บัญชามังกรเดือด บทที่ 535 ติดปีกก็หนีไม่พ้น
“คุณชาย！”
“ผมไร้ความสามารถเอง ประเมินฉินเทียนต่ำไป”
“ฉินเทียนเขา เจอกับลิเว่ยจงแล้ว อีกทั้งอยู่กันตามลำพังไม่กี่นาที”
“ผมไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เพื่อความปลอดภัยในตอนนี้ คุณว่า พวกเราควรเร่งลงมือมั๊ย？”
หวางโปมาด้านนอก คุกเข่าลงตรงหน้าลิเหลียง เอ่ยด้วยความหวาดกลัว
ลิเหลียงยิ้มให้กับจุยเฟิงที่เตรียมความพร้อมอยู่ไกล ๆ กระซิบกับหวางโปว่า： “คุณแค่บอกลิเว่ยจงว่า ลูกสาวของเขาอยู่ในมือฉัน”
“เขาจะรู้เองว่าควรทำยังไง”
“ครั้งนี้ผมเลินเล่อเอง นึกไม่ถึงว่าลิฉุนจะมา แล้วยังพาฉินเทียนมาด้วย”
“หวางโป คุณเป็นคนเก่าแก่ในตระกูล พรุ่งนี้ เป็นวันสำคัญที่สุดของผม”
“ต้องดูลิเว่ยจงให้ดี อย่าให้เกิดความผิดพลาดอีก”
“ครับ！”
“ถ้าผิดพลาดขึ้นมา คุณชายตัดหัวผมได้เลย” หวางถอยออกไปด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ลิเหลียงจับมือกับจุยเฟิง เรียกเขามาปลอบด้วยรอยยิ้มเอ่ยว่า： “สกัดฉินเทียนไว้ไม่อยู่ผมรู้ว่าคุณต้องโทษตัวเอง”
“แต่คุณก็อย่าเอาไปใส่ใจ ดูถูกศักยภาพของฉินเทียนไม่ได้เลยจริง ๆ”
“วางใจได้ เขาสามหาวได้อีกไม่นานหรอก”
สายตาจุยเฟิงฉายความอยากฆ่าอย่างรุนแรงกัดฟันเอ่ยว่า： “ผมแค่เกลียดที่ไม่ได้ฆ่าเขาด้วยตัวเอง！”
“ผมไม่สนว่าคุณจะให้ใครฆ่าเขา ก่อนเขาจะตายผมขอแค่แขนสองข้างของเขา！”
“ข้างหนึ่งเป็นเงินต้น อีกข้างเป็นดอกเบี้ย！”
ลิเหลียงหัวเราะเอ่ยว่า： “วางใจได้！”
“เมื่อถึงเวลาฉันจะมอบเขาให้นายจัดการ！”
“ถ้านายไม่หายแค้น จะตัดขาสองข้างของเขาก็ยังได้”
“คนของตระกูลจี้ก็น่าจะมาถึงแล้ว ไป เราไปรวมตัวกันที่จวี้อี้ถังปรึกษากันหน่อย”
จวี้อี้ถัง เมื่อไม่กี่วันก่อน ยังเป็นโรงแรมระดับห้าดาวของเมืองจิ่นหู
คุณชายตระกูลลิมีคำสั่งให้เคลียร์พื้นที่ทันทีทำเป็นสถานที่ประชุมพรรค “ผู้ผดุงคุณธรรม” ชั่วคราว
ในเวลาสั้น ๆ ไม่กี่วันก็รวบรวมคนได้เป็นหลักร้อย
หนึ่งในพวกเขา นอกจากผู้มีอำนาจตระกูลน้อยใหญ่จากเจ็ดเมืองทางใต้แล้ว ยังมีจอมยุทธยอดฝีมือ และวีรชนทั่วยุทธภพ
คนเหล่านี้ ปกติเป็นนายของตัวเอง ไม่ขึ้นตรงต่อใคร แต่ว่า การกระทำของฉินเทียนกระตุ้นความโกรธให้สาธารชน
7 หัวเมืองใต้ไม่เคยมีปรากฏการณ์ความสามัคคีเช่นนี้
และกระดูกสันหลังของพวกเขาก็คือลิเหลียงผู้ที่ขึ้นชื่อว่าคุณชายที่หนึ่ง
พอเห็นลิเหลียงพาจุยเฟิงเข้ามา ฝูงชนก็ล้อมวงทันที
“คุณชาย คนมากันมากพอแล้ว เชิญคุณชายสั่งการมาว่าต่อไปจะทำยังไง”
“ถ้าให้ผมดู ก็ไม่ต้องรอถึงพรุ่งนี้แล้ว เราคนมากขนาดนี้จะฆ่าลำพังฉินเทียนแค่คนเดียวไม่ได้เลยเหรอ？”
“ขอแค่คุณชายสั่งการ พวกเราก็จะไปฆ่าตอนนี้！”
“ให้ฉินเทียนเลือดสาดคาที่！”
“ฆ่าล้างโคตรฉินเทียน พิทักษ์วิชาบู๊！”
“ฆ่าฉินเทียน กำจัดภัยมวลชน！”
คนนับสิบเป็นแกนนำร้องตะโกน พลังเสียงกึกก้อง
เห็นอย่างนี้ลิเหลียงก็ยิ้มอย่างพอใจ
ทว่า เขากวาดตามองไปรอบ ๆ ก็อดคิ้วขมวดไม่ได้
“ลุงเจี่ยง ตระกูลจี้ยังไม่มาเหรอ？”
ตระกูลจี้เป็นกำลังสำคัญแกนหนึ่งในวิชาบู๊แห่งเจ็ดเมืองทางใต้ ในแผนการของลิเหลียง ก็เป็นตัวเอกสำคัญในการฆ่าล้างฉินเทียน
จากนิสัยของฉินเทียน ต้องไม่ยอมให้ถูกจับแน่ พอโกรธขึ้นมา ต้องตายกันไปข้าง
เมื่อถึงเวลานั้น เขาก็จะออกมาเก็บกวาดสถานการณ์
พอไม่มีฉินเทียนกับตระกูลจี้ มองไปทั่วทั้งเจ็ดเมืองทางใต้ก็ไม่มีใครที่จะมีกำลังต่อต้านเขาแล้ว
เจี่ยงเส้าเอ่ยเสียงขรึมว่า： “ตระกูลจี้เพิ่งจะส่งข่าวมา พวกเขาต้องจัดงานศพให้คุณชายน้อยวันนี้จึงมาไม่ได้”
“ทว่า พวกเขารับรองว่า การประชุมใหญ่สังหารมารร้ายวันพรุ่งนี้จะมาถึงที่หมายตรงเวลาแน่นอน”
“ยังมีหลินหลงแห่งเป่ยเจียง อันกว๋อแห่งหนานเจียง จ้าวเทียนเผิงแห่งอวิ๋นชวน พวกเขาบอกว่า พรุ่งนี้ก็จะมาถึงที่หมายตรงเวลา”
ลิเหลียงถึงวางใจเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า： “อย่างนี้ก็ดี”
“ลุงเจี่ยง รบกวนลุงช่วยแจ้งพวกเขาว่า ขอให้พรุ่งนี้มาถึงเวทีเซวียนหยวนในเวลา 10 โมงเช้าก็พอ”
เวทีเซวียนหยวน ว่ากันว่าเป็นโบราณสถานมหาสงครามสมัยโบราณที่หลงเหลืออยู่ อยู่ตำบลเซวียนหยวนที่ห่างจากเมืองจิ่นหูประมาณ 50 กิโลเมตร
การที่ลิเหลียงเลือกจัดประชุมเลือกตั้งผู้นำ และประชุมสังหารมารที่นี่ด้วย
“ดี！”
“ผมจะรีบไปยืนยันกับพวกเขา！” เจี่ยงเส้าพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น ตอนนี้ เขาเป็นผู้สนับสนุนที่ซื่อสัตย์ของลิเหลียงแล้ว
ในสายตาของเขา ผู้นำหนุ่มคนนี้ ไม่เพียงเป็นคุณชายที่หนึ่ง ยังเป็นลูกเขยในอุดมคติของตระกูลเจี่ยงด้วย
หยางหยวนชิ่งลังเลอยู่สักพัก ก็เอ่ยด้วยความเป็นห่วงว่า： “คุณชายลิ คุณคิดว่าพรุ่งนี้ฉินเทียนจะไปมั๊ย？”
“เขาจะหนีกลางทางหรือไม่？”
“เพื่อป้องกันเขาหนี ผมคิดว่าเราน่าจะเพิ่มกำลังจับตาดู”
ลิเหลียงหัวเราะเอ่ยว่า： “ไม่ต้องหรอก”
“ไม่เพียงไม่ต้องเพิ่มกำลังจับตาดู พวกที่ส่งไปจับตาดูเขาก็ถอนกำลังออกได้แล้ว”
“สิ่งต่อไปคือ ให้พวกเรารวบรวมกำลังเตรียมตัวเรื่องวันพรุ่งนี้”
เฉินเถิงไม่เข้าใจ
“คุณชายลิ คุณไม่กลัวฉินเทียนหนีเหรอ？”
“หากให้เขาหนีไปได้ แล้วเราจะไปจับเขาอีกมันจะยากเข้าไปใหญ่”
ลิเหลียงหัวเราะเอ่ยว่า： “ฉินเทียนไม่หนีหรอก”
“อีกอย่าง หนีจากพระได้แต่หนีจากอารามไม่ได้หรอก ภรรยาเขากับลูกชายยังอยู่หลงเจียงกัน เขาจะหนีไปไหนได้？”
“ถ้าเขากล้าหนี พวกเราก็จะลงมือที่หลงเจียง！”
“นั่นสิ！”
“คุณชายปราดเปรื่องยิ่งนัก！”
“ถ้าฉินเทียนกล้าหนี เราก็จะฆ่าพวกมันทั้งตระกูล！” มวลชนสรรเสริญอย่างฮึกเหิม
ลิเหลียงเอ่ยด้วยเสียงดังว่า： “ทุกท่าน ผมเข้าใจเป็นอย่างดี ว่าพวกคุณร้อนใจอยากฆ่าฉินเทียนกัน เพื่อล้างแค้นให้ญาติมิตร เพียงแต่ว่า จากประสบการณ์ที่เหนือความคาดหมายไม่กี่ครั้งก่อนหน้า เราจึงต้องระวังให้ดี”
“ฉินเทียนเป็นยอดฝีมือ รับมือไม่ใช่ง่าย ๆ”
“ดังนั้น ขอให้ทุกคนใจเย็นอย่าวู่วาม ไว้หลังจากพรุ่งนี้เลือกตั้งผู้นำได้แล้ว เราจะปฏิบัติการเป็นหนึ่งเดียว ภายใต้คำสั่งของผู้นำ”
“เมื่อถึงเวลานั้น ฉินเทียนติดปีกก็หนีไม่พ้น”
หลินตงแห่งหัวเมืองตงหัวเอ่ยพลางหัวเราะว่า： “คุณชายถ่อมตัวเกินไปแล้ว”
“ตามที่ผมเห็น การเลือกตั้งวันพรุ่งนี้ ไม่มีความจำเป็นเลย นอกจากคุณชายแล้ว ยังมีใครเหมาะที่จะขึ้นแท่นหัวมังกรนี้อีก？”
เหยียนซิวหัวเมืองฝูหลิ่งก็รีบเอ่ยพลางหัวเราะว่า： “นั่นสิคุณชาย คุณอย่าถ่อมตัวไปเลย”
“ไม่เห็นจะต้องเลือกตั้ง ในใจของพวกเรา คุณก็คือผู้นำ！”
“นอกจากคุณชายกับตระกูลลิ ไม่มีใครที่มีศักยภาพ เป็นผู้นำการใหญ่เรื่องนี้！”
คนที่เหลือก็ชื่นชมกันใหญ่ เป็นความจริงที่ว่าในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นศักยภาพหรือบารมี ไม่มีใครเหมาะสมเท่าลิเหลียงแล้ว
ลิเหลียงทำหน้าถ่อมตัว
“ผมอายุน้อยเกินไป ครั้งนี้ที่เรียกทุกคนมาชุมนุมกัน ก็แค่กำลังส่วนหนึ่งของตัวเอง”
“ส่วนตำแหน่งผู้นำ ผมไม่กล้าคิด”
“ผมเห็นควรให้เจ้าบ้านเจี่ยงเป็นผู้นำ”
เจี่ยงเส้าหัวเราะแล้วเอ่ยด้วยความปราบปลื้อมว่า： “ลิเหลียง เรื่องนี้ ความเป็นธรรมอยู่ในใจมนุษย์ คุณถ่อมตัวไปก็เปล่าประโยชน์”
“ตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ไว้พรุ่งนี้เลือกตั้ง ถึงเวลาก็จะรู้เอง”
“หลังจากเลือกตั้งแล้วค่อยมาเล่นงานฉินเทียน และจะได้ทดสอบความสามัคคีและศักยภาพของพันธมิตรทางธุรกิจของเจ็ดเมืองทางใต้กัน”