ตอนที่ 874 ขี้เมา
เมื่อหยางโปและอู่อีเดินเข้าไปในห้องวีไอพี ด้านในเหลืองอร่ามงามตา มีเพียงคนสองคนที่เข้าไปนั่งมันจึงมองดูค่อนข้างว่างเปล่าไปหน่อย
ไม่นาน เครื่องดื่มและผลไม้ก็ถูกยกเข้ามาเสิร์ฟ
จากนั้นผู้จัดการก็พาผู้หญิงที่สวยที่สุด สองคนเข้ามา ผู้จัดการดูเหมือนจะได้รับคำสั่งมาจึงรู้จักฐานะของอู่อีและยังรู้ว่าหยางโปเป็นแขกคนสำคัญของทานิกาวะอีกด้วย เขาจึงเข้ามาทักทายด้วยตนเอง
คิดไม่ถึงว่าหญิงงามสองคนนั้นจะมีคานะร่วมอยู่ด้วย
คานะก็ตกตะลึงอ้าปากค้างไปเช่นกัน เธอเพิ่งได้รับคำสั่งจากผู้จัดการและรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในเป็นคนที่ร่ำรวยมาก อย่าไปทำให้โกรธเคืองโดยเด็ดขาด มีหรือที่เธอจะคิดถึงว่า เธอจะได้มาพบกับผู้ชายที่เธอไปเจอตอนรู้สึกเบื่อหน่ายเมื่อสักครู่ !
หลังจากที่ผู้จัดการแนะนำชื่อของทั้งสอง คนหนึ่งคือคานะ และอีกคนชื่อเคโกะ เคโกะแต่งตัวด้วยชุดสีดำ รูปร่างไม่สูง ใบหน้าจิ้มลิ้ม ดูงดงามมีเสน่ห์
จากนั้นไม่นานผู้จัดการก็เดินออกไป ในห้องจึงค่อนข้างน่าอึดอัด พวกเธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไง !
อู่อีเหลือบไปมองหยางโป “ นักท่องราตรีมือโปร หรือว่ายังจะต้องให้ฉันสอนนายอีกจริงๆหรือไง ? ”
หยางโปส่ายหน้า ” ช่างเถอะ ถ้าฉันนึกภาพว่าเธอกอดผู้หญิงสองคน รูปแบบนั้นคงไม่ถูกต้องแล้วล่ะ ! “
พอพูดจบ หยางโปก็กวักมือเรียกแล้วเชิญให้พวกเธอมานั่งข้างๆเขาทั้งสองด้าน แต่หยางโปไม่ได้โอบกอด สั่งแค่ว่า ” ร้องเพลงให้ฟังสักสองเพลงหน่อยสิ “
คานะกำลังรู้สึกเขินอายอยู่ จึงรีบลุกขึ้นยืนและวิ่งไปเลือกเพลงทันที
จากนั้นก็เริ่มร้องเพลง เสียงลูกเอื้อนของคานะไม่เลวเลยทีเดียว ร้องเพลงได้ไพเราะมาก
บรรยากาศในห้องวีไอพีส่วนตัวดูไม่ถูกต้องและไม่ค่อยเป็นปกตินัก ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีห้อง
วีไอพีส่วนตัวไหนครื้นเครงเลย หยางโปสังเกตเห็นสิ่งนี้นานแล้ว แต่เขาก็ไม่มีทางไปเปลี่ยนสภาพที่เป็นอยู่ได้
เคโกะก็วิ่งไปร้องสองสามเพลงเช่นกัน เธอกับคานะดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่แปลกๆนี้ได้เหมือนกัน จึงอยากทำให้บรรยากาศมีชีวิตชีวาขึ้น แต่กลับทำได้ไม่สำเร็จเพราะอู่อีไม่ยิ้มเลย !
หยางโปจนปัญญา จึงไม่ให้สองคนนี้ร้องเพลงอีก แต่เล่นลูกเต๋ากับทั้งสองคนแทน ใครแพ้จะต้องดื่มเหล้า
ในที่สุดอู่อีก็เกิดสนใจขึ้นมา และเข้ามาร่วมเล่นด้วย
หยางโปชนะการเดิมพันทุกครั้ง จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะไม่กลัวพวกเธอ เขาเล่นไปกี่รอบก็ชนะหมด
สิ่งนี้ทำให้อู่อีประหลาดใจมาก เธอรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ และคิดว่าหยางโปโกง แต่ในอีกไม่กี่เกมต่อมา หยางโปก็ยังคงชนะ !
