ตอนที่ 294 : ต้องใช้เงินซื้อบ้าน? เข้าใจอะไร ผิดรึเปล่า?

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

ตอนที่ 294 : ต้องใช้เงินซื้อบ้าน? เข้าใจอะไร ผิดรึเปล่า?

สาเหตุที่หยางเฟิงพูดว่าเขานั้นได้เรียนรู้อะไร จากการที่ไปเป็นคนรับจ้างทําธุระนั่นก็คือ

เขานั้นได้ใช้ข้ออ้างกับเพื่อนของเขาว่าครอบ ครัวของเขานั้นล้มละลาย เขาเลยต้องผันตัวมาเป็นคนรับจ้างทําธุระคอยขี่จักรยานไปทํางาน
ผลก็คือ…

เมื่อเพื่อนของเขาได้ยินว่าเขานั้นล้มละลายและต้องการยืมเงิน ก็ไม่มีใครรับสายของเขาสักคน

หยางเฟิงที่ได้รับประสบการณ์ที่เป็นครั้งแรก

สูญเสีย?

โกรธ?

หลังจากนั้นเขาก็ได้เรียนรู้

เรียนรู้ที่จะได้เป็นผู้ใหญ่ในโลกความเป็นจริง!

ไม่ใช่แค่นายน้อยที่รู้จักแต่กินดื่มเล่นสนุกอีกต่อไป!

จากนั้นเขาก็เริ่มนับถือเจียงเฉิน!

ปราฏกว่าการไปทํางานรับจ้างทําธุระนั้นมีความหมายแบบนี้นี่เอง!
และในเวลานี้เองก็มีรถหรูวิ่งเข้ามา

ดาราสาวลงจากรถ จมูกของเธอเชิดขึ้นฟ้า แล้วเดินเข้าไปในสํานักงานขายอย่างหยิ่งยโส

เธอนั้นเป็นดาราที่กําลังได้รับความนิยมอย่างมากในช่วงนี้หลี่ฉีเหยียน!
หลี่ฉีเหยียนนั้นเพิ่งจะได้แสดงละครเรื่องหนึ่งในบทของนางรอง แต่เธอนั้นกลับได้รับความนิยมมากและชื่อเสียงของเธอนั้นก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
แต่เธอนั้นก็ยังใช้โอกาสนี้ในการจับคนรุ่นที่สอง!

และคนๆนั้นก็คือ!

หยางอี้!

นายน้อยที่โอ้อวดต่อหน้าเจียงเฉินที่สนามบินเมืองซานย่า หรือลูกชายคนที่สองของหยางซิวหยวน

ทุกคนนั้นรู้พฤติกรรมของหยางอี้ดี

เขานั้นเป็นเพลย์บอยที่จะต้องมีผู้หญิงอยู่ข้างๆเขาเสมอ และผู้หญิงที่เข้ามาอยู่ข้างเขานั้นก็ไม่เคยจะซ้ําหน้ากันสักครั้ง

จนกระทั่งบางคนมีความคิดว่าหยางอี้นั้นเปลี่ยนผู้หญิงได้เก่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองด้วยซ้ํา

แต่ในมุมมองของหลี่ฉียเหยียน หยางอี้นั่นเป็นคนรวยที่สองอย่างไม่ต้องสงสัย+

ก่อนหน้านี้เธอนั้นบังเอิญได้ยินข่าวมาว่าตระกูลอย่างนั้นเปิดโครงการชุมชนใหม่ในเมืองหลวงที่ชื่อว่าชุมชนซีเฉิงเทียนคู่ เธอนั้นก็แทบทนไม่ไหวที่จะลงมือ และด้วยจุดประสงค์นั้นในเวลานี้เอง…

เธอนั้นก็มาที่นี่เพื่อซื้อห้อง!

โดยที่ไม่ต้องจ่ายเงิน!

ในความคิดของหลี่ฉีเหยียนเนื่องจากเธอนั้นเป็นแฟนของหยาง ดังนั้นชุมชนซีเฉิงเทียนจู่จึงไม่ได้ต่างจาก….ของๆเธอเอง!

ในเมื่อเธอต้องการซื้ออสังหาริมทรัพย์ที่เป็นของตัวเองอยู่แล้ว ทําไมเธอต้องใช้เงินด้วย?

ก็แค่โอนเงินชื่อมาเป็นของเธอก็พอไม่ใช่หรอ?

