ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 483
ไซม่อนและลิเลียนรู้สึกงงกับท่าทีที่เห็น
ในระหว่างนั้นขณะที่ซินเธียร์กำลังดูโทรทัศน์และเล่นโทรศัพท์ของเธอไปด้วยนั้น
“ถ้านายมาหาพี่สาวฉันล่ะก็ ตอนนี้เธอไม่อยู่บ้าน”
ควินน์ยิ้มและพูดว่า “ซีนเธียร์ เธอช่วยบอกพี่หน่อยได้ไหมว่าพี่สาวของเธอไปไหน?”
ซินเธียร์ส่ายหัว
“ฉันไม่แน่ใจ เธอออกไปกับฮาร์วีย์ตั้งแต่เช้าตรู่ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาไปที่ไหน?”
“เข้าใจแล้ว คุณลุงคุณป้าคะ ซินเธียร์ งั้นพวกเรากลับก่อนนะคะ
“รบกวนได้โปรดโทรหาเราหน่อยนะคะ ถ้าเมื่อแมนดี้กลับมาถึงบ้านแล้ว!”
ทั้งสามโค้งคำนับ แม้มันจะรู้สึกกระอักกระอวนใจ แต่พวกเขาก็วางของขวัญไว้และออกมา
ซินเธียร์ไม่ได้สนใจอะไร แต่ไซม่อนและลิเลียนกลับมองหน้ากันไปมาด้วยใบหน้าที่ดูสับสน
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเขาต้องเอาของขวัญมาให้เราด้วย? พวกเขาจะใช้มันปิดปากพวกเราอยู่งั้นเหรอ?” ไซม่อนพูดพลางขมวดคิ้ว
“แล้วจะทำยังไงถ้าพวกบ้านั่นกลับมาอีก? หรือว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์ขอความช่วยเหลือจากเรา? ผมอ่านใจเขาไม่ออก!”
ลิเลียนรู้สึกสับสน
จากนั้นเธอก็เปิดกล่องออกดูด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
“ที่รัก ไวน์พวกนี้มาจากโกลด์โคสต์ของประเทศ Z—บลูริบบ้อนไวน์กับช็อคโกแลตราคาแพงและยังมีช่อดอกทิวลิปสีขาวอีก…”
“รวมกันแล้วมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ ผู้อาวุโสซิมเมอร์ใจกว้างขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”
สองสามีภรรยาพยายามนึกคิดถึงสิ่งที่พวกเขาได้รับในวันนี้พวกเขารีบโทรไปหาแมนดี้ แต่โทรศัพท์ของเธอแบตหมด แมนดี้เองก็ไม่ได้สังเกตว่าโทรศัพท์ของเธอแบตหมด
พวกเขาโทรไปที่เบอร์ของฮาร์วีย์ แต่ไม่มีใครรับสาย สองสามีภรรยาต่างก็ได้แต่นั่งงงงันไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น
***
ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์และแมนดี้ได้มาที่โอลเด้น เทรด ห้างสรรพสินค้าที่หรูหราที่สุดของบัควู้ด
โอลเด้น เทรด เป็นที่ที่เรียกได้ว่าเป็นสวรรค์แห่งการช้อปปิ้งของพวกเศรษฐี เพราะถ้าคุณมีเงิน สินค้าหรูหราหรืออะไรก็แล้วแต่ที่คุณต้องการสามารถซื้อได้ที่โอลเด้น เทรด
แมนดี้ได้ยินชื่อที่นี้มาระยะหนึ่งแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่นี่
แมนดี้มองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย เธอถามว่า “ฮาร์วีย์ คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม? ฉันคิดว่าเราไม่สมควรจะมาที่นี่ได้ในสถานการณ์ตอนนี้”
“ผมจะพาคุณมาที่นี่เพื่อซื้อเสื้อผ้าใหม่” ฮาร์วีย์พูดอย่างเป็นธรรมชาติ
“หลังจากนี้คุณคงจะยุ่งมาก ไม่มีเวลาซื้อเสื้อผ้าแน่นอน ถ้าเราไม่มาตอนนี้ เราอาจจะไม่มีโอกาสมาอีก”
แมนดี้คิดว่าฮาร์วีย์แค่ล้อเล่น เธอก็ไม่ได้คิดอะไรกับสิ่งที่เขาพูด
แต่ผู้หญิงที่เกิดมาเพื่อการช้อปปิ้งนั้น ทำให้แมนดี้รู้สึกดีขึ้นมากเมื่อเธอมาถึงโอลเด้น เทรด เธอเดินไปรอบ ๆ ที่ี่อย่างตื่นเต้น
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างมีความสุขโดยไม่พูดอะไรออกมา และเดินตามแมนดี้ไปทุกที่ที่เธอเดินไปมา
***
ผู้หญิงจะสูญเสียเวลาไปกับช้อปปิ้ง ในพริบตาเดียวนี่ก็ผ่านไปแล้วสองสามชั่วโมง
อีกฝั่งหนึ่งชั้นล่างบ้านของแมนดี้ แซ็คและคนอื่น ๆ ยังไม่ได้ไปไหนไกล แต่พวกเขามานั่งรอที่โถงต้อนรับมาตลอด
พวกเขารอจนถึงสองทุ่ม แต่ฮาร์วีย์กับแมนดี้ก็ยังไม่กลับมา
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กังวลมากจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว เขาโทรมาถามหลายครั้ง จนเกือบจะออกไปตามหาแมนดี้เสียเอง
“ควินน์ เธอควรโทรหาแมนดี้ และถามดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเธอยังไม่กลับบ้าน?!”
แซ็ครู้สึกไร้หนทาง ถ้าพวกเขาไม่สามารถทำอะไรง่าย ๆ แบบนี้ได้สำเร็จ คุณปู่คงจะสงสัยในความสามารถของเขาอย่างแน่นอน
ฌอนพยักหน้าเห็นด้วยและพูดว่า “ใช่ เธอเป็นผู้หญิงด้วยกัน เธอโทรหาแมนดี้น่าจะสะดวกกว่า แมนดี้อาจไม่อยากรับสายจากเราทั้งคู่”
ควินน์ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำในสิ่งที่พวกเขาขอร้อง
“หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ…”
ควินน์ชะงักหลังได้ยินเสียงตามสาย
“เธอ… ปิดเครื่อง…”
“อะไรนะ? ปิดเครื่อง?! เธอตั้งใจทำแบบนี้กับเรางั้นเหรอ?!” แซ็คตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด
“แมนดี้รู้เรื่องนี้แล้วเหรอ? เหมือนมันแค่บังเอิญมากกว่า”
“ใช่ เบอร์ของฮาร์วีย์เบอร์อะไร? พวกเขาอยู่ด้วยกันใช่ไหม?”
แซ็คค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของฮาร์วีย์อย่างรวดเร็วแล้วกดโทรออกทันที
แต่ฮาร์วีย์กดตัดสาย นั่นทำให้สีหน้าของแซ็คยิ่งมืดหมองครึ้มราวกับกลางคืนทันที