79 ภารกิจรายเดือนเสร็จสิ้น

The Bloodline System

ตอน****ที่ 79: ภารกิจรายเดือนเสร็จสิ้น

 

‘นี่หมายความว่าฉันจะสามารถสกัดสายเลือดนี้ได้โดยที่มันไม่ถูกลดเกรดงั้นหรือ?’ กุสตาฟสงสัย

 

เขารู้สึกว่าน่าจะเป็นกรณีนี้และอยากจะยืนยัน

 

“ใช่” เขาพึมพำด้วยรูปลักษณ์ที่กำลังสนใจ

 

[โฮสต์ตัดสินใจรับสายเลือดนี้]

 

[การสกัดสายเลือดจะเริ่มขึ้น]

 

กุสตาฟเห็นว่ามันเริ่มเคลื่อนไหวหลังจากการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

 

เขารอประมาณ 5 นาทีก่อนที่การแจ้งเตือนจะเริ่มปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

 

——————

 

[ยินดีด้วย! โฮสต์ได้รับ สายเลือดของแรงโน้มถ่วงแล้ว]

 

[เควสรายเดือนรับสายเลือดระดับ C สำเร็จแล้ว]

 

(รางวัล)

 

<สถิติทั้งหมด +2>

 

<คุณสมบัติใหม่ถูกปลดล็อค: การป้องกัน>

 

<200,000 ประสบการณ์>

 

[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]

 

[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]

 

[โฮสต์ระดับเพิ่มขึ้นแล้ว]

 

———————-

 

การแจ้งเตือนดังขึ้นซ้ำ ๆ ในหัวของเขา

 

เดิมทีเขาจะรู้สึกปวดหัวจากการได้ยินเสียงแจ้งเตือนต่างๆ มากมาย แต่ตอนนี้ มันเหมือนกับเสียงเพลงเข้าหู

 

เขาจ้องไปที่การแจ้งเตือนและยิ้มเยาะ

 

“ นี่คือสิ่งที่ฉันเรียกว่ารางวัล” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาด้วยความตื่นเต้น

 

เขานำยา 2 เม็ดออกมาจากกระเป๋าและวางไว้ในปากของชาร์ล ก่อนจะมัดและปิดปากเขาเหมือนกอร์ดอน

 

หลังจากกุสตาฟทำทุกอย่างเสร็จ เขาก็มองไปรอบๆ ห้องน้ำและสังเกตเห็นว่าห้องน้ำอยู่ในสภาพที่เลอะเทอะ

 

เขาจะทำกับชาร์ลเหมือนที่เขาทำกับกอร์ดอน แต่มันจะทำให้การต่อสู้ยืดเยื้อเท่านั้น

 

ถ้าชาร์ลต้องกระตุ้นสายเลือดของเขา ในขณะที่กุสตาฟกำลังอยู่ใกล้กับเขา กุสตาฟจะมึนงงชั่วขณะ

 

เขาสงสัยอยู่ว่า มันเกิดจากการบีบเค้นหรืออะไร?  และชาร์ลก็ยังสามารถกระตุ้นสายเลือดของเขาได้  ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไรก็ตาม

 

กุสตาฟนำขวดสีดำขนาดเล็กออกมาและเปิดมัน

 

เขาเคลื่อนไปรอบๆ ฉากและเทพวกมันลงในจุดต่างๆ

 

สารแป้งสีฟ้าไหลออกมาและกระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ

 

ไม่มีความแตกต่างระหว่างสภาพของห้องก่อนหน้านี้กับตอนนี้ มีเพียงกุสตาฟเท่านั้นที่รู้จุดประสงค์ของแป้งนั่น เนื่องจากมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรในบรรยากาศนั้น

 

หลังจากทำเช่นนั้นกุสตาฟล้างมือที่ก๊อกน้ำและจัดท่าทางให้เป็นระเบียบก่อนออกจากห้องน้ำ

 

เขาเดินออกจากห้องและมาถึงทางเดินที่นำไปสู่บันได

 

การแสดงออกของเขาในตอนนี้คือนายน้อยผู้จองหอง วิธีการที่กอร์ดอนทำ

 

ในขณะที่เดินข้ามทางเดินการ์ดที่ติดตามพวกเขามาที่นี่ก็มาจากทางตรงกันข้าม

 

เขาเห็นกุสตาฟมาจากอีกด้านหนึ่งและโค้งคำนับเล็กน้อย

 

กุสตาฟจ้องเขาด้วยความรังเกียจก่อนจะพูดว่า “อย่ารบกวนชาร์ล ตอนนี้เขายุ่งอยู่”

 

“ นายน้อย ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ มันสายไปแล้วพ่อของเขาจะรอเขาอยู่” การ์ดตอบ

 

“เอาล่ะ ไปเลย! ฉันสงสัยว่าชาร์ลจะจัดการกับแกอย่างไร หลังจากที่แกรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา!” กุสตาฟพูดแล้วเดินต่อไป

 

ใบหน้าของการ์ดหน้าซีดเมื่อได้ยินเช่นนั้น

 

“นายน้อย แล้วท่านล่ะ ทำไมท่านไม่เข้าไปเรียกเขาล่ะ” การ์ดหันกลับมาถาม

 

“เพราะฉันทำเสร็จแล้ว … ฉันจะรอในรถ แกอย่ารบกวนเขาจนกว่าเขาจะเสร็จ” กุสตาฟพูดโดยไม่หันหลังกลับ

 

เขาเดินไปที่บันไดข้างหน้าและเดินลงบันได

 