ก่อนหน้านี้เธอนั้นพยายามขอให้หยางหาทางมอบมันให้กับเธอฟรีๆ

แต่ผลก็คือง

หยางอื่นั้นตกใจมากจนแทบจะวางสายไปทันที
เขาลังเลอยู่นานก่อนที่จะตอบกลับไปว่าเขานั้นไม่สามารถทําแบบนั้นได้

บอกให้ฉันไปขอพ่อให้ยกห้องให้แฟนงั้นหรอ?

ห้องราคาถูกที่สุดก็หลักสิบล้านหยวนและส่วนมากเป็นห้องที่มีราคา 30 ล้านหยวน!

ถ้าพ่อฉันรู้เขาจะไม่มาหักข้าวของฉันทิ้งหรือยังไง?

ไม่ว่าหลี่ฉีเหยียนนั้นจะพยายามมากแค่ไหน เธอนั่นก็ไม่สามารถทําให้หยางอี้ตอบตกลงได้ ซึ่งเรื่องนี้มันทําให้เธอโกรธมาก!

สูดอากาศ!

พวกไม่ได้เรื่อง!

แม้แต่ห้องแค่ห้องเดียวก็ยังไม่เต็มใจให้ฉัน!

แล้วยังจะกล้ามาโอ้อวดต่อหน้าฉันอีกหรอว่า ตัวเองเป็นคนรวยรุ่นที่สองชั้นนําของประเทศ?

หลี่ฉีหยางขับรถออกไป

ไม่ให้ฉันงั้นหรอ?!

ฉันไปเองก็ได้!

ฉันจะเอาห้องมาให้ได้!

หลี่เหยียนนั้นมีนิสัยที่หยิ่งยะโสและก้าวร้าว เธอเข้ามาในสํานักงานขายของหยางหมิงอสังหาริมทรัพย์ เพื่อที่จะมาเอาห้องที่เธอชอบ

แต่ใครจะรู้vN

ทันทีที่เธอเดินเข้ามา หลี่ฉีเหยียนนั้นก็พบกับคนรับจ้างทําธุระสองคนที่ยืนคุยกันอยู่ (เจียงเฉินกับหยางเฟิงกําลังอยู่ในเครื่องแบบ) มองมาที่เธอ!

ตอนแรกเธอนั้นก็คิดว่าพวกเขานั้นเป็นแฟนคลับของเธอ มันทําให้เธอรู้สึกรังเกียจมาก

“น่ารังเกียจ! ทําไมถึงมีคนแบบนี้อยู่ทุกที่เลยนะ?”

“ชุมชนซีเฉิงเทียนจู่ ไม่ใช่ว่าเป็นชุมชนเปิดใหม่ที่ราคาแพงที่สุดในเมืองหลวงงั้นหรอ? ทําไมถึงมีคนรับจ้างทําธุระอยู่ที่นี่?”

หลี่ฉีเหยียนมองไปที่เจียงเฉินและหยางเฟิงด้วยความรังเกียจ

จริงด้วย

เจียงเฉินและหยางเฟิงต่างตกใจกับกลิ่นอายที่เต็มไปด้วยความหยิ่งผยองของหลี่ฉีเหยียน ซึ่งในตอนแรกพวกเขานั้นไม่รู้เลยว่าทําไมพวกเขาถึงหันไปมองผู้หญิงคนนี้

หลังจากที่มองเสร็จทั้งสองก็หันกลับไปพูดคุย และหัวเราะกันต่อ

อย่างไรก็ตาม หลี่ฉีเหยียนกลับมองทั้งสองราวกับเชื้อโรคที่น่ารังเกียจ

“ฉันสวย มีเสน่ห์ แถมยังเป็นดารา แต่ทําไมฉันกลับต้องมาแปดเปื้อนเพราะสายตาของคนพวกนี้ด้วย! น่าขยะแขยง!”

หลี่ฉีเหยียน อดไม่ได้ที่จะอยู่ห่างๆ เพราะเธอกลัวว่าแฟนๆที่ไร้สมองของเธอนั้นจะทําอะไรที่คาดไม่ถึง

หลีนี่เหยียนเดินอ้อมเจียงเฉินและหยางเฟิง โดยพยายามรักษาระยะห่างอย่างน้อยสิบเมตร

นั่นเลยทําให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมานิดหน่อย

เมื่อหลี่ฉีเหยียนเดินเข้ามา แน่นอนว่าเธอนั้นต้องได้รับความสนใจจากเหล่าพนักงานขาย

เธอนั้นแต่งตัวสดใสจนดูเหมือนกับเศรษฐีสาว
ทันใดนั้น พนักงานขายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาและพูดอย่างสุภาพว่า

“สวัสดีค่ะ ให้ฉันช่วยอะไรดีคะ?”

