เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1302 เปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์
แปลโดย iPAT
ภาคใต้ ตระกูลวู
ฟางหยวนกลับไปยังฐานทัพใหญ่ของตระกูลวู
วูหยงเรียกเขาเข้าพบทันที
“ท่านพี่ นี่คือวิญญาณอมตะที่ข้ายืมมาจากตระกูล ตอนนี้ข้าขอส่งคืนพวกมัน” ฟางหยวนส่งคืนวิญญาณอมตะ
วูหยงรับพวกมันไว้และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “การเดินทางของเจ้าได้รับกำไรหรือไม่?”
ผู้อมตะทุกคนมีความลับของตนเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีสถานะพิเศษเช่นวูอี้ไห่ วูหยงไม่สามารถสอบสวนมากเกินไป คำถามของเขาเป็นเพียงการพูดคุยเล็กๆน้อยๆเท่านั้น
“ข้าได้รับกำไรมหาศาล” ฟางหยวนแสดงออกอย่างมีความสุข
“นั่นเป็นสิ่งที่ดี” วูหยงพยักหน้า
เขาย่อมไม่สามารถจินตนาการได้ว่ากำไรของฟางหยวนยิ่งใหญ่เพียงใด
หลังออกเดินทาง ฟางหยวนไล่ล่ากลุ่มของอิงอู๋เซี่ย แม้จะไม่ประสบความสำเร็จในการสังหารพวกเขา แต่กำไรของฟางหยวนกลับมหาศาลมาก
นอกจากวิญญาณความพยายามและแม่น้ำหวนคืน พลังการต่อสู้ของเขายังเพิ่มสูงขึ้นอีกมาก เขาสามารถเผชิญหน้ากับผู้อมตะระดับแปดขณะที่ชื่อเสียงของหลิวกวนซื่อโด่งดังไปทั่วโลก
ไม่เพียงเท่านั้น แต่เขายังได้เข้าร่วมงานประชุมการค้าของทะเลตะวันออกและได้รับวิญญาณอมตะที่มีประโยชน์มาถึงสองดวง
“ขอบคุณสำหรับความห่วงใย ท่านพี่ ข้าสงสัยว่าเมื่อใดที่ข้าจะสามารถกลับเข้าไปในค่ายกลวิญญาณ? โปรดจัดการให้ข้าด้วย” ฟางหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สุภาพและอ่อนน้อมถ่อมตน
วูหยงพอใจกับการแสดงออกของฟางหยวน
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา เขาสามารถควบคุมตระกูลวูได้ดี แม้จะมีอุปสรรค์เล็กๆน้อยๆในตระกูล เขาก็ยังสามารถปกครองและรวมอำนาจ
ตอนนี้วูหยงแตกต่างจากก่อนเข้ารับตำแหน่ง เขาดูสงบนิ่งและทรงอำนาจมาก
เขามีความสุขเกี่ยวกับทัศนคติของฟางหยวนเช่นกัน
ตระกูลแตกต่างจากนิกาย สายเลือดมีความสำคัญที่สุด
สถานะของวูอี้ไห่ทำให้เขาเป็นคนพิเศษของตระกูล ในแง่ของสายเลือด เขาด้อยกว่าเพียงวูหยงเท่านั้น
วูอี้ไห่ต้องการบ่มเพาะอยู่อย่างเงียบๆ แน่นอนว่าวูหยงต้องตอบสนองความต้องการของน้องชายผู้นี้
ดังนั้นเขาจึงรีบตกลง “เจ้าไปพักเถอะ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยภายในสองหรือสามวัน”
“ขอบคุณท่านพี่ เช่นนั้นข้าขอลา” ฟางหยวนกลับไปหลังจากบรรลุเป้าหมาย
เขามีบ้านอยู่ในตระกูลวู
เมื่อเขาเข้าร่วมกับตระกูลวู ภูเขาผาหมีถูกส่งมอบให้เขา
‘วูหยงเริ่มควบคุมตระกูลแล้ว’
‘ตัวตนของวูอี้ไห่อ่อนไหวมาก หากเขาทำงานกับกลุ่มที่มีความทะเยอทะยานเช่นตระกูลเฉียว เขาจะทำให้วูหยงปวดหัว’
‘ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย วูหยงจะไม่ให้วูอี้ไห่เตร็ดเตร่ไปขอความช่วยเหลือจากกองกำลังอื่นและสร้างชื่อเสียงให้กับตนเอง’
วูตู๋ซิ่วพึ่งเสียชีวิต สถานการณ์ของวูหยงยังไม่มั่นคง ฟางหยวนตระหนักถึงเรื่องนี้ ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะไม่ได้กลับเข้าไปในค่ายกลวิญญาณ
เขาใช้ช่วงเวลานี้บ่มเพาะอยู่อย่างเงียบๆที่บ้านของตน
แน่นอนว่าเขาไม่สามารถวางมิติช่องว่างลงเพื่อดูดกลืนปราณสวรรค์พิภพ
‘รากฐานของมิติช่องว่างจักรพรรดิลึกซึ้งเกินไป ทุกครั้งที่มันดูดซับปราณสวรรค์พิภพ ความวุ่นวายครั้งใหญ่จะปะทุขึ้น’
‘แม่น้ำหวนคืนกินปราณสวรรค์พิภพเข้าไปมากจริงๆ ดูเหมือนข้าต้องดูดดซับปราณสวรรค์พิภพก่อนจะเข้าไปในค่ายกลวิญญาณ มิฉะนั้นมิติช่องว่างของข้าอาจพังทลาย’
มันเป็นรูปแบบหนึ่งของภาระแต่มันก็เป็นสิ่งที่ดี
แม้วูหยงจะบอกให้เขาพักผ่อนแต่ฟางหยวนไม่ได้พักผ่อน
เขายังบ่มเพาะอย่างไม่หยุดยั้ง
ในช่วงเวลานี้ผู้อมตะมากมายมาขอพบวูอี้ไห่แต่ฟางหยวนปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด
ทัศนคตินี้ทำให้วูหยงพอใจมาก เขารู้สึกว่าวูอี้ไห่ไม่ได้พยายามเข้าไปยุ่งกับธุรกิจของตระกูล ดังนั้นเขาจึงมอบทรัพยากรอมตะมากมายให้กับฟางหยวนและสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะพี่ชายที่แสนดี
บนยอดเขา ฟางหยวนเปลี่ยนร่างเป็นเต่า
เต่าตัวนี้มีขนาดใหญ่พอๆกับบ้าน มันมีสีดำและเปลือกที่แข็งแกร่ง
มันก็คือเต่าพยากรณ์
สัตว์อสูรบรรพกาลบนเส้นทางแห่งปัญญา หลังจากเปลี่ยนเป็นร่างนี้ ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงของฟางหยวนก็กลายเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา
ด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญาที่เพิ่มสูงขึ้นรวมกับความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาของฟางหยวน มันทำให้ประสิทธิภาพในการอนุมานของเขาเพิ่มสูงขึ้นอีกมากกว่าสิบเท่า
แม้วิญญาณอมตะเต่าพยากรณ์จะไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิญญาณทัศนคติ วิญญาณดาบแห่งปัญญา หรือกระทั่งวิญญาณดาบบิน วิญญาณดาบทะลวงมิติ แต่สำหรับฟางหยวน มันมีประโยชน์มาก!
เป็นเพียงเวลานี้ที่แสงสว่างส่องประกายขึ้นในดวงตาของเต่าพยากรณ์
‘หลังจากทำงานหนักมาสิบวัน ในที่สุดข้าก็ประสบความสำเร็จในการอนุมานท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ที่สมบูรณ์แบบ’
ด้วยความประสงค์ของฟางหยวน เขากลับสู่ร่างมนุษย์
หลังจากนั้นเขายังฝึกท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ซ้ำแล้วซ้ำอีก
หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง…
หลังจากสิบครั้ง ในที่สุดเขาก็หยุด
ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ฉบับปรับปรุง!
เขาเพิ่มวิญญาณระดับมนุษย์บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเข้าไปหลายดวงเช่นวิญญาณหัวเต่า วิญญาณหางเต่า วิญญาณขาเต่า และอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีวิญญาณบนเส้นทางแห่งปัญญาที่ช่วยเพิ่มความสามารถในการป้องกันการอนุมานของเต่าพยากรณ์
แน่นอนว่ามันยังมีแกนกลางเพียงสองดวงเท่านั้น
หนึ่งคือวิญญาณอมตะเต่าพยากรณ์ และอีกหนึ่งคือวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์
เต่าพยากรณ์มีร่างกายที่ใหญ่โตขึ้น ตอนนี้มันดูเหมือนเต่าพยากรณ์บรรพกาลที่แท้จริงอย่างมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระดองเต่าที่เต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจำนวนมหาศาล
‘ดีมาก ข้ามาถึงขีดจำกัดในปัจจุบันแล้ว’ ฟางหยวนทดลองและรู้สึกยินดีมาก
ทั้งหมดต้องขอบคุณความสำเร็จระดับปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงและเส้นทางแห่งปัญญาของเขาที่ทำให้การพัฒนาท่าไม้ตายนี้ง่ายดายราวกับการดื่มน้ำ
ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นมังกรดาบบรรพกาลอยู่บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงและเส้นทางแห่งดาบ ขณะที่ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์อยู่บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงและเส้นทางแห่งปัญญา
กล่าวได้ว่าตอนนี้ฟางหยวนมีวิธีการต่อสู้รูปแบบใหม่แล้ว
ฟางหยวนไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นมังกรดาบบรรพกาล เกราะหวนคืน หรือหมื่นตัวตนในการต่อสู้ ดังนั้นท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์บรรพกาลจึงสามารถแก้ไขจุดบกพร่องในปัจจุบันของฟางหยวน
ฟางหยวนหยุดการฝึกและพักฟื้นพลังจิต
เขาปิดเปลือกตาลงและเพ่งจิตเข้าไปในมิติช่องว่างจักรพรรดิ
พื้นที่ก่อนหน้า!
วิญญาณอมตะระดับหกดวงนี้ถูกใช้กับแม่น้ำหวนคืน!
ลูกพลัมแดงอมตะของเขาถูกใช้ไปอย่างรวดเร็วขณะที่ระดับน้ำในแม่น้ำหวนคืนค่อยๆเพิ่มสูงขึ้น
‘ประสิทธิภาพต่ำเกินไป’ ฟางหยวนถอนหายใจ เขาค่อนข้างผิดหวัง
แต่นี่ไม่ใช่การทดลองครั้งแรกของเขา
วิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าส่งผลกระทบต่อแม่น้ำหวนคืนแต่ประสิทธิภาพของมันยังต่ำเกินไป
เห็นได้ชัดว่ามันแตกต่างจากภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโป
‘เหตุใดวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าจึงมีประสิทธิภาพสูงเมื่อใช้กับภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปแต่แม่น้ำหวนคืนแทบไม่ได้รับผลกระทบ?’
ฟางหยวนไม่เข้าใจเรื่องนี้
แม่น้ำหวนคืนพิเศษกว่าภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปงั้นหรือ?
มีเหตุผลใดซ่อนอยู่?
หากเขาสามารถฟื้นฟูแม่น้ำหวนคืนได้ทันที นั่นจะดีมาก
แต่ความเป็นจริงกลับไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่ฟางหยวนต้องการ
‘เดี๋ยว! ภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปเคยอยู่ภายใต้การครอบครองของเทพปีศาจจิตวิญญาณและเทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นผู้สร้างวิญญาณทารกอมตะ บางที…แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพทั้งสองอาจถูกดัดแปลงโดยนิกายเงาเช่นเดียวกับไห่ลั่วหลันและคนอื่นๆที่สามารถใช้วิญญาณอมตะบนเส้นทางสายอื่นและไม่ถูกจำกัดโดยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่ขัดแย้งกัน’
ฟางหยวนเกิดแรงบันดาลใจ
แต่การคาดเดาของเขาถูกต้อง
นิกายเงาไม่เพียงมีวิธีที่อนุญาตให้ผู้อมตะบ่มเพาะบนเส้นทางสายอื่นโดยไม่เผชิญหน้ากับความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแแห่งเต๋า แต่พวกเขายังสามารถดัดแปลงแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพเพื่อให้วิญญาณอมตะสามารถใช้กับพวกมันได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยไม่ต้องเผชิญหน้ากับความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า
วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาส่งผลกระทบอย่างมากต่อภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปเพราะพวกมันไม่ต่อต้านร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งกาลเวลา
ต้องไม่ลืมว่าวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าเคยเป็นของนิกายเงามาก่อน มันถูกส่งผ่านให้ไท่เป่ยหยุนเฉิงโดยราชันภูเขาม่วง
สำหรับแม่น้ำหวนคืน นิกายเงาไม่เคยครอบครองมัน ดังนั้นแม่น้ำหวนคืนจึงไม่ถูกดัดแปลง
เมื่อฟางหยวนใช้วิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้ากับแม่น้ำหวนคืน มันจึงเกิดความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่แตกต่างกันทำให้ประสิทธิภาพของวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าลดลง
‘แม่น้ำหวนคืนสูญเสียน้ำไปมากจากการโจมตีของผู้อมตะระดับแปด แต่โชคดีที่มันสามารถฟื้นตัวขึ้นแม้ความเร็วจะไม่มากก็ตาม’
‘ข้าสามารถใช้เกราะหวนคืนต่อต้านอสูรปีแรกกำเนิดหรือไม่?’
ฟางหยวนคิดและส่ายศีรษะ
แม่น้ำหวนคืนใช้ป้องกันร่างกายของเขาเท่านั้น หากอสูรปีแรกกำเนิดบุกเข้ามาในมิติช่องว่างของเขาและทำลายมันโดยตรง เขาจะไม่สามารถทำสิ่งใด
เขาคิดเรื่องนี้เพราะกังวลเกี่ยวกับวิญญาณอมตะปีไหลผ่านราวกับสายน้ำที่ถูกผนึกอยู่
แม้พลังการต่อสู้ของเขาจะเพิ่มสูงขึ้น แต่เขายังไม่สามารถปลดผนึกวิญญาณอมตะปีไหลผ่านราวกับสายน้ำ
ในช่วงเวลานี้ฟางหยวนยังบ่มเพาะอยู่อย่างเงียบๆและรอการจัดเตรียมของวูหยงเพื่อกลับไปยังอาณาจักรแห่งความฝัน
แต่สองวันต่อมากลับมีอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น