ตอนที่ 219 – กางปีกและบินออกไป

ในหุบเขา บนหน้าผา
หลังจากใช้สร้อยข้อมือแมงมุมมากกว่า 20 ครั้งในบริเวณนี้ในที่สุดลอร์นก็กําจัดปีศาจจระเข้เขี้ยวยักษ์ที่อยู่ด้านล่างของหน้าผาหมดถ้าเขาต้องการล่ามอนสเตอร์ต่อไปเขาต้องไปที่ใจกลางบึงมันเป็นเขตต้องห้ามที่ผู้เล่นไม่สามารถเข้าไปได้ในขณะนี้

เขาทิ้งสร้อยข้อมือแมงมุมและยืนอยู่บนหน้าผาเพื่อตรวจสอบพ้อยทั้งหมดของเขา

เขาได้รับพ้อยมากในช่วงเวลานี้

แม้ว่าจะไม่มีการฟาร์มอื่นใด แต่เขาได้รับ 1.8 ล้านถึง 2 ล้านหน่วยต่อชั่วโมงสิ่งนี้มีค่ามากกว่าสมบัติอื่นๆ

หลังจากคํานวณทุกอย่างแล้วลอร์นก็ฟาร์มที่นี่เป็นเวลา 20 ชั่วโมงแล้ว

เขาได้เก็บพ้อยทั้งหมดที่เขาได้รับในสิบชั่วโมงแรกไว้

กําไรสําหรับสิบชั่วโมงถัดไปทั้งหมดใช้เพื่อซื้อม้วนสร้างกิลด์
ขายไปแล้วทั้งหมด 19 ม้วน

เนื่องจากปัญหาด้านตลาด ม้วนสร้างกิลด์เหล่านี้จึงถูกขายทั้งหมดในราคา 2,000 เหรียญทอง

หลังจากใช้ไป 1,700 เหรียญทอง รายได้สุทธิคือ 5,700 เหรียญทอง มันเยี่ยมมาก

ในขณะนี้ มังกรค้างคาวปากยาวก็บินกลับมา

“มีศัตรูจํานวนมาก..”

ลอร์นขมวดคิ้ว เขาไม่แปลกใจเลยที่มังกรค้างคาวปากยาวได้ค้นพบผู้เล่นคนอื่น

อย่างไรก็ตาม ที่ทําให้เขาแปลกใจมากที่คนพวกนี้กล้าเข้ามาหาปัญหา
บางทีจํานวนคนอาจทําให้พวกเขามั่นใจ

สุดท้ายตอนนี้มีผู้เล่นทั้งหมด 20,000 คน กําลังมุ่งหน้ามา

“ยุงพวกนี้บินวนรอบตัวฉันทุกวัน ฉันควรหาเวลาสอนบทเรียนให้พวกเขา”
ลอร์นเปิดแผนที่ มีจุดสีแดงหนาแน่นปกคลุมป่าทั้งสองข้างของหุบเขาจนหมด

คนพวกนี้ต้องการซุ่มโจมตีเขาที่ทางออก

สุดท้าย ด้านล่างของหน้าผาก็เป็นบึงเพื่อป้องกันไม่ให้เขากระโดดลงมาตายและเพื่อไม่ให้ไอเทมดีๆ ตกลงไปในบึงพวกเขาจึงไม่ได้รีบไปที่ขอบหน้าผาแต่เลือกที่จะอยู่ตรงทางออกข้างของหุบเขานั่นเป็นทางออกเดียวและเหมาะสมกว่าสําหรับการโจมตีศัตรู

อย่างไรก็ตาม ลอร์นไม่ได้วางแผนที่จะโจมตีในครั้งนี้

การฆ่าคนเหล่านี้ไม่มีความหมาย และมันก็ยังอยู่ในช่วงเวลากิจกรรม

ยังมีเวลาอีกสี่ชั่วโมงจนกว่าจะสิ้นสุดกิจกรรมด้วยประสิทธิภาพการฟาร์มของเขา มันง่ายมากที่จะสะสมอีก 4 ล้านน้อย

เมื่อคิดอย่างนั้นลอร์นก็กระโดดลงไปในบึง

“บัดซบ ทําไมไทแรนท์ยังไม่ออกมาอีก”

“เขาพบเรา?”

“มันเป็นไปได้ เขาอาจจะออฟไลน์ไปแล้ว”

“ฉันไม่คิดอย่างนั้น เขากําลังฟาร์มมอนสเตอร์อยู่ใกล้ๆเขาอาจจะยังคงฟาร์มอยู่”

“ถ้าอย่างนั้นเราไม่สามารถรอที่นี่ได้”

“อย่ากังวล มีคนตรวจสอบบนภูเขาใกล้เคียงไทแรนท์ได้ฟาร์มมอนสเตอร์อยู่”

ในป่า กลุ่มผู้เล่นที่มีไอเทมครบครันกําลังคุยกัน

พวกเขาทั้งหมดเป็นสมาชิกกองทัพหลักขอ[กิลด์การทําลายล้างโลก] มีทั้งหมด 20,000 คนและมีผู้เชี่ยวชาญชั้นนําหลายร้อยคนอยู่เมื่อพวกเขาเป็นผู้นําพวกเขามั่นใจในการฆ่าลอร์นผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลกมาก
ยิ่งกว่านั้นตราบใดที่การต่อสู้เริ่มต้น หลังจากที่ชื่อแดงของไทแรนท์ปรากฏขึ้นการฆ่าเขาจะส่งผลให้ไอเทมในตํานานดรอป!
แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว

“หัวหน้า ทําไมเราไม่เรียกกองทหารอื่นล่ะ”

กองทัพถามเกรทกรีทวฟ “ไม่จําเป็น ฉันได้ติดต่อผู้เชี่ยวชาญชั้นนําสอง สามคนแล้วควบคู่ไปกับกองทัพของเรา 20,000 นายเมื่อถึงเวลาแม้ว่าไทแรนท์ย์จะมีปีกเขาก็ลืมเรื่องการบินออกจากการถูกล้อมของเราได้เลย!”

เกรทกรีทวูฟ ยิ้มอย่างมั่นใจ

ในแผนของเขา ไทแรนท์จะถูกล้อมรอบด้วยผู้ เล่น 20,000 คนนักเวทย์หลายพันคนจะโจมตีจากทุกทิศทุกทางและผู้เชี่ยวชาญชั้นนํากว่าร้อยคนจะโจมตีอย่างแม่นยําแม้ว่าไทแรนท์จะล่องหนแต่เขาก็จะถูกตรวจพบโดยกระสุนส่อง แสงบนท้องฟ้าด้วยพลังยิ่งอันทรงพลังนี้ไม่จําเป็นต้องขอให้คนอื่นช่วย

ตราบใดที่เขาฆ่าไทแรนท์ลง เขาสามารถใช้ผลงานนี้เพื่อสร้างความประทับใจที่ดีต่อเจ้านายสเพคได้ในเวลานั้นเขาจะได้รับการเลื่อนตําแหน่ง ให้สูงขึ้นในบริษัทในความเป็นจริงและกลายเป็นรองหัวหน้ากิลด์ที่ต่ํากว่าเพียงคนเดียวในเกมและลูกน้องมากกว่า 100,000 คน !เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เกรทกรีทวฟก็ยิ้มออกมา

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขารู้สึกมีความสุขนักฆ่าคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามารายงาน

“เจ้านาย ข่าวร้าย ไทแรนท์นั้นดูเหมือนจะค้นพบการซุ่มโจมตีของเราและบินหนีไป!”

เกรทกรีทวูฟ แทบจะกระอักเลือดออกมา

เขาเพิ่งพูดว่าแม้ว่าไทแรนท์จะมีปีกเขาก็ไม่สามารถหนีจากการถูกล้อมได้

ในที่สุด เด็กคนนี้ก็ติดปีกจริงๆ!

เนื่องจากไม่สามารถระงับความโกรธได้ เขาโบกมือและผู้คนนับหมื่นรีบวิ่งไปที่ขอบหน้าผา

แต่มันก็สายเกินไป เหนือป่านอกบึงที่อยู่ไกลออกไปชายคนหนึ่งที่มีปีกสีขาวตกลงไปในป่า

“บัดซบ เด็กคนนี้หนีไปแล้ว!”

เห็นได้ชัดว่าเกรทกรีทวูฟไม่ได้รู้ถึงความร้ายแรงของปัญหาเลย เขาคิดว่าอีกฝ่ายหนีไปแล้วเพราะเขากลัวความแข็งแกร่งของกองทัพ
“เจ้านาย ไม่ต้องห่วง”

ผู้เล่นที่อยู่ข้างๆ เขาพูดว่า “ถึงแม้ว่าเราจะจับไทแรนท์ไม่ได้ แต่เราได้ชิงพื้นที่ฟาร์มของเขามาได้ในช่วงสิบชั่วโมงที่ผ่านมาเด็กคนนั้นขายม้วนสร้างกิลด์ 19 อันเขาอาจจะฟาร์มพวกมันที่นี่!”

“ที่นี่?” เกรทกรีทวูฟ เหลือบมองไปรอบ ๆและพูดว่า “เหล่านี้เป็นมอนสเตอร์ธรรมดาทั้งหมดพวกมันจะไม่ได้รับพ้อย”

“มันเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้พ้อยนั่นจึงสําคัญ!”

ผู้เล่นพูดว่า “เจ้านาย ลองคิดดูเกี่ยวกับมันมอนสเตอร์ทีนี้ล้วนเป็นมอนสเตอร์ธรรมดาและภูมิประเทศนี้ก็อันตรายมากไทแรนท์สามารถได้รับพ้อยมากมายที่นี่ได้อย่างไร”

“เมื่อคิดถึงสิ่งแปลกๆ ที่เกี่ยวข้องกับไทแรนท์ฉันมีเหตุผลทุกประการที่จะสงสัยว่านี่คือที่ที่ไทแรนท์ ใช้ประโยชน์จากบัค!”

เมื่อได้ยินคําอธิบายนี้เกรทกรีทวูฟก็พยักหน้า

การวิเคราะห์นี้เป็นไปได้ถ้าเขาสามารถหาวิธีสร้างการเอารัดเอาเปรียบของไทแรนท์ได้จริงๆ เขาอาจสามารถช่วยผู้เล่นชั้นนําของกิลด์ให้ได้ อันดับที่สองในกระดานจัดอันดับ!

“ดีมาก จัดให้คนไปสํารวจตามวิธีการของไทแรนท์ทันทีสํารวจพื้นที่ทั้งหมดบนหน้าผาทั้งหมดเราไม่สามารถปล่อยพื้นที่ใดๆ ออกไปได้!”

“ครับเจ้านาย!”

ภายใต้คําสั่งของเกรทกรีทวูฟผู้เล่นจํานวนนับไม่ถ้วนใช้เชือกเพื่อปืนหน้าผาโดยหวังว่าจะพบบัคและได้รับรางวัลมากมายจากกิลด์
น่าเสียดายที่ไม่มีข้อบกพร่องหรือการใช้ประโยชน์จากที่นี่

ในทางตรงกันข้าม ปีศาจจระเข้เขี้ยวยักษ์ที่รอดตายได้โจมตีผู้เล่นของกิลด์การทําลายล้างโลกอย่างบ้าคลั่ง

ทุกคนจึงสามารถเห็นกลุ่มผู้เล่นกําลังเล่นปืนหน้าผาอยู่ที่ขอบหน้าผาจากนั้นพวกมันก็ถูกจระเข้ที่อยู่ด้านล่างกินเข้าไปฉากนั้นโหดร้ายและนองเลือดอย่างผิดปกติ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เกรทกรีทติ้วฟออกจากสถานที่แห่งฝันร้ายนี้พร้อมกับสมาชิกที่เหลืออีก 15,000 คน