คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 628
ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของแดร์ริลก็ดังขึ้น
เขาขมวดคิ้ว มันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ภายในถ้ำ ทันทีที่เขาได้ก้าวออกมาโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นในทันที เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเห็นเป็นสายมาจากโซรัน
พ่อทูนหัวจะโทรศัพท์มาหาเขาทำไม?
แดร์ริลรับสายในทันที
โซรันมีน้ำเสียงตอบรับดีใจเมื่อสายต่อติด “แดร์ริล ทำไมฉันโทรหานายไม่ติดเลย? ฉันโทรหานายตั้งหลายรอบ”
“พ่อทูนหัว ผมยุ่ง ๆในช่วงที่ผ่านมา” แดร์ริลฉีกยิ้ม
โซรันพยักหน้ากับตัวเอง “ฟังให้ดี พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของซาร่า นายจำเป็นต้องมา นาย…”
เกิดอะไรขึ้น?
แดร์ริลมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาก็เห็นว่าแบตเตอรี่ดับไปแล้ว เขาอยู่ในถ้ำมาเป็นเวลาหลายวัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้โทรศัพท์มือถือของเขาเลยแต่แบตเตอรีก็สิ้นอายุขัยโทรศัพท์มือถือก็ปิดเครื่องลงก่อนที่พวกเขาจะสนทนากันเรียบร้อย
โซรันชวนเขาให้ไปร่วมงานวันเกิดของซาร่าในวันพรุ่งนี้
แดร์ริลชื่นชอบซาร่า เธอเป็นเด็กสาวที่น่ารักและน่าเอ็นดู
แดร์ริลผิวปาก ไม่นานหลังจากนั้น พญาอินทรีหิมะก็บินโฉบมาเหนือฟ้าด้วยความเร็ว
พญาอินทรีหิมะได้เฝ้ารออยู่ใกล้ ๆในตอนที่แดร์ริลอยู่ในถ้ำ มันไม่เคยจากไปไหนและร่าเริงที่ได้ยินเสียงผิวปากของแดร์ริล มันบินไปหาแดร์ริลอย่างรวดเร็วและกระแทกตัวเขาเบา ๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ
แดร์ริลสัมผัสขนของมันและกระโจนขึ้นไปบนหลัง จากนั้นพวกเขาก็บินมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์
อีเว็ตต์กระทื้บเท้าของเธอ
“เฮ้ นายขี่พญาอินทรีหิมะได้แล้วฉันจะต้องทำยังไง? ฉันจะกลับไปที่เมืองตงไห่ได้ยังไง?” อีเว็ตต์กล่าวถาม
แดร์ริลยักไหล่ “คุณจะทำยังไงก็ได้ตามสะดวก มีเท้าก็ลองเดินดูไม่ได้เสียหายอะไรนี่?”
“แก…” อีเว็ตต์ขบริมฝีปากของเธอ “ทำไมนายจะชวนฉันขี่พญาอินทรีหิมะไปด้วยไม่ได้? มันแบกคนได้ตั้งเยอะ”
“ขอโทษจริง ๆ เจ้าหญิงอีเว็ตต์” แดร์ริลฉีกยิ้ม “ฉันจะต้องมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์ที่เมืองมิด เธอคงจะต้องหาทางกลับบ้านด้วยตัวเอง”
แดร์ริลลูบไปที่คอของพญาอินทรีหิมะ พญาอินทรีหิมะส่งเสียงร้องจิ๊บ ๆ และกางปีกของมันก่อนที่บินทะยานออกไป
“แดร์ริล รอฉันด้วย!” อีเว็ตต์ตัวสั่นในความโมโห เธอกำหมัดแน่น เธอรู้สึกอับอายเมื่อคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในถ้ำ เธอนวดขาเขาและปฏิบัติกับเขาในฐานะพ่อของเธอเอง หน้าของเธอกลายเป็นสีแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้น
…
แดร์ริลอยู่บนพญาอินทรีหิมะและพวกเขาก็บินสูงอยู่เหนือท้องฟ้า
เขารู้สึกไม่มั่นใจ แต่แดร์ริลสัมผัสได้ว่าเหมือนตัวเขาจะหลงลืมอะไรบางอย่างไปและรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่สำคัญเร่งด่วน แต่เขาก็ยังนึกไม่ออกว่ามันคือเรื่องอะไร
เขาลืมเรื่องที่จะต้องไปช่วยนายหญิงแห่งนิกาย ในตอนที่เขาออกมาจากถ้ำเขาถูกขัดจังหวะโดยสายโทรศัพท์จากโซรันและจากนั้นเขาก็ลืมไปจนสนิท