ตอนที่ 287

The Strongest Hokage

“แย่แล้ว สัตว์ร้ายแบบนี้…เราไม่มีทางสู้มันได้แน่”

“บ้าไปแล้ว…เราจะเอาชนะสัตว์หางได้ยังไง?!”

นินจาทั้งหมดดูหวาดกลัวมากและสิ่งเดียวที่ทำให้พวกเขาไม่วิ่งหนีไปก็คือ ไนโตะ ที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขา

ฟู่ม!!

ทันใดนั้นคลื่นลมที่พัดอย่างรุนแรงเหมือนพายุก็พัดมา ทำให้ต้นไม้ที่อยู่รอบ ๆ นินจาอาเม ถูกพัดหายไปหมด แม้แต่ นินจาอาเมะ เองก็แทบจะลอยตามต้นไม้ไป พวกเขาพยายามยืนบนพื้นด้วยการเค้นจักระลงไปที่เท้าเป็นจำนวนมาก แต่พวกเขาก็แทบจะยึดไว้ไม่ไหว

มีเพียงแค่ ไนโตะ คนเดียวเท่านั้นที่ยังคงยืนอยู่ได้โดยไม่ไหวติง เขาแค่ยืนมองดูปีกของ 7 หาง กระพืออย่างรวดเร็วอยู่เฉย ๆ เท่านั้น ในขณะที่สีหน้าของเขาดูนิ่งสงบโดยไม่มีร่องรอยของความกลัวแม้แต่น้อย

พายุลมแรงนี้ ไม่สามารถสั่นคลอนจิตใจของ ไนโตะ ได้เลย!

เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างมั่นคงเหมือนภูเขา

“โชคร้ายจริง ๆ ที่นายดันเกิดมาเป็นแมลง ถ้านายเกิดเป็นนกคงจะดูดีกว่านี้ แต่ถึงยังไงตราบใดที่นายบินได้ นายก็คือสัตว์ขี่ที่ดี”

ไนโตะ เงยหน้าขึ้นไปมอง 7 หางที่บินอยู่บนฟ้าแล้วพูดออกมา

เจ้ามนุษย์คนนี้มันหมายความว่ายังไง?!

สัตว์ขี่…ที่ดี งั้นเหรอ?!

ทันทีที่ 7 หางได้ยินคำพูดของ ไนโตะ หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธในทันที และไม่มีอะไรจะเทียบกับความโกรธของเขาในตอนนี้ได้!

เขาคือ สัตว์หาง และยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นถึง 7 หาง!

แล้วมนุษย์คนนี้กล้าดียังไงที่มาเรียกเขาว่า สัตว์ขี่ที่ดี

7 หาง รู้ทันที่ว่าเขาต้องสอนบทเรียนของความกล้าดีให้กับมนุษย์ผู้นี้ด้วยการส่งมนุษย์คนนี้ไปลงนรก!

“คร๊าก!!”

7 หางคำรามออกมาเสียงดัง แล้วทันใดนั้นเขาก็พุ่งตรงเข้าหา ไนโตะ ในทันที เขาต้องการที่จะจับ ไนโตะ ไว้ในมือแล้วบดขยี้ ไนโตะ ด้วยมือเปล่าของเขา!

ร่างของเขามีขนาดใหญ่มาก แต่ความเร็วของเขากลับเร็วมากอย่างน่าเหลือเชื่อจน นินจาอาเมะ แทบจะไม่สามารถมองการเคลื่อนไหวของเขาได้ทัน

“บ้าไปแล้ว!”

“มันเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?!”

ภายใต้สายตาของ นินจาอาเมะ ทุกคนที่กำลังหวาดกลัว 7 หาง ก็พุ่งเข้าถึงตัว ไนโตะ ในไม่ถึงวินาทีและจับ ไนโตะ ไว้

ภาพนี้ทำให้ นินจาอาเมะ ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก

7 หางกำลังจะฆ่า ไนโตะ แล้ว!

หลังจาก ไนโตะ ถูกฆ่า พวกเขาก็จะเป็นรายต่อไป

นินจาอาเมะ หวาดกลัวและพวกเขาก็กำลังจะหนี แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็สังเหตุเห็นว่า ไนโตะ ไม่ได้ถูกจับ!

มันเป็นเพียงภาพติดตาของพวกเขาเท่านั้น!

“อะไรกัน?!”

7 หาง ดูตกใจมาก เขาพุ่งเข้าหา ไนโตะ ด้วยความเร็วเต็มที่ แต่เขาก็ทำได้แค่คว้าอากาศไว้!

แล้ว ไนโตะ ไปอยู่ไหน?!

“เป็นไปไม่ได้!”

7 หางเงยหน้าขึ้นและเขาก็เห็น ไนโตะลอยอยู่บนฟ้าเหนือหัวของเขา

ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ยกเข้าของเขาขึ้นและแตะไปที่หัวของ 7 หาง อย่างแรงโดยไม่ลังเล

ตู้ม!!

ลูกแตะของ ไนโตะ ฟาดลงบนหัวของ 7 หางอย่างจัง ทำให้ 7 หาง ไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้จนร่างของเขาล่วงลงจากท้องฟ้าและกระแทกลงบนพื้นอย่างแรงจากนั้น ไนโตะ ลอยตกลงมาและลงมายืนอยู่บนหลังของ 7 หาง

“นี่มันพลังอะไรกัน…”

เพียงแค่การปะทะกันในครั้งแรก 7 หาง ก็รู้ทันทีว่า ไนโตะ เร็วกว่าเขา แต่เขาก็ไม่คิดว่า ไนโตะ จะมีพลังมหาศาลขนาดนี้!

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาพยายามลุกขึ้นเขาจะรู้สึกเหมือนว่าพลังอะไรบางอย่างที่น่ากลัวกำลังแพร่กระจายในร่างของเขาและมันก็ทำให้เขาตัวสั่นจนยืนขึ้นไม่ไหว!

ตอนแรก 7 หาง ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร

นี่มันคือความเจ็บปวดงั้นเหรอ?!

ไม่น่าเชื่อ!

กี่ปีมาแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบนี้?

พลังนี้มันคืออะไรกัน?!

มีคำถามมากมายผุดขึ้นในหัวของ 7 หาง แต่เขาก็ไม่รู้คำตอบเลยสักอย่าง ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้เป็นอย่างดีว่า มนุษย์คนนี้อันตรายเป็นอย่างมาก!

ภายใต้ความรู้สึกเจ็บปวดเหล่านี้ 7 หาง ก็คำรามออกมาด้วยความโกรธ ในขณะที่จักระของเขาก็พุ่งพล่านออกมาอย่างรุนแรง

ไนโตะ ที่ยังคงยืนอยู่บนหลังของ 7 หาง ก็ยังคงส่งคลื่นกระแทกลงไปที่ตัวของ 7 หางอย่างต่อเนื่อง เพื่อป้องกันไม่ให้ 7 หางยืนขึ้นได้ ในขณะที่ 7 หางก็กำลังพยายามดิ้นรนเพื่อที่จะยืนขึ้นอีกครั้ง และ 7 หางก็ไม่สามารถสะบัด ไนโตะ ออกไปได้!

นินจาอาเมะ ไม่สามารถยืนอยู่ใกล้กับสนามต่อสู้ได้อีกต่อไป พวกเขาพากันถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม นินจาอาเมะ ทุกคนก็ไม่มีใครสามารถซ่อนใบหน้าที่แสดงออกถึงความตกใจได้เลย

เรื่องนี้น่าเหลือเชื่อเกินไป เพราะ ไนโตะ สามารถจัดการกับ 7 หาง ได้อย่างสมบูรณ์

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ใช้คาถานินจาเลยแม้แต่คาถาเดียว เขาไม่ได้มือหรือประสานอินเลย สิ่งเดียวที่เขาทำก็คือยืนอยู่บนหลังของ 7 หางเท่านั้น!

“นี่มัน…แค่นี้เขาก็จัดการกับ 7 หาง ได้แล้วเหรอ?!”

นินจาอาเมะ คนหนึ่งกลืนน้ำลายอย่างแรงในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นไม่หยุด

เช่นเดียวกับนินจาคนอื่น ๆ พวกเขาเคยได้ยินเรื่องที่ ไนโตะ จัดการกับ 9 หาง มาก่อน แต่สิ่งที่น่าตกใจคือสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่เหมือนกับสิ่งที่พวกเขาคิดเลยแม้แต่น้อย

พวกเขาคิดว่า ไนโตะ คงจะใช้คาถานินจาขึ้นสูงเพื่อเอาชนะ 7 หาง หรือบางทีเขาอาจใช้วิชาคาถาผนึกที่แข็งแกร่งเพื่อยับยั้งพลังของ 7 หาง แต่ไม่มีใครคิดว่าสิ่งที่เขาทำคือแค่กระโดดขึ้นไปบนฟ้าและแตะ 7 หาง!

วิธีที่เขาเอาชนะ 7 หาง ได้นั้นมันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ

“ไอ่เจ้ามนุษย์บ้านี้…”

หลังจากต่อต้านพลังของ ไนโตะ อยู่นาน ในที่สุด 7 หางก็เข้าใจว่าเขาไม่มีทางชนะ ไนโตะ ในสภาพแบบนี้ได้ ดังนั้น 7 หางจึงเปลี่ยนแผนจากพยายามที่จะยืนขึ้นเป็นวิธีอื่น

ทันใดนั้นพื้นดินที่อยู่ใต้ 7 หาง ก็อ่อนตัวลงและร่างของ 7 หาง ก็เริ่มจมลงไปในดิน

“หืม?”

ไนโตะ ไม่เลือกที่จะตาม 7 หางลงไปในดิน เขากระโดดจากหลัง 7 หาง ลงไปยืนอยู่บนพื้นและมองดู 7 หาง ที่กำลังหายลงไปในดิน เขาคิดว่าสิ่งที่ 7 หาง กำลังทำมันน่าสนใจไม่ใช่น้อย

“เฮ้ ไม่เอาน่า ถึงนายจะบินหนีไปไม่ได้…แต่ถึงอย่างนั้นนายคิดว่านายจะหนีไปทางนั้นได้เหรอ?”

ไนโตะ ยกขาขึ้นแล้วกระทืบลงไปที่พื้นอย่างไม่ลังเล

ตู้ม!!

การกระทืบง่าย ๆ นี้ทำให้ที่แห่งนี้แตกร่าวและพังทลาย แม้แต่ภูเขารอบ ๆ ก็เริ่มสั่นจนร้าวและถล่มลงมา

ตอนนี้พื้นดินบริเวณนั้นก็เริ่มเกิดรอยร้าวขึ้นเป็นจำนวนมาก ทำให้ นินจาอาเมะ ต้องกระโดดถอยเข้าไปในป่า และมองดูภูเขาที่เพิ่งพังทลายลงมาด้วยฝีมือของ ไนโตะ ด้วยความตกตะลึง!

พลังสั่นสะเทือนหยั่งลึกลงไปในทุกชั้นดินไม่ว่าจะเป็นหินหรือโคลน และไม่มีอะไรที่จะหยุดมันได้จนกระทั่งมันไปปะทะเข้ากับตัวของ 7 หาง ที่กำลังหลบหนีอยู่

คร๊าก!!

การโจมตีครั้งนี้ทำให้ 7 หาง ส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวด การโจมตีครั้งนี้ทำให้ร่างของ 7 หาง แทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ อย่างไรก็ตามเขาจะไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาดเพราะเขาคิดว่าตราบใดที่เขายังมีจักระเขาก็จะสามารถงอกชิ้นส่วนร่างกายออกมาได้ และ ไนโตะ จะไม่มีวันชนะเขาได้

อย่างไรก็ตาม พลังประหลาดที่ ไนโตะ ใช้โจมตีเขาก็ทำให้เขาเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

“อั๊ก!! พลังนี่มัน…พลังของ เซียน 6 วิถี งั้นเหรอ? ไม่! ไม่มีทาง! ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมมันสามารถสร้างความเจ็บปวดให้กับฉันได้มากขนาดนี้กัน…”

7 หาง ที่กำลังหนีอย่างกระเสือกกระสนด้วยความเจ็บปวดก็กำลังพยายามดำลึกลงไปใต้ดิน

อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ไม่ให้ปล่อยโอกาสให้ 7 หางหลบหนีไป เขากระทืบพื้นลงไปอีกครั้ง

มันคือการโจมตีอย่างต่อเนื่องที่มีพลังในระดับเดียวกับที่ใช้ทำลายหมู่บ้าน

ในที่สุด แม้แต่ภูเขาที่อยู่ไกลออกไปก็ถูกทำลายและถล่มลงมา!

