ซูซีออกจากโรงพยาบาลด้วยความจนตรอกและรันทดท่ามกลางสายตาดูถูกรังเกียจของคนรอบข้าง
ไม่ง่ายเลยที่กว่าจะกลับมาถึงบ้าน ทันทีที่เข้าบ้านเธอเห็นเนียร์แม่ของเธอกำลังร้องไห้อยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น
เนียร์ก็รู้เรื่องที่ซูซีและซาโต้ขึ้นการค้นหายอดฮิต นั่นคือลูกสาวที่เธอคลอดออกมาเอง เนียร์ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าซูซีจะต้องอยากจะทำร้ายหลินจือ แต่สุดท้ายกลับเอาตัวเองเข้าไปติด
เธอไม่เพียงแต่เอาตัวเองเข้าไปติด แต่เธอยังเอาพ่อเธอและคนที่อยู่เหนือกว่าพ่อเธอเข้าไปติดด้วย ไม่เช่นนั้นจอร์แดนและเทาเท่จะเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง ไม่มีแม้แต่ทางหนีทีไล่ให้พวกเขาตอบโต้ ลงมือเลยทันที
เนียร์โกรธมาก เธอลุกขึ้นตบหน้าซูซีอย่างแรง แล้วด่าทอว่า “แกยังมีหน้ากลับมาอีกเหรอ!”
หลังจากตบเสร็จเนียร์ทรุดตัวลงบนโซฟาอีกครั้งด้วยความสิ้นหวัง เธอปิดหน้าร้องไห้ออกมาเสียงดัง
เรื่องมาถึงขั้นนี้ต่อให้เธอตีเธอด่า จะมีประโยชน์อะไร?
ตระกูลโดโนแวนของพวกเขาจบเห่แล้ว!
ซูซีที่เดิมทีถูกซาโต้ทรมานมาจนวิกฤต พอเนียร์ตบเธอ เธอก็ล้มลงกับพื้นอย่างแรง เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาทันที
ซูซีโตมาขนาดนี้ เบลซและเนียร์ไม่เคยตีเธอแม้เพียงนิดมาก่อน เธอจึงคลั่งด้วยความคับข้องใจทันที
เธอนั่งลงบนพื้นกุมหน้าแล้วตะคอกใส่เนียร์ “แม่โกรธฉันแล้วจะมีประโยชน์อะไร?”
“ไม่ใช่ว่าเพราะเดิมทีตัวพ่อแม่เองก็ไม่สะอาดอยู่แล้วเหรอ ไม่อย่างนั้นต่อให้พ่อถูกเอาตัวไปแล้วจะมีอะไรได้?”
“แก…” เนียร์โกรธจนตัวสั่นกับคำพูดของซูซี เนียร์ชี้หน้าเธออยู่นานก็พูดอะไรไม่ออก สุดท้ายทำได้เพียงร้องไห้ต่อ
ซูซีก็พังเช่นกัน เธอนั่งกับพื้นร้องไห้ออกมาเสียงดัง
แม่และลูกสาวต่างระบายอารมณ์ออกมา สุดท้ายซูซีเป็นคนเริ่มพูดกับเนียร์ก่อน “ไม่อย่างนั้นแม่โทรหาวีนา ขอให้เธอช่วยขอร้องเทาเท่ ไม่ให้จับพ่อเข้าคุก”
กุญแจสำคัญของเรื่องนี้คือเทาเท่ เพียงแค่เทาเท่ยอมปล่อย พ่อเธอก็จะปลอดภัย
เนียร์ปาดน้ำตาแล้วพูดว่า “ไม่กี่วันก่อนหน้านี้พ่อลูกเพิ่งจะเปิดโปงเรื่องเก่าของเธอกับไกอา ลูกคิดว่าเธอจะยังช่วยเราไหม?”
“แต่ตอนนี้เราเหลือเพียงวิธีนี้วิธีเดียวไม่ใช่เหรอ?” ซูซีย่อมรู้เรื่องวีนาเช่นกัน และรู้ว่าวีนาไม่แน่ว่าจะช่วย แต่พวกเขาก็ทำได้เพียงลองดู
เนียร์คิดอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าสิ่งที่ซูซีพูดนั้นก็ถูก ตราบใดที่ยังมีความหวังแม้เพียงนิด เธอก็ควรลองสักครั้ง
และเธอเชื่อว่าหลายปีมานี้เธอกับวีนาเข้ากันได้ดี ดังนั้นวีนาจะเห็นคนตายต่อหน้าแล้วไม่ช่วยได้จริงหรือ?
คิดได้เช่นนี้เนียร์ก็หยิบโทรศัพท์กดหมายเลขโทรหาวีนา วีนารับสาย แต่น้ำเสียงที่ห่างเหินทำเอาหัวใจของเนียร์กังวล
แต่เธอก็ยังคงดึงดันพูดว่า “นา เธอคงจะรู้เรื่องครอบครัวเราแล้วใช่ไหม เธอสามารถช่วยพูดกับเทาเท่ให้เราสักสองสามคำหน่อยได้ไหม ขอให้เขายั้งมือไว้บ้าง ปล่อยเบลซของเราไป”
วีนาเยาะเย้ยผ่านสาย “ตอนที่เธอกับเบลซทำร้ายฉัน ทำไมไม่คิดจะยั้งมือกันบ้างล่ะ?”
เนียร์สำลักออกมาอย่างแรง จากนั้นก็พูดด้วยเสียงสะอื้นว่า “เป็นเพราะเราผิดต่อเธอเอง ตอนที่เบลซบอกว่าจะทำเช่นนี้ ฉันก็พยายามห้ามอย่างสุดความสามารถแล้ว ก็เพราะคำพูดของฉันมันไม่มีอำนาจที่นี่ไม่ใช่รึไง?”
วีนาอ้างคำพูดของเธอมาโจมตีเธอ “คำพูดเธอไม่มีอำนาจต่อหน้าเบลซ คำพูดของฉันก็ไม่มีอำนาจต่อหน้าเทาเท่ไม่ใช่เหรอ ถ้าเทาเท่ฟังฉัน เรื่องก็คงไม่พัฒนามาถึงขั้นที่เป็นอยู่ทุกวันนี้หรอก”
วีนาพูดจบก็กล่าวเสริมว่า “ลูกสาวของเธอนอนกับไอ้นามสกุลโสราจินนั่นแล้วไม่ใช่เหรอ พวกเธอก็ขอเขาช่วยซะสิ”
เนียร์มองออกว่า วีนากำลังมีความสุขกับความทุกข์ของคนอื่นอยู่ เธอโกรธมากจนพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง
สุดท้ายเธอร้องไห้ออกมา “นา ฉันขอร้องล่ะ เห็นแก่ความเป็นพี่เป็นน้องตั้งหลายปีของเราเถอะนะ เธอช่วยพวกเราหน่อย เธอก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้ว่า หากไม่มีเบลซ พวกเราสองแม่ลูกก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้จริงๆ”
“ใครเป็นพี่น้องกับเธอ” วีนาพูดอย่างเย็นชา “หรือต้องพูดว่า เธอเคยเห็นฉันเป็นพี่น้องแล้วเหรอ? เกรงว่าจะเห็นฉันเป็นแค่ตู้เอทีเอ็มล่ะสิ?”
พูดไปๆวีนาเริ่มมีอารมณ์ “เนียร์ หลายปีมานี้ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่ใช่ว่าฉันเป็นหามาประเคนให้เหรอ? กระเป๋าคอเล็กชั่นใหม่ล่าสุด เสื้อผ้าคอเล็กชั่นใหม่ล่าสุด ทุกครั้งเธอก็เป็นคนรอให้ฉันซื้อให้ไม่ใช่เหรอ?”
“ยังมีบ้านอีกหลายที่ รถ ก็ล้วนเป็นสิ่งที่ฉันให้เธอทั้งนั้น แต่พวกเธอปฏิบัติต่อฉันยังไง?”
“พวกเธอแค่นึกว่าฉันไม่กล้าทำให้พวกเธอไม่พอใจ ดังนั้นถึงได้พยายามสูบเลือดฉัน แล้วตอนนี้มาพูดเรื่องพี่น้องอะไรกัน? เธอยังมีหน้าอยู่บ้างไหม?”
