บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 561
ไม่มีใครคาดคิดว่าผู้อาวุโสจะพูดออกมา
การกระทำของเขาทำให้ปากของอีวอนเปิดกว้างขณะที่ใบหน้าของเธอขาวซีด
‘ทุกคนบอกว่าผู้อาวุโสเป็นอัมพาตแล้วและจะพูดหรือเดินไม่ได้จนถึงวันที่เขาก้าวเข้าไปในหลุมศพของเขาไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมเขาถึงแสดงออกแบบนี้ได้ล่ะ?’
‘ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันเอาแต่สาปแช่งและพูดจาดูถูกเขา ทุกอย่างจะถูกเปิดเผยหรือเปล่า?’
“คุณปู่” เจเรมี่ดีใจมากและรีบหมุนตัวกลับไปที่ด้านข้างของผู้อาวุโสอย่างว่องไว “คุณปู่ ขยับตัวได้ไหมครับ? คุณปู่อยากจะพูดอะไร?”
ดวงตาของผู้อาวุโสเบิกกว้างขึ้นขณะที่เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเปล่งเสียงออกมา สุดท้ายแล้วพวกเขากลับไม่ได้ยินคำพูดใด ๆ
เขาพยายามยกนิ้วชี้ขึ้นและชี้ไปข้างหน้าด้วยร่างสั่นเทา
อีวอนที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบถอยหลังและเยาะเย้ย “ดูสิ เจเรมี่ คุณปู่กำลังชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้น คุณปู่กำลังพยายามจะบอกว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่ทำให้เขาต้องมาอยู่ในสภาพนี้!”
คาเลนยิ้มและพูดว่า “เจเรมี่ คุณปู่ของลูกชี้ให้เห็นว่าเป็นเธอ ลูกยังอยากที่จะปกป้องเธออยู่อีกเหรอ? เธอแสร้งทำเป็นว่าเธอสูญเสียความทรงจำ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เธอทำ”
ความคิดเห็นของพวกเธอทำให้ผู้อาวุโสโกรธเคือง เขาเริ่มหอบด้วยความโกรธ
“ดูสิ ว่าคุณปู่โกรธขนาดไหน!”
เจเรมี่เงยหน้าขึ้นมองอย่างเย็นชาและพูดอย่างไม่พอใจ “คุณปู่โกรธเคืองพวกเธอสองคนต่างหาก”
จากนั้นเขาเริ่มเก็บเสื้อผ้าของอาวุโสและส่งให้เมเดลีน “ลินนี่ เราจะพาคุณปู่กลับบ้านกัน ผมจะให้คุณดูแลเขา ผมแน่ใจว่าคุณปู่จะหายดีอย่างแน่นอน”
เมเดลีนยิ้มแล้วดันรถเข็นออกมา “คุณปู่คะ กลับบ้านเรากันนะคะ”
อาวุโสสงบลงและกะพริบตาของเขา เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขากำลังพยายามตอบกลับเมเดลีน
“เจเรมี่ ลูกจะพาคุณปู่ไปที่ไหน? กลับบ้าน? บ้านไหน? พวกเธอมีบ้านกันเหรอ?” คาเลนถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
แต่เจเรมี่กลับไม่สนใจเธอ
คาเลนเป็นแม่ของเจเรมี่ แต่เธอไม่เหมือนกับเจเรมี่ที่ตอนนี้เขารู้ซึ้งถึงความผิดพลาดของเขาแล้ว
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยแสดงออกถึงความให้เกียรติต่อเมเดลีนเลย เธอไม่เคยเอ่ยแม้แต่คำขอโทษ
ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เคารพใครก็ตามที่ไม่ให้เกียรติภรรยาของเขา แม้ว่าบุคคลนั้นจะเป็นแม่ของเขาก็ตาม
คาเลนโกรธจนหน้าแดงเมื่อเธอเห็นเจเรมี่เดินจากไปพร้อมกับอาวุโสและเมเดลีน
เช่นเดียวกับอีวอนที่รู้สึกอิจฉาเมเดลีนที่มีเจเรมี่คอยปกป้องอยู่เสมอ
เธอรู้สึกไม่พอใจขณะคิดกับตัวเองและพึมพำว่า “เราจะปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไปเหรอคะ คุณป้าคาเลน? เมเดลีนทำให้คุณปู่อยู่ในสภาพนี้ และยังคงพยายามแสร้งทำเป็นว่าเธอสูญเสียความทรงจำเพื่อเกลี้ยกล่อมพี่เจเรมี่ด้วยความไร้เดียงสา! เธอคงมีอิทธิพลต่อพี่เจเรมี่มาก จนทำให้เขาทำตัวเย็นชากับคุณป้า!”
คาเลนเป็นคนที่ถูกชักจูงได้ง่าย เธอกัดฟันกรอด “นังสารเลว!”
“เราไม่ควรปล่อยให้พี่เจเรมี่จากไปแบบนั้นนะคะ ป้าคาเลน เราไม่ควรปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ใกล้ ๆ เขาต่อไป เธอจะต้องวางแผนกับเฟลิเป้ไว้อย่างแน่นอน และเธอจะทำให้พี่เจเรมี่ต้องตกไปอยู่ในนรกทั้งเป็น!” อีวอนยังคงพูดยุแยงต่อไป “คุณป้าลืมไปแล้วหรือเปล่าคะ? ว่าเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นที่ทำให้คุณป้าไม่สามารถแม้แต่จะซื้อกระเป๋าใบใหม่ได้ในตอนนี้!”
“นังสารเลว แกคิดว่าฉันกลัวแกเพียงเพราะฉันไม่มีอำนาจเหรอ?”
“แถม พอลองมองย้อนกลับไปตอนที่เธอเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอ คุณป้าดูจะกลัวเธอนะคะ นั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้เมเดลีนหยิ่งผยองมากขึ้นค่ะ!”
คาเลนรู้สึกว่าเกียรติยศของเธอถูกทำลายลง
เธอเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของเธอและเดินออกไปด้วยความไม่พอใจ
“อย่าทำอะไรผลีผลามนะคะป้าคาเลน รอหนูด้วย”