หลังจากนั้นไม่นาน ซึนาเดะ ก็เดินทางมาถึง สำนักงานโฮคาเงะ
และเมื่อเธอเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา แม้ว่าผู้อาวุโสทั้ง 4 ของ โคโนฮะ จะอยู่ที่นั่น แต่การแสดงออกของเธอก็ดูไม่แยแสเลยแม้แต่เล็กน้อย
“ท่านโฮคาเงะ เรียกฉันมาที่นี่มีเรื่องอะไรให้รับใช้คะ?”
เมื่อ ซารุโทบิ ได้ยินคำพูดของ ซึนาเดะ เขาก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเพราะเธอไม่ได้เรียกเขาว่าอาจารย์เหมือนเมื่อก่อน
ซารุโทบิ ยิ้มอย่างขมขื่นจากนั้นเขาก็ส่ายหัว
“ฉันไม่ได้เรียกเธอมาที่นี่เพื่อออกคำสั่งกับเธอ แต่มันเป็นคำขอร้องมากกว่า ฉันขอร้องเธอในฐานะอาจารย์…” ซารุโทบิ รู้ดีว่าถ้าเขาบังคับเธอ ส่งต่าง ๆ อาจเลวร้ายกว่านี้ และเขาจะไม่เสี่ยงให้มันเกิดขึ้นแน่นอน เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับการอยู่รอด โคโนฮะ และเขาจะยอมทุกอย่างเพื่อให้หมู่บ้านสามารถอยู่รอดได้ต่อไป
“คำสั่งของ โฮคาเงะ ย่อมเป็นคำขาด คนที่มีตำแหน่งอย่างท่านจะมาของร้องฉันทำไมให้ยุ่งยาก”
ซึนาเดะ รู้ดีว่า ซารุโทบิ ต้องการอะไรจากเธอ อย่างไรก็ตามเธอก็ยังคงทำท่าทางเย็นชาและเฉยเมยเช่นเดิม
ซารุโบทิ รู้สึกขมขื่นในใจอย่างที่สุด แต่อย่างไรก็ตามเขาก็จำเป็นต้องพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอนว่า “เธอรู้ใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงเรียกเธอมาที่นี่ วิธีเดียวที่จะเปลี่ยนสถานการณ์ของ โคโนฮะ ในตอนนี้ได้ก็คือการขอความช่วยเหลือจาก ไนโตะ และเธอเป็นคนเดียวที่ช่วยเราได้”
เมื่อ ซึนนาเดะ ได้ยินคำพูดของ ซารุโทบิ เธอก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยออกมาก่อนที่เธอจะพูดว่า “ถ้าเราต้องการเขามากขนาดนั้น แล้วทำไมถึงผลักให้เขาออกไปจากที่นี่? เพียงเพราะเขาเป็นคนนอกงั้นเหรอ?”
“หรือเป็นเหตุผลเดียวกับที่ท่านส่งกองทัพจำนวนมากลงสู่สงคราม? หรือพวกท่านกลัวการเติบโตของเขาและกลัวจะเสียอำนาจไปกันแน่!”
ซารุโทบิ เงียบ เขาไม่รู้จะตอบคำถามเหล่านี้ของเธอยังไงดี
ในมุมมองของ ซึนาเดะ โคโนฮะ พยายามที่จะลดกำลังของตระกูลใหญ่ และตอนนี้พวกเขาก็กำลังใช้สงครามทำแบบนั้นซึ่งมันมากเกินไป
แล้วแบบนี้พวกเขายังกล้าตั้งตนเป็นผู้สืบทอดเจตจำนงแห่งไฟต่อจาก เซนจู ฮาชิรามะ และ เซนจู โทบิรามะ ได้ยังไง!
“ฉันไม่สามารถทำในสิ่งที่ท่านต้องการได้…ไมโตะ ได ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ ไนโตะ ท่านสามารถลองไปขอความช่วยเหลือจากเขาได้”
หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็หันหลังกลับไป
ซารุโทบิ ไม่สามารถของให้ ได ทำแบบนั้นได้ เพราะบุคลิกที่เป็นมิตรของเขา เขาจะไม่สามารถโน้มน้าวให้ ไนโตะ ให้กลับมาช่วย โคโนฮะ ได้
เมื่อเห็นแบบนั้น ซารุโทบิ ก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนถามเธอออกไปว่า
“ซึนาดะ ถ้าเธอจะไม่สนใจฉัน…อาจารย์ของเธอ หรือผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ฉันก็จะไม่ว่า แต่เธอจะไม่ทำเพื่อ โคโนฮะ อย่างนั้นเหรอ?”
ประโยคนี้ทำให้ ซึนาเดะ หยุดชะงักในทันที
แน่นอนว่าไม่ว่าเธอจะเกลียดผู้เฒ่าเหล่านี้มากแค่ไหน แต่เธอก็จะไม่มีวันหันหลังให้ โคโนฮะ อย่างแน่นอน เพราะหมู่บ้านแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นมาได้ก็เพราะหยาดเหงื่อของปู่ของเธอ
ซึนาเดะ นิ่งเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็ขึ้นมาว่า “ฉันจะไป…แต่มีข้อแม้ว่า ท่านต้องยอมรับทุกเงื่อนไขของ ไนโตะ หากเขาต่อรอง ถ้าไม่เช่นนั้น ฉันก็ไม่สามารถรับประกันความสำเร็จได้”
“ไม่มีทาง!” ดันโซ พูดขึ้นมาทันที
“นี่…” มิโตคาโดะ และ อุทาทาเนะ มองหน้ากันและกัน
ทันใดนั้น ซารุโทบิ ก็กัดฟันของเขาแล้วพูดออกไปว่า “ตกลง!”
“งั้นก็ดี!”
ซึนาเดะ หันกลับมาและพูดว่า “รวมถึงถ้า ไนโตะ ต้องการเป็น โฮคาเงะ ท่านก็จะยอมรับใช่ไหม?!”
ซารุโทบิ พยักหน้าอย่างจริงจังและพูดว่า “แน่นอน!”
ดันโซ ตกใจมากกับคำพูดของ ซารุโทบิ เขามองไปที่ ซารุโทบิ แล้วพูดว่า “นี่! ท่านไม่มีสิทธ์…”
“ท่านคิดว่าฉันจะยอมปล่อยให้ โคโนฮะ ล่มสลายอย่างงั้นเหรอ?!” ทันใดนั้น ซารุโทบิ ก็ระเบิดแรงดันจักระออกมาขณะที่เขาจ้องไปที่ ดันโซ จิตสังหารของเขากระจายไปทั่ว และเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันออกมาว่า “ยิ่งไปกว่านั้น ไนโตะ ไม่ใช่คนที่คอยจ้องแต่จะแสวงหาอำนาจ เขาจะไม่สนใจที่จะเป็น โฮคาเงะ!”
ความเงียบได้เข้าควบคุมสถานที่นี้โดยฉับพลัน
มิโตคาโดะ หันไปมอง อุทาทาเนะ แล้วพยักหน้าให้เธอ จากนั้นทั้งคู่ก็ตัดสินใจที่จะสนับสนุน ซารุโทบิ
และเป็นอีกครั้งที่ ดันโซ ถูกทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว เขากัดฟันไว้แน่นด้วยความโกรธ จากนั้นเขาลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องทำงาน โฮคาเงะ ไปทันที
…….
แคว้นแห่งฝน
ซึนาเดะ พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะข้ามพรมแดนของ แคว้นแห่งไฟ ไปได้ เพราะตอนนี้ แคว้นแห่งไฟ ถูกล้อมไปด้วยกองกำลังของอีก 4 หมู่บ้านใหญ่
อย่างไรก็ตามด้วยวิชา เหยียบเวหา เธอก็สามารถเข้าสู่ แคว้นแห่งฝน ได้อย่างรวดเร็ว ตอนนี้ ซึนาเดะ แข็งแกร่งกว่าในการ์ตูน และไม่มีใครสามารถหยุดเธอได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยความเร็วของเธอในตอนนี้
หลังจากที่เธอข้ามพรมแดนเข้าไปใน แคว้นแห่งฝน ได้แล้ว ทุกที่ที่เธอผ่านและทุกมุมที่เธอเห็นก็ทำให้เธอตกใจได้ไม่เว้นแต่ละวินาที
มหาสงครามโลกนินจาครั้งที 2 ได้นำความเสื่อมโทรมและทุกข์ทรมานเข้ามาสู้แคว้นแห่งนี้อย่างมหาศาล
แต่ตอนนี้แคว้นแห่งนี้กลับดูสวยงานและสงบสุขเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในดินแดนจากสวรรค์!
สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความสุขและความอบอุ่นปราศจากสงครามและความเกลียดชัง!
