บัญชามังกรเดือด บทที่ 545 พยานคนสุดท้าย
ได้ยินคำพูดของฉินเทียนแล้ว สีหน้าท่าทางของลิเหลียงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เขาเห็นชัดว่าได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองแล้ว แต่ท่าทางการแสดงออกของฉินเทียนทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองกลับมีข้อพิรุธอะไรให้ถูกจับได้แล้ว
นี่เป็นไปไม่ได้！
เขาสงสัยไม่เข้าใจ รีบเอาเสื้อผ้าใส่ให้เรียบร้อย
จากนั้นเดินมาถึงหน้าเวที พูดเสียงดังต่อหน้าทุกคน“ทุกท่าน！”
“ผมไม่รู้เสินเฟิงเป็นองค์กรอะไร พวกเขาฆ่าคนปล้นทรัพย์ใส่ความฉินเทียนเพื่ออะไรอีก”
“ไม่ว่ายังไง พวกเราตระกูลลิถูกเขาหลอกใช้แล้ว ความรับผิดชอบนี้ผมต้องรับผิดชอบอย่างแน่นอน！”
“เพื่อแสดงความละอายใจ ตอนนี้ผมประกาศอันแรก พวกเราตระกูลลิ จะทุ่มเทพลังทั้งหมดไล่ฆ่าเสินเฟิง อีกทั้งองค์กรเบื้องหลังของเขาคนนั้น”
“อันที่สอง ตระกูลลิถอนตัวออกจากรายการผู้สมัครรับการเลือกตั้งของการประชุมผู้นำในครั้งนี้！”
“ลิเหลียงยังหนุ่ม ขอให้ทุกคนให้โอกาสกับผมครั้งหนึ่งเอาความดีความชอบมาชดเชยสิ่งที่ทำผิด ！”
พูดอยู่ โค้งคำนับอย่างเคารพ
ทุกคนที่อยู่ด้านล่างเวทีก็ทยอยวิจารณ์ขึ้นมา
ลิฉุนเดินมาอย่างตื่นเต้น ยืนด้านข้างของลิเหลียง
หล่อนดึงมือของลิเหลียงอยู่ พูดเสียงดัง“เถ้าแก่ทุกท่าน คนเก่งมีความสามารถของยุทธจักรพวกเราตระกูลลิตั้งแต่ไหนมาไม่ชอบแข่งขันแย่งชิง เพียงแค่อยากที่จะทำการค้าขายอย่างเงียบ ๆ ”
“จุดนี้ ฉันคิดว่าทุกคนต่างก็น่าจะรู้”
“ก็เป็นเพราะสาเหตุนี้เอง พวกเราถูกคนที่มีความคิดเล็งเป้าแล้ว พวกเขาหลอกใช้ความไร้เดียงสาและความมีเมตตาของน้องชายฉัน เอาครอบครัวของพวกเราเป็นรังของปรสิต”
“น้องชายของฉันก็ถูกปิดหูปิดตาไม่รู้เรื่อง”
“ตอนนี้เขาได้รู้ว่าผิดแล้ว ฉันหวังว่าทุกคนจะสามารถแยกแยะถูกผิดได้ชัดเจน ให้โอกาสเขาได้เอาความดีความชอบมาชดเชยสิ่งที่ทำผิดครั้งหนึ่ง”
“ลิฉุนอยู่ที่นี่ก็ขอบคุณทุกคนมากแล้ว”
หล่อนมีมารยาทดี เหมือนดอกหญ้าพลิ้วไหวในฤดูใบไม้ผลิ
มองเห็นที่นี่ แม้ว่ามีบางคนยังไม่ค่อยเชื่อลิเหลียงแต่ก็ไม่มีวิธีที่จะไม่เชื่อลิฉุน
