บทที่ 244 ผมไม่รู้ทาง (เนื้อหาหายไป1ท่อน

ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

บทที่ 244 ผมไม่รู้ทาง
เมื่อกระบองเหล็กในมือเย่เทียนตีจนเปลี่ยนรูป ตู้สล็อตแมชชีนกว่า20เครื่องก็ตกอยู่ในสภาพถูกทำลายโดยสมบูรณ์เช่นกัน

อีกทั้งนักพนันในคาสิโนใต้ดินแห่งนี้ก็หายกันไปหมด ถูกแทนที่ด้วยพวกอันธพาลติดอาวุธหลากหลายชนิด

ดูแล้วเกรงว่าไม่ต่ำกว่าร้อยคน!

“พวกคุณมาช้าจริงๆ”

แม้จะเสียเปรียบอย่างมากในด้านจำนวนคน แต่เย่เทียนกลับไม่มีท่าทีว่าจะกลัวแม้แต่น้อย มุมปากมีรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ปรากฏขึ้น พลางโยนกระบองเหล็กในมือลงบนพื้นเสียงดังเคร้ง

“หมอนี่ ต้องพูดเลยว่าแกเด็ดเดี่ยวจริงๆ!แต่……”

“คนบางคนในวัยนี้มักไม่มีจุดจบที่ดี!”

คนนำหน้าใบหน้าเผยรอยยิ้มอย่างเหี้ยมโหด มองเย่เทียนหัวจรดเท้าอย่างผู้มีชัยชนะในกำมือ

แม้เขาเป็นอันธพาลมาหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอคนกล้ามามีเรื่องเพียงลำพัง

“จูยิ่วถิงอยู่ไหน?”

เย่เทียนไม่พูดว่าถูกหรือผิด ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย และดวงตาสีเข้มของเขาจับจ้องไปที่คนนำหน้า

“ชื่อของลูกพี่แกมีสิทธิ์เรียกงั้นเหรอ?”

เมื่อสบกับสายตาอันล้ำลึกของเย่เทียน ในใจผู้นำก็เกิดความรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาแปลกๆ รีบดึงกระบองยืดหดได้ออกมาจากหลังเอว แล้วชี้ไปที่เย่เทียน

“สหาย!จัดการเจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนี่ซะ!”

ขณะตะโกนด้วยความโมโห ผู้นำก็วิ่งนำหน้าไปก่อน ส่วนลูกน้องที่เหลือก็ตามมาติดๆ พุ่งตรงไปหาเย่เทียน

จำนวนคนเป็น100วิ่งกรู แค่ฟังเสียงก็รู้แล้วว่ามีจำนวนมหาศาล

พูดอย่างไม่เวอร์เลยนะ แค่หนึ่งคนเหยียบไปทีหนึ่ง ก็สามารถทำให้เย่เทียนกลายเป็นเนื้อบดได้เลย!

แต่การที่คน100กว่าคนพุ่งเข้ามาอย่างดุเดือดเช่นนี้ เย่เทียนกลับไม่กลัวแม้แต่น้อย แทนที่จะถอยเขากลับก้าวไปข้างหน้า ก้าวโจมตีเข้าไปอย่างกับสายฟ้า

ฟึบ!

พวกลูกน้องที่ยืนค่อนข้างไกลออกไป มองดูเพื่อนที่โดนเหวี่ยงออกไปคนแล้วคนเล่า ก็รู้สึกกลัวพลางกลืนน้ำลายอย่างบ้าคลั่ง

ยิ่งพวกลูกน้อยที่ค่อนข้างขี้ขลาด อาศัยจังหวะที่ไม่มีใครทันสังเกตเห็นหนีหายไปเสียแล้ว ไม่กล้าลุยไปต่อต้านเย่เทียนแม้แต่น้อย

10นาทีผ่านไป ด้านนอกสถานที่เล่นไพ่นกกระจอกเนืองแน่นไปด้วยไทยมุง แม้ไม่เห็นการต่อสู้อย่างเฉพาะเจาะจง แต่ก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมา

“จุ๊ๆ ไม่รู้ว่าเจ้าโง่โผล่มาจากไหน ขนาดสถานที่ของเซิ่งเหอเซิ่งยังกล้าพัง รนหาที่ตายจริงๆ!”

“เซิ่งเหอเซิ่งเลื่องชื่อว่ามีลูกน้องถึง3หมื่นคน แค่ถ่มน้ำลายใส่คนละทีก็สามารถทำให้เจ้าหมอนั่นจมน้ำตายได้แล้ว”

ในที่สุด ก็มีเงาคนคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องเล่นไพ่นกกระจอก ที่คนหนีไปหมดจนว่างเปล่า

“นั่นเขา!เขาคือคนที่มาหาเรื่อง!”

