ตอนที่ 273 : ทําไมฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ ด้วย?
มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่ทั้งสองจะนอนด้วยกัน – หญิงสาวสวยในชุดนอนก็ผล็อยหลับไปในห้อง พร้อมกับล็อคประตูเอาไว้
ในทางกลับกันเจียงเฉินเองก็นั่งดูทีวีอยู่ในห้อง นั่งเล่นและดูละครเรื่อง “มุมลับ” ที่กําลังได้รับความนิยมในช่วงนี้
ถ้าเกิดว่าช่วงนี้มีคนมาชวนเขาไปปีนเขา เขาก็คงต้องระวังตัวแล้ว
หนึ่งชั่วโมงต่อมาเจียงเฉินก็ได้ยินเสียงลมหาย ใจที่ค่อยๆสงบลง
เจียงเฉินจึงออกจากบ้านอย่างเงียบๆและ ล็อคประตูไว้ให้
ที่โถงทางเดิน เขานั้นก็ได้พบกับชายโอตาคุที่เคยเดินผ่านเขาก่อนหน้านี้ มองมาทางเขาด้วยความชื่นชม
“พี่ชายสุดยอดไปเลย!”
ยกนิ้วให้!
เจียงเฉิน “???”
สับสน
เขาพูดอะไร?
ฉันไม่เข้าใจเลยว่านายหมายถึงอะไร?
หลังจากที่ทําตามคําสั่งเสร็จ
เขาก็ได้รับเงินเข้ามา 1,000 หยวน!
หญิงสาวคนนี้ใจกว้างดีจริงๆ!
กว่าจะออกมาจากชุมชนได้เวลาก็ผ่านไปจนถึง 20:00 น. แล้ว
เจียงเฉินเปิดแอพขึ้นมาอีกโดยไม่รู้ตัว เขานั้นอยากจะรู้ว่างานในตอนกลางคืนนั้นจะมีอะไรต่างจากงานตอนกลางวันบ้าง
ทันใดนั้นก็มีงานพิเศษเด้งขึ้นมา
“ฉันชื่อเซี่ยเชียนเชียน ฉันอยู่ในห้องส่วนตัวเชียงเจียงของโรงแรมแชงกรีล่า ฉันกําลังถูกเจ้านายของตัวเองมอมเหล้าอยู่ ได้โปรดช่วยมาหาฉันเร็วๆหน่อย แล้วมาแกล้งเป็นแฟนของฉัน แล้วรับฉันออกไป ฉันยินดีจ่ายในราคาพิเศษ! ฉันกลัวมากจริงๆ ได้โปรด รีบเข้ามาช่วยฉันด้วย!”
เจียงเฉินตกตะลึง
จากข้อความนั้นเห็นได้ชัดว่าลูกค้าคนนี้เป็นผู้หญิง และความกลัวของเธอนั้นไม่ใช่ของปลอมอย่างแน่นอน!
กําลังถูกมอมเหล้า?
เป็นไปได้ไหมว่าเจ้านายของเธอมีเจตนาไม่ดี?
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกดรับงาน
เจียงเฉินกระโดดขึ้นจักรยานของเขาและรีบออกไปทันที
บนท้องถนนมีผู้คนจากบริษัทรักษษความปลอดภัยขับรถ Lamborghini Poison เปิดทางให้อย่างรวดเร็ว…
ในเวลานี้เองในห้องส่วนตัวเซียงเจียงของโรงแรมแชงกรีล่าNN
มีชายร่างอ้วนคนหนึ่งแต่งตัวดูดีกําลังดื่มเหล้าอยู่
เขานั้นก็คือผู้บริหารของโรงพยาบาลซานเจีย ในเมืองหลวง เขามีชื่อว่าหลิวซี
ข้างๆเขานั้นเป็นพยาบาลสาวที่มีความสวยถึง 95 คะแนนและยังมีรูปร่างที่ดีมากๆ!
ในเวลานี้เธอนั้นดูวิตกกังวลมาก และพยายามบ่ายเบี่ยงไปมาด้วยความกลัว
เธอนั้นก็คือเชี่ยเฉียนเฉียน
เซี่ยเฉียนเฉียนนั้นเป็นพยาบาลสาวที่สวยระดับเทพธิดา มันจึงทําให้หลิวซีนั้นโลภอยากได้ตัวเธอมาครอบครอง
หลิวซีนั้นมักจะจ้องมองหลิวซีด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยราคะของเขา ทําให้เธอนั้นรู้สึกกลัวตลอดเวลา
แม้ว่าเซี่ยเฉียนเฉียนนั้นเพิ่งจะเริ่มทํางานและไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก แต่ผู้หญิงนั้นก็มักจะอ่อนไหวกับคนที่มีเจตนาไม่ดีกับพวกเธอ และยังสามารถรับรู้ได้ถึงอันตรายอย่างรวดเร็วอยู่แล้ว!!
แต่แล้วมันจะไปมีประโยชน์อะไร?
หลิวซีนั้นเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลที่ที่เป็นที่ทํางานของเธอ และมาวันนี้คนที่อยู่รอบตัวเธอในตอนนี้มีแต่คนใหญ่คนโต ไม่ว่าใครก็มีฐานะที่สูงกว่าเธอทั้งนั้น
ตอนแรกเธอนั้นก็ไม่ได้เต็มใจที่จะมาด้วย
แต่หัวหน้าแผนกมาบอกกับเธอว่าหากเธอนั้น ไม่ยอมไปกับพวกเขาเธอนั้นจะต้องถูกไล่ออก
เซี่ยเฉียนเฉียนจึงทําอะไรไม่ถูกและได้แต่ยอมมาที่นี้
แต่หลังจากที่เธอดื่มไปได้ไม่นาน เรื่องราวก็เริ่มดําเนินมาตามขั้นตอน
โดยตอนแรกหัวหน้าแผนกของเธอนั้นสั่งให้เธอนั้นไปนั่งอยู่ข้างๆหลิวซี
แต่เซี่ยเฉียนเฉียนนั้นไม่ต้องการไป
ผู้อํานวยการเหลียวจึงโกรธและชี้หน้าด่าเธอต่อหน้าคนในห้อง “ฉันจะแนะนําอะไรให้นะ! ถึงเธอจะเรียนรู้อะไรได้ช้าก็ไม่เป็นไร แต่เธอต้องฟังคําสั่งของหัวหน้าของเธอ! ทําตามที่พวกเขาบอกทุกอย่าง! ถ้าเธอทําไม่ได้ เธอนั้นก็คงต้องถูก…
เซี่ยเฉียนเฉียนมองไปรอบๆ
หัวหน้าแผนกของเธอนั้นแกล้งทําเป็นไม่ได้ยิน และหันหน้าไปทางอื่น
ไม่มีใครที่จะคิดยืนขึ้นและพูดให้ความยุติธรรมกับเธอ
เซียเฉียนเฉียนทําอะไรไม่ถูกและต้องยอมไปนั่งข้างๆหลิวซี
หลิวซีนั้นเป็นชายวัยกลางคนพุงป่อง ดวงตาเต็มไปด้วยกามราคะ น้ําลายไหลออกจากมุมปาก เขาจ้องมองไปที่เซี่ยเฉียนเฉียนที่มีอายุเพียง 21
เซี่ยเฉียนเฉียนกลัวมาก )
เธอจึงเริ่มคิดหาทางออก
แต่ในตอนนี้กลับไม่มีใครเลยที่สามารถช่วยเหลือเธอได้ เธอนั้นจึงได้แต่คิดหาทางช่วยชีวิตตัวเอง
เธอนั้นไม่มีญาติหรือเพื่อนฝูงอยู่ในเมืองหลวงเลย ไม่มีใครสามารถให้ความช่วยเหลือเธอได้
แล้วฉันจะทํายังไงดี?
เซี่ยเฉียนเฉียนที่กําลังวิตกกังวลเธอนั้นก็เลื่อนโทรศัพท์ไปเจอกับแอพจ้างทําธุระพอดี!
ตาเป็นประกาย!
ใช่แล้ว!
ฉันไม่มีแฟนจริงๆ แต่ฉันสามารถหาจ้างคนมาแกล้งเป็นแฟนกับฉันได้!
ด้วยวิธีนี้มันจะต้องช่วยฉันได้แน่!
แม้ว่าเธอนั้นไม่แน่ใจว่าคนที่เธอจะได้จ้างมานั้น จะทําให้คนใหญ่คนโตในนี้หวาดกลัวได้ไหม แต่สถานการณ์ตอนนี้มันอยู่ในช่วงวิกฤต ดังนั้นเธอจึงได้แต่คว้าเชือดเส้นนี้เอาไว้
เธอลงคําขอทันที
ในตอนแรกเซี่ยเฉียนเฉียนนั้น ก็ยังกังวลอยู่แล้วว่าจะไม่มีคนยอมรับคําสั่งของเธอ เพราะอย่างไรก็ตามการแกล้งทําเป็นแฟนกันนั้นมันแปลกเกินไป
แต่ผ่านไปไม่นานนักก็มีคนตอบรับตําขอของเธอคนที่ตอบรับนั้นมีชื่อว่า [หล่อจนเทพอิจฉา!]
ดูที่รูปโปรไฟล์
หล่อมาก!
เซี่ยเฉียนเฉียนรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย
ในเวลานี้เองหลิวซีก็กระพริบตาให้กับผู้อํานวยการเหลียว
ผู้อํานวยการเหลียวนั้นก็เข้าใจความหมายที่แฝงมา เขาหยิบไวน์ขาวขึ้นมาหนึ่งแก้วพร้อมกับยิ้มออกมาและยืนขึ้น “เสี่ยวเซี่ย มานี่สิ ฉันจะดื่มให้เธอ!”
ทุกคนที่อยู่ในห้องพากันตกตะลึง! “ว้าว! เสี่ยวเซี่ยผู้อํานวยการแผนกถึงกับยิมดื่มให้เธอเลยนะ!”
“แบบนี้ได้หน้ามากเลยนะเนี่ย!” “เสี่ยวเซี่ยเธอก็ต้องดื่มให้เขาด้วยนะ!”
“ใช่แล้ว ในอนาคตถ้าเธอมีผู้อํานวยการเหลียวคอยดูแลอนาคตของเธอก็จะไร้ขีดจํากัดเลยนะ!”
เซี่ยเฉียนเฉียนโบกมือของเธอ “คงไม่ได้หรอก ฉันดื่มไม่เป็นน่ะ”
หลิวซีและผู้อํานวยการแผนกเหลียวมองหน้ากันอย่างสนุกสนาน
ดื่มไม่เป็นงั้นหรอ?
แบบนี้ก็ยิ่งดี!
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวพูดออกมาด้วยสีหน้านิ่งๆ “งั้นเธอก็ควรฝึกนะ การดื่มน่ะสําคัญมากสําหรับการทํางาน เอาแบบนี้สิ ลองดื่มแก้วนี้ดู”
เขาเทไวน์แก้วหนึ่งให้เซี่ยเฉียนเฉียน
ใบหน้าของเซี่ยเฉียนเฉียนเต็มไปด้วยความกังวล
จู่ๆคนพวกนี้ก็หน้าด้านได้มากขนาดนี้เลยหรอ?
ถึงเธอจะยังไม่ได้มีอายุเยอะ แต่เธอก็รู้ดีว่าถ้าเธอเมาแล้วอะไรจะรอเธออยู่?!
ผู้บริหารกับผู้อํานวยการแผนกจะกล้าทําเรื่องสกปรกขนาดนี้จริงๆหรอ?
เธอเริ่มส่ายหัวปฏิเสธ
ใบหน้าของผู้อํานวยการแผนกเหลียวเปลี่ยนไปทันที เขาพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “เธอเป็นแค่พยาบาล เหล้าคารวะไม่ยอมดื่ม อยากดื่มเหล้าลงทัณฑ์งั้นหรอ?”
เมื่อได้ยินคําขู่ เซี่ยเฉียนเฉียนก็ทําอะไรไม่ถูก
เธอได้แต่ดื่มเท่านั้น
หลิวซีมองดูเซียเฉียนเฉียนที่ดื่มแก้วแรกลงไปก็พยักหน้า และขยิบตาให้คนอื่นต่อ
เหล่าผู้อํานวยการแผนกอื่นๆก็รู้ว่าหลิวซีนั้นต้องการมอมเหล้าเซียเฉียนเฉียน พวกเขาก็ลงมือทําตามกันทันที
เซี่ยเฉียนเฉียนที่ไม่เคยดื่มมาก่อนจะทนได้สักเท่าไหร่กัน?
ดื่มไปไม่นานเธอก็หน้าแดงและหัวใจเต้นเร็วขึ้น
“แย่มาก! นี่มันแย่จริงๆ!”
เธอยืนขึ้นและเดินออกไป
ผู้อํานวยการเหลียวยืนขึ้น “เสี่ยวเซี่ย! เธอจะไปไหน!”
“ฉันจะไปห้องน้ําค่ะ!
เซี่ยเฉียนเฉียนกําลังรีบเธอนั้นพยายามคิดหาทางรอดทันที
“ก็ได้ ฉันจะให้คนไปกับเธอเอง”
ผู้อํานวยการเหลียวส่งคนไปจับตาดูเธอ และจงใจพูดออกมาเสียงดัง “วันนี้ผู้บริหารเรากําลังมีความสุข! ไม่ว่าใครก็ห้ามกลับก่อน! ใครกล้ากลับไปก่อน! วันพรุ่งนี้เจอดีแน่!”
เซี่ยเฉียนเฉียนที่ได้ยินแบบนั้นก็ทําอะไรไม่ถูก
ตอนนี้เธอทําได้เพียงแค่หลบออกไปไม่นานเท่านั้น
ในใจของเธอเต็มไปด้วยความหดหู
“ครั้งนี้มันจบแล้ว!”
“ถ้าฉันถูกพวกสารเลวนี่เอาเปรียบ ไม่ว่าจะเป็นตายยังไงฉันก็จะต้องได้รับความยุติธรรมให้ได้!” เซี่ยเฉียนเฉียนนั้นวิตกกังวลมาก
หลังจากที่เธอนั้นเข้าไปหลบในห้องน้ําได้ไม่นาน ก็มีคนถูกส่งออกมาตามเธอ
เซี่ยเฉียนเฉียนทําตัวไม่ถูกเธอได้แต่ยอมเดินกลับไป
หลิวซีนั้นรู้สึกว่าโอกาศของเขานั้นใกล้เข้ามาแล้ว เขานั้นพยายามมอมเหล้าเซี่ยเฉียนเฉียนต่อไปเพื่อสิ่งที่เขานั้นต้องการ
แต่คาดไม่ถึงว่าNN
ในเวลานี้เอง!
ประตูห้องส่วนตัวจะถูกเปิดออก!
เจียงเฉินมาถึงแล้ว!
และยังมีกล้องขนาดเล็กติดไว้อยู่บนแขนเสื้อของเขา!
ใช่แล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา เจียงเฉินได้สั่งให้บอดี้การ์ดจากบริษัทรักษาความปลอดภัยเทียนเฉิน กั้นผู้คนออกจากที่นี่และนํากล้องจิ๋วมาให้เขา
หลังจากที่เข้ามาแล้วเจียงเฉินก็แกล้งทําตามหน้าที่ของเขาทันที
และในเวลาเดียวกันกล้องจิ๋วที่อยู่ที่แขนเสื้อของเจียงเฉินก็เริ่มทําการถ่าย
ทั้งใบหน้าของผู้คนและสถานการณ์ทั้งหมด ต่างได้ถูกเจียงเฉินจับภาพเอาไว้แล้ว!
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวลุกขึ้นด้วยความโกรธ “นาย นายเป็นใคร?! รู้ตัวไหมว่าแกกําลังทําอะไรอยู่?!”
เจียงเฉินก็สามารถระบุได้ทันทีเลยว่าเซียเฉียนเฉียนนั้นคือคนไหน เพราะในห้องนี้มีหญิงสาวเพียงคนเดียวเท่านั้น เขาเลยเดินเข้าไปหาเธอทันทีแล้วพพูดออกมาว่า “เธอเป็นแฟนของผม….แฟนของผมอยู่ที่นี่ดึกเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่เธอต้องกลับแล้ว”
เจียงเฉินเปิดโหมดหยิ่งยโส!
เซี่ยเฉียนเฉียนที่กําลังเมาก็สร่างเมา ดวงตาของเธอพล่ามัวเมื่อเห็นเจียงเฉินNN
ในพริบตา!
รักเลย ตกหลุมรักแล้ว!
ให้ตายเถอะ!
ทําไมหนุ่มคนนี้ถึงได้หล่อขนาดนี้กัน?!
หล่อกว่าในรูปนับหมื่นเท่า!
เธอเขินอายขึ้นมาทันที เธอลุกขึ้นยืนก่อนจะเข้าไปกอดแขนเจียงเฉินแล้วพูดออกมาว่า “นายนี่จริงๆเลย ทําไมถึงได้มาช้ขนาดนี้นะ”
ในเวลาไม่นานเธอนั้นก็ปรับตัวได้!
เจียงเฉินแอบยกนิ้วให้!
พยบาลสาวสวยคนนี้หัวไวดีจริงๆ
เจียงเฉิน “โอ้ ขอโทษที พอดีรถมันติดน่ะ ก็เลยมาสายไปหน่อย”
“ไปกันเลยไหม?”
“อืม!”
เซี่ยเฉียนเฉียนพยักหน้าอย่างเขินอาย
ถ้าเกิดว่าเทพบุตรคนนี้เป็นแฟนของฉันจริงๆ มันจะดีขนาดไหนกันนะ?
เมื่อเซี่ยเฉียนเฉียนและเจียงเฉินกําลังจะจากไปหลิวซีก็โกรธมาก!
เขานั้นรู้สึกราวกับว่าเป็ดที่เขานั้นอุตส่าห์ย่างไว้ตั้งนานนั้นกําลังจะบินหนีไป มีเหรอที่เขาจะไม่โกรธ?
ฮ่ม!
ฉันหลิวซีมีประสบการณ์กับผู้หญิงมาเยอะ!
แฟนบ้าบออะไร?!
มันก็แค่ของปลอม!
หลิวซีนั้นเป็นคนที่เจ้าเล่ห์มาก ก่อนที่เขานั้นจะตัดสินใจลงมือกับใคร เขานั้นจะตรวจสอบประวัติอย่างละเอียดก่อนเสมอ
ก่อนหน้านี้เองเขานั้นก็ได้ตรวจสอบประวัติของเซี่ยเฉียนเฉียนอย่างรอบคอบแล้ว
เซี่ยเฉียนเฉียนเป็นหญิงสาวอายุ 21 ปี เพิ่งจบการศึกษาจากโรงเรียนพยาบาลและเธอก็เข้ามาสมัครงานทํางานที่โรงพยาบาลของเขา
ครอบครองเธอนั้นเป็นคนต่างเมืองและภูมิหลังของครอบครัวนั้นก็อยู่แค่ในระดับปานกลาง เธอไม่มีญาติหรือเพื่อนในเมืองหลวงเลยแม้แต่คนเดียว และที่สําคัญเธอนั้นไม่มีแฟน!
ประเด็นคือเธอนั้นไม่เคยมีแฟนเลย!
นี่เป็นข้อสรุปที่ผู้อํานวยการแผนกเหลียว ได้ทํามาส่งเขาโดยให้หัวหน้าแผนกที่เป็นเพื่อนร่วมงานในแผนกเดียวกันกับเธอนั้นคอยแอบถามเธอซ้ําแล้วซ้ําเล่า!
สําหรับเขาเธอนั้นก็แค่ลูกพลับนิ่มๆเท่านั้น!
จิ้งจอกเฒ่าหลิวซีจึงมั่นใจได้ทันทีว่าเธอนั้นโกหก!
เนื่องจากเขานั้นมั่นใจว่าเซี่ยเฉียนเฉียนนั้นไม่เคยมีแฟนมาก่อนแล้วอยู่ๆเธอจะไปมีแฟนได้ยังไงกัน? แถมยังหล่อขนาดนี้?
เพราะฉะนั้นนี้จะต้องเป็นเรื่องโกหกอย่างแน่นอน!
หลิวซีลุกขึ้นมาทันทีด้วยความโกรธใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมืดมน “หยุด!”
เจียงเฉินนั้นไม่สนใจที่จะหันหลังกลับแต่ก็ถามกลับไปว่า “ทําไม?”
“อิ่ม!”
หลิวซีขยิบตาให้ผู้อํานวยการเหลียว
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวรู้ดีว่าเจ้านายของเขาหมายถึงอะไร เขานั้นเข้าใจได้ทันที เขาลุกขึ้นมาและเริ่มข่มขู่เจียงเฉินทันที “ไอ้หนู ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทําไมแกเข้ามายุ่งกับเธอ แต่ฉันแนะนําว่าอย่ามายุ่งกับเรื่องของคนอื่น ไม่อย่างนั้นจะเป็นแกเองที่ถูกไฟคลอก!”
เซี่ยเฉียนเฉียนนั้นคิดไม่ถึงเลยว่าผู้อํานวยการแผนกเหลียวจะกล้าข่มขู่เจียงเฉิน!
เธอนั้นเริ่มกังวลขึ้นมาทันที!
เพราะท้ายที่สุดแล้วเจียงเฉินนั้นก็เป็นเพียงคนรับจ้างทําธุระตัวเล็กๆ และเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเธอเลย
นอกจากค่าตอบแทน?
เธอที่เป็นเพียงแค่พยาบาลตัวเล็กๆจะไปสามารถจ่ายค่าตอบแทนได้ขนาดไหนกัน?
ถ้าเกิดว่าเจียงเฉินนั้นไม่กล้าพอ และอธิบายเรื่องนี้ออกไปอย่างตรงไปตรงมาและทิ้งเธอไป เธอนั้นก็คงไม่มีเหตุผลที่จะไปตําหนิเจียงเฉินได้
เซี่ยเฉียนเฉียนตัวสั่นราวกับลูกแมวที่อยู่ท่ามกลางลมและสายฝน
แต่ใครจะรู้NN
“หึหึมา”
เจียงเฉินหัวเราะออกมาก่อนจะมองไปที่ผู้อํานวยการแผนกเหลียว “ใครกันที่เป็นไฟ? ใครกันที่สามารถเผาผมได้?”
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวโกรธจัดและมองเค้าด้วยสายตาที่ดุร้าย
ก่อนหน้านี้เขานั้นจะทําการตรวจสอบเซี่ยเฉียนเฉียนมาแล้ว เขานั้นรู้ดีว่าสาวสวยคนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ทางสังคมในเมืองหลวงเลย มันมีภูมิหลังได้ ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะให้หลิวซีได้เพลิดเพลินไปกับเธอ
แต่คิดไม่ถึงว่าเซี่ยเฉียนเฉียนจะไปหาใครก็ไม่รู้ที่เอามาช่วยชีวิตเธอได้ และยังไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายต้องแข็งแกร่งขนาดไหน?
“ฮึ่ม! ไอ้หนู ”
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวเดินไปข้างหน้าเจียงเฉิน “ช่างเป็นคนหนุ่มที่มีพลังเสียจริง รักความยุติธรรมจนถึงขั้นยอมชักดาบออกมาเพื่อสู้กับความอยุติธรรม แต่โลกนี้มีเพียงแต่คนรวยและมีอํานาจมากถึงจะทําแบบนั้นได้! และฉันคนนี้ก็เป็นคนที่มีอํานาจมากพพอที่จะทําแบบนั้น!”
เจียงเฉินมองไปที่เขาและยิ้มออกมา
ผู้อํานวยการแผนกเหลียว “???”
ทุกคน “???”
หลิวซี “???”
“แค่คุณงั้นเหรอ?” เจียงเฉินยิ้มออกมา “ผมก็ไม่ได้อยากจะตั้งเป้าไปที่ใครหรอกนะ แต่สิ่งที่ผมอยากจะพูดก็คือ…”
“ทุกคนในที่นี้ มันน่าขยะแขยง!”
ทั่วทั้งห้องมีแต่ความเงียบ
“พวกคุณมันเป็นคนน่าขยะแขยงข้างนั้น!”
ประโยคนี้ทําให้หลิวซีและผู้อํานวยการเหลียวนั้นถึงกับต้องขมวดคิ้ว!
และในตอนนี้เอง
เจียงเฉินก็ก้าวไปข้างหน้าและจ้องมองไปที่ผู้อํานวยการแผนกเหลียว
และกลิ่นอายที่น่าเกรงขามของเจียงเฉินที่ถูกพัฒนามาได้สักพัก ก็ทําให้ผู้อํานวยการแผนกเหลียวนั้นอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวและได้แต่ก้าวถอยหลังออกไป
“คุณพูดถูก จะมีเพียงแค่คนที่มีอํานาจและความสามารถมากเท่านั้นถึงจะทําได้!”
ปากของเจียงเฉินกระตุก เขามองไปที่ผู้อํานวยการแผนกเหลียวและหลิวซีก่อนจะพูดออกมาว่า “แต่น่าเสียดาย! ในคืนนี้ในห้องนี้ มันไม่ใช่คุณอย่างแน่นอน!”
“คนที่จะจุดไฟเผาตัวเองน่ะ”
“ผมกลัวว่าจะเป็นพวกคุณซะมากกว่า”
“และคําแนะนําของผมก็คือ….”
“กลับไปยุ่งอยู่กับตัวเองเถอะ!” “ไม่อย่างนั้น ก็เตรียมตัวขึ้นไปเข้าเฝ้าเล็กเซียนฮ่องเต้บนสวรรค์ได้เลย!”
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวนั้นถูกกลิ่นอายที่น่าเกรงขามของเจียงเฉินบังคับให้ถอยหลังออกไป
จนกระทั่งเขานั้นสะดุดกับโซฟาและล้มลงกับพื้นอับอายมาก!
เรื่องนี้มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?
ชายหนุ่มเพียงคนเดียวกับสามารถกดดันเขาได้ขนาดนี้เลยหรอ?
คนที่ดูธรรมดาเอามากๆ แต่ทําไมกับมีกลิ่นอายที่เหนือกว่าได้? มันเหมือนกับยอดของภูเขาไฟที่กําลังปะทุออกมาอย่างรุนแรง?
เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นแค่คนธรรมดา แต่ทําไมดวงตาของเขาถึงดูเฉียบแหลม และจ้องมองดูคนอื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยามได้ขนาดนี้?
เซียเฉียนเฉียนมองไปที่เจียงเฉินที่เป็นพนักงานทําธุระ เขาเพียงพูดออกมาไม่กี่คํา แต่กลับสามารถกดดันคนใหญ่คนโตพวกนี้จนพูดไม่ออกได้?
เหลือเชื่อ!
สับสน!
นี่เขาเป็นเทพแบบไหนกัน? นี่คนทําธุระเดี่ยวนี้สามารถกดดันใครๆก็ได้ง่ายๆแล้วหรอ?
“ฮึ่ม! ก็แค่เศษขยะ!”
หลังจากพูดจบฉันก็พาเซี่ยเฉียนเฉียนจากไป
พวกเขามองดูเจียงเฉินที่พาสาวสวยออกไป
ผู้บริหารหลิวซีโกรธจัด!
ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ!
จานชาม แก้วน้ําบนโต๊ะถูกทุบลงพื้น!
“ไอ้สารเลว! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเซี่ยเฉียนเฉียนกัน?”
เขาคํารามใส่ผู้อํานวยการเหลียว
ผู้อํานวยการแผนกเหลียวก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ “ท่านประธาน ผมไม่รู้จริงๆ เธอไม่เคยมีแฟนมาก่อน ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเธอได้แฟนจากในNN”
“ผายลม!”
หลิวซีรู้สึกว่าเขานั้นยากที่จะรักษาหน้าต่อหน้าลูกน้องของเขาตั้งหลายคนจากการที่เขานั้นถูกเจียงเฉินดูถูก นี่มันไม่ต่างจากการตบหน้าในที่สาธารณะเลย!
“มีเหรอที่ฉันจะกลัวคนหนุ่มคนนี้? ฉันแค่ไม่อยากเห็นหน้ามัน! ฮีม! เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการแกล้งเป็นแฟนกัน! มันก็แค่การถ่วงเวลา!”
“ใช่ครับๆๆๆๆ”
ทุกคนในห้องพากันพยักหน้าราวกับไก่ที่กําลังจิกข้าว พวกเขาพากันพูดคําพูดหยอกมาทุกชนิด
“ใช่แล้ว ท่านประธาน เห็นได้ชัดว่าคุณเป็นคนที่มีความสามารถ! คุณเพียงต้องการส่งเสริมเซียเฉียนเฉียนเท่านั้น!”
“เซี่ยเฉียนเฉียนคนนี้ชั่งไม่รู้จักกาลเทศะเลย!”.
“แฟนของเธอคนนี้ได้แต่เข้าใจผิดไปเอง!”
“ความตั้งใจของท่านประธาน มีแต่สิ่งดีๆ สวรรค์รู้ โลกรู้ พวกเราทุกคนรู้!”
คนหนึ่งและยังอาย ส่วนอีกหลายคนต่างก็พากันเชิดชูอย่างลืมหูลืมตา
แต่ในหมู่พวกเขาคนที่ประจบสอพลอเก่งที่สุดนั้นก็คือ…
ผู้อํานวยการแผนกเหลียว!
ใบหน้าของผู้อํานวยการแผนกเหลียวเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “ท่านประธาน ท่านใจดีเกินไปแล้ว!”
ดวงตาที่เย็นชาเข้าฉายประกายออกมา “เชี่ยเฉียนเฉียนคนนี้ นอกจากจะไม่รู้ว่ากาลเทศะคืออะไร แถมยังไม่รู้อีกว่าความสามารถของผู้หญิงมีจํากัดแค่ไหน ดังนั้นเธอก็ไม่สมควรที่จะอยู่ในโรงพยาบาลของเราและเป็นพยาบาลของเราอีกต่อไป!”
ทุกคนมองไปที่ผู้อํานวยการแผนกเหลียวด้วยความอิจฉา
ตามที่คาดไว้คําพูดของผู้อํานวยการแผนกเหลียวนั้นไม่ใช่เพียงแค่คําคุยโวเท่านั้น แต่เขานั้นยังสามารถคิดหาวิธีในการจัดการกับพยาบาลสาวสวยที่ไม่เชื่อฟังเขาได้อีกด้วย!
ความสามารถสูงจริงๆ!
ดวงตาของหลิวซีก็สว่างขึ้นมา
“ใช่นายพูดถูก!”
“ฉันอุตส่าห์ฝึกฝนเธออย่างหนักแต่เธอก็ไม่เข้าใจความตั้งใจของฉันเลย แค่นี้ก็แสดงให้เห็นชัดแล้วว่าความสามารถในการเรื่องเธอนั้นไม่ดีเลย ผู้อํานวยการแผนกเหลียว พรุ่งนี้คุณไหร่เธอออกซะ!”
“ครับ!”
ในเวลานี้เอง
เซี่ยเฉียนเฉียนตอนแรกเธอนั้นยังพอมีสติ แต่พอเมื่อเธอนั้นได้ขึ้นรถของเจียงเฉิน ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ก็เริ่มออกมากําเริบอีกครั้งทําให้เธอนั้นรู้สึกเวียนหัว
ตอนที่หลิวซีนั้นกําลังมอมเหล้าเธอ เธอนั้นก็ดื่มไปไม่น้อยเลย
เธอเป็นเพียงแค่หญิงสาวอายุ 21 ปี เธอนั้นจะดื่มเหล้าได้มากขนาดไหนกัน?
เธอดื่มไปเพียงนิดหน่อยเธอนั้นก็เมาแล้ว
“นี่คุณ นี่คุณ!”
เจียงเฉินตกตะลึง “อย่าเพิ่งเมาสิ คุณยังไม่ได้บอกเลยว่าคุณอาศัยอยู่ที่ไหน?”
เชี่ยเฉียนเฉียน
เจียงเฉิน “…”
พระเจ้า!
ทําไมฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
ทําไมเวลาช่วยสาวสวยทุกครั้งพวกเธอจะต้องหลับใหลหรือไม่ก็โดนวางยาสลบ?
เจียงเฉินนั้นไม่รู้ที่อยู่ของเธอเลย
“แล้วจะทํายังไงดี?”
ช่างมันเถอะ ไปที่ตําหนักอ๋องฉีก่อนเลยก็แล้วกัน
เมื่อกลับไปที่ตําหนักอ๋องฉี เขานั้นก็โยนหญิงสาวไปให้ป้าแม่บ้านของเขาเพื่อจัดการกับเธอ ส่วนเขานั้นก็หาวแล้วไปนอนก่อนจะผล็อยหลับไป