58 การคาดเดาของครูเอมมี่

The Bloodline System

ตอนที่ 58**: การคาดเดาของครูเอมมี่**

 

“จะมีกิจกรรมแลกเปลี่ยน 3 วัน ระหว่างโรงเรียนมัธยมที่อยู่ในโรงเรียนมัธยมในเมืองเอเทรียม  1 เดือนนับจากนี้!”

 

“ซึ่งโรงเรียนเอชชีลอนได้รับเชิญให้เข้าร่วม!”

 

“นักเรียนชั้นม. 3 จะเข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนนี้!”

 

ครูใหญ่ของโรงเรียนส่งเสียงประกาศนี้ในหูของนักเรียนภายในห้องโถงของโรงเรียน

 

กุสตาฟที่นั่งอยู่ไกลออกไปมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เมื่อเขาได้ยินประกาศ

 

‘แค่โอกาสนี้ที่ฉันรอให้พวกเขาข้ามพรมแดนมา … ‘

 

 

หลังจากการประกาศนักเรียนชั้นม. 3 ก็กลับบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

 

กิจกรรมแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นเสมอ

 

การเดินทางไปยังเมืองอื่นและยังได้พบกับนักเรียนจากโรงเรียนอื่น ๆนั้น เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่น่าตื่นเต้นคือมีการดวลระหว่างโรงเรียนอยู่เสมอ

 

นักเรียนในชั้นม. 3 เตรียมพร้อมที่จะแสดงความกล้าหาญของพวกเขาที่นั่น โดยเฉพาะผู้ที่ได้อันดับซูลูแล้ว

 

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาส่วนใหญ่รู้สึกตื่นเต้น แต่เหตุผลของกุสตาฟนั้นแตกต่างออกไป

 

เขาแค่ต้องการข้ามพรมแดนเพื่อการศึกษา

 

เขาไม่ได้วางแผนที่จะมีส่วนร่วมในเหตุการณ์อื่นๆ  เขาติดแท็กให้มันเป็นงานเที่ยวชมสถานที่เท่านั้น เขาไม่สนใจการดวลของคนอื่น

 

กุสตาฟพลาดที่จะไปที่ทำงานของครูเอมมี่ หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินทางไปที่ Dojo

 

 

บึ้ก! บึ้ก! บึ้ก!

 

ภายใน Dojo ขนาดเล็ก สามารถได้ยินเสียงการชนกันได้

 

กุสตาฟและครูเอมมี่ซ้อมกันอีกครั้ง

 

บั้ก! บั้กๆ!

 

กุสตาฟหมุนตัวไปรอบ ๆ และเหวี่ยงเท้าซ้ายไปที่ใบหน้าของครูเอมมี่

 

ครูเอมมี่ตอบโต้ด้วยการตบขาซ้ายของกุสตาฟไปทางด้านข้าง ทำให้ร่างกายของเขาเอียงไปกลางอากาศ

 

“และตอนนี้ เธอก็เปิดช่องโหว่อีกครั้ง!” ครูเอมมี่เปล่งเสียงออกมา

 

หน้าอกของกุสตาฟหันเข้าหาเธอ ในขณะนี้ที่เขาลอยกลางอากาศ

 

ครูเอมมี่โยนฝ่ามือของเธอไปที่บริเวณท้องของกุสตาฟ

 

กุสตาฟที่อยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นก็หมุนร่างของเขาในทิศทวนเข็มนาฬิกา ด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ทำให้ฝ่ามือของเธอพลาดเข้าไป 1 เซนติเมตร

 

‘ฮะ? เด็กคนนี้ … ‘ครูเอมมี่ประหลาดใจ เมื่อมือของเธอค่อยๆเคลื่อนผ่านอากาศ หลังจากที่ยื่นมือออกไปข้างหน้า

 

ขณะที่ยังคงอยู่กลางอากาศ กุสตาฟเอื้อมมือไปคว้าแขนที่กางออกของครูเอมมี่

 

‘ความคล่องตัวของเด็กคนนี้เพิ่มขึ้นทุกวัน … เขาดีขึ้นเร็วขนาดนี้ได้ยังไง’  ครูเอมมี่สงสัย ขณะจ้องมองมือของกุสตาฟที่มุ่งหน้าไปหาแขนของเธอ

 

ควับ!

 

กุสตาฟร่อนลงด้วยเท้าของเขา ในรูปแบบหมอบและเหยียดมือขวาขึ้น เขายิ้มขณะที่ยืนขึ้นอย่างระวัง

 

“ ครูเอมมี่ในที่สุดฉันก็สัมผัส…เอ่อ?” ดวงตาของกุสตาฟเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เมื่อเขาสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างหลังจากจ้องมองที่มือของเขา

 

ในการจับของเขา คือแขนเทียม ในขณะที่เขาสังเกตเห็นว่าข้อมือของเขาถูกครูเอมมี่หนีบไว้

 

เขาคิดว่าเขาคว้าครูเอมมี่ได้แล้ว แต่มันเป็นอีกทางหนึ่งแทน

 

“ ครูเอมมี่ไม่แฟร์เลย … คุณใช้พละกำลังมากกว่าที่ควรจะเป็นด้วย” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมา ขณะที่ครูเอมมี่ปล่อยมือจากแขนของเขา

 

“ ฮ่าฮ่า คุณคาดหวังอะไรโลกนี้ มันไม่มียุติธรรมและคุณควรรู้ไว้”  ครูเอมมี่กล่าวพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ

 

“ ช่างเป็นวิธีที่ไร้ยางอายสำหรับการโกง” กุสตาฟพึมพำ

 

“เธอได้พูดอะไรหรือเปล่า?” ครูเอมมี่ยิ้มเยาะใส่เขา ขณะที่เธอถาม

 

“ เปล่า ผมแค่ชมเชยวิธีพิเศษๆของครูเอมมี่” กุสตาฟพูดด้วยรอยยิ้ม

 

กุสตาฟเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร  ในสนามรบไม่มีใครยอมลดความแข็งแกร่ง เพื่อต่อสู้กับคุณเพียงเพราะคุณอ่อนแอกว่า

 

กุสตาฟจ้องไปที่แขนเทียมที่เขาถือด้วยความประหลาดใจ

 

‘ดูเหมือนว่าครูเอมมี่สามารถใช้สายเลือดของเธอ เพื่อสร้างอะไรก็ได้ในทันที’ กุสตาฟกล่าวภายในใจ

 

ก่อนหน้านี้เขาแตะแขนของเธอแน่ๆ แต่เธอก็สามารถสร้างแขนเทียมได้ทันที ความเร็วของเธอเพียงพอที่จะหลอกเขาทำให้เขาคิดว่าเขาคว้าเธอไว้ได้

 

แขนเทียมนั้นเหมือนกับแขนของเธอ

 

กุสตาฟสัมผัสกับครูเอมมี่หลายครั้ง ในระหว่างการปะทะกัน ดังนั้นเขาจึงสามารถหลับตาและยังสามารถจดจำแขนของเธอได้ หากเขาสัมผัสมัน  แต่เขาก็ไม่สังเกตว่าเขาไม่ได้จับแขนของเธอ จนกว่าเขาจะเห็นด้วยตาของเขาเอง

 

ทรูนนนนน!

 

แขนกระจายเป็นอนุภาคแสง ในขณะที่กุสตาฟยังคงจับมันไว้

 

กุสตาฟตระหนักว่านี่เป็นครั้งแรกที่ครูเอมมี่ใช้ความสามารถทางสายเลือดของเธอ ในการต่อสู้กับเขา

 

เขาวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างสายเลือดของครูเอมมี่และสายเลือดของยูฮิโกะ และตั้งข้อสังเกตถึงความแตกต่าง

 

ทั้งสองเป็นสายเลือดที่สามารถสร้างของขึ้นได้ แต่ครูเอมมี่เป็นประเภทที่สามารถทำให้เกิดสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาจากอากาศที่เบาบางได้ เธอต้องการเพียงความคิดที่จะสร้างบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา

 

สำหรับยูฮิโกะ เธอสามารถเปลี่ยนสิ่งหนึ่งให้เป็นอีกสิ่งหนึ่งได้เท่านั้น

 

สายเลือดการสร้างของยูฮิโกะ ทำให้เธอสามารถเปลี่ยนสิ่งหนึ่งให้กลายเป็นอะไรก็ได้ที่เธอปรารถนา  แต่เธอก็ยังมีขีดจำกัด นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถแปลงร่างสิ่งของได้ในทันที  หากเธอต้องการเปลี่ยนอากาศรอบตัวเธอให้เป็นอย่างอื่น เธอต้องใช้เวลามากกว่านี้

 

ยิ่งเธอมีของอยู่ในมือมากเท่าไหร่ เธอก็สามารถแปลงสิ่งของนั้นได้เร็วขึ้นและดีขึ้น

 

ครูเอมมี่ไม่มีข้อจำกัดนั้น แต่เธอก็ไม่สามารถแปลงสิ่งของใดได้

 

สายเลือดของพวกเขาจึงคล้ายกัน แต่ก็แตกต่างกันด้วย

 

หากใครในพวกเธอสามารถอ่านความคิดของกุสตาฟได้ พวกเขาจะพบว่าการวิเคราะห์ของกุสตาฟที่น่ากลัวมากเพราะมันเป็นเรื่องจริง

 

กุสตาฟสังเกตทุกอย่างเกี่ยวกับความสามารถทางสายเลือดของพวกเธอลึกลงไปถึงรายละเอียดในใจของเขา เขาวิเคราะห์ยูฮิโกะ เมื่อหลายปีก่อนตั้งแต่เธอเป็นคนที่เขาชอบ  ส่วนครูเอมมี่เขาวิเคราะห์เธอเพียงครั้งเดียวในขณะนี้

 

ตอนนี้เขาต้องการเพียงแค่เห็นคน ๆ หนึ่ง ใช้ความสามารถทางสายเลือดของพวกเขาเพียงครั้งเดียว เพื่อให้เขาสามารถวิเคราะห์ได้

 

“ กุสตาฟเธอจะทำอะไรในงานแลกเปลี่ยน” ครูเอมมี่เอนหลังพิงกำแพงขณะสอบถาม

 

“ไม่มีอะไร ผมแค่ไปพร้อมกับพวกเขาเพื่อดู และศึกษาเท่านั้น” กุสตาฟตอบ

 

“ งั้นเธอจะไม่ไปรวมกับเพื่อนร่วมชั้น เพื่อจัดตั้งทีมในการดวลกับโรงเรียนนั้นเหรอ?”  ครูเอมมี่สอบถามด้วยรอยยิ้มขี้เล่น

 

“ ครูเอมมี่รู้จักผมดีพอที่จะเข้าใจ ว่าผมชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า ที่จะทำงานกับเด็กขี้แยพวกนั้น”  กุสตาฟตอบขณะที่นั่งอยู่บนพื้น

 

“โอ้ มันจะไม่น่าเบื่อสำหรับเธอเหรอ ที่จะไปที่นั่นและไม่ทำอะไรเลยน่ะ?”  ครูเอมมี่ถามด้วยรอยยิ้มเพราะเธอเชื่อว่ากุสตาฟไม่สามารถเข้าร่วมงานนี้ได้หากไม่ต้องการสิ่งใด

 

“ ผมอยากเบื่อมากกว่าที่จะคบค้ากับคนอื่นด้วยความโง่เขลา!” กุสตาฟตอบ

 

“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ” ครูเอมมี่ยังคงมีรอยยิ้มซุกซนบนใบหน้า ขณะที่เธอตั้งคำถาม

 

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ กุสตาฟก็รู้แล้วว่าครูเอมมี่ มีบางอย่างในใจ ครูเอมมี่ ไม่ใช่คนชอบยิ้ม เธอเคยทำแบบนี้กับกุสตาฟเท่านั้น

 

“ ใช่ ผมมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าจะไม่เข้าร่วมกิจกรรมนี้ แต่อย่างใด” กุสตาฟตอบ

 

“ ฉันจะรอดูนะ” ครูเอมมี่ตอบ

 

กุสตาฟจ้องมองเธอด้วยท่าทางจริงจัง

 

“ เนื่องจากเธอชอบการเดิมพันมาก…มาเดิมพันกันเถอะ” ครูเอมมี่แนะนำ

 

“หืม?” ใบหน้าของกุสตาฟฉายความสับสนขณะที่เขาอุทาน

 

 

หลายชั่วโมงต่อมากุสตาฟก็มาถึงหน้าอาคารอพาร์ตเมนต์ของเขา

 

ความคิดของเขาอยู่ที่การประกาศของโรงเรียนในวันนี้ การแลกเปลี่ยนยังเหลือเวลาอีก 1 เดือนนับจากนี้

 

ปัญหาเดียวที่กุสตาฟมีในตอนนี้ คือเขาจะทำงานได้อย่างไร เพราะเขาต้องเริ่มงานคืนนี้แล้ว

————————————————————–