“ถ้าพวกเธออยู่ต่อไปไม่ได้ งั้นพวกเธอก็ไปตายซะสิ!” วีนาไม่ใช่คนใจกว้างตั้งแต่ไหนแต่ไร พอตอนนี้นึกถึงตอนที่เธอกล้ำกลืนความเจ็บช้ำน้ำใจต่อหน้าเบลซและเนียร์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็พูดอย่างดุร้ายขึ้น
เมื่อเนียร์ได้ยินวีนาไล่พวกเขาให้ไปตายอย่างไม่เกรงใจก็ตัวสั่นด้วยความโกรธทันที ตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า “วีนา!”
วีนาตัดสายโดยไม่พูดอะไร
เบลซล้มลงแล้ว ในวันนี้เนียร์ก็นอบน้อมต่อหน้าเธอ เมื่อกี้เธอเพิ่งด่าเนียร์ไป ไม่ต้องพูดถึงว่าในใจเธอโล่งขนาดไหน
หลายปีที่ผ่านมาเธอถูกเนียร์และเบลซบีบมาโดยตลอด เธอปั้นหน้ายิ้มเข้าหาพวกเขาอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเปิดเผยเรื่องอื้อฉาวระหว่างเธอกับไกอา
ในวันนี้เธอเงยหน้าอ้าปากได้แล้ว เธอจะช่วยเนียร์ได้อย่างไร ตอนนี้เธอแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้เห็นครอบครัวของเบลซตายอย่างไม่ตายดี
เนียร์โกรธวีนามากจนโยนโทรศัพท์ทิ้ง ปิดหน้าร้องไห้ออกมาเสียงดัง
ซูซีได้ยินที่เนียร์และวีนาคุยกันทั้งหมดก็หน้าซีด
ตอนนี้พวกเธอจะทำยังไงดี?
ถ้าไม่มีพ่อเธอ เธอและแม่ก็แทบจะไม่มีความสามารถหาเลี้ยงชีพได้เลย
ก่อนหน้านี้เธอเคยอยู่ในวงการบันเทิงมาก่อน แต่จากชื่อเสียงปัจจุบันของเธอ วงการบันเทิงคงจะไม่สามารถให้เธออยู่ได้ ถ้าหากเธอถ่ายหนัง คงไม่มีใครเลือกใช้เธอ
แล้วยังบริษัทของเธออีก ก่อนหน้านี้เธอเคยจ้างคนมามากมาย มีหลายคนที่เธอลงเงินซื้อตัวมาจากบริษัทอื่น ตอนนี้ไม่มีเงินสนับสนุนจากพ่อเธอแล้ว นี้บริษัทเธอจะต้องเจ๊งหลังจากเพิ่งเปิดเหรอ?
ขณะที่สองแม่ลูกร้องไห้อย่างสิ้นหวัง ข้างนอกมีคนอีกกลุ่มหนึ่ง หนึ่งในนั้นหยิบเอกสารรับรองออกมาแล้วพูดอย่างไร้ความเมตตาว่า “พวกเราคือผู้สอบสวนจากกองบังคับการสืบสวนสอบสวนคดีเศรษฐกิจ มาที่นี่เพื่อทำการประเมินทรัพย์สินของเบลซ”
ปากบอกว่ามาประเมิน แต่ความจริงคือมายึดสิ่งของมีค่ามากมายของตระกูลโดโนแวน โดยเฉพาะเหล่างานเขียนพู่กันและภาพวาดโบราณที่เบลซเก็บสะสม เนียร์และซูซีมองดูบ้านที่ระเกะระกะก็หน้าซีดทรุดตัวลงกับพื้น
ตามความหมายของคำพูดของคนเหล่านี้แล้ว คฤหาสน์ที่พวกเขาอยู่อาศัยในตอนนี้ก็ไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป ผลสุดท้ายทรัพย์สินทั้งหมดของเบลซก็ถูกนำออกไปหมด
พอซูซีคิดว่าเธอกับเนียร์กำลังจะต้องนอนบนถนนก็ทรุดตัวลง
จนถึงตอนนี้เธอถึงเพิ่งจะรู้สึกกลัวจริงๆแล้ว เธอเพิ่งจะรู้ตัวจริงๆว่าครั้งนี้เธอได้สร้างหายนะครั้งใหญ่
มือของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เธอคลานไปคลำหาโทรศัพท์จากกระเป๋า กดโทรหาหลินจือด้วยใบหน้าซีดเผือด