หลี่ฉีเหยียนพูดออกมาอย่างยิ่งว่า “ฉันได้ยินมาว่าที่นี่เป็นบริษัทของตระกูลหยางใช่ไหม?”

พนักงานขายถึงกับอึ้ง

ทําไมเธอถึงถามคําถามนี้?

“ใช่ค่ะ ประธานของพวกเราก็คือประธานหยางจริงๆค่ะ”

พนักงานขายพูดออกมาอย่างระมัดระวัง

“โอ้ ใช่แล้ว”

หลี่ฉีเหยียนพูดออกมาอย่างเย็นชา “ฉันเป็นแฟนของเจ้านายของพวกเธอ นายน้อยสอง…”

เธอพูดออกมาอย่างเผด็จการด้วยน้ําเสียงที่เต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง
พนักงานขายอึ้ง!

เจ้านาย? นายน้อยสอง? แฟน?

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ไม่สิ……

คุณชายรอง เหมือนว่าเขานั้นจะชอบเปลี่ยนแฟนบ่อย!

อย่างไรก็ตาม เธอนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างสุภาพ

และเมื่อหลี่ฉีเหยียนเห็นแบบนั้นเธอนั้นก็รู้สึก ราวกับมีภาพลวงตาปรากฏขึ้นมาบนหัวของเธอว่า ห้องนั้นเป็นของเธอ และเธอมาที่นี่เพียงเพื่อมา รับมันเท่านั้น!

“ฮ่าๆ รู้ก็ดีแล้ว!”

หลี่ฉีเหยียนพูดออกมาอย่างหยิ่งยโส “เอาล่ะ เอาแบบห้องมาให้ฉันดูได้แล้ว! แล้วก็มาคอยแนะนําฉันด้วย – ไม่สิ เดี๋ยวก่อน! ไม่ต้องแนะนําแล้ว เอาแบบห้องที่ดีที่สุดมาให้ฉันเลยแล้วก็ทําขั้นตอนการโอนย้ายอสังหาริมทรัพย์ให้ฉันด้วย!”

พนักงานขายถึงกับอึ้ง…

อะไรกัน?

เธอรวยขนาดนั้นเลยหรอ?

มีคนจะซื้ออพาร์ทเม้นท์ทั้งชั้นอีกแล้ว?

วันนี้มันเป็นวันอะไรกัน?

เมื่อกี้ก็มีคนรับจ้างทําธุระมาซื้ออพาร์ตเม นต์ทั้งฉันไปแล้ว (ของเจียงเฉินนั้นจัดว่าเป็นการซื้อ เพราะว่าหยางซิ่วหยวนนั้นเป็นคนออกเงินให้ ดังนั้นจึงมีค่าคอมมิชชั่น) แล้วตอนนี้มีเศรษฐีสาวมาซื้ออีกแล้ว?

ตาเป็นประกาย!

“ได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา!”

วิ่งอย่างรวดเร็ว

และไม่นานเธอก็วิ่งกลับมา

เธอถือสัญญาออกมาสองฉบับ เธอทําการยื่นสัญญาให้กับหลี่ฉีเหยียน “นี่คือแบบห้องที่ดีที่สุดค่ะ มีสี่ห้องนอนและสองห้องนั่งเล่นซึ่งจะเป็นห้องชุดทั้งหมดสองห้อง แต่ว่าชั้นที่ดีที่สุดนั้นเพิ่งจะขายไปวันนี้ แต่ว่าชั้นนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันค่ะ”

ดวงตาของหลี่ฉีเหยียนเป็นประกาย

อะไรกัน!

แพง!

แพงมากๆ!

ห้องชุดหนึ่งห้องตกอยู่ที่ราคาประมาณ 45 ล้าน สองห้องก็ 90 ล้าน?! (ไม่มีส่วนลดที่เจียง เฉินได้ไปนั้นมีส่วนลดอยู่)

เธอคิดอย่างมีความสุข

พนักงานขายที่อยู่ข้างๆก็พูดออกมาอย่างระมัดระวัง “ถ้าอย่างนั้น ฉันขอสอบถามหน่อยได้ไหมคะว่าจะจ่ายทางไหนคะ จะจ่ายเป็นบัตรหรือว่า…”

“อะไรนะ จ่ายเงิน?”

ใบหน้าของหลี่ฉีเหยียนเปลี่ยนไป คิ้วของเธอเป็นเส้นตรง “จะจ่ายอะไร เธอต้องการอะไร!”

“อะไรนะคะ?”

พนักงานขายตกใจ “อะไรกันคะ? คุณจะซื้อห้องไม่ใช่หรอคะแล้วทําไมถึงไม่จ่ายเงินคะ?”

“ซื้องั้นหรอ?”

หลี่ฉีเหยียนมองดูด้วยความประหลาดใจ ราวกับว่าพนักงานขายพูดอะไรบางอย่างที่เธอไม่คาดคิดออกมา “นี่เป็นธุรกิจของครอบครัวฉัน ฉันเป็นแฟนของลูกชายคนที่สองของเจ้านายเธอ ทําไมฉันต้องจ่ายเงินเพื่อซื้อห้องด้วย เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า”

เสียงของเธอดังขึ้นเรื่อยๆจนรบกวนการทํางานของสํานักงานขายไปครึ่งสํานักงาน

ผู้คนนับไม่ถ้วนพากันเงยหน้ามองหญิงสาวที่ตะโกนออกมาว่า “ทําไมฉันต้องจ่ายเงินเพื่อซื้อห้องด้วย เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า?”

และหลังจากนั้นก็มีการพูดคุยกันมากมาย

“พระเจ้า! ผู้หญิงคนนั้นบ้าไปแล้ว!”

“จะซื้อห้องก็ต้องจ่ายเงินสิ สมองเธอมีอะไรผิดปกติรึเปล่า?”

“พระเจ้า ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าฉันจะได้เจออะไรแบบนี้”

“ฉันเป็นแฟนของลูกชายคนที่สองของเจ้านาย แล้วมันเกี่ยวอะไรกันด้วย?”

พนักงานขายพูดไม่ออก

ฮ่ม!

คนที่มาก่อนหน้านี้เป็นน้องชายในเครื่องแบบของคนรับจ้างทําธุระ พวกเราดูถูกเขาและคิดว่าเขาเป็นแค่คนจน สุดท้ายท่านประธานก็เข้ามาดูแลเขาด้วยตัวเองและยังจ่ายเงินค่าห้องให้อีกด้วย!

แต่ตอนนี้ ผู้หญิงไฮโซแต่งตัวดีหรูหรา ที่พวกเราคิดว่าเป็นคนที่ร่ํารวย แต่กลับกลายเป็นว่า…

เธอต้องการอะไรกันแน่?

สังคมสมัยนี้ยากจะคาดเดาจริงๆ

พนักงานขายพูดออกมาเสียงเข้ม “ถ้าฉันไม่ได้รับเงินจากคุณผู้หญิง ฉันก็คงไม่สามารถทําขั้นตอนการโอนได้ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ”

90 ล้าน!!!

หลังจากนั้นพนักงานขายก็ยึดสัญญากลับไป

หลี่ฉีเหยียนที่เห็นแบบนั้นก็โกรธจัด เธอรู้สึกว่าเธอนั้นโกรธมาก!
เป็นแค่พนักงานขายกล้าต่อต้านฉันงั้นหรอ!

นั่นมันของๆฉัน ของฉันคนเดียวเท่านั้น!

หลี่ฉีเหยียนกรีดร้องออกมาและส่งมือไป พยายามแย่งสัญญากลับคืนมา

“แกจะทําอะไร?! ยัยคนชั้นต่ํา! ฉันจะโทรไปฟ้องนายน้อยของพวกแกแน่! ฉันจะบอกเขาว่าพวกแกทําให้ฉันต้องขายหน้า! แกกล้าเอาของๆฉันไปใช่ไหม? ฉันจะทําให้แกถูกไล่ออก แกจะต้องโดนไล่ออก!”

หลี่ฉีเหยียนในตอนนี้ดูดุร้ายมาก เสียงของเธอนั้นดังมากจนรบกวนไปทั้งสํานักงานขาย

คราวนี้คนทั้งสํานักงานขายต้องหันมามองเธอด้วยความตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น?”

เจียงเฉินและหยางเฟิงก็ต้องหันมามองด้วยความตกใจ “แฟนของพี่ชายงั้นหรอ?”

เจียงเฉินคิดถึงใบหน้าของหยางอี้ขึ้นมาและก็พูดไม่ออก

แฟนสาวแต่ละคนของหยางอี้ดูแล้วคงจะสร้างปัญหากันได้เก่งจริงๆ

ถ้าเขาไม่ได้โอ้อวด เขาจะตายยังไงกันนะ?

“แฟนของพี่รองของนายงั้นหรอ?”

หยางเฟังแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา “พี่รองของผมไม่ค่อยได้พูดถึงเรื่องแฟนของเรามากเท่าไหร่ เพราะยังไงซะเขาก็มีแฟนมากเกินไป ผมลองเดาดูไม่น่าจะถึง 100 คนแต่ก็สมควรมีประมาณ 80 คนได้!! และพวกเธอแต่ละคนก็จะชอบเข้ามาเพื่อขอห้อง และต่อให้ตระกูลของผมเป็นผู้พัฒนาโครงการต่างๆ แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าหากให้พวกเธอทั้งหมด จะสร้างเท่าไหร่ก็ไม่พอแน่”

หยางเฟิงเดินออกไปข้างหน้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดถ่ายรูป และเตรียมส่งภาพถ่ายและวีดีโอของหลี่ฉีหยานไปให้หยางอี้ พี่รองของเขา เพื่อให้อีกฝ่ายได้เห็นว่าตอนนี้แฟนสาวของตัวเองกําลังทําอะไรอยู่
แต่….

หลี่ฉีเหยียนนั้นกลับหันมาเห็นพอดี!

หลี่ฉีเหยียนที่เห็นแบบนั้นก็ไม่พอใจมาก!

ไอ้พวกชั้นต่ําแกกล้าถ่ายรูปฉันงั้นหรอ?!

แกคงโลภอยากได้ผู้หญิงสาวๆแบบฉันงั้นสินะ! แล้วพวกแกก็เลยถ่ายรูปของฉันเอาไปทําเรื่องต่ําๆของพวกแก!

แม่งเอ๊ย!

หลี่ฉีเหยียนกรีดร้องออกมา “มาที่นี่ให้หมด พวกโรคจิตอยู่ตรงนี้ไปหยุดพวกมันเดี๋ยวนี้ พวกมันแอบถ่ายรูปฉัน!”

บอดี้การ์ดส่วนตัวของพวกเธอเห็นอย่างนั้นก็เริ่มกังวล

พวกเขานั้นไม่ต่างจากพวกสมองตายที่เมื่อได้ ฟังคําสั่งแล้วก็ปฏิบัติตามทันทีโดยไม่ได้ไตร่ตรองอะไร

เมื่อพวกเขาเห็นว่าหยางเฟิงนั้นถ่ายรูปของหลี่ฉีเหยียน ปฏิกริยาแรกของพวกเขานั้นก็คือพวกเขาเข้าไปทําลายโทรศัพท์ของหยางเฟิงทันที!

แย่งมา!

ปาลงพื้น!

โทรศัพท์มือถือของหยางเฟิงแตกเป็นเสี่ยงๆ

“คุณ!”

หยางเฟิงโกรธมาก เขานั้นไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายนั้นจะกล้าได้ถึงขนาดนี้!

“ฮ่าๆ N”

หลี่ฮีเหยียนหัวเราะออกมา “พวกแกมันก็แค่คนรับจ้างทําธุระน่ารังเกียจ กล้าดียังไงมาแอบถ่ายรูปของฉัน! คิดหรอว่าฉันไม่รู้ว่าพวกแกอยากเอาไปทําอะไร?!”

หลี่ฉีเหยียนเงยหน้าขึ้นฟ้าและชี้นิ้วไปที่หยางเฟิง

หยางเฟิง “…”

อะไรกันเนี่ย?! คนบ้า?

หลี่เหยียนมองไปที่หยางเพิ่งที่กําลังพูดไม่ออกและคิดไปเองว่าหยางเฟิงในตอนนี้กําลังอับอายเพราะคําพูดของเธอ “พูดไม่ออกเลยสิท่า เจ้าโรคจิต!”

หยางเฟิงพูดออกมาอย่างเย็นชา “ฉันกลัวว่า เธอน่าจะเป็นฝ่ายที่กลัวฉันมากกว่านะ!”

“???”
หลี่ฉีเหยียนกรีดร้องออกมา “แกพูดอะไรของแก!”

ก่อนที่หยางเฟิงจะพูดเขานั้นก็ถูกบอดี้การ์ดของเธอที่อยู่ข้างๆลงมือใส่!
พวกบอดี้การ์ดที่เห็นหยางเฟิงอยู่ในชุดคนทําธุระและคิดว่าเขาก็แค่คนทําธุระธรรมดาๆ พวกเขานั้นจึงไม่จําเป็นต้องสุภาพด้วย

ฝูงชนที่เห็นก็ตกตะลึง

เจียงเฉิน “หยุดได้แล้ว!”

“ทําไมฉันต้องหยุดให้แก!”

หลี่ฉีเหยียนหัวเราะออกมา “แกมันก็แค่คนรับจ้างทําธุระ! แกมีความสามารถมากพอที่จะหยุดฉันด้วยหรอ?!”

“จะไม่หยุดใช่ไหม?”

เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมาและพูดกับผู้จัดการฝ่ายขายว่า “นายน้อยสามของนายกําลังถูกรังแกอยู่นะ ทําไมนายไม่ทําอะไรเลย?”

เจียงเฉินหันไปมอง

ผู้จัดการฝ่ายขายราวกับตื่นขึ้นมาจากฝันเขารีบตะโกนออกไปทันที “ใช่แล้ว หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

เขาให้รูปภ.สองสามคนเข้าไปล้อมทันที

หลี่ฉีเหยียนที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกตะลึง!

อะไรนะ?!

นายน้อยสาม?

นายน้อยสามคนไหน?

หรือว่าจะ…. นายน้อยสามของตระกูลหยาง?

เขาอยู่ที่นี่จริงๆหรอ? แล้วคนที่ฉันสั่งให้บอดี้การ์ดเข้าไปทุบตีเมื่อกี้?

เมื่อมองดูดีๆหลี่ฉีเหยียนก็พบว่าใบหน้าของหยางเฟิงนั้นดูคล้ายกับหยางอั้มาก!

แย่แล้ว!

หยางเฟิงลุกขึ้นมาด้วยความอับอาย “จับมันไว้ให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

แม้ว่าหยางเฟิงนั้นจะเคยถูกเจียงเฉินหลอกว่า เป็นแค่คนรับจ้างทําธุระธรรมดาๆ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขานั้นเป็นคนโง่!”

แต่ด้วยฐานะของเขาที่เป็นนายน้อยสามของตระกูลหยาง หยางเฟิงนั้นเป็นคนที่เจ้าอารมณ์มาก!

ตั้งแต่เด็กคนนั้นไม่เคยต้องเสียหน้าขนาดนี้มาก่อน!

บอดี้การ์ดของหลี่ถี่เหยียนถูกรปภ.เข้ามาล้อมอย่างรวดเร็ว

โศกนาฏกรรม –

หลี่เหยียนโกรธและกรีดร้องออกมา “ฉันเป็นแฟนของพี่รองของนายนะ นายกล้าดียังไง?!”

ในเวลานี้เอง

ก็มีเสียงดังขึ้นมา

“บัดซบ เธอบ้าไปแล้วรึไง!”

หยาง รีบวิ่งเข้ามา

ปรากฏว่าตอนที่หยางเฟิงนั้นถูกทุบตี เจียงเฉินก็ได้ใช้โอกาสนี้ในการถ่ายคลิปวิดีโอ แล้วส่งไปให้หยาง

หยางอี้ที่ได้เห็นคลิปวิดีโอนี้เขานั้นก็รู้สึกว่าปอดของเขานั้นแทบจะระเบิดออกมา

ผู้หญิงคนนี้!

มันจบแล้ว!

เธอบ้าไปแล้ว!

ฉันไปคบกับคนบ้าแบบนี้ได้ยังไง?!

เขารีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

หลี่ฉีเหยียนถูกตบหน้าจนหน้าหันไป 360 องศา!

“คุณ คุณตบฉันงั้นเหรอ?!”

หลี่ฉีเหยียนกรีดร้องออกมาด้วยความตกตะลึง

“ฉันตบแล้วมันยังไง! ทําไมไม่ลองส่องกระจก ดูตัวเองบ้างว่าตัวเองเป็นยังไง?! กล้าดียังไงมาทําให้ฉันต้องอับอายขนาดนี้?! กล้าดียังไงมาขอห้องฟรีๆแบบนี้! พูดออกมาสิ!”

หยางอี้โกรธจัด!
หลี่ฉีเหยียนที่เห็นแบบนั้นก็ตกตะลึง…

ได้ งั้นฉันจะสู้กับแกจนตาย!

หยางอี้ VS หลี่ฉีเหยียน!

ทั้งสองต่อสู้กัน

เจียงเฉินที่เห็นแบบนั้นก็ยักไหล่

น่าสงสาร

ไปดีกว่า

เจียงเฉินหยิบสัญญาขึ้นมาและเดินจากไป