7 หาง โดนโจมตีอีกครั้ง และในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าการที่เขาคิดหนีลงมาในดินเป็นความคิดที่ผิด!

“คาถาลับ : วิชาผลเกล็ดหลบซ่อน!”

7 หาง พุ่งขึ้นมาจากพื้นดินอย่างรวดเร็ว เขาพยายามเก็บกดความเจ็บปวดเอาไว้และใช้คาถาออกมา

ทันใดนั้น 7 หาง ก็หายใจออกแล้วผงละอองจำนวนมหาศาลก็ออกมาจากปากของเขา และในวินาทีต่อมาผงละอองนั้นก็กระจายออกไปทั่วพื้นที่และปิดกั้นการมองเห็นของ นินจาอาเมะ ทั้งหมด รวมถึง ไนโตะ ด้วยเช่นกัน

7 หางไม่หยุดแค่นั้น เขาจ้องไปที่ ไนโตะ ด้วยความโกรธจากนั้นก็อ้าปากอีกครั้งแล้วใช้ กระสุนสัตว์หาง ขนาดใหญ่ออกมา แล้วยิงไปทาง ไนโตะ

“ตกนรกไปสะ! เจ้ามนุษย์!”

แต่ในวินาทีต่อมา 7 หางก็ต้องตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเขาพบว่า ไนโตะ เหมือนจะรู้ว่า กระสุนสัตว์หาง กำลังพุ่งไปหา ถึงอย่างนั้น ไนโตะ ก็ไม่เลือกที่จะหลบ แต่ ไนโตะ กลับยื่นมือทั้ง 2 ข้างออกไปด้านหน้าและแรงสั่นสะเทือนที่น่ากลัวก็ระเบิด กระสุนสัตว์หาง จนไม่เหลือซาก!

7 หาง ไม่เคยรู้สึกกลัวแบบนี้มาก่อน

ใครจะโทษเขาละ ก็เขาเพิ่งเห็นมนุษย์ทำลาย กระสุนสัตว์หาง ด้วยมือเปล่านิ!

ฟึ๊บ!

อย่างไรก็ตาม 7 หาง ก็พยายามหลบหนีอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะได้เคลื่อนไหวไปไหน ไนโตะ ก็พุ่งเข้ามาอยู่ด้านหน้าของเขาและต่อยเขา

ตู้ม!!!

7 หาง ถูกต่อยอย่างจังจนกระเด็นไปชนเข้ากับภูเขาด้านหลัง

ไนโตะ พุ่งตรงเข้าหา 7 หาง ต่อทันทีจากนั้นเขาก็ต่อยไปที่ 7 หางอีกครั้ง

และเมื่อ 7 หาง พยายามดิ้นรนเพื่อจะยืนขึ้น ไนโตะ ก็ต่อยซ้ำเข้าไปอีก

ไนโตะ ค้นพบจากการเผชิญหน้ากับ สัตว์หาง มาหลายต่อหลายครั้งว่า วิธีเดียวที่จะโน้มน้าวพวกเขาคือต้องทรมานพวกเขาและทำให้พวกเขาเจ็บปวด เพราะการเอาชนะและฆ่าพวกเขามันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย

7 หาง ตกอยู่ใต้ความเจ็บปวดทจนหาคำอธิบายไม่ได้ เขาโกรธมากและความเจ็บปวดเหล่านี้ก็ทำให้เขาเป็นบ้า ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือฆ่า ไนโตะ แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย และเขาก็ไม่สามารถต้านทานความเจ็บปวดนี้ได้อีกต่อไป!

ภายใต้การจ้องมองของนินจาทุกคนที่ดูการต่อสู้อยู่ และหลังจากที่ 7 หางต้องทุกข์ทรมานอยู่กับความเจ็บปวดแสนหาหัด ในที่สุด 7 หางก็พ่ายแพ้!