ตอนที่ 206

Legend of the mythological genes

คุซานางิคือดาบปีศาจที่มีสติปัญญาของตัวมันเอง หลังจากเป็นของเล่นของเฟิงหลินแล้ว มันก็เริ่มรวมเข้ากับฟูมะ ทาโร่ มนุษย์และดาบกลายเป็นหนึ่งเดียวกลายเป็นมนุษย์ดาบ

คมดาบละลายเหมือนน้ำแข็ง กลายเป็นชุดเกราะโลหะที่ล้อมรอบร่างกายของเขา ราวกับว่าเขาสวมเสื้อเกราะที่แข็งแกร่งและแขนทั้งสี่ของเขาก็ดูเหมือนดาบคม

 

“มนุษย์ เจ้ากล้าขโมยพลังแปดสายของข้า!ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไป!” ตาของฟุมะ ทาโร่จ้องเฟิงหลิน เสียงทั้งแหบและน่าขนลุก จิตสังหารระเบิดมาพร้อมเสียงเขา

 

ผ่าเหล็ก!

 

แขนของฟุมะ ทาโร่เปรียบเสมือนดาบ เขาไม่ได้ถือดาบ แต่ปราณปีศาจได้ก่อตัวเป็นดาบสีดำ ปราณดาบมีพลังมหาศาลก่อเป็นลมพายุสูงสิบเมตร

ร่างกายของเฟิงหลินถูกกลืนหายไปอย่างรวดเร็ว ลมที่ออกมาเหมือนกระแสน้ำวนและหลุมอุกกาบาต แม้แต่หินที่แข็งแกร่งก็ถูกบดขยี้เป็นฝุ่นทันที

(เขาไปไหน?)

ไม่มีเสียงร้องทุกข์ทรมานจากในพายุ เฟิงหลินหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

(เขาหายไปตอนไหน?)

ฟูมะ ทาโร่ตะลึงและโกรธแค้น เขาสำรวจสภาพแวดล้อม แต่หาเฟิงหลินไม่เจอ

เฟิงหลินหายตัวไปอย่างรวดเร็วจนเกินอัตราที่จะจับภาพได้ เขาเหมือนผีหายไปโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้เบื้องหลัง

 

“หาอะไรอยู่หรอ?” เสียงหัวเราะเบาๆของเฟิงหลินดังขึ้น

“ข้างหลังนาย!” เทพธิดามีสีหน้าตกใจและชี้ไปข้างหลังฟูมะ

 

ร่างของฟูมะ ทาโร่แข็งทื่อ ก่อนที่เขาจะรู้ตัวก็มีมือคู่หนึ่งวางอยู่บนไหล่ของเขาแล้ว

เขาตัวแข็งทื่อขึ้นและกำลังจะหันไปมอง หมัดที่ดูธรรมดาคู่หนึ่งขยายตัวอย่างรวดเร็วตรงหน้าเขา

บูม!

เขากระเด็นบินไปเหมือนจรวดทันที ความเร็วและพลังระเบิดปล่อยบูมโซนิคออกมา ฟูมะ ทาโร่ ลอยไปไกลหลายร้อยเมตร กระแทกกับภูเขาอย่างแรงร่างฝังลงไปในนั้นและหายไปนานมาก

นี่คือพลังของผู้บ่มเพาะระดับสูง?

เฟิงหลินยืนอยู่บนจุดนั้นและสัมผัสพลังของเขาเองเงียบๆ

พลังของเขาเกิน 200 และจากข้อมูล ดูเหมือนว่าเขาควรจะแข็งแกร่งเป็นสองเท่าของเมื่อก่อน แต่มันกลับมากกว่านั้น

เมื่อการรวบรวมพลังทั้งหมดของเขาถึงจุดๆหนึ่ง มันจะปะทุออกมาเหมือนระเบิด

 

เฟิงหลินรู้สึกว่าด้วยพลังในปัจจุบันของเขา เขาสามารถชกภูเขาได้ด้วยหมัดเดียว

แม้กระทั่งเขาก็ไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใด

ฟุ้บ!

เสียงตัดแหวดออกมาพร้อมกับคลื่นดาบแหลมที่เฉือนผ่านยอดเขา

สายตาของฟูมะ ทาโร่ดุร้ายราวกับว่าเขาเป็นอาชูร่าที่คลานออกมาจากนรกจ้องจะกินมนุษย์

ดวงตารูปสามเหลี่ยมคว่ำของเขาจ้องมองเฟิงหลิน

เขารู้แล้วว่าเฟิงหลินน่ากลัวแค่ไหนจากการโจมตีก่อนหน้า หลังจากได้รับพลังแปดสายของดาบคุซานางิ เขาได้บรรลุถึงขีดจำกัดพลังของเขา ตอนนี้เขาเป็นเหมือนปีศาจที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์และน่ากลัวมาก

ขบวนร้อยอสูร!

เขายกมือชี้ฟ้าและมีดาบขนาดใหญ่งอกออกมาจากฝ่ามือ คลื่นของดาบปราณปีศาจพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

โฮกกกก…

ดินแดนปีศาจสั่นสะเทือนและเสียงคำรามโหยหวนก็ดังมาจากทุกทิศทาง

คลื่นยักษ์ดำมืดพุ่งทะลุจากระยะไกล กองทัพปีศาจมาจากทุกทิศทุกทาง มีฮิโตบัน, กัปปะ, เนโกมาตะ… ปีศาจทุกประเภทจากตำนานญี่ปุ่นต่างๆปรากฏตัวขึ้นและพุ่งเข้าหาเฟิงหลินต้องการจะกลืนกินทั้งร่างของเขา

ดาบคุซานางิเป็นดาบปีศาจที่มีความสามารถในการเรียกปีศาจ เมื่อความสามารถนี้ถูกเปิดใช้งานขบวนร้อยอสูรก็จะมา

เฟิงหลินถูกล้อมรอบไปด้วยปีศาจนับไม่ถ้วนทั้งบนท้องฟ้าและพื้นดิน มีปีศาจอยู่ทุกหนทุกแห่งและไม่ว่าเขาจะเร็วแค่ไหนก็ไม่มีที่ให้ซ่อน

พิษ เถาวัลย์ ผีเพลิงว… วิชาปีศาจนับไม่ถ้วนระเบิดเข้าใส่เขาและปีศาจหลายตัวก็กระโดดออกมาจากทุกทิศทุกทาง กรงเล็บและเขี้ยวของพวกมันพุ่งเข้าหาเขา

ทันใดนั้นเขาก็ถูกรายล้อมไปด้วยศัตรูในดินแดนแห่งจินตนาการนี้!

เฟิงหลินไม่มีที่หลบหนีและตัดสินใจที่จะไม่หนี เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดและปล่อยหมัดออกไป!

แรงหมัดสั่นอากาศและระเบิดอากาศกระจาย มันกระแทกใส่ปีศาจร้ายทันทีสิบตัว

คชา คชา!

ปีศาจอีกสิบกว่าตัวหรือมากกว่านั้นล้อมรอบเขา กัดและฉีกร่างกายของเขา อย่างไรก็ตามฟันของพวกมันก็หักและกรงเล็บก็งอทันที พวกมันทำร้ายเฟิงหลินไม่ได้เลย

การเพิ่มพลังของเขาทำให้พลังของยีนเพิ่มขึ้นด้วย

ความแข็งแกร่งของร่างกายเฟิงหลินเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เขาเป็นเหมือนก้อนหินแข็ง แม้จะอยู่มานานหลายปีโดนทั้งลมและฝน แต่ก็ไม่สามารถขยับหรือบดขยี้มันได้

ร่างกายของเขาหมุนเร็วและหมัดของเขาก็เหวี่ยงออกไปเหมือนค้อนขนาดใหญ่ เมื่อปีศาจเข้ามาใกล้พวกมันก็จะถูกบดขยี้

เฟิงหลินเผชิญหน้ากับกองทัพปีศาจเพียงลำพัง แต่ก็ยังดูสบายๆ

“ดาบสังหารเงาลม!”

เสียงร้องตะโกนดังขึ้น

ฟูมะ ทาโร่ซึ่งเป็นมนุษย์ดาบปล่อยลมแหลมเหมือนดาบ พุ่งไปหาเฟิงหลินจากทุกทิศทาง

ปัง ปัง ปัง!

เฟิงหลินถูกโจมตีด้วยดาบนับไม่ถ้วน ประกายไฟแล่บและเขาก็เจ็บปวดอย่างรุนแรง

รอยแตกเกิดขึ้นบนผิวที่แข็งแกร่งเหมือนหินอ่อนของเขา

ท้ายที่สุดแล้ว ดาบคุซานางินั้นเป็นดาบปีศาจที่สามารถทำลายดาบศักดิ์สิทธิ์ – ดาบทตึกะได้ มันแหลมคมมาก

ต่อหน้าอาวุธเทพเช่นนั้น มันเป็นเรื่องยากที่เฟิงหลินจะทานทนได้ด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงอย่างเดียว เขายอมแพ้และเริ่มใช้ความเร็วสูงสุดเพื่อหลบ

หมัดวัชระสะกดอสูร!

