ทันใดนั้น รอยแตกก็ปรากฏขึ้นบนดาบตรงที่ ไนโตะ กดนิ้วลงไป จากนั้นรอยแตกก็แผ่ไปทั่วทั้งใบดาบ
เพ้ง!
เสียงของรอยแตกดังสะนั่นไปทั่วทั้ง กองทัพคิริ ราวกับกำลังเกิดฟ้าร้อง
“เมื่อเปรียบเทียบกับ ดาบคุซานางิ…ไอ่นี่มันก็เป็นแค่ดาบธรรมดา” จากนั้น ไนโตะ ก็โยนดาบที่หักไปตรงหน้าของ จูโซ
แม้ว่าเขาจะใช้แค่มือเปล่าบีบใบมืดของ ดาบใหญ่สะบั่นเศียร จนแตก แต่มือของเขาก็ไม่มีรอยขีดข่วนเลยแม้แต่ร้อย ราวกับว่ามันเป็นมือของเทพเจ้า
หลายคนไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น
ดาบใหญ่สะบั่นเศียร ถูกทำลายตั้งแต่ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น!
“อะไรกัน?!”
“ล้อเล่นรึเปล่า?! เจ้านั่นหัก ดาบใหญ่สะบั่นเศียร…ด้วยมือเปล่า!!”
แม้แต่ จูโซ ก็ไม่อยากจะเชื่อว่าความกลัวจะปรากฏออกมาในตาของเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะหยิบดาบที่หักนั้นขึ้นมา
ที่จริงแล้ว ดาบใหญ่สะบั่นเศียร ไม่สามารถถูกทำลายได้จริง เพราะความสามารถของมันก็คือมันสามารถซ่อมแซมตัวเองได้ด้วยการดูดเลือดของศัตรูจากการฟัน ดังนั้นแม้ว่ามันจะหัก แต่มันก็สามารถซ่อมแซมตัวเองได้
แต่ถึงอย่างนั้น… จูโซ ก็ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย ใบมีดไม่ได้อ่อนและมันก็ไม่น่าจะถูกทำลายได้ง่ายขนาดนี้!
นี่มันช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!
ไนโตะ ใช้ คาถานินจา แบบไหนกัน?!
“ผู้ชายคนนี้ ดูเหมือนจะมีพลังพิเศษอะไรบางอย่าง เราต้องเอาจริงแล้ว”
โฮซึกิ มันเงสึ พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม เขาสูดหายใจลึก ๆ จากนั้นเขาก็ประสานอินด้วยมือทั้ง 2 ข้างของเขาอย่างรวดเร็ว
ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของ ตระกูลโฮซึกิ เขาจึงเชี่ยวชาญในการใช้ คาถาน้ำ ขั้นสูงเป็นอย่างมาก หลังจากทั้งหมด ตระกูลของเขาก็มีความเชี่ยวชาญในการใช้คาถาประเภทนี้เป็นอย่างดีเยี่ยม
“คาถาน้ำ : กระแสน้ำวนยักษ์!!”
ทันใดนั้น มันเงสึ ก็ใช้คาถานินจาระดับสูงออกมา
และความแข็งแกร่งของ คาถานินจา นี้ก็ดูเหมือนจะสูงกว่าปกติ ด้วยความเชี่ยวชาญ คาถาน้ำ ระดับสูง คาถานี้จึงถูกจัดอยู่ในประเภท คาถานินจาระดับ S และ กระแสน้ำวน ที่สร้างขึ้นก็ดูเหมือนว่ามันจะครอบคลุมทั้งสนามรบ
ซู้ม!!!
กระแสน้ำที่น่ากลัวนั้นแข็งแกร่งพอที่จะยกตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ และความสูงของคลื่นก็สูงจนเลยแนวหน้าผาที่ นินจาโคโนฮะ อยู่ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
ในขณะนั้น พลังสถิตร่าง ของ 3 หาง ก็ประสานอินเพื่อใช้คาถาน้ำ แม้ว่าความเร็วในการประสานอินจะช้ากว่า มันเงสึ เล็กน้อยก็ตาม
“คาถาน้ำ : ระเบิดน้ำมังกรวารี!!”
เมื่อ มันเงสึ ใช้ คาถาน้ำ ที่น่ากลัวออกมา ทันใดนั้น พลังสถิตร่าง ของ 3 หาง ก็ใช้จักระของ สัตว์หาง เพื่อเพิ่มพลังและยิง ระเบิดน้ำมังกรวารี ที่น่ากลัวใส่ ไนโตะ ทันที
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ จิไรยะ แทบจะล้มทั้งยืน
“คาถานินจาระดับนี้มันเกิดกว่าความแข็งแกร่งของฉัน แม้แต่ โหมดเซียน ของฉันก็คงจะ…”
เมื่อมองดู มังกรน้ำ ที่บ้าคลั่งบนท้องฟ้า ทำให้ นินจาโคโนฮะ ต้องตกตะลึงด้วยความกลัว ในขณะที่บางคนก็เริ่มเค้นจักระออกมา เพื่อใช้คาถาดิน เพื่อป้องกันการโจมตีนี้เอาไว้
สำหรับ ไก ที่ไม่สามารถใช้คาถานินจาได้ เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากมองไปที่ ไนโตะ ที่อยู่บนฟ้าด้วยความเป็นกังวล
“คุณไนโตะ…”
ไก คิดว่า แม้ว่า ไนโตะ จะสามารถเดินบนอากาศได้ แต่เขาก็คงจะไม่สามารถใช้ความเร็วเต็มที่ได้ ขอบเขตของการโจมตีครั้งนี้มีขนาดใหญ่มาก เขาจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้
สำหรับฝั่ง นินจาคิริ ดูเหมือนพวกเขาจะตื่นเต้นมากที่ได้เห็น ไนโตะ ติดกับ
“แสดงให้เจ้านั่นเห็นว่า หมู่บ้านคิริ แข็งแกร่งที่สุด!”
