูสะเพร่าเกินไป
“เรื่องนี้ต้องปรึกษาหารือกันอีกยาวนาน กลับไปก่อนเถิด”
“พวกคุณระมัดระวังสักหน่อย ศพของสหายเย่อิง จะต้องเก็บรักษาให้ดี”
“หลังจากที่ฉันติดต่อเจ้าของบ้านของเขาได้แล้ว ก็อาจจะต้องส่งกลับไปที่ตงไห่”
หลังจากกลับไป เฉินเถิงและเจี่ยงเส้าก็ไม่อาจนอนหลับได้ตลอดทั้งคืน หลังจากผ่านการครุ่นคิดครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเฉินเถิงก็ได้ตัดสินใจ
นั่นก็คือ ขอร้องให้ตระกูลลิออกมือ
เขาเชื่อมั่นว่า คนเหล่านี้ล้วนเป็นฉินเทียนที่เป็นคนสังหาร ตอนนี้ในห้าตระกูลใหญ่ มีเพียงตระกูลลิที่ยังปลีกตัวออกห่าง อยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่บุบสลาย ส่วนสี่ตระกูลที่เหลือ ผู้มีฝีมือสูงบาดเจ็บล้มตายจนแทบหมดสิ้น
ฉะนั้น หากต้องการจะจัดการกับฉินเทียน ทำได้เพียงขอให้ตระกูลลิลงมือ
“พี่เจี่ยง ขออภัยที่ฉันต้องพูดอย่างตรงไปตรงมา ลูกสาวผู้งดงามดั่งไข่มุกที่อยู่บนมือของคุณ วิ่งไปที่ตระกูลลิตลอดทุกวัน”
“ความรู้สึกที่นางมีต่อคุณชายลิเหลียง เชื่อว่าคุณก็รู้ชัดเจนดียิ่งกว่าฉัน”
“ผู้หญิงเมื่อเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ควรจะแต่งงานและไม่เหมาะที่จะอยู่ในบ้าน เช่นนี้ตระกูลเจี่ยงของพวกคุณกับตระกูลลิ ก็จะเป็นตระกูลเดียวกัน”
“ในเวลานี้ ไม่ให้พวกเขาช่วยเหลือ แล้วจะให้ใครช่วยเหลือได้อีกล่ะ?”
“คงไม่สามารถให้พวกเรานั่งรอความตาย ดูฉินเทียนขึ้นครองตำแหน่งผู้นำได้ใช่หรือไม่?”
เจี่ยงเส้าไตร่ตรองไม่พูดจา
สำหรับตระกูลลิ อันที่จริงเขาก็ระมัดระวังตัวมาโดยตลอด เพราะเขารู้สึกว่า อันที่จริงแล้วลิเหลียงจงใจโน้มน้าวลูกสาวของเขา
จุดประสงค์ก็คือ ยึดเอาทรัพย์สินของตระกูลเจี่ยงของพวกเรา
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไม เขาจึงไม่เสียดายที่ขอไปหลบภัยที่ตงไห่ แล้วก็ต้องการนั่งตำแหน่งผู้นำอีกด้วย
เพียงแค่เขากลายเป็นผู้นำเท่านั้น ศักยภาพของตระกูลเจี่ยงก็จะอยู่เหนือตระกูลลิ เขาจึงจะสามารถยืนหยัดได้อย่างยาวนาน
เขาไม่คัดค้านที่ลูกสาวจะแต่งงานกับลิเหลียง แต่การเกี่ยวดองกัน ทั้งสองฝ่ายพละกำลังของฝ่ายใดที่แข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย ก็จะเป็นคนกำหนดความแข็งแกร่งอ่อนแอสุดท้ายที่เปลี่ยนแปลงไปโดยตรง
ถ้าหากเขากลายเป็นผู้นำ หลังจากที่เกี่ยวดองกันเช่นนั้น เขาไม่เพียงแต่รับประกันได้ว่าผลประโยชน์ของตนเองจะต้องถูกยักยอกเท่านั้น
กระทั่ง ความทะเยอทะยานอันร้อนแรง ทำให้สิ่งที่ใหญ่มหึมานี้ จะต้องถูกตระกูลลิค่อยๆ ยึดครองไปทีละน้อยเป็นแน่