บุตรอสูรบรรพกาล บุตรอสูรบรรพกาล ตอนที่ 281 คนเป็นพ่อ
ตอนที่ 281
คนเป็นพ่อ
“ฝากกลุ่มนักล่าอสูรด้วยนะขอรับ”ไป๋จูเหวินพูดกับหวงหลงขณะกําลังอุ้มร่างของเหม่ยหลินที่ยังนอนหลับจากสภาพพลังอสูรปั่นป่วนเมื่อครู่
“ไปเถอะ ไม่ต้องห่วง” หวงหลงพยักหน้าพลางมองใบหน้าของลูกสาวด้วยความเป็นห่วง ถึงไป๋จูเหวินจะทราบสาเหตุแล้วว่าเกิดจากอะไร แต่ที่เมืองร้อยแปดอสูรแห่งนนี้ไม่มีสมุนไพรหายากหรือของล้ําค่าที่จะช่วยรักษาได้หากเกิดอะไรขึ้น ทําให้ไป๋จูเหวินตัดสินใจจะพาเหม่ยหลินไปหาพวกท่านน้าแทน
“ไปกันเถอะ”ไป๋จูเหวินขึ้นมาบนหลังของหลินหลินก่อนจะให้นางเดินทางด้วยความเร็วที่มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ ซึ่งหลินหลินเองก็ตอบสนองได้อย่างดีเยี่ยม ท่าทางความเร็วบนพื้นของหลินหลินจะไม่เป็นสองรองใครเสียแล้วกระมัง
“นายท่านนายหญิงไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ” หงเยว่ว่าพลางนั่งลงข้างๆไป๋จูเหวิน ตอนนี้มันยังประคองร่างของเหม่ยหลินไม่ปล่อยไปไหน คราวนี้ไป๋จูเหวินคงต้องปล่อยเรื่องมารไปก่อน ถึงอย่างไรก็ยังมีอาวุโสเทียนหมิงและหยงเว่ยคอยช่วยจัดการ แถมพวกมันพึ่งลงมือพลาดไปคงไม่กลับมาโจมตีอีกในเร็ววันนี้หรอก
ตูม! หลินหลินกระโดดจากขอบผาไร้กันลงมาบนพื้นโดยไม่คิดจะชะลอความเร็วแต่อย่างไร นางวิ่งพรวดเข้าไปกลางเมืองจําลองอย่างรวดเร็วเพื่อส่งไป๋จูเหวินให้ถึงปราสาทของน้ามังกรให้เร็วที่สุด
“จูเอ๋อ เกิดอะไรขึ้น” ทันทีที่มาถึงหน้าปราสาท มังกรธรณีก็ออกมารับหน้าเป็นคนแรก ไม่บ่อยนักหรอกที่ไป๋จูเหวินจะมาด้วยท่าที่รีบร้อนขนาดนี้
“ท่านน้า ช่วยดูอาการของเหม่ยหลินหน่อยขอรับ”ไป๋จูเหวินว่า พลางพาร่างของเหม่ยหลินลงมาจากหลังของหลินหลิน
“ใจเย็นก่อน นางไม่ได้เป็นอะไรไม่ใช่หรือ” มังกรธรณีว่าพลางมองเหม่ยหลินด้วยท่าทีงุนงง นอกจากเรื่องตั้งครรภ์ที่ไป๋จูเหวินมาบอกพวกมันตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ก็ไม่มีเรื่องอะไรใหม่นี่ ในสายตาของมันก็เป็นการตั้งครรภ์ปกติ
“อืม..เด็กในท้องมีพลังอสูรของเจ้าด้วยนี่นา ท่าทางจะขัดกับพลังอสูรของเหม่ยหลินอยู่” มังกรธรณีว่าพลางรับร่างของเหม่ยหลินมาไว้ในมือ ก่อนจะเดินออกจากปราสาทกลับไปยังเขตปาวัฒนะซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยเดิมของมัน ระหว่างทางมันกลับไม่ได้มีท่าที่รีบร้อน เหมือนไป๋จูเหวินเลย
“มันไม่ร้ายแรงหรือขอรับ”ไป๋จูเหวินถามพลางมองเหม่ยหลินด้วยท่าที่กังวล อาการของเหม่ยหลินเหมือนกับตอนที่นางกําลังพยายามเข้าขอบเขตระดับเทียนเซียนโดยพยายามรักษาพลังอสูรไว้เลย
