“ฮึ่ม ไม่ว่ายังไงเจ้าก็ต้องมอบแท่นสี่เหลี่ยนคืนมาให้ข้า!” ราชันกระบี่น้อยพูดอย่างเย็นชา ในหมู่สมบัติที่เขาขุดค้นพบ ทักษะศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกผนึกอยู่ในสี่เหลี่ยมคือสมบัติที่ล้ำค่ามากที่สุด ยิ่งเขารับรู้ถึงประสิทธิภาพของสมบัติชิ้นอื่นๆมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งต้องการทักษะอสนีบาตเก้าทิวามากขึ้น
“แล้วถ้าข้าไม่คืนให้เจ้าจะทำอะไรได้?” หลิงฮันยิ้ม
ราชันกระบี่น้อยปลดปล่อยจิตสังหารออกมา ฝ่ามือของเขายกขึ้นอีกครั้งอย่างเดือดดาล
“ราชันกระบี่น้อย เจ้าคิดจะบาดหมางกับข้าจริงๆรึ?” หลิงฮันขมวดคิ้ว
‘ฟุบ’ ราชันกระบี่น้อยลงมือ ปราณกระบี่ผสานรวมกันกลายเป็นลำแสงกระบี่ขนาดยักษ์พุ่งเข้าใส่เรือรบทองคำของหลิงฮัน จากกลิ่นอายความน่าสะพรึงกลัวที่สัมผัสได้ ลำแสงกระบี่นี้ต้องไม่ใช่ปราณกระบี่อย่างแน่นอน มันต้องเป็นรัศมีกระบี่ที่เกิดจากการควบแน่นปราณกระบี่อย่างน้อยยี่สิบเล่มขึ้นไป!
นี่เป็นเพียงการคาดการคร่าวๆท่านั้น ราชันกระบี่น้อยอาจจะยังไม่ได้เอาจริง รัศมีกระบี่ของเขาอาจจะแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ บางทีอาจจะบรรลุถึงยี่สิบเก้าเล่ม หรือไม่ก็ทะลุขีดจำกัดสามสิบเล่ม!
หลิงฮันยังสามารถจัดการศัตรูคนนี้ได้ เมื่อรัศมีดาบพุ่งผ่านไป เชิงเขาและแม้น้ำด้านล่างก็ได้รับผลกระทบอีกครั้ง ชาวบ้านมากมายโดนลูกหลงไปพร้อมที่พักของพวกเขาที่กลายเป็นเถ้าถ่าน
“ราชันกระบี่น้อย!” หลิงฮันคำรามเรียกราชันกระบี่น้อย เขาเคยพบเจอกับจอมยุทธผู้มีนิสัยโหดเหี้ยมมามากมาย แต่จอมยุทธที่ไร้จิตใจมองเห็นชีวิตคนอื่นเป็นสิ่งไร้ค่าที่ไม่ต่างจากเศษฝุ่นเช่นนี้ เขาเพิ่งเคยพบเจอเป็นครั้งแรก
นี่น่ะรึศิษย์ของนิกายกระบี่ไร้พ่าย?
ถึงแม้จักรพรรดิกระบี่ตะวันที่เขาเคยพบเจอจะมีนิสัยโหดเหี้ยม แต่กระบี่ของเขาก็พุ่งแทงเข้าใส่ผู้แข็งแกร่งเท่านั้น เขาไม่เคยหันกระบี่ใส่ผู้คนที่อ่อนแอ
หลิงฮันโกรธเป็นอย่างมาก “เสวียนเอ๋อ เจ้าไปควบคุมเรือและเตรียมยิงปืนใหญ่พลังหยวนซะ ข้าจะต้านหมอนั่นเอาไว้!”
“พี่ชายฮัน ระวังตัวด้วย!” จูเสวียนเอ๋อกล่าว ใบหน้าอันงดงามของนางเต็มไปด้วยความกังวล นางไม่ได้สงสัยในพลังต่อสู้และพรสวรรค์ของหลิงฮันแม้แต่น้อย แต่ถึงจะอย่างนั้นราชันกระบี่น้อยก็บ่มเพาะพลังมาก่อนหลิงฮันหลายสิบปี การโค่นล้มอีกฝ่ายคงจะไม่ใช่เรื่องง่าย
หลิงฮันเดินออกมาจากห้องพักบนเรือและมองไปยังราขันกระบี่น้อยด้วยสายตาเย็นชา ฮูหนิวเองก็ตามหลิงฮันออกมาเช่นกัน มือเล็กๆของนางท้าวเอวเอาไว้แสดงออกถึงความไม่พอใจ ชายตรงหน้าบังอาจลงมือโจมตีหนิวหนิวที่แสนน่ารักคนนี้ ช่างใจกล้ายิ่งนัก!
“หืม เจ้าคือ… หลิงฮัน!” ราชันกระบี่น้อยจ้องมองหลิงฮันชั่วขณะก่อนที่จะอุทานออกมา
“ข้าไม่คาดคิดเลยว่าข้าจะมีชื่อเสียงขนาดนี้!” หลิงฮันพูดอย่างเย็นชา
“นั่นก็เพราะนักปรุงยาระดับสวรรค์เป็นสิ่งที่หายากไงล่ะ” ราชันกระบี่น้อยกล่าว “แต่ในสายตาของข้า นักปรุงยาระดับสวรรค์จะนับเป็นอันใดได้? ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้รับมรดกสืบทอดจากเขตแดนลี้ลับสิบสองพระราชวังสินะ? แม้ข้าจะไม่สนใจสมบัติของเขตแดนลี้ลับ แต่ที่นั่นก็สมควรจะมีทักษะศักด์สิทธิ์อยู่บ้าง!”
“เพราะงั้นจงมอบแท่นสี่เหลี่ยมและทักษะศักดิ์สิทธิ์มาให้ข้าซะ หากเจ้าเชื่อฟัง ไม่เพียงแค่ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า แต่ข้าจะทดแทนมอบสมบัติให้เจ้าด้วยเป็นไง?”
หลิงฮันแสยะยิ้มและพูด “ขอปฏิเสธ ข้าไม่ทำการแลกเปลี่ยนกับสัตว์เดรัจฉาน!”
‘ตูม’ ทันใดนั้นเอง ปืนใหญ่พลังหยวนที่จูเสวียนเอ๋อใส่ผลึกก่อเกิดลงไปก็ทำงานและจู่โจมใส่ราชันกระบี่น้อยอย่างรวดเร็ว
แต่จู่ๆประกายแสงกระบี่ที่ส่องสว่างก็ปรากฏขึ้นมา
ไม่รู้ว่าราชันกระบี่น้อยหยิบกระบี่ออกมาเมื่อไหร่ เขาใช้กระบี่ยาวสีฟ้าในมือผ่าการโจมตีของปืนใหญ่พลังหยวนออกเป็นสองส่วน รอบกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยปราณกระบี่และกลิ่นอายที่ราวกับเทพพระเจ้า
“คิดจะทำให้ข้าบาดเจ็บด้วยปืนใหญ่ของเรือรบทองคำ?” ระชันกระบี่น้อยพูดอย่างเย็นชา แววตาของเขากลายเป็นคมกริบราวกับกระบี่
“จงตกตายไปด้วยสายฟ้าฟาดของหนิวซะ!” มือเล็กๆของฮูหนิวพุ่งไปด้านหน้าปรากฏเป็นเส้นสายฟ้าสองสายพุ่งเข้าใส่ราชันกระบี่น้อย
เส้นสายฟ้าทั้งสองรวดรวดเร็วยิ่งกว่าการโจมตีจากปืนใหญ่พลังหยวนเมื่อครู่!
สายฟ้าคือสิ่งที่เคลื่อนไหวได้รวดเร็วที่สุดในโลก
ราชันกระบี่น้อยตั้งท่า เขาฟาดฟันกระบี่ออกไปปะทะกับเส้นสายฟ้าจนการโจมตีของเขาและฮูหนิวสลายหายไปด้วยกันทั้งคู่
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่ราชันกระบี่น้อยที่ตกตะลึง แม้แต่หลิงฮันก็ตกตะลึงไม่ต่างกัน
ต้องรู้ก่อนว่าราชันกระบี่น้อยนั้นเป็นจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณและควบแน่นรัศมีกระบี่ให้สำเร็จ แต่การโจมตีของฮูหนิวที่เป็นเพียงจอมยุทธระดับบุปผาผลิบานที่ยังไม่ได้สร้างปราณขึ้นมากลับมีพลังทำลายเทียบเท่ากับการโจมตีของราชันกระบี่น้อย
เรื่องนี้เป็นอะไรที่ขัดแย้งต่อความเข้าใจในวิถีวรยุทธของจอมยุทธทุกคน
ราชันกระบี่น้อยกับโมโหและตกตะลึง ที่เขาตกตะลึงก็คือถึงแม้การโจมตีเมื่อครู่เขาจะไม่ได้เอาจริง แต่ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่ควรจะเป็นเช่นนี้! ส่วนการที่เขาโมโหนั้นเกิดขึ้นหลังจากที่มองเห็นเส้นสายฟ้าสองสายของฮูหนิว
“มรดกสืบทอดของข้าถูกเด็กสาวนั่นขโมยไปแล้ว!” เขาคำรามออกมาราวกับคนบ้า
สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดของถ้ำสมบัติจากจักรวรรดิโบราณคือทักษะศักดิ์สิทธิ์อสนีบาตเก้าทิวาและจากข้อมูลที่เขาได้รับมา การส่งมอบสืบทอดทักษะจะเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวเท่านั้น เมื่อทักษะถูกสืบทอดแล้ว แท่นสี่เหลี่ยมจะทำลายตัวเองทันที ซึ่งผู้ที่มาทีหลังจะไม่มีสิทธิ์ได้รับทักษะไป
แผนการของเขาใช้เวลาดำเนินการมาถึงสามปี แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร?