ขณะที่กำลังเล่นกันสนุกอยู่นั้น จู่ๆ ประตูห้องส่วนตัววีไอพีก็ถูกถีบให้เปิดออก ชายขี้เมาคนหนึ่งพุ่งเข้ามา เขาจ้องไปที่ผู้หญิงสามคนในห้อง ดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายขึ้น ปากก็ตะโกนพึมพำออกมาว่า ” ฉันว่าแล้วเชียว ทำไมที่นี่จะไม่มีสาวงามอยู่ จะต้องถูกซ่อนเอาไว้แน่นนอน ที่แท้ทั้งหมดก็มาอยู่ที่นี่นี่เอง ! “
หยางโปเงยหน้าขึ้นและหันไปยิ้มให้อู่อี ” ลูกน้องของเธอไม่ทำงานเหรอ ! “
แต่คานะกลับยืนขึ้นและหันไปกระซิบหยางโปเบาๆว่า ” เขาเป็นผู้จัดการของบริษัท และมีอำนาจมาก “
หยางโปยิ้มโดยไม่พูดอะไร เพียงแค่ชำเลืองมองอู่อี
ชายขี้เมาพุ่งมาทางที่อู่อีอยู่ หยางโปยื่นมือออกไปตรงหน้าชายขี้เมา ทันใดนั้นเลือดก็พุ่งออกมา แก้วตกลงกระจายบนพื้นจนเกิดเสียงดัง ” เพล้ง “
ดูเหมือนว่าพวกบอดี้การ์ดจะได้ยินเสียง เวลานี้บอดี้การ์ดสามคนที่อยู่นอกประตูก็รีบวิ่งกรูกันเข้ามา พวกเขาจับชายขี้เมาเอาไว้และเหวี่ยงเขาลงกับพื้นทันที แต่ดูเหมือนว่าคนที่เข้ามาจะรู้จักสถานะของชายขี้เมา ทำได้เพียงจับตัวเอาไว้ แต่ไม่ได้ลงมือทำอะไร
” กระทืบมันให้ฉันเดี๋ยวนี้ ! ” อู่อีสั่ง
” ลากตัวมันออกไปกระทืบ ” หยางโปกล่าวเสริม
พวกเขาทั้งสามคนขานรับอย่างรวดเร็วและลากคนออกไปทันที โดยที่ไม่ลืมที่จะปิดประตู จากนั้นก็ได้ยินเสียงเสียงโอดครวญดังมาจากนอกประตู เสียงร้องอย่างเจ็บปวดไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง
คานะมองหยางโปด้วยความกังวลใจ “ เขาและอิชิดะผู้อาวุโสของกลุ่มอินากาวะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก พวกคุณมีบอดี้การ์ดแค่สามคนรีบออกไปจากที่นี่เถอะ มันไม่ดีถ้าจะอยู่ต่อ ”
หยางโปยิ้ม ” ไม่เป็นไร พวกเรารอดูการแสดงดีๆกันก็พอ ! “
พอพูดจบ หยางโปก็เหลือบมองไปที่อู่อี และไม่พูดจาอะไร เห็นได้ชัดว่าชายขี้เมาคนเมื่อสักครู่นั้นมีปัญหา ถ้าภายใต้สถานการณ์ปกติ ถ้ามีคนเฝ้าอยู่นอกประตูเขาจะบุกเข้ามาทำไม ?
ทันทีที่หยางโปพูดจบ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมาว่า ” พวกแกทำอะไร ? “
จากนั้นก็ไม่ได้ยินเสียงดังจากด้านนอกอีก
คานะมีสีหน้าค่อนข้างเป็นกังวลจึงอธิบายว่า ” น่าจะเป็นผู้อาวุโสอิชิดะของกลุ่มอินากาวะ “
หยางโปกินองุ่นแล้วคายเปลือกออกมา ” นั่งดูการแสดงไปไม่ต้องเป็นกังวล “
เมื่อเห็นว่าหยางโปทำเฉยเมยมากแบบนี้ คานะและเคโกะก็มองหน้ากันและอดไม่ได้ที่จะอยากรู้ขึ้นมา อันที่จริงตั้งแต่แรกเริ่มพวกเขาก็สังเกตเห็นว่าฐานะของทั้งสองคนไม่ธรรมดา มีบอดี้การ์ด ที่ไม่แสดงความเกรงกลัวใดๆ เมื่อต้องเผชิญหน้าในบริษัท โคคุโตะ จำกัด เป็นที่รู้กันดีว่า
ถึงแม้บริษัท โคคุโตะ จำกัด ไม่ได้เทียบเท่ากับกลุ่มอินากาวะ แต่ก็เป็นกลุ่มที่มีชื่อเสียงเช่นกัน !
หรือว่าพวกเขาเป็นคนจำพวกมุทะลุดุดันกันนะ ?
“ ตูมตูมตูม ! ”
มีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอกประตู หยางโปนอนอยู่บนโซฟาโดยไม่พูดจาอะไร
ทั้ง คานะและเคโกะต่างพากันมองไปที่อู่อีอย่างแปลกใจ อู่อีก็พูดขึ้นว่า ” เชิญเข้ามา “
ประตูห้องส่วนตัววีไอพีเปิดออก จากนั้นก็มีคนหัวโล้นคนหนึ่งเดินเข้ามา ศีรษะโล้นสวมเสื้อลายดอกไม้ ตุ้มหูสีเงินขนาดเกินจริง หลังจากที่เดินเข้ามา แล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ก็เพ่งความสนใจมาที่อู่อี และพูดอย่างเหยียดหยามว่า “ คุณหนู คุณมาถึงที่แบบนี้ ทำไมถึงไม่ทักทายผมล่วงหน้า ผมจะได้ช่วยจัดการให้คุณสักหน่อย ”
อู่อีหันไปถามบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างๆชายหัวโล้น “ เขาเป็นใคร ? ”
สีหน้าของชายหัวโล้นถอดสีไปเล็กน้อย เขารีบตรงมาเพื่อถามไถ่หาความผิด แต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะไม่รู้จักเขา นี่มันคือการตบหน้ากันชัดๆ !
บอดี้การ์ดเหลือบมองชายหัวโล้นอย่างเห็นใจ “ เขาคืออิชิดะ เป็นผู้อาวุโสและรับผิดชอบดูแลในร้านนี้ ”
” ฉันอนุญาตให้เขาเข้ามาไหม ? ” อู่อีถามต่อ
บอดี้การ์ดตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่เขาก็ตอบสนองกลับมาอย่างรวดเร็วและยืดแขนออกมากันทันที
” อิชิดะ เชิญคุณออกไป ! “
อิชิดะยืนหน้าเหวออยู่ในห้อง เขาเป็นผู้อาวุโสที่อยู่ภายใต้การดูแลของพ่อทานากะ โดยเป็นเรื่องธรรมดาที่จะรู้เรื่องภายในและข่าวลือว่าทานากะตามจีบอู่อีอยู่ แต่กลับถูกปฏิเสธเนื่องจากเธอไม่ได้ชอบเขา นี่ทำให้ทานากะเสียหน้าไปไม่น้อย เขาคิดว่าเมื่ออู่อีทำให้ทานากะเสียหน้า เขาจึงคิดที่จะเรียกร้องคืนให้ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าฐานะของพวกเขาจะไม่เท่ากันเลย !
อิชิดะชี้ไปที่อู่อีและสบถด่าเสียงดัง ” คุณมันก็เป็นแค่ลูกสาวนอกกฎหมายเท่านั้น คุณคิดหรือว่าตัวเองจะได้สืบทอดกิจการ ? คุณไม่มีสิทธิ์มาควบคุมฉัน ! “
อู่อีหันไปพูดกับบอดี้การ์ดว่า “ ฉันมีอำนาจควบคุมเขาไหม ? ”
บอดี้การ์ดรีบพยักหน้าและอธิบายว่า ” ท่านประธานได้มีคำสั่งให้คุณหนูอู่อีรับผิดชอบดูแลกิจการทั้งหมดในโตเกียว ! “
” ลากตัวเขาออกไปและไล่มันออกซะ ” อู่อีพูด
อิชิดะตกใจผงะไปทันที เขาตะโกนเสียงดังว่า ” คุณหนู คุณหนู คุณจะทำแบบนี้กับผมไม่ได้นะ ! “
อู่อีไม่อยากที่จะไปสนใจเลยด้วยซ้ำ จึงโบกมือให้บอดี้การ์ดลากตัวเขาออกไป !
คานะและเคโกะ ตกตะลึงอ้าปากค้าง พวกเธอคิดไม่ถึงว่า อิชิดะคนที่ถูกมองว่าเป็นบุคคลสำคัญในสายตาของพวกเธอ จะไม่มีทางเทียบกับอู่อีได้เลยแม้แต่ยกแรก และตอนนี้ก็ถูกไล่ออกไปแล้ว !
รอจนให้อิชิดะถูกลากตัวออกไป หยางโปก็โบกมือให้คานะและเคโกะออกไป ทั้งสองคนตกใจกลัวนานแล้ว จึงรีบวิ่งออกไปกันอย่างรวดเร็ว
อู่อีขมวดคิ้วเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเรื่องนี้มีบางอย่างที่ผิดปกติ เธอจึงมองไปทางหยางโป ” เรื่องนี้ต้องมีคนชักใยอยู่เบื้องหลังใช่ไหม ? “
“ แค่อยากจะทดสอบเธอก็เท่านั้น ! ” หยางโปยิ้มพร้อมเอ่ยออกมา