หมัดของเฟิงหลินพุ่งออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน ทำให้ปีศาจทุกตัวกระจัดกระจายออกไป

ฟูมะ ทาโร่ได้หลอมรวมกับปีศาจ แต่ก็ยังหนีไม่พ้นการติดตามของเฟิงหลิน ร่างกายของเขายังปล่อยเสียงจุกจากแรงหมัด

อย่างไรก็ตาม ร่างของเขามีชุดเกราะโลหะของดาบคุซานางิคลุมไว้

เฟิงหลินไม่สามารถทำอะไรเขาได้ในระยะเวลาอันสั้นและสุดท้ายก็จนมุม

 

“อามาเทราสุ!” เสียงร้องที่ฟังชัดและโกรธแค้นดังขึ้น

 

เฟิงหลินไม่คิดเหลือบมอง และขยับตัวหลบทันที

กระแสเพลิงดำระเบิดขึ้น ณ จุดที่เขายืนอยู่ ประกายไฟสว่างขึ้นและปีศาจเหล่านั้นก็โหยหวนด้วยความเจ็บปวดทันทีที่สัมผัสกับเปลวไฟ พวกมันถูกเผาเป็นเถ้าถ่านหายไป

ก่อนหน้านี้เฟิงหลินได้เห็นอำนาจลึกลับของเปลวไฟสีดำนี้แล้ว เขาไม่ต้องการถูกเผาไหม้

เปลวไฟรุนแรงเกินไป ในทางกลับกันเฟิงหลินก็มุ่งเป้าไปที่เทพธิดา ต้องการจัดการกับคนที่คุกคามเขาสุด

 

“หยุดเขา!” เทพธิดาตระหนักถึงความตั้งใจของเฟิงหลินและร้องเสียงแหลมต่ำ

ดาบไร้เงา ภูติลม

ฟูมะ ทาโร่แสดงกระบวนท่าดาบ เปลี่ยนเป็นก้อนกลมสีดำของภูติลมและรวมเข้ากับกระบวนท่าแสนซับซ้อนของเขา ลมหลายชั้นห่อหุ้มรอบเฟิงหลิน ปล่อยปราณดาบจำนวนมากไม่หยุดหย่อน ไม่ยอมให้เฟิงหลินเข้ามาใกล้

อามาเทราสุ กลืนวิญญาณ!

เทพธิดายังประสานมือสองข้าง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงประดุจสีเลือด ดวงตาของเธอลึกลับเหมือนน้ำวนที่ต้องการดูดวิญญาณของคนอื่น เปลวไฟสีดำควบแน่นอย่างรวดเร็วและมีลูกศรเพลิงสีดำที่พุ่งออกมา

เฟิงหลินต้องการที่จะหลบ

อย่างไรก็ตามลูกศรสีดำกลับจมหายไปทันที

(มันมุ่งไปที่ไหน?)

เฟิงหลินจัดการกับการโจมตีของฟูมะ ทาโร่ขณะเฝ้าสังเกตสภาพแวดล้อมอย่างระมัดระวัง

 

เสียงเปาะแปะดังขึ้น!

อากาศบิดเบี้ยวและลูกศรสีดำก็พุ่งออกมา ลูกศรมีพลังในการเจาะทะลุช่องว่างและปรากฏตรงหน้าเฟิงหลินทันที

เฟิงหลินไม่สามารถหลบได้ เขาทำได้เพียงป้องกันด้วยมือสองข้างตามสัญชาตญาณเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเปลวไฟสีดำร่อนลงบนร่างของเขา มันก็เหมือนน้ำซึมลงดิน มันซึมเข้าสู่ร่างกายของเฟิงหลินเงียบๆ ไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

เปลวไฟไม่เพียงแต่ไม่ร้อน แต่กลับเย็นเข้าไปในกระดูกแทน ต้องการที่จะตรึงจิตวิญญาณของคนๆนั้น

ตาของเฟิงหลินเปลี่ยนเป็นสีดำและจิตใจของเขาก็ดำดิ่งสู่ความมืดมิด..