“ก็ปกติสําหรับอสูรที่มีลูกข้ามพันธุ์นั้นล่ะ” มังกรธรณีตอบพลางพาเหม่ยหลินมาที่บ่อชีพจรวารีที่ไป๋จูเหวินเคยใช้เป็นที่รักษาตนมาก่อน
“ข้ามพันธุ์?”ไป๋จูเหวินขมวดคิ้วอย่างงุนงง ตัวมันกับเหม่ยหลินก็เป็นมนุษย์ไม่ใช่หรือ
“ตัวเจ้าหลอมรวมเข้ากับแก่นอสูรของอสูรแมงมุม พลังของอสูรของเจ้าเลยเป็นพลังอสูรของอสูรแมงมุม ส่วนของเหม่ยหลินคือกิเลนดํา เมื่อผสมกันแล้วพลังจะตีกับพลังของแม่ก็เป็นเรื่องปกติ” มังกรธรณีว่าพลางวางร่างของเหม่ยหลินลงในน้ําของบ่อชีพจรวารี แม้จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่พลังอสูรตีกันในร่างก็สร้างความเหนื่อยล้าให้เหม่ยหลินไม่น้อย ให้นางพักในบ่อชีพจรวารีน่าจะช่วยนางได้
“อย่างนั้นเองหรือขอรับ”ไป๋จูเหวินถอนหายใจพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา พอรู้ว่าเป็นลูกกับภรรยาตนเอง ปกติที่เคยคุมสติได้ก็คุมไม่ได้เสียเฉยๆ ทําเอามันอดเขินหน่อยๆไม่ได้
“ตอนไข่ของไป๋ไป๋ออกมา ข้าเองก็เป็นเหมือนเจ้านั่นล่ะ” มังกรธรณีว่าพลางลูบหัวไป๋จูเหวินเบาๆ เห็นมันกังวลเรื่องภรรยาและลูกขนาดนี้ก็อดตื้นตันไม่ได้ ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้เจ้าเด็กน้อยคนนี้ยังอ้อนมันเหมือนไป๋ไป๋อยู่เลยมิใช่หรือ
“ท่านน้า การเป็นพ่อรู้สึกอย่างไรหรือ”ไป๋จูเหวินถามพลางมองมาทางมังกรธรณี
“ก็ ไม่รู้สึกอย่างไรหรอก มันไม่ต่างจากตอนมีเจ้าให้เลี้ยงเท่าไหร่”มังกรธรณีว่าพลางถอนหายใจออกมา เพราะมันรักไป๋จูเหวินไม่ต่างจากลูก การดูแลไป๋ไป๋จึงไม่ต่างจากดูแลไป๋จูเหวินนัก แม้ไป๋ไป๋จะดื้อกว่ามากก็ตาม
“งั้นหรือขอรับ ข้าควรจะเตรียมพร้อมอย่างไรดี”ไป๋จูเหวินถามพลางยิ้มบางๆ เห็นเหม่ยหลินไม่มีท่าที่ผิดปกติอะไรแล้วมันก็ว่างใจได้
“เตรียมพร้อมงั้นเหรอ” มังกรธรณีว่าพลางมองไปทางไป๋จูเหวิน
“เตรียมพร้อมอะไรกัน วันที่มารดาแมงมุมของเจ้าเข้ามาถามข้า นางเคยให้ข้าเตรียมพร้อมที่ไหนกัน” มังกรธรณีบ่นพลางถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ วันแรกที่มันโดนอสูรแมงมุมบุกแล้วเข้ามาถาม เรื่องการเลี้ยงลูกทําเอามันเอ๋อไปเลย แล้วจะมาถามถึงความพร้อมงั้นเหรือ
“แต่ถึงเจ้าจะได้อสูรแมงมุมเลี้ยงมาก็โตขึ้นมาได้ไม่ใช่หรือไง” มังกรธรณีว่าพลางส่ายหน้าช้าๆ ไม่นึกว่าอสูรแมงมุมที่ทําอะไรไม่สนใจใครจะสามารถเลี้ยงเด็กคนหนึ่งขึ้นมาได้
“แต่นั่นก็เพราะมีพวกท่านช่วยไม่ใช่หรือขอรับ”ไป๋จูเหวินว่าพลางเกาแก้มเขินๆ จริงๆมารดาของมันไม่ค่อยได้ทําอะไรมากหรอก ส่วนใหญ่นางก็อยู่กับไป๋จูเหวินและปล่อยให้พวกท่านน้าดูแลเรื่องอื่นๆไป
“เจ้าเองก็มีพวกเราช่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง ถ้าเจ้ายังกังวลเรื่องครรภ์ของเหม่ยหลินก็ให้นางอยู่ที่นี่จนกว่าจะครอดก็ได้ แค่พยายามควบคุมพลังอสูรของลูกเจ้าเอาไว้ไม่ให้ตีกันกับพลังอสูรของเหม่ยหลินก็พอ” มังกรธรณีว่าพลางเอามือจับไปที่ท้องของเหม่ยหลิน พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือต้องใช้พลังของมารดาหรือของคนอื่นช่วยปรอบเจ้าเด็กทารกที่ยังไม่เกิดให้สงบลงในท้องของแม่นั่นเอง
“ท่านพี่?” อยู่ๆเสียงของเหม่ยหลินก็ดังขึ้นมาจากด้านหน้าของไป๋จูเหวิน ท่าทางนางจะได้สติแล้ว
“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”ไป๋จูเหวินถามพลางลงไปในบ่อชีพจรวารีด้วยเช่นกัน
“ไม่เป็นไรแล้วเจ้าค่ะ ท่านพาข้ามาถึงผาไร้กันเลยงั้นเหรอ” เหม่ยหลินถามพลางมองไปรอบๆ พอได้สตินางก็มาอยู่ในป่าวัฒนะไปเสียแล้ว เล่นเอานางตกใจไม่น้อย
“เหม่ยหลิน ข้าจะสอนวิธีควบคุมพลังอสูรของลูกเจ้าให้มานี่สิ”มังกรธรณีว่าพลางนั่งลงที่ชอบสระ ก่อนที่เหม่ยหลินจะเดินมานั่งข้างๆมันอย่างช้าๆ
“ทําตามข้านะ” มังกรธรณีว่าพลางจับมือของเหม่ยหลินเบาๆ พลังอสูรของมังกรธรณีไหลเข้าไปในร่างของเหม่ยหลินช้าๆ ทําเอาเหม่ยหลินรู้สึกเหมือนตอนฝึกฝนวิชาเทพประสานร่วมกับไป๋จูเหวินเลย เพียงแต่มังกรธรณีไม่มีพลังวิญญาณเท่านั้น การควบคุมพลังอสูรของลูกในท้องนางนั้นจริงๆเป็นเรื่องง่าย เพียงแต่นางไม่ทราบในตอนแรกเท่านั้น เมื่อพลังของลูกนางตื่นขึ้นมานางก็ไม่กล้าแตะต้องจนทําให้พลังของลูกลุกล้ําเข้ามาในจุดตันเถียนของเหม่ยหลินเองทําให้เกิดอาการต่อต้าน
เพียงแต่วิธีแก้ไขนั้นง่ายมาก เพียงส่งพลังอสูรเข้าไปคอยชักนําให้พลังอสูรของลูกสงบลง ดูแล้วละม้ายคร้ายวิธีฝึกฝนของวิชาเทพประสานไม่น้อย
“เข้าใจนะ” มังกรธรณีปล่อยมือพลางยิ้มอย่างอ่อนโยน เหม่ยหลินไม่ได้คิดไปเองหรือเปล่า ทําไมมังกรธรณีดูอ่อนโยนกับนางกว่าปกติ หรือเพราะนางกําลังท้องเหลนของมันอยู่กัน
“ช่วงนี้ก็ให้เหม่ยหลินพักที่นี่ล่ะ คนกําลังต้องกําลังไส้อย่าเดินทางบ่อยเลย” พูดจบมังกรธรณีก็ลุกขึ้นพลางมองไปทางไป๋จูเหวินกับเหม่ยหลิน เห็นมันสองคนเริ่มคุยกันเองแล้วมังกรธรณีก็ไม่อยากเป็นก้างขวางคอเท่าไหร่
“เหม่ยหลิน เจ้าสวมนี่เอาไว้นะ”ไก่ฟ้าหงอนทองว่าพลางเอาสร้อยคอที่ทําจากพลอยเลือดปักษาให้เหม่ยหลินใส่ มันปล่อยเป็นพลอยที่มีพลังพิเศษช่วยบํารุงเลือดของผู้สวมใส่ไก่ฟ้าหงอนทองจึงหามาให้เหม่ยหลินใส่เอาไว้
“เหม่ยหลินข้าวางยาเอาไว้ตรงนี้นะ พอตกเย็นก็กินด้วยล่ะ”ราชสีห์เพลิงว่าพลางนําขวดยาบํารุงมาให้
“มังกรธรณี จะรู้หรือยังว่าลูกของเหม่ยหลินเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ข้าจะได้เตรียมชุดเอาไว้ให้”จิ้งจอกเหมันต์ถามพลางเอาใยแมงมุม ขนของแกะทองคํา แม้แต่ขนหางองนางที่รวบรวมเอาไว้ออกมาทําท่าจะตัดชุดให้เด็กทารก
“พวกเจ้าอย่ากวนคนกําลังท้องสิ” พยัคฆ์อัสนีว่าพลางกอดอกแน่น ทั้งๆที่ตัวเองก็มาอยู่ในห้องของเหม่ยหลินด้วยเช่นกัน
“ท่านพ่อๆ ในท้องของพี่เหม่ยหลินเป็นน้องของข้าหรือเปล่า”ไป๋ไป๋ถามพลางเกาะชายเสื้อของมังกรธรณีเอาไว้ ส่วนหลินหลินกับปิงปิงก็คอยอยู่ข้างๆเหม่ยหลินไม่ห่าง
“จริงๆพวกเจ้าต้องเป็นอามากกว่า แต่จะเรียกน้องก็คงได้”มังกรธรณีตอบพลางยิ้มเจื่อนๆกับสถานการณ์ตอนนี้ อาจจะเพราะลูกในท้องของเหม่ยหลินก็ได้ทําให้บรรยากาศรอบๆตัวเหม่ยห ดินเหมือนของไป๋จูเหวินไม่มีผิด ทําให้พวกมันสนอกสนใจเหม่ยหลินมากกว่าที่เคยเป็น จะบอกว่าเพราะเป็นลูกของไป๋จูเหวินก็ได้ทําให้ทั้งเหม่ยหลินทั้งลูกในท้องตอนนี้มีพลังดึงดูดเหล่าอสูรเช่นเดียวกัน ทําเอาเหม่ยหลินรู้ซึ้งเลยว่าพวกน้าๆติดไป๋จูเหวินมากแค่ไหน
“ขอโทษที ท่าทางเจ้าคงไม่ได้พักอย่างสงบสุขเท่าไหร่”ไป๋จูเหวินว่าพลางมองท้องของเหม่ยหลินที่เริ่มนูนออกมาแล้ว พลังอสูรของเด็กในท้องก็สงบดี เพียงแต่มีบางอย่างที่ไป๋จูเหวินไม่เข้าใจ
“ว่าแต่ ทําไมข้าสัมผัสพลังวิญญาณของเด็กในท้องได้กัน?”ไป๋จูเหวินถามพลางขมวดคิ้วงงๆ ปกติมนุษย์มีพลังวิญญาณในร่างอยู่แล้ว ทําให้ไป๋จูเหวินสัมผัสได้ทันทีที่ลูกเกิดขึ้นมา แต่มนุษย์ทั่วไปจะต้องเริ่มฝึกฝนพลังวิญญาณก่อนจึงจะสามารถใช้พลังวิญญาณที่มีได้ อย่างไป๋จูเหวินเองก็ใช้พลังวิญญาณที่มีในร่างไม่ได้จนเข้าสํานักธารโลหิตเชียวนะ
“ข้า…”เหม่ยหลินยิ้มเงื่อนๆพลางหลบสายตาของไป๋จูเหวิน
“ข้าเผลอฝึกวิชาเทพประสานกับลูก…”เหม่ยหลินกัมหน้าลงพลางสารภาพออกมา เพราะการกล่อมพลังอสูรในร่างของลูกค่อนข้างเหมือนการฝึกวิชาเทพประสาน ทําให้เหม่ยหลินเผลอใช้พลังวิญญาณร่วมกล่อมไปด้วย ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรเพราะผู้ฝึกวิชาเทพประสานนั้นต้องเรียนวิชาเทพจุติมาก่อนทั้งคู่ แต่กลับกลายเป็นว่าลูกในท้องของเหม่ยหลินกลับพัฒนาพลังวิญญาณขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“ก็ไม่เป็นไรนี่นา พอคลอดออกมาก็ต้องฝึกอยู่แล้ว”มังกรธรณีว่า พลางยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน เหล่าอสูรเองพอเกิดขึ้นมาก็มีพลังอสูรเลย มีพลังวิญญาณตั้งแต่ในท้องเลยสิถึงจะดี