“ใช่แล้ว เราจะจบชีวิตไอ่เทพเจ้านั้นด้วยการโจมตีครั้งเดียว!”
ทันใดนั้นกระแสน้ำที่รุนแรงก็สาดท่วม ไนโตะ จนพวกเขาก็ไม่สามารถเห็นเขาได้อีกต่อไป
อย่างไรก็ตามแม้ว่าทั้ง 2 ฝ่ายจะคิดว่าสถานการณ์นี้ดูอันตรายและนี้คือจุดสิ้นสุด แต่ ไนโตะ ก็ยังไม่หยุดเดิน เขายังคงเดินตรงไปยัง คาถานินจา ที่น่ากลัวที่กำลังใกล้เขาเข้ามา เดินต่อไปเหมือนกับว่าเขาไม่เห็น คาถานินจา เหล่านั้น
แต่ก่อนที่การโจมตีเหล่านั้นจะปะทะเข้ากับร่างของ ไนโตะ เขาก็ยื่นมือออกมาและดาบทองคำก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาทันที จากนั้นเขาก็ฟันมันออกในแนวนอนอย่างเบา ๆ
ฟึ้ม!!
ทันใดนั้นคลื่นกระแทกก็ปรากฏขึ้นและตัดคลื่นน้ำออกเป็น 2 ส่วน
ทันใดนั้น คลื่นน้ำทั้ง 2 ส่วน ก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่งอยู่ในอากาศ
จากนั้น ภายใต้ความตกใจและสายตาของ นินจาโคโนฮะ นับไม่ถ้วน คลื่นน้ำส่วนล่างก็ตกลงมาบนพื้นตรงที่ นินจาโคโนฮะ ยืนอยู่เหมือนสายฝน
ซุ้ม!!
หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น ไนโตะ ก็ยังไม่หยุด เขายังคงเดินไปข้างหน้าด้วยความเร็วเท่าเดิม
สำหรับครึ่งบนของคลื่นน้ำขนาดใหญ่ที่ยังคงหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ หลังจากนั้นครู่หนึ่งมันก็เริ่มขยับอีกครั้ง ด้วยน้ำจำนวนมากทำให้เกิดเป็นแรงดันน้ำอันมหาศาล และมันก็กำลังตกลงมาหา ไนโตะ จากทางด้านบนเหมือน้ำตกที่น่ากลัว!
คราวนี้ ไนโตะ ชูดาบขึ้นไปบนท้องฟ้า และทันใดนั้นลำแสงพลังงานสีขาวก็พุ่งออกจากดาบขึ้นไปบนท้องฟ้า
ตู้ม!!
ลำแสงพลังงานสีขาวพุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นมันก็ระเบิดออกอย่างแรงจนทำให้เกิดเป็นรอยแยกของมิติขนาดใหญ่ทันที ดูเหมือนว่าการโจมตีของ ไนโตะ จะทำให้มิติแยกออก!
ทันใดนั้น คลื่นน้ำทั้งหมดก็ถูกทำลาย!
กลายเป็นฝนที่ตกลงมาและทำให้ นินจาโคโนฮะ เปียกอีกครั้ง!
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจนถึงตอนนี้ ไนโตะ ก็ยังคงเดินหน้าตรงไปยัง กองทัพคิริ อย่างต่อเนื่อง
ในขณะนั้น ราวกับว่าไม่มีอะไรที่จะหยุดเขาได้!
ในขณะที่เขาเดินไปเรื่อย ๆ นั้น ไนโตะ ก็ปล่อยมือออกจากดาบทองคำ และทันใดนั้นดาบทองคำของเขาก็ค่อย ๆ ย่อตัวลงอย่างช้า ๆ และมันก็กลับไปเป็นแหวนทองคำอีกครั้ง
ลมพัดเบา ๆ ทำให้เสื้อคลุมสีขาวของ ไนโตะ ปลิวไสว
นับจากวินาทีที่เขาเอาดาบออกมาจนถึงตอนที่ดาบค่อย ๆ เปลี่ยนสภาพกลับไปเป็นแหวนและพันรอบนิ้วมือของเขา ทั้ง 2 ฝ่ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนอกจากความเงียบ