มีคน 2 คน ยืนอยู่ด้านหลังของ ซารุโทบิ นั่นก็คือ มิโตคาโดะ โฮมุระ และ อุทาทาเนะ โคฮารุ
ทั้งคู่ดูกังวลเป็นอย่างมาก แม้ว่าทั้งคู่จะกล้าออกมาพบกับ ไนโตะ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามนี่ก็เป็นสถานการณ์ที่ชี้ถึงความเป็นความตายของหมู่บ้าน
7 หาง จ้องไปที่พวกเขา ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากแสดงความกลัวออกมา
7 หาง จ้องมองพวกเขาเหมือนจะกินพวกเขาได้ทุกเมื่อ!
“ท่านไนโตะ…ทำไมท่านพามันมาที่นี่?”
ในที่สุด หนึ่งในนินจาโคโนฮะ ก็ถามออกมาด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความกลัว
“หมายถึงอะไร?”
ไนโตะ มองไปที่พวกผู้เฒ่าและคนอื่น ๆ และสังเกตเห็นว่าพวกเขามองไปที่ 7 หาง ด้วยความกลัว เมื่อเห็นดังนั้น ไนโตะ จึงหันไปมอง 7 หาง แล้วโบกมือให้เขาไปจากที่นี่
7 หาง กางปีกของเขาทันทีแล้วกระพืออย่างแรง จากนั้นเขาก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าและหายไป
เมื่อ 7 หาง บินลับหายไปจากสายตาของพวกเขา พวกเขาก็หายใจเข้าเฮือกใหญ่และถอนหายใจออกมาอย่างแรง พวกเขารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก
“ฮันโซ ไปไหนสะละ?”
หลังจากที่ ไนโตะ มองไปรอบ ๆ แต่เขาก็ไม่เห็น ดันโซ เลย และแม้ว่าเขาจะใช้สัมผัสพิเศษของเขาตรวจหาแล้วก็ตาม เขาก็ไม่เจอ ดันโซ เลยไม่ว่าจะเป็นซอกมุมไหนของหมู่บ้านก็ตาม นั่นทำให้ ไนโตะ อดไม่ได้ที่จะถามออกมา
“เขาเพิ่งออกจากหมู่บ้านไปไม่กี่ชั่วโมงก่อน เพื่อไปควบคุมการต่อสู้กับ หมู่บ้านคิริ”
ซารุโทบิ ตอบคำถามของ ไนโตะ อย่างรอบคอบ โดยปกติแล้วเขาจะไม่ระมัดระวังและประหม่าถ้าเขาไม่เผชิญสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้
ดูเหมือนว่า ดันโซ จะจงใจซ้อนตัวจาก ไนโตะ
‘สู้กับ หมู่บ้านคิริ งั้นเหรอ? ดีละ งั้นเราไปจัดการกับพวกเขาก่อนก็ได้!’ ไนโตะ คิด
หลังจากที่พวกเขามาที่ห้องทำงานของ โฮคาเงะ แล้ว ไนโตะ ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงกับ ซารุโทบิ เขาจึงยื่นข้อเสนอทันทีว่า เขาจะจัดการกับ พลังสถิตร่าง ทั้งหมดให้ โคโนฮะ เพื่อแลกกับการให้ ซึนาเดะ อยู่ที่ หมู่บ้านอาเมะ
ดูเหมือนว่าในใจของ ซารุโทบิ จะเต็มไปด้วยความขมขื่นทันทีเมื่อเขาได้ยินคำพูดของ ไนโตะ เขารู้ตัวทันทีว่าเขาได้เสีย ไนโตะ ไปแล้ว และไม่มีวันที่เขาจะสามารถโน้มน้าว ไนโตะ ให้กลับมาอยู่ที่ โคโนฮะ ได้อีกต่อไป
ท้ายที่สุดแล้ว ไนโตะ ก็ไม่ใช่คนของ โคโนฮะ ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
โชคดีที่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับ โคโนฮะ ยังคงเป็นไปได้ด้วยดี
ไนโตะ ไม่คิดว่า ซารุโทบิ จะเห็นด้วยกับเงื่อนไขของเขาอย่างง่ายดาย เพราะ ซึนาเดะ มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อ โคโนฮะ ในฐานะเจ้าหญิงแห่ง หมู่บ้านโคโนฮะ และหลานสาวของ โฮคาเงะ รุ่นแรก หนึ่งในนินจาที่แข็งแกร่งที่สุด พร้อมด้วยทักษะด้านนินจาแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของเธอ แต่เห็นได้ชัดว่าเรื่องทั้งหมดนี้ก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่ ไนโตะ จะช่วยเปลี่ยนทิศทางของสงครามในครั้งนี้
ในความคิดของ ซารุโทบิ ทุกคนสามารถเสียสละตัวเองได้เพื่อ โคโนฮะ รวมไปถึง ซึนาเดะ ด้วยเช่นกัน!
“ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เราก็มาเริ่มงานกันเถอะ”
ไนโตะ นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วพยักหน้า หลังจากนั้นเขาก็หยิบถ้วยชาบนโต๊ะขึ้นมาจิบ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ผมจับ 1 หาง มาได้แล้ว หลังจากนี้…ผมคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเราไปที่ หมู่บ้านคิริ…ไมโตะ ได อยู่ที่นั่นแล้วใช้ไหม?”
“ใช่”
ซารุโทบิ พยักหน้า แต่เขาก็ไม่รู้สึกแปลกใจที่ ไนโตะ รู้ข้อมูลพวกนี้
เพราะ ไมโตะ ได มีชื่อเสียงมากในโลกนินจาในตอนนี้ เขาได้รับฉายาว่า ได 7 ประตู เขาเป็นหนึ่งในนินจาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก และเขาก็ได้รับการยอมรับจากหมู่บ้านว่าเป็นหนึ่งในนินจาระดับสูง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาแข็งแกร่งในด้านวิชากระบวนท่า และเขาก็ไม่รู้เรื่องการสั่งการหรือการวางแผน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เป็น ผู้บัญชาการกองทัพของโคโนฮะ ในการต่อสู้กับ หมู่บ้านคิริ
“ถ้าอย่างงั้น…เธอจะไปเมื่อไรละ ไนโตะคุง? คือตอนนี้เรากำลังรวบรวมกองกำลังเพื่อเป็นกำลังเสริมให้แนวหน้า” ซารุโทบิ นั่งที่โต๊ะทำงานของเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ
“กำลังเสริม เหรอ? ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก”
ไนโตะ ส่ายหัวแล้วลุกขึ้นยืนก่อนที่พูดว่า “แค่ผมคนเดียวก็พอ”
เมื่อพูดจบ ไนโตะ ก็หันหลังและเดินออกจากห้องทำงาน โฮคาเงะ
“เยี่ยมไปเลย!”
เมื่อเขาได้ยินคำพูดนี้ ซารุโทบิ ก็ดูโล่งอกเป็นอย่างมาก และความสุขก็ปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนในสายตาของเขา
เขาลุกขึ้นยืนทันทีและเดินตาม ไนโตะ ออกไป
ไนโตะ ไม่ได้สนใจ ซารุโทบิ ที่เดินตามเขามา และหลังจากที่เขาเดินออกจากอาคารสำนักงาน โฮคาเงะ เขาก็กัดนิ้วของเขาแล้วกดมือลงบนพื้นเบา ๆ
“วิชานินจา : คาถาอัญเชิญ!”
ฟึ้ม!
ควันสีขาวจำนวนมากปรากฏออกมาทันทีและทันใดนั้น 7 หาง ก็ปรากฏตัวขึ้น และแรงกดดันจักระที่น่ากลัวของ 7 หาง ก็เข้าปกคลุมบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว
ภาพนี้ทำให้ ซารุโทบิ ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
มันกลับกลายเป็นว่า…ไนโตะ ได้ทำสัญญากับ 7 หาง เอาไว้!
ตอนแรก ซารุโทบิ คิดว่า ไนโตะ แค่นำ พลังสถิตร่าง ของ 7 หาง มาด้วย หรือบางทีเขาอาจจะควบคุม 7 หาง ได้ชั่วคราว แต่เขาก็ไม่คิดว่า 7 หาง จะทำสัญญาอัญเชิญกับ ไนโตะ!
การทำสัญญาอัญเชิญเป็นสิ่งที่ถาวร ไม่มีทางลบล้างได้!
การที่จะบังคับให้ สัตว์หาง ให้ทำสัญญาอัญเชิญเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ คนที่ทำแบบนั้นได้ ซารุโทบิ คิดออกอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ อุจิฮะ มาดาระ นอกจากเขาแล้วก็ไม่มีใครที่ทำแบบนั้นได้!
ไนโตะ เดินขึ้นไปบนหลังของ 7 หาง อย่างช้า ๆ
7 หาง มองไปที่ ซารุโทบิ อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็คำรามและบินขึ้นไปบนท้องฟ้าในขณะที่ ไนโตะ อยู่บนหลังของเขา
……….
พรมแดนของ แคว้นแห่งไฟ
บริเวณนี้เป็นสนามรบในแนวหน้าระหว่าง โคโนฮะ กับ คิริ หรืออาจกล่าวได้ว่าพวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่ที่ชายหาดที่อีกฝากหนึ่งของทะเล คือ แคว้นแห่งน้ำ
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสนามรบจะเกิดขึ้นห่างจากชายแดนของ แคว้นแห้งน้ำ แต่ หมู่บ้านคิริ ก็ใช้ พลังสถิตร่าง ของ 3 หาง เพื่อถล่มแนวป้องกันของ โคโนฮะ
ถึงแม้ว่าต้องเผชิญหน้ากับ 3 หาง แต่กองกำลัง โคโนฮะ ก็ยังคงต้องพยายามยึดพื้นที่เอาไว้และต้องไม่แสดงจุดอ่อนใด ๆ ออกมาให้ศัตรูเห็น
ที่ค่ายของ โคโนฮะ
ในมุมหนึ่งของค่าย มีวัยรุ่นใส่ชุดรัดรูปสีเขียวคนหนึ่ง เขาไว้ผมทรงกะละครอบและที่สำคัญ เขามีคิ้วที่หนาและเงางาม ตอนนี้เขากำลังต่อยเสาไม้ด้วยหมัดอย่างต่อเนื่อง
นั่นก็คือลูกชายของ ได…ไมโตะ ไก นั่นเอง
แม้ในสถานการแบบนี้ ที่ศัตรูอาจจะเข้ามาโจมตีได้ตลอดเวลา แต่เขาก็ยังฝึกอย่างต่อเนื่อง
ไก ก็เหมือนพ่อของเขา เขาไม่รู้จัดคำว่าพักผ่อน เขามักจะท้าทายขีดจำกัดของตัวเองและฝึกฝนอย่างหนักเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นเสมอ
เช่นเดียวกับพ่อของเขาเขา เขาไม่มีพรสวรรค์ในการใช้ วิชาคาถานินจา ทางเลือกเดียวที่เขามีก็คือฝึกหนักกับ วิชากระบวนท่า เท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ความจริงในตอนนี้ก็แตกต่างจากในการ์ตูนพอสมควร ตอนนี้ ไมโตะ ได ไม่ใช่แค่ เกะนิน แต่ตอนนี้เขาเป็นถึงนินจาระดับสูงของ โคโนฮะ และ ไก ก็ดูเขาเป็นตัวอย่าง และเพื่อเป็นให้ได้อย่างเขาทำให้ ไก ต้องฝึกหนักมากยิ่งขึ้น
ไก ดูเจ็บปวดทุกครั้งที่หมัดของเขาปะทะกับเสาไม้ แต่เขาก็กัดฟันแน่นและยังคงอดทนต่อยเสาไม้นั้นต่อไป เขาจะไม่มีวันยอมแพ้ เพราะพ่อของเขาคือ ไมโตะ ได และเขาก็เชื่อใน วิชากระบวนท่า…เชื่อว่ามันคือเส้นทางที่จะสามารถทำให้เขามีพลังและเป็นคู่ควรกับการเป็นนินจาในโลกใบนี้
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan’s Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild