ตอนที่ 1919
“สิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นกลาง-เตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์? นั่นมันไม่ใช่สมบัติของเซนต์เทวลิขิตหรือ? เหตุใดมันถึงอยู่ในมือเจ้าได้?”
ยอดฝีมือที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งก็ตะโกนออกมาทันที ไม่อยากที่จะเชื่อสายตาของตนเอง
เขาก็ได้ศึกษาข้อมูลของเซนต์เทวลิขิตมาอย่างละเอียด รู้ถึงสิ่งประดิษฐ์เซนต์และสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ทุกอย่างของเซนต์เทวลิขิต ซึ่งเตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ที่ขึ้นชื่อของเซนต์เทวลิขิต
เพราะถึงอย่างไรเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นถึงเปลวไฟแห่งสวรรค์ แม้แต่เซนต์ก็ยังปรารถนาที่จะครอบครองมา ทว่ามันก็เป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญ ไม่รู้ว่ามีพระผู้อาวุโสจํานวนมากแค่ไหนที่ต้องการจะครอบครองเปลวไฟพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์นี้
เพราะว่านี่มีผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ต่อการบ่มเพาะของพวกเขา
“ยังจะต้องถามอีกรี? เจ้าเด็กนี้จะต้องเผชิญกับโชคลาภที่ยิ่งใหญ่ บังเอิญพบเตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ในสถานที่แห่งหนึ่งภายในพื้นที่ของแผนผังโชคชะตาราศี!” บางคนก็รู้สึกอิจฉาจนตาร้อน ใบหน้าเขียวขึ้นมา
เกือบสามเดือนที่ผ่านมานี้ เขาพยายามสํารวจค้นหาอย่างขยันขันแข็ง ทว่ากลับไม่ค้นพบสมบัติที่ล้ําค่าใดๆเลย เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ทว่าเจ้าอู๋ตี่นี่กลับแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง มีโชคดวงที่ท้าทายสวรรค์ยิ่งนัก แม้แต่เตาหลอมพราหมณ์ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นกลางก็สามารถครอบครองมาได้
เหตุใดความแตกต่างระหว่างผู้คนถึงได้มากมายเช่นนี้ เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ
“หึหึ กลุ่มคนยากคนจน อย่านําข้าไปเปรียบเทียบกับพวกเจ้า ถึงแม้ว่าสิ่งประดิษฐ์เซนต์จะล้ําค่าจริงๆ ทว่าบนตัวข้าก็ยังมีอยู่อีกหลายชิ้น สามารถนําออกมาใช้ได้อย่างอิสระ”
เซี่ยปิงก็ยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมีท่าทางที่ภาคภูมิใจอย่างมาก
“โอ้อวด โอ้อวดคุยโวต่อไป ถึงอย่างไรการโอ้อวดคุยโวก็ไม่ได้มีค่าใช้จ่ายใดๆ”
กลุ่มของยอดฝีมือที่ยิ่งใหญ่ก็พูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม ทว่าพวกเขาก็เคลือบแคลงใจอยู่ เช่นกัน เพราะว่าตามผลงานต่างๆที่ท้าทายสวรรค์ของเจ้าเด็กนี่นั้น บางทีบนตัวของเขาก็อาจจะ มีสิ่งประดิษฐ์เซนต์อยู่เป็นจํานวนมากจริงๆ
เมื่อคิดได้เช่นนี้ พวกเขาก็ยิ่งเผยสีหน้าความละโมบออกมา ตราบใดที่สังหารเจ้าเด็กนี่ได้ พวกเขาจะได้ครอบครองสมบัติที่ล้ําค่าและหายากเป็นจํานวนมาก
“ข้าไม่มีเวลามาเล่นกับพวกเจ้า”
ร่างของเซี่ยปิงก็กระพริบหายไป มุ่งหน้าออกไปอย่างรวดเร็ว ถึงอย่างไรก็ได้ครอบครองเม็ดยามาแล้ว ไม่จําเป็นที่จะต้องเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ให้เสียเวลาอีก
“อย่าหลบหนีไปเด็ดขาด คฑาแห่งความรุ่งโรจน์ อาณาเขตเทวดา!”
ในตอนนี้เผ่าพันธุ์เทวดาก็เริ่มลงมือ ผู้อาวุโสคนหนึ่งนําคทาสีขาวออกมา
สิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นกลาง-คทาแห่งความรุ่งโรจน์!
เห็นเพียงแค่ว่าคทาสีขาวนี้กวัดแกว่งออกไปเบาๆ ทันใดนั้นแสงสีขาวที่ไร้ที่สิ้นสุดก็ส่องสว่างออกมา ดูศักดิ์สิทธิ์อย่างมาก พื้นที่ในระยะหลายร้อยล้านกิโลเมตรก็เปลี่ยนกลายเป็นอาณาเขตสีขาว ลําแสงศักดิ์สิทธิ์จํานวนมากตกลงมาจากท้องฟ้า
“ในอาณาเขตของพระผู้เป็นเจ้านี้ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้”
กลุ่มของเทวดาก็กําลังขับร้องบทสวดพระคัมภีร์ พลังอํานาจของเทวดาที่บริสุทธิ์ได้หลั่งไหล เข้าไปในคทานี้อย่างบ้าคลั่ง อาณาเขตเทวดาแห่งนี้ก็เกือบจะควบแน่นกลายเป็นสสาร เปลี่ยนกลายเป็นอาณาเขตที่สมบูรณ์
อะไรกัน?!
เซี่ยปิงหรี่ตาลง เขารู้สึกได้ว่าพื้นที่บริเวณนี้ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ ร่างกายของตนเองเหมือนกับตกลงไปในบึงโคลนก็ว่าได้ ไม่สามารถที่จะขยับเขยื้อนออกไปแม้แต่ก้าวเดียว เหมือนว่าอากาศรอบๆกําลังกดทับบนร่างกายของเขา
“เปล่าประโยชน์ เจ้าปีศาจร้ายภายใต้คทาแห่งความรุ่งโรจน์ ไม่ว่าพลังอํานาจใดๆก็ไร้ประโยชน์ จงมัดมือมัดเท้าและยอมจํานนซะ ข้าจะนําเจ้ากลับไปที่เผ่าพันธุ์เทวดาของพวกเราชําระล้างบาปทั้งวันทั้งคืน”
ผู้อาวุโสของเผ่าพันธุ์เทวดาผู้นั้นก็เผยรอยยิ้มเย้ยหยันออกมาและโบกมือออกไป ทันใดนั้นทั่วทั้งอาณาเขตเทวดานี้ก็สั่นไหว แสงศักดิ์สิทธิ์สีขาวเปลี่ยนกลายเป็นโซ่ตรวนในทันที
ตีบ!
ทันใดนั้นโซ่ตรวนสีขาวนับหมื่นก็พันธนาการรอบตัวของเซี่ยปิง โซ่แต่ละเส้นแอบแฝงไปด้วยพลังอํานาจของผนึกที่น่าสะพรึงกลัว เหมือนว่าจะต้องการยับยั้งเขาอย่างสมบูรณ์
เทวดาจํานวนมากก็ตื่นเต้นกันอย่างถึงที่สุด ในที่สุดตอนนี้ก็สามารถปิดผนึกการเคลื่อนไหวของเจ้าเด็กวายร้ายนี่ได้แล้ว พวกเขาเชื่อว่าภายใต้คทาแห่งความรุ่งโรจน์ ไม่ว่าศัตรูใดๆก็ไม่สามารถดิ้นหลุดออกไปได้
“ฮ่าฮ่า อู๋ตี่ ในที่สุดก็เป็นตาของเจ้าที่จะต้องเผชิญกับเคราะห์ร้าย”
“สังหารเขาซะ ข้าทนเห็นใบหน้าของเขาไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว สังหารเจ้าเด็กนี่ซะ”
“อย่าให้โอกาสเขาได้ทําสิ่งใด สังหารโดยที่ไร้ความปรานี ถอนรากถอนโคนให้หมดสิ้น
บรรดายอดฝีมือของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้น วิหารแห่งความมืด กลุ่มพระพุทธศาสนา กลุ่มพันธมิตรบรรพกาลและกลุ่มอิทธิพลอื่นๆที่เห็นเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่ได้แสดงความเมตตาใดๆ พุ่งกระโจนกันเข้าไปทันที แสดงความสามารถศักดิ์สิทธิ์ทุกประเภทออกมา
นี้ราวกับเป็นกระแสพลังงานมหาศาลที่กําลังซัดเข้ามา เพียงพอที่จะทําลายทุกสิ่งทุกอย่าง
“ปากกาสังสารวัฏ ชีวิตและความตาย วัฏจักรสังสารวัฏ!”
เซี่ยปิงก็ไม่ได้สะทกสะท้านใดๆ มีสีหน้าที่นิ่งเฉย เขาเพียงเคลื่อนไหวความคิดของตนเอง ไม่ได้มองเห็นว่าเคลื่อนไหวร่างกายใดๆ จากนั้นปากกาสังสารวัฏก็ลอยขึ้นมาทันที ลมพายุกวาดไปทั่วบริเวณ ราวกับเป็นปากกาแห่งความตาย
เห็นเพียงแค่ว่าปากกานี้พุ่งทะลวงออกไป แอบแฝงไปด้วยไอเย็นที่แหลมคม กวาดออกไปสู่อาณาเขตเทวดาเหล่านี้ แสงสีดําที่แหลมคมก็ได้ปะทุออกมาและทะลวงผ่านพื้นที่รอบๆ
ตีบ!
เพียงแค่การโจมตีนี้ ทั่วทั้งอาณาเขตสีขาวนี้ก็ถูกฉีกทําลาย ถูกผ่ากลายเป็นสองซีก แม้แต่โซ่รอบตัวของเซี่ยปิงก็ถูกตัดออกจากกัน ถูกบดทําลายจนเปลี่ยนกลายเป็นเศษซาก
“อ้ากกก!!!”
กลุ่มของเทวดาก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้ เพราะว่าอาณาเขตเทวดาถูกทําลายไป พลังอํานาจสะท้อนกลับจึงลุกลามเข้าไปในร่างกายของพวกเขา ทําให้อวัยวะภายในได้รับความเสียหายอย่างหนัก อดที่จะกระอักเลือดออกมาไม่ได้
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้วนี่มันคือสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์อะไรกัน ไม่คาดคิดว่าจะเอาชนะพลังอํานาจของคทาแห่งความรุ่งโรจน์ได้?”
กลุ่มของเทวดาก็แทบที่จะเสียสติไป พวกเขาต่างก็เป็นกลุ่มคนที่คลั่งไคล้และมั่นใจในพลังอํานาจของตน อีกทั้งการที่มีคทาแห่งความรุ่งโรจน์ซึ่งเป็นสิ่งประดิษฐ์เซนต์ที่เทวทูตมอบให้นั้น พวกเขาก็ควรที่จะเข้าใกล้ความไร้เทียมทานถึงจะถูก
ก่อนหน้านี้พวกเขาก็พึ่งพาอํานาจบารมีของคทาแห่งความรุ่งโรจน์นี้ แผ่บารมีของพระองค์เจ้าในทุกหนแห่ง แสดงพลังอํานาจของเทวดาให้เป็นที่ประจักษ์ต่อทุกคน เอาชนะศัตรูมานับไม่ถ้วน ทว่าวันนี้กลับพ่ายแพ้ไปอย่างง่ายดาย พ่ายแพ้ให้กับเจ้าอู๋ตี่นี่อย่างราบคาบ
“เป็นแสงคมที่ทรงพลังจริงๆ แม้แต่ดาบกระดูกบรรพกาลของข้าก็เทียบด้วยไม่ได้ นี่คือสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นสูงหรือว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เซนต์ขั้นสุดยอดกัน?” เซียงหยุนตงของวิหารแห่งความมืดก็มีขนลุกชันขึ้นมา รู้สึกได้ถึงแรงกดดันและอันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากปากกานี้
เหมือนว่าตราบใดที่ปากกานี้เพ่งเล็งมาที่ตนเอง ร่างของเขาก็จะถูกตัดออกเป็นส่วนๆอย่างกะทันหัน นี่คือสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ที่ทรงอํานาจซึ่งควบคุมความเป็นและความตาย ล้ําลึกและไม่อาจหยั่งถึง อยู่เหนือจินตนาการของทุกคน
“กลุ่มพวกมนุษย์มีปีกกล้าที่จะลอบโจมตีข้ารึ? ไม่คาดคิดว่าจะโง่เขลาจนถึงขั้นปฏิเสธความเมตตาของข้า ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็จงตายไปซะ” เซี่ยปิงก็ยกปากกาสังสารวัฏขึ้นมา ราวกับเป็นยมราชที่มาจากส่วนลึกของขุมนรก
เขาวาดออกไปเบาๆ ราวกับเป็นการแบ่งกั้นหยินหยาง เป็นการแยกสังสารวัฏทั้งหกวิถีก็ว่าได้
ตบ!
ผู้อาวุโสของเผ่าพันธุ์เทวดาที่ถือคทาแห่งความรุ่งโรจน์ผู้นั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แสงสีดําที่แหลมคมก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ทั่วทั้งร่างกายของเขาก็ถูกแยกออกจากกัน กระจุยกระจายออกไป ถูกตัดกลายเป็นชิ้นส่วนนับไม่ถ้วน
จากนั้นเซี่ยปิงก็ยื่นมือออกไป คทาแห่งความรุ่งโรจน์นั่นก็ตกมาอยู่ในมือของเขา ถึงแม้ว่าคทาแห่งความรุ่งโรจน์จะดิ้นรนขัดขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ ทว่าเขาก็ใช้พลังเวทมนตร์ที่มหาศาลของตนเอง รวมถึงพลังอํานาจของปากกาสังสารวัฏในการกําราบมันไว้อย่างรวดเร็ว
“ท่านผู้อาวุโส!”
“บัดซบ มอบคทาแห่งความรุ่งโรจน์กลับคืนมา นั่นคืออาวุธของเผ่าพันธุ์เทวดาของข้า เป็นไปได้อย่างไรที่จะปล่อยให้แปดเปื้อนไปด้วยมือของคนนอกรีตเจ้า?!”
“สังหาร สังหารเจ้าคนนอกรีตนี้ ซะกอบกู้คทาแห่งความรุ่งโรจน์กลับคืนมา!”
เทวดาจํานวนมากก็คลุ้มคลั่งขึ้นมา ไม่คาดคิดว่าคทาแหงความรุ่งโจรน์จะตกไปอยู่ในมือของเซี่ยปิง นี่เป็นสิ่งที่ไม่มีทางยอมได้ นี่คือหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ระดับสุดยอดของเผ่าพันธุ์เทวดา จะปล่อยให้ตกอยู่ในมือของผู้อื่นไม่ได้
พวกเขาก็ไร้ซึ่งความเกรงกลัว พุ่งกระโจนกันออกไป
“ตายซะ!”
เซี่ยปิงก็วาดปากกางสังสารวัฏออกไปบนอากาศอีกครั้ง แสงสีดําก็พุ่งตัดออกไป กวาดผ่านทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า
ตีบ ตีบ ตีบ!!
เทวดาแต่ละคนที่เข้ามาใกล้กับเซี่ยปิง ทั่วทั้งร่างกายของพวกเขาต่างก็ถูกตัดกลาย เป็นครึ่งท่อน ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่ใช่เพียงร่างกายเท่านั้นที่ถูกตัดกลายเป็นสองส่วน แม้แต่จิตวิญญาณก็ถูกแยกกลายเป็นสองส่วนเช่นกัน
พวกเขาต่างก็จ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง ออร่าของชีวิตเริ่มที่จะดับมอดลง ไม่คิดมาก่อนว่าตนเองจะต้องตายไปเช่นนี้