พี่น้องสองคนนี้เป็นคนเก่งมีความสามารถในกลุ่มคนจริง ๆ
“มีเหตุผล ก็มีที่จะให้อภัยได้！”
“คุณชายลิก็คือผู้ที่ได้รับความเสียหาย！”
“คุณชายลิไม่ต้องถอนตัวออกจากการเลือกตั้งผู้นำ ผมดูว่าคุณก็คือคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นผู้นำ”
“คุณเป็นผู้นำแล้ว นำพาพวกเราทุกคนขุดเอาเสินเฟิงและองค์กรที่อยู่เบื้องหลังคนนั้นออกมา！”
“ใช่สิ คุณชายลิไม่ต้องรู้สึกผิด ใครไม่เคยมีเวลาที่ทำผิดล่ะ！”
“ต่างก็ต้องโทษเสินเฟิงเจ้าเล่ห์มากไปแล้ว！”
ในพริบตา ความนิยมของลิเหลียงคิดไม่ถึงไม่ลดลงแต่กลับเพิ่มขึ้นอีก
ฉินเทียนมองทั้งหมดนี้อยู่เงียบ ๆ
เขาสามารถมองเห็นส่วนประกอบของการแสดงละครได้จากบนตัวของลิเหลียง แต่ลิฉุนจริงใจมากแล้ว ฉินเทียนก็เชื่อลิฉุนไม่รู้เรื่องแม้แต่นิด
มีหล่อนมารับรองความรับผิดชอบแทนลิเหลียง ทำให้คนไม่มีวิธีที่จะโต้แย้งได้จริง ๆ
“ลิเหลียงคุณนั่งลง！”
“เรื่องยังไม่ได้เสร็จสิ้น！”เจี่ยงเส้าเอ่ยปากอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปทางฉินเทียนแล้วด้วยดวงตาที่แดง
เขากัดฟันพูด“แซ่ฉิน แม้ว่าคนเหล่านั้นไม่ใช่นายที่เป็นคนฆ่า งั้นลูกสาวของฉันล่ะ？”
“เรื่องของลูกสาวฉัน นายจะอธิบายยังไงอีก？”
ฉินเทียนถอนหายใจแล้ว มองไปทางเจี่ยงเถียนเถียนแล้วมองเห็นเด็กผู้หญิงที่มีท่าทางหมดหวังน้ำตาไหล เขาก็รู้สึกละอายใจ
เรื่องที่เกิดบนตัวของเจี่ยงเถียนเถียนถึงแม้ไม่ใช่เขาที่ทำ แต่ก็หนีความเกี่ยวข้องกับเขาไม่พ้น
ฝ่ายตรงข้ามเพื่อใส่ร้ายให้เขาแล้ว เพื่อยั่วยุความโกรธของเจ็ดเมืองทางใต้ทุกคนให้ถึงที่สุดถึงได้ทำการกระทำที่เดรัจฉานอย่างนี้ออกมา
เขารู้เรื่องนั้นสำหรับเจี่ยงเถียนเถียนแล้ว เป็นฝันร้ายที่ทั้งชีวิตนี้ก็ไม่ยอมที่จะคิดถึงแน่นอน
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภายใต้การจ้องมองของทุกคน
แต่เรื่องมาถึงตอนนี้ เพื่อให้ทุกคนมองเห็นความจริงอย่างชัดเจนเขาไม่พูดก็ไม่ได้อีก
“คุณหนูเจี่ยงขออภัยที่ผมต้องทำไม่เหมาะสม”
“ผมกล้าขอให้คุณ สามารถเอาเรื่องของคืนนั้นพูดอีกรอบได้ไหม？”
เจี่ยงเถียนเถียนมองเห็นฉินเทียนก็สั่นเทาไปทั้งตัว เดิมทีก็พูดไม่ออก
ลิฉุนรีบเดินมากุมมือของหล่อนแน่น พูดปลอบว่า“เถียนเถียนอย่ากลัว”
“มีเพียงเธอเอาเรื่องของคืนนั้นพูดออกมา พวกเราทุกคนถึงจะสามารถหาฆาตกรตัวจริงเจอช่วยเธอแก้แค้นนะ！”
เจี่ยงเถียนเถียนเช็ดน้ำตาแล้ว นี่ถึงกุมหน้าพูดบรรยายเรื่องที่เป็นไปด้วยเสียงต่ำ
“อย่างนี้แล้ว เธอก็ไม่ได้มองเห็นใบหน้าของฉินเทียน？”
“ผู้ชายสองสามคนนั้นหลังจับเธอแล้ว ปิดตาของเธอ？”ดวงตาของลิฉุนสว่างขึ้นมาแล้ว
เจี่ยงเถียนเถียนพยักหน้าแล้ว
ลังเลเล็กน้อย พูดกัดฟันอีก“แต่คนนั้น……พูดว่าตัวเองคือฉินเทียน”
ฉินเทียนฝืนยิ้มพูด“ทุกท่าน พวกคุณไม่รู้สึกว่ารายการแสดงละครนี้คุ้นตามากเหรอ？”
ทุกคนเข้าใจทันที
“เป็นเสินเฟิง！”
“เป็นเสินเฟิงที่ทำแน่นอน！”
“ทุก ๆ ครั้งเขาต่างก็ทิ้งชื่อของฉินเทียนไว้ แต่กลับไม่มีหลักฐานอื่น ”
“ขออภัยที่ผมพูดตรง ๆ ถ้าหากฉินเทียนต้องการแจ้งชื่อแซ่ของตัวเอง เพราะอะไรยังต้องปิดตาของคุณหนูเถียนเถียนล่ะ？”
ทุกคนมีอารมณ์ที่ตื่นเต้น วิจารณ์กันมากมายขึ้นมา
ลิเหลียงเงียบเล็กน้อย พูด“เถียนเถียนคุณพูด เป็นคนขับรถแท็กซี่ที่พาคุณไปที่โรงแรม……”
“คุณยังจำได้ไหมเป็นโรงแรมอะไร？”
เจี่ยงเถียนเถียนคิดเล็กน้อย พูด“ฉันจำได้！”
“เป็นโรงแรมจินหลง”
“ด้านข้างยังมีป้ายชิ้นหนึ่ง เขียนรูปร่างอักษรมาตรฐานของแผนกโครงการทะเลสาบหรูอี้อะไร”
“แผนกโครงการทะเลสาบหรูอี้？”เจี่ยงเส้าร้องอย่างแปลกประหลาดเสียงหนึ่ง พูดด้วยดวงตาที่แดง“ฉินเทียน นายยังมีอะไรที่จะพูดอีก？”
“ที่เถียนเถียนไปก็เป็นโรงแรมที่นายอยู่！”
ฉินเทียนฝืนยิ้มพูด“น่าเสียดาย ผมไม่ได้จับผู้ชายสองสามคนนั้นที่ลักพาตัวคุณหนูเถียนเถียนไว้ได้”
“แต่ยังไงก็หาคนหนึ่งได้แล้ว”
“คุณหนูเถียนเถียนคนขับรถคนนั้น คุณยังจำได้ไหม？”
เจี่ยงเถียนเถียนตะลึงเล็กน้อย นึกถึงคนขับรถคนนั้นที่หล่อนขึ้นรถในคืนนั้น พูดอย่างแน่วแน่“ฉันจำได้ เขาอายุห้าสิบกว่าปีที่มุมปากมีปานดำอันหนึ่ง”
“เขามองไปแล้วเหมือนเป็นคนดีคนหนึ่ง”
เพราะอะไรจำได้อย่างชัดเจน เพราะนั่นเป็นครั้งแรกที่หล่อนนั่งแท็กซี่ในอายุที่โตขนาดนี้ อีกทั้งคือกำลังอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่“หลบหนีไปโดยไม่ทันตั้งตัว”
ดังนั้นภาพความทรงจำลึกซึ้งมาก
“นี่ก็ทำง่ายแล้ว”
ฉินเทียนยิ้มเสียงหนึ่ง พูดตระโกนต่อด้านล่าง“พยานคนสุดท้าย ออกมาได้แล้ว”
พยานคนสุดท้าย？
หรือว่าฉินเทียนจับคนขับรถคนนั้นได้แล้ว？
เพียงเห็นข้างในรถคันสุดท้ายถูกผลักลงมาคนหนึ่ง
ผมของเขาขาวโพลน อายุห้าสิบกว่าปีมองไปแล้วมีท่าทางที่ซื่อสัตย์จริงใจจริง ๆ
“เป็นเขา！”
“เขาก็คือคนขับรถแท็กซี่คนนั้น”
“ก็เป็นเขา เอาฉันส่งไปที่โรงแรมที่ฉินเทียนอยู่！”มองเห็นคนนี้เจี่ยงเถียนเถียนร้องเสียงดังอย่างตื่นเต้น
ครั้งนี้เพื่อป้องกันและรักษาไม่ให้เรื่องของเจ้าแปดที่ฆ่าตัวตายและเสินเฟิงใช้ระเบิดควันหนีไปก่อนหน้านี้เกิดซ้ำอีก เทวดาเจ็ดดาวขึ้นมาข้างหน้าด้วยตัวเองเอาหมอนี่ล้อมรอบไว้
จี้ตูใช้มีดจี้คอ พูดเสียงเย็นชา“พูดมาสิ”
“ที่นายส่งคุณหนูเถียนเถียนไปสรุปแล้วเป็นสถานที่อะไร？”
เกินความคาดคิด ชายชราก็ไม่ได้มีความต้องการที่จะต่อต้านแม้แต่นิด
ขาของเขาพออ่อน คุกเข่าลงตึ้ง พูดเสียงสั่น“ทุกท่านเป็นคนดี ละเว้นชีวิตด้วย！”
“คืนนั้นมีคนบอกผมว่ามีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งรอที่ปากทาง เด็กผู้หญิงคนนั้นจะไปหาคนที่มีชื่อว่าฉินเทียน”
“พวกเขาให้ผมหนึ่งพันหยวน ให้ผมเอาเด็กผู้หญิงส่งไปที่โรงแรมแห่งหนึ่งของถนนชุนซี”
“อย่างอื่นผมก็ไม่รู้แล้ว”
“ไม่เกี่ยวกับผมจริง ๆ นะ”
ดูออกเขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เพียงแต่ถูกคนหลอกใช้แล้ว
“นายหมายถึงโรงแรมถนนชุนซี？”เจี่ยงเส้าตะลึงเล็กน้อย พูดอย่างตกใจ“ฉินเทียน โรงแรมที่พวกนายอยู่ไม่ใช่ที่ถนนซิ่งฮัวเหรอ？”
“ไปอยู่ที่ถนนชุนซีได้ยังไงอีก？”
ฉินเทียนพูดถอนหายใจ“เจ้าบ้านเจี่ยง คุณยังไม่เข้าใจเหรอ？”
“ฝ่ายตรงข้ามเพื่อใส่ร้ายผม หาโรงแรมแห่งหนึ่งชั่วคราวเปลี่ยนเป็นโรงแรมที่ผมอยู่แล้ว”
“คุณหนูเถียนเถียนไม่มีประสบการณ์ทางสังคม จะสามารถแยกแยะได้ชัดเจนที่ไหน”
“แต่ผมกลับแปลกใจมาก ฝ่ายตรงข้ามรู้ได้ยังไงว่าคุณหนูเถียนเถียนต้องการหลบเลี่ยงรปภ.และคนขับรถของหล่อนไปหาผมคนเดียวล่ะ？”
“อีกทั้งที่ปากทางเตรียมรถไว้เรียบร้อยแล้วอย่างตรงตามเวลา”
“คุณหนูเถียนเถียนเรื่องที่คุณต้องการไปหาผม ยังมีคนอื่นรู้ไหม？”
พูดอยู่สายตาของเขาตกลงบนหน้าของลิเหลียงอีกครั้ง