“เขาเดินออกมาได้ยังไง?หรือว่าลูกน้องที่เฝ้าดูสถานที่ใน Wynn casinoพวกนั้น……”

ในกลุ่มผู้คนที่มุงดู มีเหล่านักพนันบางส่วนวิ่งออกมาก่อนอย่างต่อเนื่อง เมื่อเห็นร่างที่ไกลออกไปชัดๆ ก็กลืนน้ำลายกันจนคอแห้ง

และคนคนนี้ นอกจากเย่เทียนแล้วยังจะเป็นใครได้อีก?!

“นะ นี่เป็นเขาได้ยังไง?”

คนขับรถแท็กซี่ที่กำลังเขย่งเท้ามองดูอยู่เช่นกัน ตกใจอ้าปากค้างทันใด

เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าที่เย่เทียนมา Wynn casinoนั้นไม่ได้มาเล่นพนัน แต่มาก่อเรื่อง!

แม้มีคนล้อมอยู่จำนวนมาก แต่ไม่มีใครกล้าขวางทางเดินเย่เทียน ค่อยๆเบียดกันเป็นทางเดินขนาดครึ่งเมตร เพราะกลัวว่าเย่เทียนจะทำอะไรพวกเขา

“ขึ้นรถ!ไปที่ต่อไป!”

เย่เทียนสายตาเคร่งขรึมดุจสายน้ำ เดินกลับไปขึ้นรถอย่างสบายๆ

“ทะ ที่ต่อไป?”

คนขับแท็กซี่ที่ลงรถมารออึ้งไปทันใด มองเย่เทียนด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ แล้วมองไปยัง Wynn casinoที่ไม่มีใครวิ่งหนีออกมาอีก ตัวแข็งทื่ออย่างอดไม่ได้

“อืม ไปที่Dafa casino!”

เย่เทียนพยักหน้าเบาๆ พูดชื่อสถานที่ต่อไปออกมา

Dafa casino!

เป็นหนึ่งในคาสิโนที่รุ่งเรืองที่สุดของเซิ่งเหอเซิ่งเช่นกัน!

คนขับแท็กซี่มองเย่เทียนตรงหน้าที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แล้วถามด้วยเสียงสั่นๆ:“นะ น้องชาย คุณคงไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเซิ่งเหอเซิ่งหรอกใช่ไหม?”

“ผมมีเรื่องต้องสะสางกับลูกพี่ของพวกเขานิดหน่อย!”

เย่เทียนยิ้มบางๆ ไม่ว่าใครก็สัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกในรอยยิ้ม

“นะ น้องชาย ผมเอารถนี่ให้คุณขับก่อนดีไหม?ผมไม่ไปแล้ว?”

คนขับแท็กซี่คลำกุญแจรถออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้ด้วยสีหน้าเศร้าๆ

ตอนแรกเขาคิดว่าคืนนี้ยังโชคดีอยู่เลย ได้เจอกับลูกค้าที่กล้าได้กล้าเสีย สามารถทำเงินได้นิดหน่อย แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเย่เทียนคือคนที่จะมามีเรื่องกับเซิ่งเหอเซิ่ง เขาจะกล้าไปด้วยได้ยังไง

ถึงเงินจะสำคัญ แต่ชีวิตสำคัญกว่า!

เซิ่งเหอเซิ่งจะรับมือเย่เทียนได้หรือไม่ คนขับแท็กซี่ไม่รู้แน่ชัด แต่เขามั่นใจอยู่อย่างหนึ่ง คือถ้าเซิ่งเหอเซิ่งจะฆ่าเขา ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่ามดตัวหนึ่ง!

ถ้าเกิดการตรวจสอบขึ้นมาจริงๆ แล้วเขาเป็นคนไปส่งเย่เทียนที่สถานที่ของเซิ่งเหอเซิ่ง เขาก็จะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด!

พอเย่เทียนไปแล้ว เซิ่งเหอเซิ่งจะปล่อยเขาไปงั้นเหรอ?

“ผมไม่รู้ทาง คุณนั่นแหละไปส่งผม”

เย่เทียนไม่รับกุญแจในมือของคนขับแท็กซี่ แล้วพูดดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหยอกล้อ:“ยิ่งไปกว่านั้น Wynn casinoพังไปหมดแล้ว คุณคิดว่าต่อให้คุณไม่ไปสถานที่ต่อไป คนของเซิ่งเหอเซิ่งจะปล่อยคุณไปงั้นเหรอ?”

“พาผมไป ผมรับรองนว่าหลังจากผ่านคืนนี้ไป เซิ่งเหอเซิ่งจะไม่มาหาเรื่องคุณแน่นอน!”

คนขับแท็กซี่สีหน้าอมทุกข์ เขาอยากยัดกุญแจรถใส่มือเย่เทียนเสียจริงๆ หรือคืนเงินให้เย่เทียนไป ไม่ร่วมมือกับเขาแล้ว

แต่เมื่อนึกถึงที่เย่เทียนสามารถออกมาจาก Wynn casinoที่มีลูกน้องเฝ้าอยู่เป็น100ได้ การต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ทำให้เขาไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะพูดปฏิเสธ……