คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 601
อีกด้านหนึ่ง ในคฤหาสน์ตระกูลตระกูลยัง
ดาร์ริลกุมมืออีวอนไว้แน่นขนัด เขาโศกเศร้าเสียใจมาก
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ม่านตาของอีวอนยังคงปิดสนิท เธอไม่แสดงอาการฟื้นคืนสติ แดร์ริลรู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก
“อีวอน ฉันขอร้อง ได้โปรดเถอะ ฟื้นขึ้นมา ฉันขอร้อง” แดร์ริลสะอึกสะอื้น น้ำตาไหลหยดลงบนเสื้อของเขาซึ่งเสื้อของเขาเปื้อนเลือดหลังสมรภูมิรบที่ภูเขาคุนหลุน น้ำตาของเขาไหลซึมซาบลงไปในคราบเลือด
แดร์ริลร้องไห้ฟูมฟายอย่างควบคุมไม่ได้ ความบริสุทธิ์ใจของเขาอาจทำให้สวรรค์สั่นสะเทือนจากการรับฟังคำวิงวอน
ทันใดนั้น นิ้วของอีวอนก็ค่อย ๆ ขยับ
มันทำให้แดร์ริลสะดุ้งตกใจจนเขาเกือบจะกระโดด เขามองไปที่อีวอนและสงสัยว่านั่นเป็นเพียงแค่ภาพหลอนของเขา จากนั้นอีวอนก็ถอนหายใจออกเบา ๆ ขณะที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาช้า ๆ
“อีวอน!” แดร์ริลตะโกนแล้วเขาก็กอดสวมเธอแน่น “อีวอน! ขอบคุณเทวะเจ้า คุณไม่เป็นอะไร! คุณหายแล้ว…”
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่อีวอนได้ทานโอสถฟีนิกซ์เข้าไป แต่สำหรับแดร์ริล เขารู้สึกราวกับว่ายาวนานเป็นศตวรรษ
เมื่อเขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของอีวอนนั้นอุ่นขึ้น แดร์ริลก็รู้สึกสะเทือนอารมณ์ตื้นตัน เขาคิดว่ามันคือของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากพระเจ้าที่อีวอนได้ฟื้นกลับมา
อีวอนยังคงอ่อนแอและโรยริน เธอพิงหน้าอกของแดร์ริลและฉีกยิ้ม “แดร์ริล นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? ฉันยังไม่ตายใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว เธอไม่ได้ฝันไป เธอยังไม่ตาย…” แดร์ริลสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“คุณ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ทำไมตัวคุณเปื้อนเลือดเต็มไปหมด?” อีวอนกล่าวถามอย่างโรยรินขณะเธอมองไปที่แดร์ริล
ก่อนที่แดร์ริลจะได้กล่าวตอบอะไร โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เขานั้นฉงนตะลึงทันทีเมื่อมองไปที่หน้าจอ
เป็นสายโทรเข้ามาจากลิลี่ แดร์ริลถอนหายใจ เขานั้นลังเลก่อนที่เขาจะรับสาย
เมื่อสายต่อติด เขาก็ได้ยินเสียงของซาแมนธา “แดร์ริล! แกไอ้คนไร้หัวใจ! ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้แก ถ้าหากลิลี่เป็นอะไรไป!”
คู่สายสนทนาของเขากลับกลายเป็นซาแมนธา เธอร้องไห้ฟูมฟายเสียงดัง เธอไม่ได้รอให้แดร์ริลกล่าวรับสายสนทนาเลยด้วยซ้ำ “ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน ไม่ใช่แค่เธอมาพานพบกับไอ้คนอำมหิตไร้หัวใจ แต่เธอยังต้องมาเจอกับอุบัติเหตุรถชนอีก ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอจะมีชีวิตรอดไหม เอาลูกสาวฉันคืน! เอาลูกสาวฉันมา!”
อะไร?
แดร์ริลตกใจเมื่อได้ยินกับคำกล่าวของซาแมนธา เขาลุกขึ้นยืนอย่างตัวสั่น
ลิลี่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์?
แดร์ริลรู้สึกวิตกกังวลและรู้สึกผิด
“อีวอน ผมต้องรีบไปโรงพยาบาลก่อน” แดร์ริลกระวนกระวาย เขาต้องการที่จะไป
อีวอนรีบกระเด้งตัวออกจากเตียงและกล่าว “ฉันจะไปกับคุณด้วย”
แดร์ริลหยักหน้า เขาจับมืออีวอนแน่นขนัดและพวกเขาก็เร่งรีบกันออกไป
…
โรงพยาบาลเมืองตงไห่
ผู้คนหลายสิบคนมายืนรวมตัวกันที่ด้านหน้าของห้องฉุกเฉิน และพวกเขาทุกคนก็มาจากตระกูลลินดัน