เมื่อเทียบกับโลกภายนอกแล้วสถานที่นี้เป็นเหมือนกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์!
สิ่งนี่ทำให้ ซึนาเดะ ต้องถอนหายใจด้วยความรู้สึกหดหู่ หาก โคโนฮะ ไม่ดื้อดึงและหมกมุ่นอยู่กับพลังแล้วยอมปล่อยให้ ไนโตะ เป็น โฮคาเงะ ป่านนี้ แคว้นแห้งไฟ ก็คงจะสงบสุขไม่ต่างจาก แคว้นแห่งฝน ในตอนนี้อย่างแน่นอน
เธอวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ และในที่สุดเธอก็มาถึง หมู่บ้านอาเมะ ยิ่งไปกว่านั้นเธอสามารถมองเห็น 7 หางที่บินวนอยู่ในหมู่บ้านนั้นได้
“7 หาง…”
ซึนาเดะ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามทำให้ตัวเองสงบลงในขณะที่เธอรู้สึกได้ถึงจักระที่ทรงพลังของ 7 หาง
หลังจากที่ ไนโตะ มาถึง…หมู่บ้านอาเมะ กลายเป็นหมู่บ้านแบบไหนกันแน่!
7 หาง , 9 หาง และ ไนโตะ ด้วยขุมพลังทั้ง 3 นี้ แม้แต่หมู่บ้านใหญ่ทั้ง 5 ก็จะไม่มีหมู่บ้านไหนยิ่งใหญ่ไปกว่า หมู่บ้านอาเมะ ได้!
ในทางกลับกันความจริงที่ว่า แคว้นแห่งฝน อยู่อย่างสงบสุขก็ทำให้ ซึนาเดะ อดไม่ได้ที่จะชื่อชม ไนโตะ
เด็กชายที่ตอนแรกต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด แต่ตอนนี้เขาได้กลายเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งที่สามารถเปลี่ยนชะตากรรมของทั้งแคว้นได้อย่างง่ายดาย!
หลังจากที่ ซึนาเดะ ก้าวเข้าสู่อาณาเขตของ แคว้นแห้งฝน เธอก็สามารถสัมผัสได้ถึงม่านพลังที่คล้ายกับของ โคโนฮะ และเธอก็รู้ได้ทันทีว่านี่ต้องเป็นฝีมือของ คุชินะ อย่างแน่นอน
ดูเหมือนว่าพวกเขารู้ถึงการมาถึงของ ซึนาเดะ แต่ก็ไม่มีใครมาหยุดเธอไว้ ไม่มีนินจาเข้ามาห้ามเธอแม้แต่คนเดียว แม้ว่าเธอจะเดินตรงไปที่อาคารที่สูงที่สุดในหมู่บ้านก็ตาม
ซึนาเดะ เดินขึ้นไปจนถึงห้องทำงานอันกว้างขวาง เธอวางมือไว้ที่ประตูแล้วค่อย ๆ ดันมันให้เปิดออกเบา ๆ แล้วเธอก็เดินเข้ามาและสิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือ ไนโตะ ที่กำลังยิ้มให้เธออยู่
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ”
ไนโตะ ไม่ได้เจอ ซึนาเดะ อีกเลยหลังจากที่เขาออกจาก โคโนฮะ ไปแล้ว การมาถึงของเธอในวันนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่ได้คาดการณ์ไว้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้สถานการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกและเขาก็รู้ว่า โคโนฮะ จะต้องมาหาดเขาในสักวันหนึ่ง
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ชอบมัน แต่คนเดียวที่จะสามารถช่วย โคโนฮะ ได้ก็คือ ไนโตะ!
ในปีที่ผ่านมา ไนโตะ ฝึกฝนโหมดเซียนขั้นที่ 2 สำเร็จไปเกือบ 90% แล้ว เขาไปที่ ภูเขาเมียวโบคุ เพื่อฝึกซ้อมมาหลายครั้งแล้ว และเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ไนโตะ ก็เพิ่งไปมาเป็นครั้งที่ 4
และคงใช้เวลาอีกไม่นาน โหมดเซียนขั้นที่ 2 ก็จะเสร็จสมบูรณ์!
ในขณะเดียวกัน ไนโตะ ก็สามารถเปิดประตูด่านพลังบานที่ 6 ของ กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังทั้ง 8 แบบย้อนกลับ ได้แล้ว และ พลังสั่นสะเทือน ของเขาก็พัฒนามาถึงขั้นที่ 6 แล้ว!