ตอนที่ 289

The Strongest Hokage

ท่ามกลางหมู่เมฆ ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมของ ไนโตะ เขาเค้นจักระลงไปที่เข้าของเขาแล้วลงไปเหยียบบนเมฆเหล่านั้น

ฟึ๊บ!!

เงาของ ไนโตะ ทอดยาวจนเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งของท้องฟ้า ในขณะที่เขาเคลื่อนที่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งได้เพียงเล็กน้อยโดยทิ้งรอยแตกไว้ข้างหลัง จากนั้นครู่หนึ่งเขาก็เริ่มล่วงลง ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังไม่สามารถควบคุมมันได้

“การเคลื่อนที่บนฟ้านี้มันยากจริง ๆ…”

หลังจากสูดหายใจเข้าลึก ๆ ดวงตาของ ไนโตะ ก็เปล่งประกายด้วยความมุ่งมั้นอีกครั้ง เขายังไม่ยอมแพ้และกลับมาฝึกฝนวิชา เดินชมจันทร์ ต่อ

ในตอนแรก ไนโตะ สามารถกระโดดจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งได้ในระยะทางที่สั้นมาก แต่เขาก็สามารถเพิ่มระยะทางและความเร็วได้มากขึ้นเรื่อย ๆ

แน่นอนว่า ความเร็วของเขาในตอนนี้ยังเทียบไม่ได้กับความเร็วของเขาตอนที่อยู่บนพื้น

7 หาง บินอยู่ข้าง ๆ ไนโตะ เขาไม่กล้าหนีไปไหน เขาคอยเฝ้าดู ไนโตะ ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลาและครุ่นคิดเกี่ยวกับคนที่อยู่ตรงหน้าเขา

มนุษย์คนนี้เป็นใครกัน ทำไมเขาแข็งแกร่งได้มากถึงขนาดนี้ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ได้มีพลังของ เซียน 6 วิถี แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็สามารถต่อสู้กับสัตว์ร้ายอย่าง สัตว์หาง ได้อย่างง่ายดาย และความเร็วของเขานั้นก็เร็วจนน่าเหลือเชื่อ แถมตอนนี้ เขาก็ยังเคลื่อนที่บนอากาศได้อีกด้วย!

มนุษย์คนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อ

ภายใต้สายตาที่จับตามองของ 7 หาง ความเร็วของ ไนโตะ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ไนโตะ ใช้เมฆเป็นพื้นดินเพื่อกระโดดขึ้นไป!

ไนโตะ สามารถใช้พลังได้มากขึ้นโดยการถ่ายพลังลงไปบนชั้นเมฆซึ่งทำให้ความเร็วของเขาในอากาศเร็วขึ้น แม้ว่ามันจะยังไม่เท่ากับความเร็วบนพื้นของเขา แต่ก็ยังเร็วกว่า โจนิน ส่วนใหญ่อยู่ดี

ภายใต้ท้องฟ้าที่ ไนโตะ และ 7 หางกำลังลอยอยู่ตอนนี้ คือสนามรบระหว่าง หมู่บ้านโคโนฮะ และ หมู่บ้านอิวะ

นินจาบางคนในสนามรบก็สังเหตุเห็นเมฆแปลก ๆ บนท้องฟ้า

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็สังเกตเห็นว่ารูปร่างของเมฆมันดูแปลก ๆ มันไม่เหมือนกับเมฆปกติ แต่มันเหมือนกับรอยเท้า! มันดูเหมือนรอยเท้าขนาดใหญ่กำลังเดินอยู่บนก้อนเมฆ ซึ่งทำให้พวกเขาตกใจเป็นอย่างมาก

“นั่นอะไรนะ?!”

“นั้นมันรอยเท้ารึเปล่านะ? แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง? ใครกันที่สร้างรอยเท้านั้นขึ้นมา ใครกันที่สามารถเดินบนฟ้าได้?!”

ใบหน้าของนินจาจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงความตกใจเมื่อได้เห็นภาพบนท้องฟ้านั้น โจนิน บางคนก็มีสีหน้าที่หวาดกลัวจนไม่สามารถอธิบายได้ พวกเขาคิดว่ามันคือรอยเท้าของเทพเจ้าที่อาศัยอยู่บนท้องฟ้า!

นินจาระดับสูง ก็ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็น

มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?!

ใครกันที่สามารถเดินบนฟ้าได้?!

……….

บนเมฆ ไนโตะ กำลังเคลื่อนที่ไปข้างหน้าเรื่อย ๆ โดยไม่สนใจโลกเบื้องล่าง ความเร็วของเขาค่อย ๆ เพิ่มขึ้น แม้ว่ามันจะยังไม่เร็วเท่ากับความเร็วของ 7 หาง แต่มันก็เป็นความเร็วที่ยอดเยี่ยมมาก

หลังจากนั้นไม่นาน ไนโตะ ก็มาถึง แคว้นแห่งฝน

ในขณะที่ไม่มีเมฆ การเคลื่อนที่ก็ยากขึ้น

ถึงแม้ว่า ไนโตะ จะสามารถยังเคลื่อนที่ในอากาศได้ แต่ความเร็วก็ช้าลงมาก ช้าถึงขนาดนี้เขาจะไม่สามารถหลบการโจมตีได้เลย

แน่นอนว่า ไนโตะ ไม่จำเป็นต้องหลบการโจมตีใด ๆ เพราะการโจมตีใดก็ตามที่ตรงมาหาเขา เขาจะสามารถทำลายมันได้ด้วยหมัดเดียว!

“ดูเหมือนว่าจะถึงขีดจำกัดแล้วสินะ ถ้าต้องการเคลื่อนที่บนฟ้าให้ได้เร็วเท่ากับบนพื้น เราก็คงต้องเข้าถึงขั้นที่ 2 ของโหมดเซียนแล้วก็เปิดประตูด่านพลังบานที่ 6 ให้ได้สะก่อน”

หลังจากฝึกฝนไปได้พักใหญ่ ไนโตะ ก็รู้ว่าในตอนนี้เขาถึงขีดจำกัดแล้ว และตอนนี้มันคงยากที่เขาจะพัฒนาขึ้นไปได้แม้ว่าเขาจะพยายามฝึกต่อไปก็ตาม ดังนั้นเขาจึงเลิกความที่คิดที่จะฝึกวิชา เดินชมจันทร์ ในตอนนี้เอาไว้ก่อน

7 หาง ยังคงบินอยู่ข้าง ๆ ไนโตะ ตลอดเวลา

ไนโตะ หันมายิ้มให้ 7 หาง แล้วพูดว่า “นายคงสงสัยสินะ ว่าทำไมฉันถึงยังไม่ตกลงไปตายสะที?!”

“จะบ้ารึเปล่า?! ข้าไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะ!”

เมื่อ 7 หาง มองไปที่ ไนโตะ เขาก็พูดว่า “ข้าจะคิดแบบนั้นได้ยังไง ถึงแม้ว่าเจ้าจะบินไม่ได้ ข้าก็จะเป็นปีกให้เจ้าเอง”ไนโตะ รู้ได้ทันทีว่า 7 หาง กำลังประจบเขาอยู่ แต่เขาก็ขี้เกียจเกินกว่าที่จะสนใจ

7 หางไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่เขามีความสามารถในการหลบหนีที่หลากหลายมากที่สุดในบรรดา สัตว์หาง

ทั้งหมด เขาสามารถบินได้และเขาก็สามารถใช้ผงพิเศษที่ทำให้ศัตรูสูญเสียการมองเห็นโดยสมบูรณ์ได้ นั่นก็เพียงพอแล้วที่ทำให้ ไนโตะ เลือกเขา

ไนโตะ มองไปที่ด้านล่างแล้วพบว่าพวกเขาอยู่ใกล้กับ หมู่บ้านอาเมะ แล้ว เมื่อเห็นดังนั้น ไนโตะ จึงกระโดดขึ้นหลังของ 7 หาง แล้วพูดว่า “เราลงไปกันเถอะ”

“รับทราบ!”

7 หาง พุ่งลงไปยังหมู่บ้าน และไม่นานนัก นินจาอาเมะ และชาวบ้านก็สังเกตเห็น

“นั่นมัน…7 หาง!”

“ใช่มันแน่นอน เหมือนกับข้อมูลที่หน่วยลับให้มา มันคือ 7 หาง แน่นอน!”

“ทำไมมันถึงมาที่หมู่บ้านของเราได้ แย่แล้ว!”

พวกเขาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นนินจาหรือชาวบ้าน ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว

7 หาง คิดว่าการมาถึงของเขากับ ไนโตะ ที่หมู่บ้านนี้จะต้องทำให้ทุกคนในหมู่บ้านรู้กันทั่วทั้งหมู่บ้าน ดังนั้นเขาจึงปล่อยจักระของเขาออกมา

ฟึ้ม!!!

ทันทีที่ 7 หาง ปล่อยจักระออกมา เมฆบนท้องฟ้าก็เริ่มรวมตัวกันด้วยแรงดันจักระที่น่ากลัวของเขาจนผู้คนเริ่มวิ่งแตกตื่นกันไปทั่วทั้งหมู่บ้าน

แม้ว่า 7 หางจะอ่อนแอ แต่เขาก็ยังเป็น สัตว์หาง ซึ่งนั้นก็หมายความว่า จักระของเขานั้นมากกว่ามนุษย์อยู่อย่างมหาศาล!

การรู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวนี้ทำให้นินจาทุกคนมารวมตัวกันเพื่อเตรียมพร้อมโจมตี

แต่แม้แต่ ผู้บัญชาการหน่วยลับ ที่กำลังมุ่งหน้าไปหา 7 หาง ก็ยังมีความกลัวอยู่เต็มหัวใจของเขา

“นี่นะเหรอจักระของ 7 หาง? ทรงพลังมาก! มนุษย์อย่างเราจะสามารถเอาชนะสัตว์ร้ายแบบนี้ได้ยังไง แม้แต่ ท่านคุชินะ ก็อาจจะ…”

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจักระของ 9 หาง แข็งแกร่งกว่า 7 หาง มาก แต่ผู้บัญชาการหน่วยลับก็ไม่มั่นใจว่าพวกเขาจะเอาชนะ 7 หางได้