“อ้ากก ข้าจะสังหารพวกเจ้าทั้งหมดทุกคนและตรวจสอบวิญญาณของพวกเจ้าโดยตรง!” ราชันกระบี่น้อยรู้ดีว่าทักษะสืบทอดนั้นไม่สามารถส่งต่อผ่านคำพูดได้ ดังนั้นวิธีเดียวที่เขาจะได้รับทักษะ อสนีบาตเก้าทิวามาก็คือการะตรวจสอบวิญญาณ
“คิดรึว่าเจ้าจะมีโอกาสทำเช่นนั้น!” หลิงฮันพูดอย่างเย็นชา
“รับการโจมตีของหนิวไป!” ฮูหนิวคำราม มือของนางสั่นไหวและปลดปล่อยเส้นสายฟ้าโจมตีใส่ราชันกระบี่น้อยอีกครั้ง
ฮูหนิวนั้นเป็นสัตว์ประหลาดที่แท้จริง แม้หลิงฮันจะพอทำความเข้าใจทักษะอสนีบาตเก้าทิวาได้บ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่ขนาดที่จะใช้ออกมาได้จริง ส่วนฮูหนิวนั้นนางสามารถใช้ทักษะออกมาได้อย่างอิสระ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตะตกลึงมาก
บางทีนั่นอาจจะเกิดจากการที่นางดูดซับสายฟ้าของแท่นสี่เหลี่ยมและเกราะอสนีเข้าไป ทำให้นางข้ามขั้นตอนการทำความเข้าใจและใช้ทักษะออกมาได้อย่างอิสระโดยตรง
สีหน้าของราชันกระบี่น้อยกลายเป็นเย็นชา เขากวัดแกว่งกระบี่เล่มยาวและใช้รัศมีกระบี่โจมตีใส่เรือรบทองคำ
แม้จูเสวียนเอ๋อจะควบคุมเรือเพื่อหลบแล้ว แต่รัศมีกระบี่ที่โจมตีมานั้นทรงพลังและรวดเร็วเกินไป ‘ตูม’ โชคดีที่เรือรบทองคำมีชั้นโล่ที่สามารถป้องกันการโจมตีของจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณได้อย่างสมบูรณ์แบบติดตั้งเอาไว้ แต่ถึงอย่างนั้นรัศมีกระบี่ที่ทรงพลังก็ยังทำให้โล่ของเรือรบสั่นสะเทือน
‘ฟึบ’ ฮูหนิวคำราม นางเป็นฝ่ายเริ่มบุกจู่โจมก่อน ร่างของนางถูกโอบล้อมด้วยสายฟ้า นางพุ่งไปปรากฏตรงหน้าราชันกระบี่น้อยพร้อมกับปล่อนหมัดเล็กๆออกไปทันที
“บังอาจ!” ราชันกระบี่น้อยเค้นเสียงเย็นชาและแทงกระบี่เข้าใส่ฮูหนิว
“ราชันกระบี่น้อย!” หลิงฮันตะโกน คันศรและลูกศรตะวันยอแสงในมือของเขาอัดแน่นไปด้วยปราณก่อเกิดอันไร้ที่สิ้นสุด ทั่วทั้งลูกศรถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาว เขากระตุ้นใช้งานเนตรแห่งสัจธรรมเพื่อค้นหาจุดที่พลังป้องกันของราชันกระบี่น้อยต่ำที่สุด
ราชันกระบี่น้อยต้องการจะสังหารฮูหนิวด้วยกระบี่ในมือ แต่เมื่อมองเห็นพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวของคันศรของหลิงฮัน ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีทันที
‘ฟุบ’ หลิงฮันยิงคันศรออกไปด้วยความโกรธ แต่ถึงอย่างไรราชันกระบี่น้อยก็เป็นจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณที่ทรงพลัง มันตอบโต้ลูกศรของหลิงฮันด้วยรัศมีกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว
‘ปัง!’
ลูกศรตะวันยอแสงถูกต้านทานเอาไว้ บริเวณด้ามจับของลูกศรบิดเบี้ยวทันที