ตอนที่ 339 ก็ต้องตาย
ฆ่าให้หมด!
เย่เซิ่งเทียนสงบนิ่งเป็นอย่างมาก ในสายตาไม่หวั่นไหวเลยสักนิด
และสามเทพสงคราม ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
เจ้าเทพออกคำสั่ง ฆ่าทั้งหมด มีปัญหาอะไรมั้ย?
นี่เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?
สามเทพสงครามไม่เคยรู้สึกว่าคำสั่งของเย่เซิ่งเทียนมีอะไรไม่ถูกต้อง และก็ไม่ได้คิดว่าฆ่าทั้งหมดไม่มีอะไรไม่ถูกต้อง!
คนที่ไม่ใช่พวกเดียวกันกับพวกเรา พวกเขาก็ต้องไม่มีใจเป็นหนึ่งเดียวกับพวกเรา!
ทำให้พวกเขารู้ว่ารุกรานต้าเซี่ยของพวกเรา หนีไปไกลแค่ไหนก็ต้องฆ่า!
หร่วนซื่อสงและกัวปิงต่างเหลือบมองซึ่งกันและกันแวบหนึ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาติดต่อกับเย่เซิ่งเทียน รู้สึกแค่ว่าเต็มไปด้วยรังสีอำมหิตที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า!
เดิมที ในช่วงสิบวันนี้ พวกเขาว้าวุ่นจิตใจ
แต่หลังจากที่เย่เซิ่งเทียนฟื้นขึ้นมา แค่พูดประโยคแบบนี้ กลับทำให้พวกเขารู้สึกถึงความเผด็จการอย่างไม่มีใครเทียบได้!
ความเผด็จการที่ไม่มีใครเทียบได้!!
ความไม่สบายใจภายในใจ พร้อมด้วยคำพูดนี้ของเย่เซิ่งเทียน หายไปอย่างไร้ร่องรอย
พวกเขา ถูกรัศมีไร้ความหวาดกลัวบนร่างกายนั้นของเย่เซิ่งเทียนสยบ!
มิน่าล่ะ เย่เซิ่งเทียนถูกศัตรูเรียกว่าผู้นำเทพสงคราม!
เพียงแค่รัศมีนี้ ความมั่นใจของตัวเองที่ไร้เทียมทาน ก็ไม่ใช่ว่าใครก็จะมีได้!
“ยังมีคำถามอีกมั้ย?”
เย่เซิ่งเทียนถามอย่างเกียจคร้าน
หร่วนซื่อสงและกัวปิงส่ายหน้าโดยไม่รู้ตัว เพราะว่าวินาทีนี้ พวกเขาค้นพบอย่างแปลกประหลาดว่า ความไว้วางใจได้เกิดจากภายในใจของตัวเอง!
บางที นี่เป็นความมั่นใจที่ได้รับจากการรบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งก่อนหน้านี้ของเย่เซิ่งเทียน!
บางที เป็นความมั่นใจที่เย่เซิ่งเทียนไร้เทียมทานเมื่อกี้นี้ ทำให้พวกเขาไว้วางใจ!
เย่เซิ่งเทียนโบกมือ: “ในเมื่อไม่มีอะไร ก็กลับกันไปเถอะ อย่ารบกวนเวลาที่ฉันอยู่กับภรรยาและลูกของฉัน”
หร่วนซื่อสงและกัวปิงทั้งสองคนยิ้มแย้ม ลุกขึ้นพูดว่า: “มีเจ้าเทพอยู่ ก็สามารถสยบรุ่นน้องทั้งหมดได้! พวกเราจะกลับไปบอกกับขุนหลวงเดี๋ยวนี้ และให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่”
“รีบไสหัวไปซะ ยังจะหน้าด้านอีก ต่อไปไม่มีธุระอย่ามารบกวนอาจารย์ของฉัน ไอ้พวกเศษสวะ!”
หัวเวิ่นยีพูดอย่างหงุดหงิด และเริ่มไล่คนในทันที
หร่วนซื่อสงแอบถอนหายใจ
หัวเวิ่นยี นั่นเป็นหมอเทวดาอันดับที่หนึ่งของต้าเซี่ย เป็นบุคคลระดับสมบัติของชาติ
ถึงขนาดไม่ให้เกียรติขุนหลวง ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกเขา
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังไม่กล้าล่วงเกินหัวเวิ่นยี
สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจก็คือ บุคคลระดับสมบัติของชาติอย่างหัวเวิ่นยี ไม่นึกเลยว่าจะเป็นลูกศิษย์ของเย่เซิ่งเทียน!!
ถ้าอย่างนั้นทักษะทางการแพทย์ของเย่เซิ่งเทียน ก็ต้องแข็งแกร่งกว่าหัวเวิ่นยีไม่ใช่หรอกเหรอ?
ไม่เช่นนั้นด้วยนิสัยแย่ๆของหัวเวิ่นยีที่ถือว่าทักษะทางการแพทย์เป็นชีวิต จะไหว้เย่เซิ่งเทียนเป็นอาจารย์เหรอ?
เมื่อคิดอย่างนี้ ทั้งสองคนก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก!
เย่เซิ่งเทียน ปีนี้อายุเพียงแค่ยี่สิบสี่ยี่สิบห้า ไม่เพียงแต่เป็นผู้สูงส่งของพลังต่อสู้ในโลกเท่านั้น แต่ยังมีทักษะทางการแพทย์ที่ไม่ธรรมดาอีกด้วย!
อายุน้อยเช่นนี้ ก็ประสบความสำเร็จอย่างที่คนอื่นไม่สามารถทำได้ในชีวิตนี้ หรือว่าไม่น่ากลัวเหรอ?
แม้ว่าในรายชื่อ หร่วนซื่อสงและกัวปิง จะอยู่ในระดับเดียวกับเย่เซิ่งเทียน แต่พวกเขากลับไม่กล้าไม่แสดงความเคารพเลยแม้แต่น้อย!
“เจ้าเทพ งั้นคุณทำธุระของคุณก่อน พวกเราก็ขอตัวแล้ว”
หร่วนซื่อสงและกัวปิง บอกลาจากไป
หัวเวิ่นยีพูดอย่างขุ่นเคืองว่า: “ไอ้พวกเศษสวะ อะไรก็ต้องพึ่งพาอาจารย์ ถ้าท่านมุ่งเน้นแต่ทักษะทางการแพทย์ จะต้องกลายเป็นหมอหลายชั่วอายุคน! เป็นเพราะไอ้เศษสวะพวกนี้ ทำให้ท่านเสียเวลา สมควรตายจริงๆ! ไอ้พวกระยำหมา!”
เกาเจี๋ยและเวินเฉินคุกเข่าลงกับพื้นด้วยขาข้างหนึ่ง และพูดว่า: “เจ้าเทพ พวกเราไร้ประโยชน์ คุณได้โปรดลงโทษพวกเราด้วย”
เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้า: “ลุกขึ้นเถอะ ไม่เกี่ยวข้องกับพวกนาย เวินเฉิน เธอไปแจ้งให้ประเทศต่างๆ ครั้งนี้ คนที่ลงมือ ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ต้องตาย ให้พวกเราเตรียมโล่งศพไว้ซะ! และบอกพวกเขาด้วย หลายวันนี้ฉันไม่พอใจมาก ให้พวกเขาชดใช้ค่าเสียหายทางจิตใจ คนหนึ่งต่อหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ขาดไปคนหนึ่ง ก็ชดใช้ด้วยชีวิต!”
ตอนที่ 338 ฆ่าทั้งหมด