การ์ดมองไปทางที่กุสตาฟที่มุ่งหน้าไปก่อน 2-3 วินาทีก่อนที่จะกลืนน้ำลายและเดินไปที่ห้องที่เกิดเรื่องทุกอย่างไปก่อนหน้า

 

เขาไปที่หน้าประตูและเอื้อมมือไปหาปุ่มที่ควบคุมการเปิดและปิดประตู

 

เขาหยุดตัวเอง เมื่อนิ้วของเขาอยู่ห่างจากปุ่มเพียงไม่กี่เซนติเมตร

 

“ให้ฉันรออีกสัก 2-3 นาที” เขาพูดและย้ายไปยืนที่ด้านข้างของทางเข้า

 

กุสตาฟที่ขึ้นลิฟต์ไปแล้วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

เหงื่อหยดหนึ่งปรากฏบนหน้าผากของเขาแล้ว

 

‘นั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในระดับเดียวกับคนที่ลักพาตัวฉันไปนี่’ กุสตาฟทำความสะอาดหยาดเหงื่อบนหัวของเขา ขณะที่ลิฟต์ลงมา

 

กุสตาฟสงสัยว่ากอร์ดอนและชาร์ลมีความกล้าที่จะพูดกับเขาได้อย่างไร

 

วิธีที่เขาพูดกับการ์ดก่อนหน้านี้คล้ายกับวิธีการพูดของกอร์ดอน

 

การดูหมิ่น ความเย่อหยิ่ง และขาดความเคารพ

 

‘สิ่งนี้หมายความว่าพื้นหลังของเขามีความสำคัญมากกว่าพลัง หรือพลังนี่มันแข็งแกร่งกว่ามากกันแน่’ กุสตาฟไม่เห็นใครที่มีอำนาจเท่ากับครูเอมมี่ และเธอยังไม่เคยที่จะโค้งคำนับให้กับพวกเด็กเหลือขอเลย  ขณะที่เธอก็ยังคงพูดกับคนพวกนั้นอย่างไม่ใส่ใจ

 

เขารู้ว่าการ์ดพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนระดับนั้นจะเป็นเป็นแค่คนขี้ขลาด

 

เขาไม่สามารถหันหน้าไปทางอื่นได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม

 

เขาหันหน้าไปข้างหลัง เมื่อลิฟต์มาถึงชั้นล่าง

 

ชั้นล่างมีผู้คนหนาแน่นอยู่เสมอ เนื่องจากทุกคนสามารถเข้าถึงได้โดยไม่คำนึงถึงสถานะของพวกเขา

 

ทันทีที่กุสตาฟเดินไปท่ามกลางผู้คนมากมาย เขากลายร่างเป็นคนอื่นแบบสุ่มและออกจากทางออก

 

 

อีก 1 ชั่วโมงต่อมากุสตาฟอยู่ในห้องนอนของเขา เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ในวันนี้

 

มันเป็นไปตามที่วางแผนไว้ แต่มันอาจจะเลวร้ายมาก ถ้าการ์ดคนนั้นตัดสินใจเข้าไปในห้อง

 

“ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะไปโรงเรียนไหม หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้น… หรืออาจจะไม่  ไอ้สารเลวพวกนั้นมันไม่ละอายใจแน่… แต่มันไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า พวกเขาจะถูกมองว่าเป็นขยะตั้งแต่นี้ไป “กุสตาฟพึมพำด้วยท่าทางพอใจ

 

เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนร่างสะดวกมากสำหรับการทำเรื่องลับๆล่อๆ

 

ความคิดของเขาย้อนกลับไปถึงวิธีที่เขาเริ่มวางแผนทั้งหมดนี้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

 

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เขาถามบอสดันโซเกี่ยวกับสูตรอาหารที่เขาสามารถเพิ่มลงในอาหารใดๆ ที่อาจทำให้เกิดอาการท้องเสียรุนแรงได้

 

เดิมทีความเจ็บป่วยนี้เป็นสิ่งที่สามารถแก้ไขได้โดยการกินยารักษาเพียงเม็ดเดียว แต่กุสตาฟขอให้บอสดันโซหาสูตรเฉพาะที่จะทำให้อาการป่วยยังคงอยู่ แม้หลังจากกินยารักษาไปหนึ่งขวดแล้วก็ตาม

 

บอสดันโซถามว่าเขาต้องการสิ่งนั้นไปเพื่ออะไร แต่กุสตาฟตอบว่าเพื่อการวิจัยเท่านั้น

 

บอสดันโซให้เครื่องปรุงบางอย่างที่สามารถผสมเพื่อให้ได้ผลนั้น

 

หลังจากได้รับวิธีการผสมส่วนผสมแล้วกุสตาฟก็ใช้มันเพื่อเตรียมน้ำมันที่ไม่มีกลิ่นและรสจืด

 

เช้านี้เขาใช้น้ำมันนั้นทำอาหารต่างหาก

 

กุสตาฟสามารถเข้าไปที่ชั้น 2 ของโรงอาหารโรงเรียนมัธยมได้ ตั้งแต่เขาเริ่มฝึกกับครูเอมมี่

 

มีหลายครั้งที่เขาจะช่วยพ่อครัวในการเสิร์ฟอาหารให้กับพวกเลือดผสม

 

เขาตัดสินใจทำแบบนั้นอีกครั้งในวันนี้และใช้โอกาสนี้ในการเสิร์ฟอาหารพิเศษของกอร์ดอน

 

————————————————————–